این مقاله انگلیسی ISI در نشریه الزویر در 7 صفحه در سال 2015 منتشر شده و ترجمه آن 16 صفحه میباشد. کیفیت ترجمه این مقاله ارزان – نقره ای ⭐️⭐️ بوده و به صورت کامل ترجمه شده است.
دانلود رایگان مقاله انگلیسی + خرید ترجمه فارسی | |
عنوان فارسی مقاله: |
رهبری مخرب: علل، پیامدها و اقدامات متقابل |
عنوان انگلیسی مقاله: |
Destructive leadership: Causes, consequences and countermeasures |
|
مشخصات مقاله انگلیسی (PDF) | |
سال انتشار | 2015 |
تعداد صفحات مقاله انگلیسی | 7 صفحه با فرمت pdf |
رشته های مرتبط با این مقاله | مدیریت |
گرایش های مرتبط با این مقاله | مدیریت عملکرد و مدیریت منابع انسانی |
چاپ شده در مجله (ژورنال) | پویایی سازمانی – Organizational Dynamics |
رفرنس | ندارد ☓ |
کد محصول | F1343 |
نشریه | الزویر – Elsevier |
مشخصات و وضعیت ترجمه فارسی این مقاله (Word) | |
وضعیت ترجمه | انجام شده و آماده دانلود |
تعداد صفحات ترجمه تایپ شده با فرمت ورد با قابلیت ویرایش | 16 صفحه با فونت 14 B Nazanin |
ترجمه عناوین جداول | ترجمه شده است ✓ |
ترجمه متون داخل جداول | ترجمه شده است ✓ |
درج جداول در فایل ترجمه | درج شده است ✓ |
کیفیت ترجمه | کیفیت ترجمه این مقاله متوسط میباشد |
فهرست مطالب |
رهبری مخرب چیست؟ |
بخشی از ترجمه |
در سال 2010، از David Matsuda، استاد انسان شناسی، خواسته شد تا مطالعه نماید که چرا تقریبا 30 سرباز ایالات متحده در سال گذشته در عراق مرتکب خودکشی شدند و یا اقدام به اینکار نمودند. تحقیقات او نشان داد که در حالی که این سربازان اغلب مشکلات عمده در زندگی شخصی خود داشتند، این قربانیان نیز به طور مشترک حداقل یک رهبر داشتند (گاهی اوقات چند رهبر) که زندگی آنها را جهنم نموده بودند. در حالی که شواهد نشان نمی دهند که رهبران سربازان به طور مستقیم در ارتکاب و یا تلاش برای خودکشی دخیل بوده اند، اما از این تصور حمایت می کنند که رهبران, با فشار آوردن در بیش از آستانه آنها, زندگی آنها را جهنم ساخته بودند. این یافته بود که ارتش ایالات متحده را مجبور ساخت تا با مشکل رهبری، رهبری سمی ” در ارتش مقابله نماید.
به عنوان مرحله اول در تلاش برای رفع این مشکل، ارتش در سال 2012 تعریف خود را از رهبری سمی منتشر نمود:
رهبری سمی ترکیبی از نگرش خود محور، انگیزه ها، و رفتارهایی است که اثرات سوء بر زیردستان، سازمان، و عملکرد ماموریت دارد. این رهبر فاقد نگرانی برای دیگران و محیط سازمان است که منجر به اثرات کوتاه مدت و بلند مدت منفی می شود. رهبر سمی با احساس متورم از ارزش خود و به طور حاد در مورد منافع شخصی عمل می نماید. رهبران سمی به طور مداوم از رفتارهای ناکارآمد برای فریب، ارعاب، زورگویی، و یا مجازات ناعادلانه دیگران برای آنچه که برای خود می خواهند استفاده می کنند. رهبر منفی, الزامات کوتاه مدت را توسط عمل در پایین زنجیره تعهد کامل می کند که در آن پیروان به قدرت موضعی رهبر خود برای انجام درخواست ها پاسخ می دهند. این ممکن است به دستیابی به نتایج در کوتاه مدت منجر شود، اما رده های صلاحیت رهبری دیگری را برای رهبری و توسعه نادیده می گیرد. استفاده طولانی مدت از رهبری منفی, نفوذ بر اراده، ابتکار پیروان، و پتانسیل پیروان را تضعیف می کند و روحیه آنها را از بین می برد. مطالعات مختلف تخمین می زنند که تعداد رهبران سمی در ارتش در محدوده 10٪ تا 30٪ است. در حالی که تمرکز در ابتدا (و به طور شایسته) روی رهبران فردی برچسب خورده به عنوان سمی است، توجه به طرز فکر پیروان (به عنوان مثال، زیردستان نظامی) و آب و هوای غالب / محیط زیست در ارتش پرداخت شده است. ارتش به عنوان یک سازمان معطوف شده است که در آن غرور و افتخار، احترام و وفاداری از بالاترین اهمیت برخوردار هستند. در چنین محیطی، ممکن است میل افسران ارشد به رفتار ضعیف توسط مقامات مافوق های آنان شناسایی نشود. علاوه بر این، چندین درگیری نظامی اخیر و از دست دادن پرسنل ارشد برای شرکت های خصوصی امنیتی به پرسنل نسبتاً بی تجربه منجر شده است که به سرعت ترویج یافته اند. به نظر می رسد مورد رهبری سمی در ارتش یک مثلث کلاسیک از رهبران مخرب، پیروان حساس و یک محیط مساعد باشد. در پاسخ به این وضعیت، ارتش, تعداد کمی از افسران را شناسایی نموده است که سمی در نظر گرفته می شدند و آنها را از شغل خود حذف نمود. علاوه بر این، ارتش یک برنامه آزمایشی ارزیابی 360 درجه را اجرا نمود به طوری که زیردستان توانستند به طور ناشناس و صادقانه بدون ترس از مجازات مافوق خود را ارزیابی نمایند. این اقدامات با این باور صورت گرفت که که وعده ها را نشان دهد، اما بسیاری بر این باورند که هنوز هم برخی از راه ها را باید رفت. |
بخشی از مقاله انگلیسی |
In 2010, David Matsuda, an anthropology professor, was asked to study why almost 30 U.S. soldiers in Iraq had committed or attempted suicide in the past year. His investigation showed that while those soldiers often had major problems in their personal lives, the victims also had in common at least one leader (sometimes a couple of leaders) who made their lives hell. While the evidence did notshow thatthe soldiers’leaders directly caused them to commit or attempt suicide, it did support the notion that the leaders who had made their lives hell had helped to push them over the brink. It was this finding that forced the U.S. military to confront the problem of ‘‘toxic’’ leadership in the army. As a first stage in attempting to fix the problem, the military in 2012 published their definition of toxic leadership: Toxic leadership is a combination of self-centered attitudes, motivations, and behaviors that have adverse effects on subordinates, the organization, and mission performance. This leader lacks concern for others and the climate of the organization, which leads to shortand long-term negative effects. The toxic leader operates with an inflated sense of self-worth and from acute selfinterest. Toxic leaders consistently use dysfunctional behaviors to deceive, intimidate, coerce, or unfairly punish others to get what they want for themselves. The negative leader completesshort-term requirements by operating at the bottom of the continuum of commitment, where followers respond to the positional power of their leader to fulfill requests. This may achieve resultsin the short term, but ignores the other leader competency categories of leads and develops. Prolonged use of negative leadership to influence followers undermines the followers’ will, initiative, and potential and destroys unit morale. Variousstudies estimate thatthe number oftoxic leadersin the army ranges from 10% to 30%. While the focus is initially (and deservedly) on the individual leaders labeled as toxic, attention has also been paid to the mindset of followers (i.e., military subordinates) and the prevailing climate/environment in the military. The military is viewed as an organization where pride, respect and loyalty are of paramount importance. In such an environment, junior officers may be loath to publically identify poor behavior by their superiors. In addition, several recent military conflicts and loss of senior personnelto private security companies had resulted in relatively inexperienced personnel being promoted more rapidly than would otherwise have been the case. The case oftoxic leadership in the army seems a classic triangle of destructive leaders, susceptible followers and a conducive environment. In response to this situation, the military identified a small number of officers it considered were toxic and removed them from their jobs. In addition, the army implemented a small pilot program of 360-degree evaluations so that subordinates could anonymously and truthfully evaluate their superiors without fear of retribution. Such measures are believed to be showing promise, but many believe there is still some way to go. |