دانلود رایگان ترجمه مقاله اثربخشی کرامت درمانی روی افسردگی و اضطراب در بیماران لاعلاج (نشریه Liebertpub 2014)
این مقاله انگلیسی ISI در نشریه Liebertpub در ۸ صفحه در سال ۲۰۱۴ منتشر شده و ترجمه آن ۱۵ صفحه میباشد. کیفیت ترجمه این مقاله ارزان – نقره ای ⭐️⭐️ بوده و به صورت کامل ترجمه شده است.
دانلود رایگان مقاله انگلیسی + خرید ترجمه فارسی | |
عنوان فارسی مقاله: |
بازده کرامت درمانی روی افسردگی و اضطراب در بیماران لاعلاج پرتغالی: یک کارآزمایی کنترل شده تصادفی فاز ۲ |
عنوان انگلیسی مقاله: |
Efficacy of Dignity Therapy on Depression and Anxiety in Portuguese Terminally Ill Patients: A Phase II Randomized Controlled Trial |
|
مشخصات مقاله انگلیسی (PDF) | |
سال انتشار | ۲۰۱۴ |
تعداد صفحات مقاله انگلیسی | ۸ صفحه با فرمت pdf |
رشته های مرتبط با این مقاله | روانشناسی |
گرایش های مرتبط با این مقاله | روانشناسی عمومی و روانشناسی بالینی |
چاپ شده در مجله (ژورنال) | مجله داروهای تسکین دهنده – JOURNAL OF PALLIATIVE MEDICINE |
ارائه شده از دانشگاه | دانشکده پزشکی دانشگاه لیسبون، لیسبو، پرتغال |
رفرنس | دارد ✓ |
کد محصول | F1495 |
نشریه | Liebertpub |
مشخصات و وضعیت ترجمه فارسی این مقاله (Word) | |
وضعیت ترجمه | انجام شده و آماده دانلود |
تعداد صفحات ترجمه تایپ شده با فرمت ورد با قابلیت ویرایش | ۱۵صفحه (۱ صفحه رفرنس انگلیسی) با فونت ۱۴ B Nazanin |
ترجمه عناوین تصاویر و جداول | ترجمه شده است ✓ |
ترجمه متون داخل تصاویر | ترجمه نشده است ☓ |
ترجمه متون داخل جداول | ترجمه نشده است ☓ |
درج تصاویر در فایل ترجمه | درج شده است ✓ |
درج جداول در فایل ترجمه | درج شده است ✓ |
منابع داخل متن | درج نشده است ☓ |
کیفیت ترجمه | کیفیت ترجمه این مقاله متوسط میباشد |
فهرست مطالب |
چکیده |
بخشی از ترجمه |
چکیده
سابقه و هدف: کرامت درمانی, یک روان درمانی مختصر توسعه یافته برای بیماران لاعلاج است.
هدف مطالعه: تعیین تاثیر کرامت درمانی بر افسردگی و اضطراب در بیماران لاعلاج و کسانی که سطح بالایی از ناراحتی را در یک واحد مراقبت تسکینی تجربه می کنند. روشها: یک کارآزمایی کنترل شده تصادفی فاز ۲ غیر ناآگاه از ۸۰ بیمار که به طور تصادفی به یکی از دو گروه منسوب شدند: گروه مداخله (کرامت درمانی + مراقبت تسکینی استاندارد (SPC) یا گروه کنترل (SPC به تنهایی). نتایج اصلی شامل افسردگی و اضطراب بود که با مقیاس اضطراب و افسردگی بیمارستان اندازه گیری شد و در ابتدا (T1)، روز ۴ (T2)، روز ۱۵ (T3) و روز ۳۰ (T4) پیگیری بررسی شد. این مطالعه در سایت withwww.controlied-trials.com/ISRCTN343540S6 ثبت شده است. نتایج: از ۸۰ شرکت کننده نهایی، ۴۱ نفر به طور تصادفی به SPC و ۳۹ نفر به کرامت درمانی اختصاص داده شدند. ویژگی های پایه در دو گروه مشابه بود. کرامت درمانی با کاهش نمرات افسردگی (متوسط، ۹۵٪ با فاصله اطمینان (CI) همراه بود: , [CI]: – 4.00, – 6.00 to – 2.00, p < 0.0001; – 4.00, – 7.00 to – 1.00, p = 0.010; – 5.00, – 8.00 to – 1.00, p = 0.043, برای T2، T3 و T4، به ترتیب). کرامت درمانی به طور مشابه با کاهش اضطراب همراه بود (میانه، ۹۵% CI: – 3.00, – 5.00 to – 1.00, p < 0.0001; – 4.00, – 7.00 to – 2.00, p = 0.001; – 4.00, – 7.00 to – 1.00, p = 0.013, برای T2، T3 و T4، به ترتیب). نتیجه گیری: کرامت درمانی به اثر مفید آن روی علائم افسردگی و اضطراب در مراقبت پایان زندگی منجر شد. منافع درمانی کرامت درمانی در طول یک دوره ۳۰ روزه حفظ شد. پس از ایجاد اثر بخشی آن، کارآزمایی های آینده کرامت درمانی در حال حاضر ممکن است آغاز شوند و آن را با دیگر روش های روان درمانی در زمینه بیماری لاعلاج مقایسه نمایند. ۱- مقدمه
علاوه بر درد و رنج جسمی، پریشانی روانی, یک مشکل بزرگ برای بسیاری از بیماران لاعلاج است. پریشانی روانی در کاهش کیفیت زندگی سهیم است، به درد و رنج بیمار و خانواده می افزاید و یک چالش بزرگ را پیش روی متخصصان مراقبت های بهداشتی در تدارک مراقبت پایان زندگی گذاشته است. افسردگی و اضطراب دو تا از شایع ترین مشکلات روانی در علاج ناپذیری بیمار، با شیوع به ترتیب اعم از ۱۵ درصد تا ۴۸ درصد هستند.
عواقب بالینی افسردگی و اضطراب به خوبی شناخته شده است. به عنوان مثال، افسردگی، یک عامل ریسک شناخته شده برای خودکشی و درخواست های تسریع مرگ است که در ارتباطات اجتماعی اخلال ایجاد می کند و ظرفیت فرد برای غلبه بر زیان و مشکلات مرتبط با بیماری های علاج ناپذیر را کاهش می دهد. اضطراب می تواند به طور قابل توجهی با زندگی بیماران به عنوان یک اختلال روانی مستقل و یا به عنوان یک تقویت کننده در ارتباط با علائم فیزیکی خاص، مانند درد یا تنگی نفس تداخل تداخل داشته باشند و در نتیجه کنترل آنها را مشکل تر می سازد. درد و رنج روانی برای بیماران علاج ناپذیر نیز اغلب از نظر افت کرامت (عزت نفس) چارچوب بندی می شود. کار تجربی توسط Chochinov و همکاران در مورد مفهوم کرامت در بیماران علاج ناپذیر, مدل کرامت را خلق نمودند که بینش های مهمی را در مورد نحوه رویارویی بیماران با بیماری علاج ناپذیر از نظر کرامت آنها ارائه می دهد. این مدل, مبنای نظری برای یک مداخله فردی مختصر طراحی شده برای رسیدگی به پریشانی روانی و وجودی در میان بیماران علاج ناپذیر (کرامت درمانی) را فراهم می کند. در جدیدترین کارآزمایی توسط Chochinov و همکاران، که برای مقایسه کرامت درمانی با مراقبت تسکینی استاندارد و مراقبت مشتری محور طراحی شده است، نشان داده شد که اگر چه کرامت درمانی به طور قابل توجهی موجب کاهش پریشانی نمی شود، افراد منسوب به کرامت درمانی به طور قابل توجه و محتمل تر بیش از سایر گروه های مطالعه, این رویکرد را به منظور بهبود کیفیت زندگی، افزایش حس کرامت، تغییر نحوه نگرش نسبت خانواده به آنها و تقدیر از آنها، و مفید بودن برای خانواده خود مفید بودن, مفید می دانستند. در این مطالعه، کرامت درمانی هیچ تاثیری روی علائم افسردگی و اضطراب بیماران نداشت، اما نویسندگان اظهار داشتند که این فقدان ظاهری اثر ممکن است به دلیل نرخ های پایین پایه اولیه پریشانی باشد. به همین دلیل، تحقیقات آینده با استفاده از کرامت درمانی باید بیماران مضطرب تر با علائم افسردگی و اضطراب را هدف قرار دهند. نشان داده شده است که جمعیت سرطان پرتغالی, سطوح بالایی از افسردگی و اضطراب دارد. به همین دلیل، ما یک مطالعه کنترل شده تصادفی (RCT) از بیماران علاج ناپذیر در بیمارستان بستری پرتغالی در واحد پزشکی تسکینی بستری، با سطح بالایی از درد و رنج روانی را در شروع مطالعه به منظور بررسی اثر کرامت درمانی بر علائم افسردگی و اضطراب انجام دادیم. نتایج اولیه این RCT (تجزیه و تحلیل موقت، ۶۰ نفر نفر) در جای دیگر منتشر شده است. این مقاله, داده های اثر بخشی کرامت درمانی بر علائم افسردگی و اضطراب را در درون یک گروه از ۸۰ بیمار مبتلا به سرطان مرحله نهایی گزارش می دهد. |
بخشی از مقاله انگلیسی |
Abstract Background: Dignity therapy is a brief psychotherapy developed for patients living with a life-limiting illness. Objective: To determine the influence of dignity therapy on depression and anxiety in inpatients with a terminal illness and experiencing a high level of distress in a palliative care unit. Methods: A nonblinded phase II randomized controlled trial of 80 patients who were randomly assigned to one of two groups: intervention group (dignity therapy + standard palliative care [SPC]) or control group (SPC alone). The main outcomes were depression and anxiety scores, as measured with the Hospital Anxiety and Depression Scale, and assessed at baseline (T1), day 4 (T2), day 15 (T3), and day 30 (T4) of follow-up. This study is registered with www.controlled-trials.com/ISRCTN34354086. Results: Of the final 80 participants, 41 were randomly assigned to SPC and 39 to dignity therapy. Baseline characteristics were similar between the two groups. Dignity therapy was associated with a decrease in depression scores (median, 95% confidence interval [CI]: – 4.00, – 6.00 to – 2.00, p < 0.0001; – 4.00, – 7.00 to – 1.00, p = 0.010; – 5.00, – 8.00 to – 1.00, p = 0.043, for T2, T3, and T4, respectively). Dignity therapy was similarly associated with a decrease in anxiety scores (median, 95% CI: – 3.00, – 5.00 to – 1.00, p < 0.0001; – 4.00, – 7.00 to – 2.00, p = 0.001; – 4.00, – 7.00 to – 1.00, p = 0.013, for T2, T3, and T4, respectively). Conclusion: Dignity therapy resulted in a beneficial effect on depression and anxiety symptoms in end-of-life care. The therapeutic benefit of dignity therapy was sustained over a 30-day period. Having established its efficacy, future trials of dignity therapy may now begin, comparing it with other psychotherapeutic approaches within the context of terminal illness. ۱ Introduction In addition to physical suffering, psychological distress is a major problem for many terminally ill patients. Psychological distress contributes to a decreased quality of life, adds to patient and family suffering, and presents a huge challenge for health care professionals in the provision of end-of-life care.1,2 Depression and anxiety are two of the most common psychological problems in the terminally ill, with prevalence ranging from 15% to 48%, respectively.3–۶ The clinical consequences of both depression and anxiety are well known. Depression, for example, is a recognized risk factor for suicide and requests to hasten death,7 disrupting social connections and diminishing individual’s capacity to overcome loss and difficulties associated with incurable diseases.2 Anxiety can markedly interfere with patients’ lives as an independent psychiatric disorder or as an amplifier in association with certain physical symptoms, such as pain or dyspnea, thus rendering their control more difficult. Psychological suffering for terminally ill patients is also often framed in terms of loss of dignity.8 The empirical work by Chochinov and colleagues9 regarding the concept of dignity in terminally ill patients created the Model of Dignity offering important insights as to how patients face terminal illness in terms of their dignity. This model provides the theoretical basis for a brief, individualized intervention designed to address psychosocial and existential distress among terminally ill patients (dignity therapy).10 The most recent trial by Chochinov and coworkers,11 designed to compare dignity therapy with standard palliative care and client-centered care, showed that although dignity therapy did not significantly reduce distress, those assigned to dignity therapy were significantly more likely than other study groups to find this approach helpful, to improve quality of life, increase sense of dignity, change how their family saw and appreciated them, and be helpful to their family. In this study, dignity therapy did not show any effect on patients’ symptoms of depression and anxiety, but the authors stated that this apparent lack of effect might have been due to the low initial base rates of distress. For this reason, future investigation using dignity therapy should target more distressed patients, with symptoms of depression and anxiety. Portuguese cancer populations have been shown to have high levels of depression and anxiety.12 For this reason, we conducted a randomized controlled trial (RCT) of Portuguese terminally ill patients hospitalized within an inpatient palliative medicine unit, with high levels of psychological suffering at baseline, to study the efficacy of dignity therapy on symptoms of depression and anxiety. The preliminary results of this RCT (interim analysis, n = 60 patients) have been published elsewhere.13 This article reports the efficacy data for dignity therapy on symptoms of depression and anxiety within a cohort of 80 patients with end-stage cancer. |