دانلود رایگان ترجمه مقاله یک برنامه ورزش گروهی مبتنی بر مهارت زندگی در محیط آموزشی فیزیکی – الزویر 2008

مقاله انگلیسی رایگان

ترجمه فارسی رایگان 

بخشی از ترجمه فارسی مقاله:

چکیده:
این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی ورزش تیمی مبتنی بر مهارتهای زندگی به عنوان بخشی از درس های تربیت بدنی تدریس می شود.165gradcr در یک گروه آزمایشی تعیین شده بودند و یک ورژن مختصر از super و یک برنامه برپایه ورزش های تیمی در یافت کردند. این برنامه روی اهداف طرح ریزی شده با تفکرات مثبت و راه حل مشکلات تمرکز داشت. دانشجویان روی تست های 4 مهارت ورزشی ، آگاهی درباره مهارت های زندگی و اعتقادات درباره استفاده موثر از مهارت های زندگی ارزیابی شدند. نتایج و دستیابی گروه آزمایشی را روی 2 آزمایش درباره 4 مهارت ورزشی، دانش و خود باوری نشان داد.
لغات کلیدی: آموزش جسمی، ورزش های تیمی به مهارت های تیمی ، میانه روی
1.مقدمه
ورزش یک متافور برای زندگی است. این اظهار نظر از اعتقادات گسترده ای گرفته شده است . مشارکت در ورزش برای جوانان مفید می باشد و آن ظرفیت شان را در برابر چالش های زندگی ارتقاء می دهد. بنابر این نتایج تحقیقات خاص نا معین می باشد و تئوریسین های ورزشی جوانان هشدارمی دهند که فاکتور متغیر؟ تعیین می کنند که شرکت کردن در ورزش اثرات مثبت یا منفی برای جوانان دارد. همچون (2005) jone ,van Raalte, Cornelius , petitpas مورد توجه قرار دادند که ورزش می تواند یک گردهمایی شگفت انگیزی برای جوانان برای یادگیری و برای مهارت هایی که می تواند در زندگی آنان موثر واقع شود فراهم کند یا آن می تواند یک محیط منفی ایجاد کند که ممکن است یک تاثیر زیان بخش روی شرکت کنندگان داشته باشد. بنابر این می توان گفت ورزش کردن حتما این طور نمی باشد که همیشه تاثیر مثبت بر روی افراد دارد و ممکن است باعث تقویت جسم، روح و خود باوری افراد گردد بعضی وقت ها هم ورزش هایی که برای فرد مورد ممکن است زیان بار باشد با توجه به موارد ذکر شده می توان گفت اعتقاد بر این است که کلا ورزش باعث رشد شخص و گسترش او می باشد. در موردمسئله ای که درباره ورزش جوانان ذکر شده باعث ارتقاء تبحر آنها در مهارت ها ،توانمندی ها، سلامتی و فرصت های خوبی برای پیشرفت نتایج مثبت در کارهایشان شده است (p.895 , 2006 sesma , wamilton , scales. C.Benson).
در طی این جنبش ، آموزش مهارت های زندگی برای داشتن یک تاثیر مثبت روی پیشرفت جوانان شناسایی می شود. بر طبق سازمان بهداشت جهانی (1999) و آموزش مهارت های زندگی برای ارتقاء سلامتی بچه ها و پیشرفت نوجوانان ضروری است. مهارت زندگی قادر می سازد که افراد در محیط زندگی شان موفق باشند.(Danisb , nellen . 1997) مهارت های زندگی می تواند فیزیکی (جسمی) باشد (راست ایستادن) ، به لحاظ رفتاری ( ارتباط به طور موثر). یا ادراکی ( ایجاد کردن تصمیمات موثر ) (Danishg Donodue , 1995) آن شناخته می گردد که ورزش می تواند به عنوان یک مدیوم برای تقویت بیشتر جوانان استفاده شود. بنابر این petitpas و همکارانش(2005) ادعا کردند که برنامه های ورزشی برای جوانان تاثیر روحی و روانی زیادی برای آنها دارد. و به دنبال آن باعث اعتماد بالنفس بالا و خود باوری زیاد آنها در هر کاری می گردد و به شرکت کنندگان مهارت های زندگی را در یک روش سیستماتیک آموزش می دهد.

بخشی از مقاله انگلیسی:

Abstract

The present study aimed at examining the effectiveness of a team-sports-based life-skills program taught as part of physical education lessons. One hundred sixty-five sixth and eighth graders were assigned either in an experimental or in a control group and received an abbreviated version of SUPER, a team-sports-based program. The program focused on setting goals, on positive thinking, and on problem solving. Students were assessed on four sport-skills tests, knowledge about life skills, and beliefs about effective use of life skills. Results showed gains of the experimental group on two of the four sport-skills tests, knowledge and selfbeliefs.

1. Introduction

Sport is a metaphor for life. This statement captures the widespread belief that sport participation is beneficial for youth because it promotes their capacity to deal with life’s challenges. However, respective research results have been equivocal and youth sport theorists warn that various factors will determine whether participating in sport will have positive or negative effects for youth. As Petitpas, Cornelius, Van Raalte, and Jones (2005) note ‘‘Sport can provide a wonderful forum for youth to learn about themselves and to acquire skills that can assist them throughout life, or it can create a negative environment that may have a detrimental effect on participants’ self-esteem confidence and physical self-efficacy’’ (p. 76). Therefore, it is probably not the mere participation in sport that enhances positive development but the individual’s experience in sport that may be the critical factor. For personal growth and development to be realized sport programs must be developed with this goal in mind. ‘‘Positive youth development refers to promoting competent, healthy, and successful youth and involves the production of experiences, supports and opportunities known to enhance positive developmental outcomes’’ (Benson, Scales, Hamilton, & Sesma, 2006, p. 895). Within this movement, training life skills is recognized to have a positive impact on youth development. According to World Health Organization (1999), teaching life skills is essential for the  promotion of healthy child and adolescent development, as well as for the preparation of young people for changing social circumstances. Life skills enable individuals to succeed in the environments in which they live (Danish & Nellen, 1997). Life skills can be physical (e.g., taking a right posture), behavioral (e.g., communicating effectively), or cognitive (e.g., making effective decisions) (Danish & Donohue, 1995). It is recognized that sport can be used as a medium for enhancing youngsters’ development if it incorporates the teaching of skills and strategies useful for life. Thus, Petitpas et al. (2005) claim, ‘‘youth sport programs that promote psychosocial development are those that use sport as a vehicle to provide experiences that promote self-discovery and teach participants life skills in an intentional and systematic manner’’ (p. 66).