دانلود رایگان ترجمه مقاله نظریه کارآفرینی سیاسی – scirp 2011

مقاله انگلیسی رایگان

ترجمه فارسی رایگان 

فهرست مقاله:

چکیده
1. مقدمه
2. ویژگی های کارآفرینی سیاسی
1.2. تعریف کارآفرینی سیاسی
2.2. مالکیت
3.2. سرمایه گذاری و تولید
4.2. تحمل عدم قطعیت
5.2. نظریه کارآفرینی سیاسی

بخشی از ترجمه فارسی مقاله:

چکیده
این مقاله از نظریه کارافرینی توسط ریچارد کانتیلون ارایه شده ، فرانگ نایت و لودویگ وان میس برای مطرح کردن کارآفرینی سیاسی استفاده می کند. کارافرینی سیاسی، حاصل نظریه کارآفرین بازاری بوده و از تئوری کارافرینی بازاری به سمت حوزه سیاسی توسعه یافته است. با استفاده از تئوری کارآفرینی در زمینه رفتار سیاسی، ما مبنایی را برای شناسایی کارافرینان سیاسی و تفکیک تحلیلی آن ها از سایر سازمان ها و عوامل دولتی ارایه می کنیم. اساس کارآفرینی سیاسی، جهت دهی تولید از مسیر قبلی آن در بازار کنترل نشده است. با این وجود این تولید منجر به ایجاد یک جریان درامدی برای کارآفرینان سیاسی می شود که مشابه با سود کارآفرینان بازاری است.
کلمات کلیدی: کارآفرینی،کارآفرینی سیاسی، مالکیت، تولید، عدم قطعیت، توزیع درآمد، سود و زیان
1. مقدمه1
مقالات اخیر ، با تاکید بر تئوری کارآفرینی ریچارد کانتیلون، فرانک نایت، و لودویگ فون میزس ، بر روی اهمیت مالکیت سرمایه، تصمیم گیری، و تحمل عدم قطعیت در تئوری کارآفرینی تاکید کرده اند [1-5]. این مقاله به دنبال گسترش این تجزیه و تحلیل به یک منطقه نسبتا توسعه نیافته در اقتصاد است : تئوری2 ما جهت توسعه نظریه اقتصادی کارآفرینی سیاسی است . که کارآفرینی سیاسی تحریف ساختار تولید را ، صرف نظر از حضور رفتارهای ضد اجتماعی مانند رانت جویی نشان می دهد. در حالی که برخی از نظریه های کارآفرینی در مد استعاری صحبت می کنند، “کارآفرینی سیاسی” یک تابع واقعا اقتصادی است ، دقیقا به این خاطر نظریه کارآفرینی ممکن است به عنوان قلمرو سیاسی بدون به خطر انداختن واقع گرایی ، و بدون اشاره به قیاس و استعاره استفاده شود.
سه شاخه عمده فکری در حد نظریه کارآفرینی سیاسی مربوط به این مقاله وجود دارد.3 که اولین بار است در مقالات عمومی یافت می شود. این شاخه تا حد زیادی بر جنبه های رانت جویی و فعالیت سیاسی متمرکز شده است : و از طریق موانع قانونی برای ورود، لابی ها و شیوه های منافع خاص، مبادله قانون، ائتلاف سازی، و غیره4 رقابت ایجاد می کند. شاخه دوم بر روی عنصر کارآفرینی سیاسی تمرکز بیشتری دارد، و تا حد زیادی نظریه کارآفرینی اسرائیل کرزنر ، بر هوشیاری و کشف به عنوان عناصر کلیدی در رفتار کارآفرینانه متکی است. کارآفرینی در بازار یک استعاره برای یک عنصر کارآفرینی در تمام رفتار انسان است.

بخشی از مقاله انگلیسی:

Abstract

This paper adapts the entrepreneurial theory developed by Richard Cantillon, Frank Knight, and Ludwig von Mises to the theory of “political entrepreneurship.” Political entrepreneurship is an outgrowth of the theory of the market entrepreneur, and derives from extending entrepreneurial theory from the market into the political sphere of action. By applying the theory of the entrepreneur to political behavior, we provide a basis for identifying political entrepreneurs, and for separating them analytically from other government agents. The essence of political entrepreneurship is the redirection of production from the path it would have taken in an unregulated market. Nevertheless, this production does produce an income stream to political entrepreneurs which closely resembles the profit of market entrepreneurs. Keywords: Entrepreneurship, Political Entrepreneurship, Ownership, Production, Uncertainty, Income Distribution, Profit and Loss.

1. Introduction1

Recent literature has stressed the importance of capital ownership, decision-making, and uncertainty-bearing in entrepreneurial theory [1-5], emphasizing the entrepreneurial theory of Richard Cantillon, Frank Knight, and Ludwig von Mises. This paper seeks to extend this analysis to a relatively underdeveloped area in economics: the theory of “political entrepreneurship.”2 We develop an economic theory of political entrepreneurship; one which demonstrates that political entrepreneurship distorts the structure of production, regardless of the presence of anti-social behavior such as rent-seeking. While some theories speak of entrepreneurship in a metaphorical fashion, “political entrepreneurship” is a truly economic function precisely because entrepreneurial theory may be applied to the political realm without sacrificing realism, and without reference to analogy and metaphor. There are three major branches of thought in the theory of political entrepreneurship which are relevant to this paper.3 The first is found in the public choice literature. This branch has largely focused on the rent-seeking aspects of political activity: the stifling of competition through legal barriers to entry, lobbying and special interest practices, legislation brokering, coalition-building, etc.4 The second branch focuses on the entrepreneurial element more than the political, and largely relies on the entrepreneurial theory of Israel Kirzner, which emphasizes alertness and discovery as the key elements in entrepreneurial behavior. Entrepreneurship in the market is a metaphor for an entrepreneurial element which exists in all human behavior. In this theory, political entrepreneurs are individuals alert to opportunities to profit from  the political system.5 These two literatures often incorporate a third approach based on the new institutionalism, which emphasizes the role of political entrepreneurs in shaping, changing, and consolidating political institutions.6 We should also note that although there are distinct elements in these approaches, much of the existing research incorporates a mixture of public choice, Kirznerian entrepreneurship, and new institutionalism, as well as the work of other social scientists such as Friedrich Hayek and Joseph Schumpeter. The purpose of this paper is not to critique these approaches, although we shall make some remarks in passing. What matters for us is that while there are important findings in the abovementioned literatures, they tend to address only the practical manifestations of political behavior, and focus almost entirely on exploring the various methods by which politicians redistribute wealth to favored interest groups. Thus, “political entrepreneurship” is usually a metaphor for rent-seeking, and is used to explain how, in practice, politicians and political beneficiaries go about acquiring income through the perception and exploitation of rent-seeking opportunities. What is more, this literature (especially that based on the work of Professor Kirzner) tends to focus on other metaphoric aspects of political behavior as well, such as alertness and discovery, to the neglect of more concrete economic matters, such as ownership, uncertainty, and production. The concept of political entrepreneurship need not be a metaphor, however. In the theory of political entrepreneurship, relatively little attention has been paid to the entrepreneurial theory begun by Richard Cantillon [25] and developed by Frank Knight [26], Ludwig von Mises [27] and others,7 which emphasizes ownership, decisionmaking, and uncertainty-bearing as the primary components of entrepreneurial activity. Explaining how these characteristics of entrepreneurship exist in the political realm and thus, how “political entrepreneurship” differs from “voluntary,” or “market entrepreneurship”—is the purpose of this paper. It is important to note that we are not simply looking for a novel definition of political entrepreneurship, but for a specific function within the state. And while our approach has implications for future research, we wish to emphasize that this paper is an exploratory attempt to provide a new theory of political entrepreneurship, and not the last word on the subject. Interestingly, our theory happens to coincide with the etymology of the word entrepreneur, which traditionally referred to risk-bearing agents of government production [30].