دانلود ترجمه مقاله بررسی علم جغرافیا و آموزش پرستاری – مجله الزویر

• بخشی از ترجمه:

چکیده
این مقاله به طرح این موضوع می پردازد که چگونه علم جغرافیا می تواند در آموزش پرستاری ادغام گردد. در یک سطح، تحقیق در ارتباط با آموزش پرستاری از نظر جغرافیا می تواند به درک علمی کنونی از جا به جایی در مکان که تجارب علمی را ایجاد می کند و بازدهی را تحت تاثیر قرار می دهد، بیافزاید. در سطح دیگر، به عنوان بخشی از دوره پرستاری، آموزش مفاهیم موضوعات از نظر جغرافیایی به دانشجویان، دیدگاه منحصر به فردی را در آن ها در مورد موضوعات اصلی به وجود می آورد.
کلیدواژه : فضا، مکان، آموزش پرستاری، جغرافیای سلامت.
در ابتدا بحث باید به این موضوع اشاره کرد که، مجموعه ای از تحقیقات مربوط به پرستاری در سال های اخیر انجام شده است که دارای جنبه های جغرافیایی مجزایی می باشد. چنین فعالیت هایی تا به امروز حقایقی را در ارتباط با تحقیقات مربوط به پرستاری و جغرافیای انسانی و همچنین ارتباطات منظمی را برای چندین دهه ایجاد کرده است. با معکوس کردن تغییرات و جنبه های متنوع جغرافیای سلامت، تعداد زیادی از این تحقیقات به درک و فهم چنین مکان هایی به عنوان یک پدیده قدرتمند اجتماعی و فرهنگی می پردازد. در چنین مفهومی، مکان ها دارای ارتباطات نیرومند، یعنی توسط افراد مورد مذاکره و استفاده قرار می گیرند – و به صورت نمادینی مرتبط و تعیین می گردند و به انعکاس رفتار انسانی می پردازند. در واقع، به دست آوردن تجربه از مکان های مختلف از طریق اجتماعی شدن در آن مکان ایجاد می گردد و باعث ایجاد احساسی در ارتباط با آن مکان می گردد. فرضیات نظری مهمتر ارتباط با جغرافیای سلامت و بررسی های جغرافیایی مربوط به پرستاری به این صورت می باشد که کسب تجربه در ارتباط با مراقبت های بهداشتی نمی تواند جدا از مکان هایی باشد که آن بدست می آید. به طور خلاصه، درک مطلوب مکان ها در جایی بین دانش مکان ها و درونی بودن مکان ها قرار دارد.
علاوه بر چنین نظریاتی، نظریات دیگری نیز در ارتباط با تحقیقات جغرافیایی در پرستاری توسط مقالاتی مورد بررسی قرار می گیرد. بنا بر گفته های اندرو، چنین بحث هایی بر مبنای مشاهداتی می باشد که در آن روابط فعال بین بیمار و پرستار تحت تاثیر تغییرات نظام سلامت قرار می گیرد. به طور خاص تر، مکان های جدیدتر در ارتباط با مراقبت های بهداشتی مانند خانه ها، مکان های ثابت و اقتصاد گذرا همانند بیمارستان ها، و افزایش موارد فیزیکی، عاطفی بین پرستار و بیمار همه عملا ارتباط مکانی را به وجود می آورند. علاوه بر این چنین موضوعی مطرح می شود که مشارکت مهم این رشته از تحقیقات تلاشی برای بازبینی محیط پرستاران که در طولانی مدت به عنوان یک عنصر مرکزی در مدل های مربوط به پرستاری به کار می رود می باشد. همچنین این موضوع نیز ادعا می شود که تجزیه و تحلیل جغرافیایی یک مفهوم بازبینی شده و اختصاصی را در ارتباط با محیط ارائه می دهد. این موارد شامل تاکید و درک در ارتباط با محیطی که در مربوط به افراد و موقعیت آن ها در ایجاد روابط و فرایند های تاریخی ترسیم شده است می باشد.

• بخشی از مقاله انگلیسی:

Abstract

This paper outlines how geography might be integrated into nurse education. At one level, researching nurse education geographically could add to the current academic understanding of the many transitional places that make educational experiences and influence outcomes. At another level, as part of a nursing curriculum, teaching geographical concepts and issues to students might provide them with unique insights into core subjects reserved. KEYWORDS: Space, Place, nurse education, Health gepgraphy Introduction Signifying at least the beginnings of a ‘spatial turn”, a body of nursing research has emerged in recent years that takes a distinct geographical perspective. This work represents the most substantive meeting to date of nursing research and human geography, wide-ranging disciplines that have coexisted for many decades. Mirroring the changing and diverse perspectives of health geography (a sub-discipline of human geography), a great deal of this research conceptualizes and understands places as a powerful social and cultural phenomenon. In this sense, places are thought to be imbued with power relations — exerted and negotiated by individuals — and to both capture and communicate symbolism and identity, that both reflects and effects human behaviour (Kearns and Barnett, 1997; Andrews and Moon, 2005). Indeed, experiences of places are thought to be obtained through situatedness (or being socially in place), and result in feelings about the place (or a sense-of-place). The underlying and common theoretical assumption of health geography, and these emerging geographical studies of nursing, is that the experience of health care cannot be separated from the places in which it is received (Kearns, 1993; Andrews, 2002). In short, an optimal understanding of place lies somewhere between knowledge of place as an object and the subjectivity of place as experienced (Kearns, 1993). In addition to these theoretical underpinnings, further theoretical support for this emerging strand of geographical research in nursing is provided by a number of focused review articles (Liaschenko, 1994; Andrews, 2002; Andrews and Moon, 2005; Carolan et al., 2005). As Andrews (2006) suggests, their arguments are based on an observation that new relationship dynamics are emerging between nurses and patients, which are impacted by changing landscapes of health care. More specifically, newer places for healthcare, such as homes, (Lias-chenko, 1994), the constant structural and economic transition of traditional settings, such as hospitals (Liaschenko, 1996) and increasingly physical, narrative, emotional and moral distancing between nurses and their patients (Malone, 2003), all emphasize the contemporary relevance of place in practice (Andrews, 2006).

دانلود رایگان مقاله انگلیسی

خرید ترجمه فارسی مقاله