این مقاله انگلیسی ISI در نشریه الزویر در 46 صفحه در سال 2019 منتشر شده و ترجمه آن 39 صفحه میباشد. کیفیت ترجمه این مقاله ارزان – نقره ای ⭐️⭐️ بوده و به صورت ناقص ترجمه شده است.
دانلود رایگان مقاله انگلیسی + خرید ترجمه فارسی | |
عنوان فارسی مقاله: |
استراتژی های تامین بودجه و سفارش دهی یک زنجیره تامین تحت قرارداد اختیار معامله |
عنوان انگلیسی مقاله: |
Financing and ordering strategies for a supply chain under the option contract |
|
مشخصات مقاله انگلیسی | |
فرمت مقاله انگلیسی | |
سال انتشار | 2019 |
تعداد صفحات مقاله انگلیسی | 46 صفحه با فرمت pdf |
رشته های مرتبط با این مقاله | اقتصاد، مدیریت و مهندسی صنایع |
گرایش های مرتبط با این مقاله | اقتصاد مالی، لجستیک و زنجیره تامین، بودجه و مالی عمومی |
چاپ شده در مجله (ژورنال) | مجله بین المللی اقتصاد تولید – International Journal of Production Economics |
کلمات کلیدی | زنجیره تأمین، قرارداد اختیار معامله، استراتژی تأمین بودجه، مسأله روابط |
ارائه شده از دانشگاه | دانشکده مدیریت گوانژو، دانشگاه پکن، چین |
رفرنس | دارد ✓ |
کد محصول | F1612 |
نشریه | الزویر – Elsevier |
مشخصات و وضعیت ترجمه فارسی این مقاله | |
فرمت ترجمه مقاله | pdf و ورد تایپ شده با قابلیت ویرایش |
وضعیت ترجمه | انجام شده و آماده دانلود |
تعداد صفحات ترجمه تایپ شده با فرمت ورد با قابلیت ویرایش | 39 صفحه (5 صفحه رفرنس انگلیسی) با فونت 14 B Nazanin |
ترجمه عناوین تصاویر و جداول | ترجمه شده است ✓ |
ترجمه متون داخل تصاویر | ترجمه نشده است ☓ |
ترجمه متون داخل جداول | ترجمه نشده است ☓ |
ضمیمه | ترجمه نشده است ☓ |
درج تصاویر در فایل ترجمه | درج شده است ✓ |
درج جداول در فایل ترجمه | درج شده است ✓ |
درج فرمولها و محاسبات در فایل ترجمه | به صورت عکس درج شده است ✓ |
منابع داخل متن | درج نشده است ☓ |
کیفیت ترجمه | کیفیت ترجمه این مقاله متوسط میباشد |
توضیحات | ترجمه بخش هایی از این مقاله انجام نشده است. |
فهرست مطالب |
چکیده |
بخشی از ترجمه |
چکیده
ما زنجیره تأمین دو پلکانی متشکل از یک سفارش دهی فروشنده با سرمایه محدود را از طریق قرارداد اختیار معامله بررسی می کنیم تا تقاضای نامعلوم از یک تأمین کننده خاص مرتفع شود. فروشنده می تواند یا وام بانکی درخواست کند یا از تأمین کننده در صورت لزوم اعتبار بخرد. علاوه بر سود اقتصادی، تأمین کننده در رابطه با روباط نگرانی دارد و سود فروشنده را در نظر می گیرد. با توسعه بازی استکلبرگ، ما مسائل سفارش دهی و تأمین بودجه را در زنجیره تأمین تحلیل می کنیم. نتایج نشان می دهد که در حضور ریسک ورشکستگی فروشنده، تأمین کننده باید همیشه بودجه فروشنده را با نرخ سود بدون ریسک تأمین کند. با توجه به پیشنهاد تأمین کننده، فروشنده همیشه ترجیح می دهد پول تأمین کنند را به دلیل نرخ سود پایین تر بیشتر کند. در مقابل، تحت اعتبار معامله، راندمان زنجیره تأمین زمانی بهبود یافته که هزینه تولید بالاست اما وقتی هزینه تولید پایین باشد کاهش می یابد. علاوه بر این، نتایج ما نشان می دهند که مسأله رابطه تأمین کننده می تواند باعث بهبود راندمان زنجیره تأمین و سود فروشند در اغلب موارد شود، اما ریسک ورشکستگی فروشنده زمانی افزایش می یابد که هزینه تولید بالاست و این حاکی از آن است که تلاش تأمین کننده برای کمک به فروشنده در نهایت به بقای بلند مدت او آسیب می رساند.
1- مقدمه
در تجارت، بسیاری از شرکت ها با محدودیت های سرمایه ای مواجهند، مخصوصاً تشکیلات کوچک و متوسط (SMEها). طبق بررسی اعتیار 3459 شرکت کوچک و متوسط در ایالات متحده مشخص شد که 47 درصد درخواست تأمین بودجه کرده اند، در حالی که تنها نیمی از آن هایی که درخواست بودجه نکرده بودند جریان نقدینگی کافی را داشتند. موقعیت مشابهی در کشورهای در حال توسعه دیده می شود. به عنوان مثال، حدود نیمی از SMEها در کشورهای در حال توسعه در سال 2011 درخواست تأمین بودجه به مبلغ 2/1 تا 6/2 تریلیون دلار کردند. محدودیت سرمایه می تواند مانع از عملیات شرکت ها شود، بنابراین بزگترین مانع رشد شرکت ها محدودیت سرمایه است. اما بسیاری از مطالعات کلاسیک مدیریت عملیات مبتنی بر فرضیه سرمایه کافی هستند که بدین معناست که نتایج آن ها می تواند ارتباط کمتری با برزش تجاری فعلی داشته باشد.
وام های بانکی تجاری راه محبوبی برای شرکت ها در سر و کار داشتن با محدودیت های سرمایه ای هستند. اما به دلیل رویه های درخواست پیچیده و الزامات وثیقه و تضمین سفت و سخت، SMEها معمولاً تأمین بودجه از طریق وام های بانکی را رد می کنند. به عنوان نمونه تنها 7/4 درصد از وام های سرمایه کاری و 3/23 درصد از وام های بانکی برای SMEها در چین صادر شده است. با توجه به این وضعیت، اعتبار معامله به طرز گسترده ای توسط شرکت ها در صنایع مختلف پذیرفته شده است، به عنوان نمونه در سال 2004 اعتبار معامله 9/22 درصد از تعهدات صنایع غیرمالی کانادا را تشکیل می داد. در چین این نرخ در سال 2012 به میزان 20 درصد بود. در سال 2007، 90 درصد از تجارت کالای جهانی، با مبلغی در حدود 14 تریلیون دلار امریکا، توسط اعتبار معامله انجام شده بود. برای تسهیل عملیات در SMEها و برای بهبود راندمان کل زنجیره تأمین، تأمین کننده های بالادست با سرمایه زیاد غالباً خدمات تأمین بودجه اعتبار معامله را در عمل برای شرکت های پایین دست ارائه می کردند. به عنوان نمونه شرکت Ford Motor وام های عمده فروشی را برای معامله کنندگان برای تأمین بودجه خرید موجودی وسایل نقلیه و همچنین وام های برای معامله کنندگان برای تأمین بودجه سرمایه کاری و بهبودهایی برای تسهیل نمایندگی، بودجه خرید ملک نمایندگی و بودجه دیگر برنامه های وسیله نقلیه دلال را ارائه کرد که کل آن سوبسید شرکت Ford Motor بود. Gree Electric که کارخانه لوازم خانگی بزرگ چینی است با بسیاری از دلال های کوچکی قرارداد می بندد که از محدودیت های بودجه ای رنج می برند و معمولاً واجد شرایط دریافت وام های بانکی نیستند. بنابراین Gree Electric با بیمه و شرکت های تأمین اوراق قرارداد می بندد تا وام هایی برای این سوداگران کوچک فراهم کند تا کانال های توزیع خود را گسترش داده و از آنها محافظت کند. پس از کسب وام ها، این دلالان قادر به اتخاذ تصمیم های عملیاتی بهتر می شوند، مخصوصاً تصمیمات سفارش دادن با Gree. از طریق تأمین بودجه جهانی IBM که کل سوبسید آن به IBM متعلق است، شرکت IBM به مشتریان خود کمک می کنند تا با ارائه وام های کوتاه مدت و بلند مدت به نرم افزارهای IBM دسترسی پیدا کنند. GE Capital محصولات تأمین بودجه مختلفی را منحصراً برای مشتریان GE در صنایع گسترده سرمایه ای نظیر مراقبت های بهداشتی و انرژی ارائه می کند. |
بخشی از مقاله انگلیسی |
Abstract We study a two-echelon supply chain consisting of a capital-constrained retailer ordering via the option contract to satisfy uncertain demand from a single supplier. The retailer can apply for either a bank loan or trade credit from the supplier whenever necessary. In addition to economic revenue, the supplier has a relationship concern and takes the retailer’s revenue into consideration. By developing a Stackelberg game, we analyze the ordering and financing problems in the supply chain. The results show that in the presence of the retailer’s bankruptcy risk, the supplier should always finance the retailer at the risk-free interest rate. Given the supplier’s offer, the retailer will always prefer to raise money from the supplier due to the lower interest rate. Meanwhile, under trade credit, the supply chain’s efficiency is improved when the production cost is high but decreased when the production cost is low. Furthermore, our results show that the supplier’s relationship concern can improve the supply chain’s efficiency and the retailer’s revenue most of the time, but increase the retailer’s bankruptcy risk when the production cost is high, implying that the supplier’s attempt to help the retailer eventually harms its long-run survival. 1 Introduction In business, many firms face the capital constraint, especially small and medium-sized enterprises (SMEs). According to a credit survey of 3,459 SMEs in the U.S., 47% applied for financing in 2015, while only half of those that did not apply had sufficient cash flow (Barkley et al., 2016). A similar situation exists in developing countries. For example, about half of the SMEs in developing countries applied for financing in 2011, for a total amount of US$2.1 to $2.6 trillion (Owens and Wilhelm, 2017). The capital constraint can severely stymie firms’ operations, so it has been considered as the biggest obstacle to firms’ growth (Xu and Birge, 2004; Ayyagari et al., 2017). However, many classic studies of operations management (OM) are based on the assumption of sufficient capital (e.g., Petruzzi and Dada, 1999; Lariviere and Porteus, 2001; Cachon, 2003; Bernstein and Federgruen, 2005; Perakis and Roels, 2007), which means that their results may be less relevant to current business practice. Commercial bank loans are a popular way for firms to deal with the capital constraint. However, due to complex application procedures and strict collateral requirements, SMEs are usually ruled out from financing via bank loans. For example, only 4.7% of working capital loans and 23.3% of bank loans are issued to SMEs in China (Tsai, 2015). Given this situation, trade credit is widely accepted by firms in various industries, especially for SMEs where such credit is extended by upstream partners within the same supply chain (Jing et al., 2012). For instance, in 2004, trade credit accounted for 22.9% of the liabilities in the non-financial industries in Canada (Chandler, 2009). In China, this ratio was 20% in 2012 (Lin and Chou, 2015). In 2007, 90% of worldwide merchandise trade, amounting to US$14 trillion, was underpinned by trade credit (Williams, 2008). To facilitate operations in SMEs and to improve the efficiency of the entire supply chain, large capital-rich upstream suppliers often provide trade credit financing services to downstream SMEs in practice. For example, Ford Motor Company provides wholesale loans to dealers to finance the purchase of vehicle inventory, as well as loans to dealers to finance working capital and improvements to dealership facilities, finance the purchase of dealership real estate, and finance other dealer vehicle programs via Ford Motor Credit Company LLC, a wholly-owned subsidiary by Ford Motor Company (Ford Motor Company, 2018). Gree Electric, a Chinese major appliances manufacturer, contracts with many small-sized dealers who suffer from severe budget constraints yet usually are not eligible for bank loans. Therefore, Gree Electric cooperates with insurance and bonding companies to provide loans to these small-sized dealers (Zhuhai Gree Group Finance Company, 2018), in order to develop and protect its distribution channels. After obtaining the loans, these dealers are able to make better operational decisions, especially ordering decisions with Gree. Through IBM Global Financing, a wholly-owned subsidiary of IBM, IBM helps its clients to get access to IBM software by offering them short and long term loans (IBM Global Financing, 2016). GE Capital offers various financing products exclusively to GE customers in capital intensive industries like healthcare and energy (GE Capital, 2018).
|