دانلود رایگان ترجمه مقاله ارتباط بین مسافرت روزانه و سرمایه اجتماعی (نشریه Sage 2014)

این مقاله انگلیسی ISI در نشریه Sage در ۲۰ صفحه در سال ۲۰۱۴ منتشر شده و ترجمه آن ۱۹ صفحه میباشد. کیفیت ترجمه این مقاله ارزان – نقره ای ⭐️⭐️ بوده و به صورت ناقص ترجمه شده است.

 

دانلود رایگان مقاله انگلیسی + خرید ترجمه فارسی
عنوان فارسی مقاله:

روابط بین مسافرت روزانه و سرمایه اجتماعی در بین مردان و زنان در جنوب سوئد

عنوان انگلیسی مقاله:

Relationships Between Commuting and Social Capital Among Men and Women in Southern Sweden

 
 
 
 
 

 

مشخصات مقاله انگلیسی
فرمت مقاله انگلیسی pdf و ورد تایپ شده با قابلیت ویرایش 
سال انتشار ۲۰۱۴
تعداد صفحات مقاله انگلیسی ۲۰ صفحه با فرمت pdf
نوع مقاله ISI
نوع نگارش مقاله پژوهشی (Research Article)
نوع ارائه مقاله ژورنال
رشته های مرتبط با این مقاله علوم اجتماعی، اقتصاد
گرایش های مرتبط با این مقاله جامعه شناسی، اقتصاد مالی، تعاون‌ و رفاه‌ اجتماعی‌
چاپ شده در مجله (ژورنال) محیط و رفتار – Environment and Behavior
کلمات کلیدی سرمایه اجتماعی، سفرهای روزانه، طراحی مقطعی، مشارکت اجتماعی، اعتماد عمومی
کلمات کلیدی انگلیسی commuting – social capital – cross-sectional design – social participation – general trust
ارائه شده از دانشگاه دانشگاه لوند، بیمارستان دانشگاه Skåne، سوئد
نمایه (index)  Scopus – Master Journals – JCR
شناسه شاپا یا ISSN ۰۰۱۳-۹۱۶۵
شناسه دیجیتال – doi https://doi.org/10.1177/0013916514529969
ایمپکت فاکتور(IF) مجله ۴٫۲۵۶ در سال ۲۰۱۹
شاخص H_index مجله ۹۸ در سال ۲۰۲۰
شاخص SJR مجله ۱٫۴۵۱ در سال ۲۰۱۹
شاخص Q یا Quartile (چارک) Q1 در سال ۲۰۱۹
بیس   نیست 
مدل مفهومی  ندارد 
پرسشنامه  ندارد 
متغیر دارد 
رفرنس دارای رفرنس در داخل متن و انتهای مقاله
کد محصول F1657
نشریه سیج – Sage

 

مشخصات و وضعیت ترجمه فارسی این مقاله
فرمت ترجمه مقاله pdf و ورد تایپ شده با قابلیت ویرایش
وضعیت ترجمه انجام شده و آماده دانلود
کیفیت ترجمه ترجمه ارزان – نقره ای ⭐️⭐️
تعداد صفحات ترجمه تایپ شده با فرمت ورد با قابلیت ویرایش  ۱۹ صفحه (۴ صفحه رفرنس انگلیسی) با فونت ۱۴ B Nazanin
ترجمه عناوین جداول ترجمه نشده است 
ترجمه متون داخل جداول ترجمه نشده است 
ضمیمه ندارد 
پاورقی ندارد 
درج جداول در فایل ترجمه درج شده است 
منابع داخل متن به صورت فارسی درج شده است  
منابع انتهای متن به صورت انگلیسی درج شده است  
کیفیت ترجمه کیفیت ترجمه این مقاله متوسط میباشد.
توضیحات بخش آخر این مقاله ناقص ترجمه شده است.

 

فهرست مطالب

خلاصه
روش
ناحیه مطالعه
شرکت کنندگان نظرسنجی
متغیرهای ارائه شده
متغیرهای خروجی
متغیرهای کمکی
تحلیل آماری
نتایج
بحث

 

بخشی از ترجمه
 خلاصه
نیاز اجتماعی برای یک نیروی کار سیار، زمان طی شده برای مسافرت های روزانه وبدنبال آن زمان کارد مجموع را، افزایش می دهد. هرچند چگونگی تاثیر این موضوع بر روی رفاه فردی و زندگی اجتماعی بطور تعجب برانگیزی کمتر شناخته شده است. ما رابطه ی بین زمان و طریقه ی سفرهای روزانه را مورد تحقیق قرار داده ایم و مشارکت اجتماعی و اعتماد عمومی افراد دیگر به عنوان معیارهایی از سرمایه ی اجتماعی، با استفاده از داده های سلامت عمومی انجام شده در سال های ۲۰۰۴ و ۲۰۰۸ در اسکانیا در سوئد، مورد ارزیابی قرار گرفتند. در تمامی ۲۱۰۸۸ شخص مورد بررسی محدوده ی سنی بین ۱۸ تا ۶۵ سال و با حداقل ساعت کاری ۳۰ ساعت در هفته می باشند. سفرهای روزانه بوسیله ی اتومبیل بطور قابل توجهی با رواج بیشتری از مشارکت اجتماعی و اعتماد عمومی پایین در قیاس با سفرهای روزانه ی فعال وابسته بود و وابستگی آنها در طی زمان سفرهای روزانه، افزایش می یافت. در مقابل، سفرهای روزانه ی عمومی بطور قابل توجهی وابسته به کاهش معیارهای سرمایه ی اجتماعی نبودند. بجز در میان مسافران با زمان سفر طولانی که مشارکت اجتماعی پایین تری را گزارش کرده اند. الگوی کلی برای مردان و زنان مشابه بود.
 
این باور وجود دارد که سفرهای روزانه، سفری که از خانه تا محل کار می باشد، می تواند خدمات شهری را افزایش دهد (نویسندگان محلی انجمن سوئدی، ۲۰۰۹؛ گزارش رسمی دولت سوئد، ۲۰۰۷). نواحی شغلی وسیع فرصت های بیشتری برای کار و تقویت اقتصادی، هم برای فرد و هم جامعه، بوجود می آورد. یک بازار کار انعطاف پذیر و قابل دسترس برای شرکت ها، از طریق نیروی کار موجود در نواحی جغرافیایی بزرگتر ایجاد شده است. افراد فرصت های شغلی بیشتری را پیدا میکنند و بدنبال آن مکان هایی را برای زندگی انتخاب می کنند. بدین منظور یک خواسته ی سیاسی در اکثر کشورها وجود دارد که نواحی بازار کار را توسعه دهند که منجر به افزایش مجموع مسافرت های روزانه می شود (حکم سیاست اروپا، ۲۰۰۸؛ نویسندگان محلی انجمن سوئدی، ۲۰۰۹). در سوئد، میانگین مسافت سفرهای روزانه از ۱۰ کیلومتر در سال ۱۹۷۰ به ۶/۱۵ کیلومتر در سال ۲۰۰۵ افزایش پیدا کرده است (هیئت سوئدی مسکن، ساختمان و برنامه ریزی، ۲۰۰۵).
یک نگرانی در بین محققین وجود دارد که افزایش جابجایی ها در جامعه گستردگی جغرافیایی شبکه های اجتماعی افراد را افزایش می دهد و اشتغال آنها در مجاورتشان را کاهش می دهد. در نتیجه تهدید رفاه اجتماعی از طریق پایین آمدن حس امنیت و تعلق در یک سطح محلی بوجود می آید( برگ استروم، ۲۰۱۰). هرچند داده های خیلی کمی از جمعیت برپایه ی مطالعات سلامت عمومی بر روی اشخاص و تاثیرات جامعه بر سفرهای روزانه وجود دارد.
سرمایه ی اجتماعی یک منبع در حال ظهور از روابط اجتماعی در یک جامعه می باشد که برای حل مسائل شخصی یا یک طبیعت جمعی می تواند استفاده شود (بوردیو، ۱۹۸۶؛فرلاندر، ۲۰۰۷؛ کاواچی، کندی و گلس، ۱۹۹۹؛ پوتنام، ۲۰۰۰). “سرمایه ی اجتماعی سر نخی است که جوامع را با هم و جدا از هم نگه می دارد که می تواند رشد اقتصادی یا رفاه انسانی وجود نداشته باشد” (طرح سرمایه ی اجتماعی بانک جهانی، ۱۹۹۸،p.iii)؛ اغلب بعنوان یک شبکه اجتماعی تعریف می شود که مزایایی را از طریق تعامل بین اشخاص در شبکه ایجاد می کند (بوردیو، ۱۹۸۶؛ کولن و وایت فورد، ۲۰۰۱).
مطابق با نظر بوردیو (۱۹۸۶) و کولمن (۱۹۸۸)، سرمایه ی اجتماعی در ساختار شبکه ی اجتماعی وجود دارد- برخلاف سرمایه ی اقتصادی که در بانک موجود می باشد، و سرمایه ی انسانی که در ذهن وجود دارد. بنابراین سرمایه اجتماعی در شخص دارای منبع وجود ندارد اما در روابط فردی با اشخاص دیگر موجود میباشد ( پورتس ، ۱۹۹۸ ). از طریق مشارکت شهری ، هنجارهای متقابل و قابل اعتماد ، برقرار میباشند و همکاری منجر به منافع متقابل میشود ( کاواچی، کندی، لوچنر و پروسرو_استیس، ۱۹۷۷).سطوح پایین تر سرمایه ی اجتماعی می تواند در ارتباط با عواقب شخصی و اجتماعی باشد همانند فرار از پرداخت مالیت، سطوح پایین تعامل سیاسی، سلامتی نامناسب و عملکرد تحصیلاتی ضعیف ( کولمن، ۱۹۸۸؛ فنگ و پویل، ۲۰۱۳؛ پوتنام، ۲۰۰۰).

 

بخشی از مقاله انگلیسی

Abstract

The societal need for a mobile workforce increases time spent commuting and thus also the total workday. How this affects individual well-being and social life is, however, surprisingly little known. We investigated the relation between commuting time and mode, and social participation and general trust in other people as measures of social capital, using data from public health surveys conducted in 2004 and 2008 in Scania, Sweden: in all, 21,088 persons ages 18 to 65 and working at least 30 hr per week. Commuting by car was significantly associated with a higher prevalence of low social participation and low general trust compared with active commuting, and the association increased with the duration of commuting time. In contrast, public commuting was not significantly associated with decreased social capital measures except among long-duration commuters, who reported lower social participation. The overall pattern was similar for men and for women.

It has been claimed that commuting, traveling from the home to the workplace, increases material wealth (Swedish Association of Local Authorities and Regions, 2009; Swedish Government Official Report, 2007). Enlarged job regions create more opportunities for work and strengthen the economy for both individuals and society. A more flexible and accessible labor market for companies is created by making the workforce available over larger geographical areas. Individuals are given increased opportunities to find jobs and select places to live. For these reasons, there is political will in many countries to expand labor market areas, resulting in an increase in overall commuting (European Policy Brief, 2008; Swedish Association of Local Authorities and Regions, 2009). In Sweden, the average commuting distance has increased from 10 km in 1970 to 15.6 km in 2005 (The Swedish Board of Housing, Building, and Planning, 2005).

There is a concern among researchers that increased mobility in society is increasing the geographical spread of individuals’ social networks, reducing their engagement in neighborhoods and thereby threatening social welfare by lowering the sense of security and belonging on a local level (Bergström, 2010). However, there are surprisingly few data from population-based epidemiological studies exploring the individual and community effects of everyday commuting.

Social capital is a resource emerging from social relations in a society that can be used to solve problems of an individual or a collective nature (Bourdieu, 1986; Ferlander, 2007; Kawachi, Kennedy, & Glass, 1999; Putnam, 2000). “Social capital is the glue that holds societies together and without which there can be no economic growth or human well-being” (World Bank Social Capital Initiative, 1998, p. iii); it is often defined as a social network that creates benefits from the interaction between the individuals in the network (Bourdieu, 1986; Cullen & Whiteford, 2001).

According to Bourdieu (1986) and Coleman (1988), social capital exists in the structure of the social network—in contrast to economic capital, which exists in the bank, and human capital, which exists in the mind. Thus, social capital exists not in the person who possesses the resource but in that individual’s relations to other persons (Portes, 1998). Through civic participation, norms of reciprocity and trust are established, and cooperation leads to mutual benefits (Kawachi, Kennedy, Lochner, & Prothrow-Stith, 1997). Lower levels of social capital can be associated with consequences for the individual and society, such as tax evasion, low levels of political engagement, bad health, and poor educational performance (Coleman, 1988; Feng & Boyle, 2013; Putnam, 2000)

 

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا