دانلود رایگان ترجمه مقاله اهمیت تشخیص آزمایشگاهی در درمان بیماری تب مالت (نشریه تیلور و فرانسیس ۲۰۱۴)

این مقاله انگلیسی ISI در نشریه تیلور و فرانسیس در ۱۵ صفحه در سال ۲۰۱۴ منتشر شده و ترجمه آن ۲۹ صفحه میباشد. کیفیت ترجمه این مقاله ارزان – نقره ای ⭐️⭐️ بوده و به صورت کامل ترجمه شده است.

 

دانلود رایگان مقاله انگلیسی + خرید ترجمه فارسی
عنوان فارسی مقاله:

اهمیت تشخیص آزمایشگاهی در درمان بیماری تب مالت

عنوان انگلیسی مقاله:

Implications of laboratory diagnosis on brucellosis therapy

 
 
 
 
 

 

مشخصات مقاله انگلیسی 
فرمت مقاله انگلیسی pdf و ورد تایپ شده با قابلیت ویرایش 
سال انتشار ۲۰۱۴
تعداد صفحات مقاله انگلیسی ۱۵ صفحه با فرمت pdf
رشته های مرتبط با این مقاله پزشکی و دامپزشکی
گرایش های مرتبط با این مقاله باکتری شناسی پزشکی، علوم آزمایشگاهی دامپزشکی، پاتولوژی یا آسیب شناسی دامپزشکی، بیوتكنولوژی دامپزشكی
چاپ شده در مجله (ژورنال) مجله بررسی تخصصی درمان ضد عفونی – Journal Expert Review of Anti-infective Therapy
کلمات کلیدی درمان آنتی بيوتيكی، بروسلا، کشت، بروسلوز انسان، تشخيص آزمايشگاهی، تشخيص مولكولی، تست سرولوژيک
ارائه شده از دانشگاه انستیتوی فدرال ارزیابی ریسک، بهداشت و میکروبیولوژی، آلمان
رفرنس دارد 
کد محصول F1655
نشریه تیلور و فرانسیس – Taylor & Francis

 

مشخصات و وضعیت ترجمه فارسی این مقاله 
فرمت ترجمه مقاله pdf و ورد تایپ شده با قابلیت ویرایش 
وضعیت ترجمه انجام شده و آماده دانلود
تعداد صفحات ترجمه تایپ شده با فرمت ورد با قابلیت ویرایش  ۲۹ صفحه (۳ صفحه رفرنس انگلیسی) با فونت ۱۴ B Nazanin
ترجمه عناوین تصاویر و جداول ترجمه شده است ✓ 
ترجمه متون داخل تصاویر ترجمه شده است  
ترجمه متون داخل جداول ترجمه شده است 
ضمیمه ندارد   
درج تصاویر در فایل ترجمه درج شده است  
درج جداول در فایل ترجمه درج شده است  
درج فرمولها و محاسبات در فایل ترجمه  به صورت عکس درج شده است  
منابع داخل متن به صورت عدد درج شده است 
کیفیت ترجمه کیفیت ترجمه این مقاله متوسط میباشد 

 

فهرست مطالب

اپیدمیولوژی جهانی بروسلوز
تظاهرات بالینی و درمان بروسلوز انسانی
جداسازی و شناسایی گونه های بروسلا از نمونه های بالینی
تشخیص سرولوژیک در بیماران مبتلا به بروسلوز
پروفایل های آنتی بادی و آزمایش های سرولوژیکی در طول بیماری
آزمایش SAT، RBT و جریان جانبی
آزمون کومبس و بروسلاکاپت
الایزا
تشخیص مولکولی بروسلا در نمونه های بالینی
اهمیت تشخیص آزمایشگاهی در درمان
دیدگاه کارشناسان و دیدگاه پنج ساله
تقدیر و تشکر
افشای منافع مالی و رقابتی
مسائل کلیدی

 

بخشی از ترجمه
 بروسلوز یک بیماری زئونوز جهانی است که تاثیر اقتصادی زیادی بر روی حیوانات و بهداشت عمومی دارد. تشخیص بروسلوز انسانی ممکن است زمان بر باشد، زیرا این بیماری در ابتدا به صورت تب با علل ناشناخته با علائم و نشانه های بالینی غیرقابل تشخیص(غیر اختصاصی) دیده می شود. میزان جدا سازی عامل مسبب از کشت خون کم است، بنابراین تشخیص آزمایشگاهی عمدتا بر اساس آزمایش سرولوژیک و مولکولی است. در هر صورت ، بیماران مبتلا به بروسلوز که از لحاظ سرولوژیک منفی هستند؛ توصیف شده اند، و تعیین تیترآنتی بادی های تشخیصی دشوار است. این که آیا تشخیص مولکولی DNA بروسلا در نمونه های بالینی بایستی با درمان آنتی بیوتیکی طولانی مدت همراه باشد یا نه ، مورد بحث است. هدف از این مقاله بررسی و بحث در مورد اهمیت نتایج آزمایشگاهی در تشخیص بروسلوز انسان در درمان بیماری است.
 
بروسلوز یکی از گسترده ترین بیماری های باکتریایی زوئونوز در جهان است که منجر به زیان های اقتصادی فراوانی در مناطق اندمیک و عوارض جدی در بیماران مبتلا می شود. این عفونت ممکن است از طریق تماس مستقیم با حیوانات منتقل شود، اما معمولا از طریق مصرف مواد غذایی آلوده با منشا حیوانی، به ویژه از طریق شیر و پنیر غیر پاستوریزه ایجاد می شود. علاوه بر این، بروسلوز شایع ترین عفونت های باکتریایی آزمایشگاهی در سراسر جهان است [۱]. اگر چه برنامه های ملی و بین المللی بسیاری برای ریشه کن کردن پاتوژن و کنترل گسترش آن در دامداری ایجاد شده است، اما بروسلوز هنوز یک بیماری نوظهور است. نظارت بر بروسلوز حیوانات به علت پایداری باکتری ها در حیات وحش و مخازن زیست محیطی و انتقال آن به حیوانات خانگی دشوار است [۲].
بروسلوز توسط اعضای جنس( Brucella (B ایجاد می شود که کوکوباسیل های داخل سلولی اختیاری منفرد گرم منفی هستند که از لحاظ تاریخی، با میزبان حیوانی ترجیحی خود ، پاتوژنزایی متفاوت و چند ویژگی فنوتیپی افتراق داده می شوند. این جنس شامل شش گونه کلاسیک است: B. melitensis bv 1-3 (به طور عمده از گوسفند و بز ها جدا شده است)؛ B. abortus bv 1-6 و ۹ (از گاو و دیگر گاوسانان)؛ B. suis bv 1-3 (از خوک)، bv 4 (از گوزن شمالی)، bv 5 (از جوندگان کوچک)؛ B. Canis (از سگ ها)؛ B. Ovis (از گوسفند)؛ و B. neotomae (از موش صحرایی). اخیرا، دو گونه جدید از گونه های دریایی، B. pinnipedialis (جدا شده از خوک آبی) و B. ceti (از دلفین ها و نهنگ ها) [۳]، B. microti جدا شده از موش حرارتی معمولی Microtus arvalis)]، روباه قرمز Vulpes vulpes)] و از خاک [۶] و B. inopinata جدا شده از زخم ایمپلنت پستان یک بیمار زن ۷۱ ساله [۷] شرح داده شده است. در گذشته، بسیاری از گونه های غیر معمول بروسلا بوجود آمدند. این می تواند گونه های جدید یا گونه های از قبل تعریف شده را نشان دهد، به عنوان مثال، گونه های مختلف بروسلا که از گونه های جوندگان بومی وحشی در شمال کوئینزلند استرالیا ایزوله شده اند [۸]، یک ایزوله جدید بروسلا در ارتباط با دو مورد تولد نوزاد در پریمات های غیر انسانی [۹] و یک سویه مشابه B. inopinata ( 2BO) که از بیوپسی ریه یک بیمار ۵۲ ساله استرالیایی مبتلا به پنومونی مزمن جدا شده بود[۱۰].
آگاهی پزشکان از عفونت در بسیاری از کشورها بسیار ضعیف است و اکثر موارد زمانی به درستی تشخیص داده شده اند که بیماری از نظر بالینی در مرحله پیشرفته است. به علت تظاهرات بالینی مختلف، بروسلوز انسانی می تواند به آسانی با سایر بیماری های عفونی و غیر عفونی اشتباه گرفته شود، که منجر به تاخیر در تشخیص و در نهایت تاخیر در شروع درمان می شود. جداسازی ارگانیسم های سخت رشد اغلب ناموفق است و یا زمان زیادی طول می کشد، به همین دلیل تشخیص بالینی احتمالی معمولا با آزمایش های سرولوژیک تایید می شود. با این حال، مواردی که از نظر سرولوژیک منفی هستند، واکنش متقابل آنتی بادی ضد بروسلا با بسیاری از باکتری های بالینی دیگر، باعث ایجاد محدودیت هایی در سیستم های آزمایش های سرولوژیکی و غیره می توانند و تفسیر تیترهای اندازه گیری شده را بسیار دشوار می کند. به جای آن، روش های مولکولی را می توان برای تشخیص آزمایشگاهی بروسلوز انسان استفاده کرد، اما تشخیص DNA بروسلا عفونت فعال با باکتری های زنده را اثبات نمی کند و بنابراین به طور موثر به تصمیم گیری درمانی کمک نمی کند.

 

بخشی از مقاله انگلیسی

Brucellosis is a worldwide zoonosis with a huge economic impact on animal husbandry and public health. The diagnosis of human brucellosis can be protracted because the disease primarily presents as fever of unknown origin with unspecific clinical signs and symptoms. The isolation rate of the fastidious etiologic agent from blood cultures is low, and therefore laboratory diagnosis is mainly based on serologic and molecular testing. However, seronegative brucellosis patients have been described, and antibody titers of diagnostic significance are difficult to define. Whether the molecular detection of Brucella DNA in clinical samples should be followed by long-term antibiotic treatment or not is also a matter of debate. The aim of this article is to review and discuss the implications of laboratory test results in the diagnosis of human brucellosis on disease therapy.

Brucellosis is one of the world’s most widespread bacterial zoonoses, leading to tremendous economic losses in endemic regions and serious complaints in affected patients. The infection may be transmitted by direct animal contact, but is usually acquired through the consumption of contaminated food products of animal origin, mainly via unpasteurized goat’s milk and cheese. Furthermore, brucellosis is the most common bacterial laboratory-acquired infection worldwide [1]. Although many national and international programs have been established to eradicate the pathogen and control its spreading in animal husbandry, brucellosis is still a re-emerging disease. The surveillance of animal brucellosis is difficult due to bacterial persistence in wildlife and environmental reservoirs, with consecutive spill-over to domestic animals [2].

Brucellosis is caused by members of the genus Brucella (B.), which are gram-negative, facultative intracellular coccobacilli that were historically differentiated by their preferred animal host, varying pathogenicity and a few selected phenotypic traits. The genus comprises six classical species: B. melitensis bv 1–۳ (primarily isolated from sheep and goats); B. abortus bv 1–۶ and 9 (from cattle and other Bovidae); B. suis bv 1–۳ (from pigs), bv 4 (from reindeer), bv 5 (from small rodents); B. canis (from dogs); B. ovis (from sheep); and B. neotomae (from desert wood rats). Recently, two novel species of marine origin, B. pinnipedialis (isolated from seals) and B. ceti (from dolphins and whales) [3], B. microti isolated from the common vole (Microtus arvalis) [4], red foxes (Vulpes vulpes) [5] and from soil [6], and B. inopinata isolated from a breast implant wound of a 71-year-old female patient [7] have been described. In the past, a lot of atypical Brucella strains arose. These could represent novel species or lineages of already described species, for example various Brucella strains originating from wild native rodent species in North Queensland, Australia [8], a novel Brucella isolate in association with two cases of stillbirth in nonhuman primates [9], and a B. inopinata-like strain (BO2), which was isolated from a lung biopsy of a 52-year-old Australian patient suffering from chronic destructive pneumonia [10].

Physicians’ awareness of the infection is very poor in many countries, and most cases correctly identified are clinically advanced. Because of its protean clinical manifestations, human brucellosis can be easily confused with other infectious and noninfectious diseases, leading to diagnostic delays and late onset of therapy. The isolation of the fastidious organisms is often unsuccessful or takes a long time, which is why the presumptive clinical diagnosis is usually confirmed by serologic tests. However, seronegative cases, cross-reactivity of anti-Brucella antibodies with many other clinically relevant bacteria, poorly defined cutoffs in serologic test systems, and so on can make the interpretation of the titers measured very difficult. Alternatively, molecular techniques can be used for the laboratory diagnosis of human brucellosis, but the detection of Brucella DNA does not prove an active infection with viable bacteria, and therefore does not effectively support therapeutic decision making.

The scope of this article is to review up-to-date laboratory techniques in the diagnosis of human brucellosis and to discuss if positive serologic or molecular tests should result in long-term antibiotic therapy.

 

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا