دانلود رایگان ترجمه مقاله لیپو پلی ساکاریدها، از ارینی ها تا چاریت ها (نشریه هینداوی 2012)

این مقاله انگلیسی ISI در نشریه هینداوی در 6 صفحه در سال 2012 منتشر شده و ترجمه آن 11 صفحه میباشد. کیفیت ترجمه این مقاله ارزان – نقره ای ⭐️⭐️ بوده و به صورت کامل ترجمه شده است.

 

دانلود رایگان مقاله انگلیسی + خرید ترجمه فارسی
عنوان فارسی مقاله:

لیپو پلی ساکاریدها: از ارینی ها تا چاریت ها

عنوان انگلیسی مقاله:

Lipopolysaccharides: From Erinyes to Charites

 
 
 
 
 

 

مشخصات مقاله انگلیسی (PDF)
سال انتشار 2012
تعداد صفحات مقاله انگلیسی 6 صفحه با فرمت pdf
رشته های مرتبط با این مقاله زیست شناسی، بیوتکنولوژی 
گرایش های مرتبط با این مقاله علوم سلولی و مولکولی، میکروبیولوژی، بیوتکنولوژی میکروبی 
چاپ شده در مجله (ژورنال) واسطه های التهاب – Mediators of Inflammation
ارائه شده از دانشگاه گروه علوم بهداشتی، موسسه میکروب شناسی، ایتالیا
رفرنس دارد  
کد محصول F1306
نشریه هینداوی – Hindawi

 

مشخصات و وضعیت ترجمه فارسی این مقاله (Word)
وضعیت ترجمه انجام شده و آماده دانلود
تعداد صفحات ترجمه تایپ شده با فرمت ورد با قابلیت ویرایش  11 صفحه با فونت 14 B Nazanin
ترجمه عناوین تصاویر  ترجمه شده است ✓ 
ترجمه متون داخل تصاویر ترجمه شده است 
درج تصاویر در فایل ترجمه درج شده است 
درج فرمولها و محاسبات در فایل ترجمه  به صورت عکس درج شده است  
منابع داخل متن به صورت عدد درج شده است  
کیفیت ترجمه کیفیت ترجمه این مقاله متوسط میباشد 

 

فهرست مطالب

1- مقدمه
2- ویژگی های شیمیایی لیپوپلی ساکاریدهای معمولی و غیر معمولی
3- فعالیت های سودمند LPSهای نمونه
4- اثرات مفید LPSهای غیرمعمول
5- مشتقات LPS به عنوان ادجوانت و واکسن ها
6- نتیجه گیری

 

بخشی از ترجمه
 پس از کشف اندوتوکسین ها توسط Richard Pfeiffer، این محصول باکتریایی با بسیاری از اختلالات شدید تولید شده توسط یک واکنش التهابی شدید همراه شد و اغلب به شوک اندو توکسین و نارسایی چند عضو منجر شد. با این حال، تحقیقات اخیر علوم بالینی و پایه, برخی از نقش های سودمند معمولی و همچنین اندوتوکسین های غیر معمولی را ادعا نمودند. هدف از این مقاله, تمرکز بر روی داده های اخیر است که از یک فعالیت مفید هر دوی اندوتوکسین های معمولی و غیر معمولی حمایت می کند. برای توسعه داروهای جدید در پیشگیری و درمان بیماری های مختلف, چنین دیدگاه جدیدی امیدوار کننده به نظر می رسد.
 
1- مقدمه
ارینی ها, سه الهه اموات به تصویر کشیده به صورت زنان بالدار زشت، با مو، بازوها، و کمر با مارهای سمی در هم پیچیده و جنون عذاب وارد بر یک پدرکشی یا مادرکشی هستند. آنها می توانند مردم را رنج دهند، و یک ملت که به چنین افرادی پناه می برند, ممکن است کمبود ، و با آن گرسنگی و بیماری را تجربه نمایند. در مقابل، چاریتس، که معمولاً به عنوان زینت تجربه شناخته می شود، سه الهه دختران زئوس و به نام Aglaia، Thalia ، و Euphrosyne است. آنها اغلب با لطف و مرحمت، زیبایی، آرایش، نشاط، جشن، رقص و آهنگ شادی کردن [1] همراه بودند.
اندوتوکسین های باکتری های گرم منفی, لیپوپلی ساکارید (LPSs) هستند که برای تمامیت ساختاری و عملکردی غشای خارجی باکتریایی حیاتی هستند [2 و 3].
در اولین گزارش در مورد اندوتوکسین توسط Pfeiffer (1892) و Centanni (1894)، تنها یک طرف سکه (فعالیت سمی) در نظر گرفته شد [4]. Lewis Thomas, واکنش از حیوانات بالاتر (از جمله انسان) به اندوتوکسین را. . . به صورت یک رفتار کنترل نشده و خودکار-مخرب میزبان گزارش کردند که منجر به در نظر گرفتن اندوتوکسین به عنوان یک سم می شود. هیچ چیز ذاتاً سمی در مورد اندوتوکسین وجود ندارد، اما باید هنگامی که توسط سلول ها حس می شود, افتضاح، و یا ترس اور در نظر گرفته می شود، که. . . “( Lewis Thomas ، Germs، 1974). با این حال، اندوتوکسین ها ممکن است نه تنها به عنوان ارینی ها بلکه به عنوان چاریت ها رفتار کنند. در واقع مشخص شده است که بسیاری از فعالیت های LPS به طور فزاینده برای میزبان سودمند هستند. برخی از این فعالیت های مفید، چند سال پس از کشف اندوتوکسین منتشر شده است، از جمله اثرات مهاری بر سارکوم مطالعه شده انسان (از اواخر دهه 1890) توسط William Bradley Coley ، که سراشیا را کشتند و درمان موفق سفلیس ثالثیه کشنده گزارش شده توسط 1927 Nobel laureate Julius Wagner von Jauregg, که از انواع مختلف سیستم های تعلیق میکروبی [4] استفاده نمود.
هدف از این مقاله, تمرکز بر روی داده های اخیر است که از فعالیت های مفید هر دوی اندوتوکسین های معمولی و غیر معمولی حمایت می کند.

 

بخشی از مقاله انگلیسی

Following the discovery of endotoxins by Richard Pfeiffer, such bacterial product was associated to many severe disorders produced by an overwhelming inflammatory response and often resulting in endotoxic shock and multiple organ failure. However, recent clinical and basic sciences investigations claimed some beneficial roles of typical as well as atypical endotoxins. The aim of this paper is to focus on recent data supporting a beneficial activity of both typical and atypical endotoxins. Such novel perspective looks promising for development of new drugs for prevention and therapy of several human diseases.

1 Introduction

The Erinyes were three netherworld goddesses depicted as ugly, winged women with hair, arms, and waists entwined with poisonous serpents and personified the tormenting madness inflicted upon a patricide or matricide. They could make people suffer, and a nation harbouring such people could experience dearth, and with it hunger and disease. On the contrary, the Charites, also commonly known as the Graces, were three goddesses daughters of Zeus and named Aglaia, Thalia, and Euphrosyne. They were often associated with grace, beauty, adornment, mirth, festivity, dance, and songs of revel [1].

The endotoxins of Gram-negative bacteria are lipopolysaccharides (LPSs), which are vital to both the structural and functional integrity of the bacterial outer membrane [2, 3]. In the first reports on endotoxin by Pfeiffer (1892) and Centanni (1894), only one side of the coin (the toxic activity) has been considered [4]. Lewis Thomas reported the reaction of higher animals (including humans) to endotoxins as “… a uncontrolled and auto-destructive behaviour of the host, leading to the consideration of endotoxin as a venom. All this seems unnecessary, panic-driven. There is nothing intrinsically poisonous about endotoxin, but it must look awful, or feel awful, when sensed by cells …” (Lewis Thomas, Germs, 1974). However, endotoxins may behave not only as Erinyes but also as Charites. Indeed many LPS activities are being increasingly revealed to be beneficial to the host. Some of such beneficial activities have been published a few years after endotoxin discovery, including the inhibitory effects on human sarcoma studied (since late 1890s) by William Bradley Coley, who used killed Serratia marcescens, and the successful therapy of lethal tertiary syphilis reported by the 1927 Nobel laureate Julius Wagner von Jauregg, who used different types of microbial suspensions [4].

The purpose of this paper is to focus on recent data supporting beneficial activities of both typical and atypical endotoxins.

 

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا