این مقاله انگلیسی ISI در نشریه اسپرینگر در 14 صفحه در سال 2010 منتشر شده و ترجمه آن 21 صفحه میباشد. کیفیت ترجمه این مقاله ارزان – نقره ای ⭐️⭐️ بوده و به صورت کامل ترجمه شده است.
دانلود رایگان مقاله انگلیسی + خرید ترجمه فارسی | |
عنوان فارسی مقاله: |
هماهنگی حرکتی در اختلالات طیف اوتیسم: یک سنتز و متاانالیز |
عنوان انگلیسی مقاله: |
Motor Coordination in Autism Spectrum Disorders: A Synthesis and Meta-Analysis |
|
مشخصات مقاله انگلیسی (PDF) | |
سال انتشار | 2010 |
تعداد صفحات مقاله انگلیسی | 14 صفحه با فرمت pdf |
رشته های مرتبط با این مقاله | پزشکی |
گرایش های مرتبط با این مقاله | مغز و اعصاب |
چاپ شده در مجله (ژورنال) | مجله اوتیسم و اختلالات رشدی – Journal of Autism and Developmental Disorders |
کلمات کلیدی | ASD، هماهنگی و نقص های حرکتی، متاانالیز |
ارائه شده از دانشگاه | گروه فیزیولوژی و زیست شناسی کاربردی، دانشگاه فلوریدا، ایالات متحده آمریکا |
رفرنس | دارد ✓ |
کد محصول | F1265 |
نشریه | اسپرینگر – Springer |
مشخصات و وضعیت ترجمه فارسی این مقاله (Word) | |
وضعیت ترجمه | انجام شده و آماده دانلود |
تعداد صفحات ترجمه تایپ شده با فرمت ورد با قابلیت ویرایش | 21 صفحه با فونت 14 B Nazanin |
ترجمه عناوین تصاویر و جداول | ترجمه شده است ✓ |
ترجمه متون داخل تصاویر | ترجمه نشده است ☓ |
ترجمه متون داخل جداول | ترجمه نشده است ☓ |
درج تصاویر در فایل ترجمه | درج شده است ✓ |
درج جداول در فایل ترجمه | درج شده است ✓ |
درج فرمولها و محاسبات در فایل ترجمه | به صورت عکس درج شده است ✓ |
منابع داخل متن | درج نشده است ☓ |
کیفیت ترجمه | کیفیت ترجمه این مقاله متوسط میباشد |
فهرست مطالب |
چکیده |
بخشی از ترجمه |
چکیده
آیا هماهنگی حرکتی فاقد یک خصوصیت اصلی زیربنایی اختلالات طیف اوتیسم یا ASD می باشد؟ جستجو در بانکهای اطلاعاتی حدود 83 مطالعه ASD متمرکز بر هماهنگی حرکتی، حرکات بازو، طرز راه رفتن، یا کمبودهای ثبات وضعیت بدنی را شناسایی نمود. استخراج داده ها دربرگیرنده مقایسات بین گروهی برای ASD و شاهدهای معمولی در حال رشد بوده است (تعداد 51). تکنیک های متاانالیز سخت شامل مدلهای اثرات تصادفی، رسم نمودارهای فارست و فونل، I^2، سوگیری نشر، انالیز شکست-ایمنی، و تحلیلهای متغیر تعدیل کننده یک اثر تفاوت میانگین استانداردسازی شده معنی دار معادل 1.20 را تعیین نمود(SE=0.144;p<0.0001;Z=10.49). این اثر بزرگ نشاندهنده کمبودهای هماهنگی حرکتی اساسی در گروه های ASD طی یک طیف وسیعی از رفتارها می باشد. یافته های کلی کنونی تصویری از کمبودهای هماهنگی حرکتی به شکل تشخیص های گسترده و با اینحساب خصوصیت اصلی ASD را بدست می دهد.
1- مقدمه
اختلالات طیف اوتیسم یا ASD یک اصطلاح گنجیده برای گروهی از اختلالات عصبی تکاملی است که نقص های مشابهی را در ارتباطات، تعامل اجتماعی متقابل، و رفتار محدودشده تکراری دارند. درحالیکه در ماهیت شبیهند، ASD شامل تشخیصهای مجزای ذیل می باشد: اوتیسم، سندرم اسپرژر، و اختلال تکاملی گسترده (درغیراینصورت ذکر می شود). مطالعات اپیدمیولوژیکی اخیر فراهم کننده تخمین های شیوع در طیف 60-70/10000 می باشد که ASD را یکی از پرمشاهده ترین اختلالات عصبی تکاملی دوران کودکی می سازد. هرچند بهبودهای اخیر در معیارهای تشخیصی و روش شناسی های بهبود یافته، می تواند از عوامل اثرگذار باشد، شیوع به نظر در تحقیقات اخیر افزایش یافته است. بادرنظرگیری گزارشات فراوانی، تعجبی ندارد که هر دو جوامع عام و علمی به سرعت توجه شان را به خصوصیات تشخیصی و اصلی ASD افزایش داده اند.
یک خصوصیت مرتبط با ASD که نیاز به روشن سازی بیشتری دارد اختلالات در رفتار حرکتی است. متون متمرکز بر رفتار حرکتی ناخالص و رشد و تکامل در ASD با یافته های ناهماهنگ دچار دردسر شده است. دیدگاه های اولیه تاکید نمود که کودکان مبتلا به ASD ممکن است تکامل حرکتی مشابهی را داشته باشند یا شاید حتی مهارتهای حرکتی پیشرفته تری را نسبت به همتایان خود داشته باشند. اما ASD که به طور فراوان تری گزارش می شود، مرتبط با بدترکیبی بزرگتر، اختلالات هماهنگی حرکتی، عدم توانایی وضعیت بدنی، و عملکرد ضعیف در تست های استاندارد عملکرد حرکتی می باشد. پیچیده سازی بیشتر درک ما از خصوصیات حرکتی زیربنایی این است که چندین مطالعه در شناسایی تفاوتها میان کودکان مبتلا به ASD و افرادی که مبتلا به ناتوانی های یادگیری یا عقب ماندگی ذهنی، تاخیر تکاملی کلی، و اختلالات زبانی بین کارهای رفلکسی، نیتی، ظریف و حرکتی کلی می باشند، ناکام مانده اند. این مشاهدات این چالش را ایجاد می کند که ایا عملکردهای حرکتی مختل شده در ASD به دلیل تغییرات در مدارهای حرکتی، اختلال عملکرد مغزی کلی، یا یک محصول جانبی رفتاری تعامل میان عملکرد حرکتی و سایر خصوصیات اصلی ASD است. با اینحساب درحالیکه این مطالعات مقطعی فراهم کننده اطلاعات حیاتی راجع به انواع نقص های حرکتی دیده شده در ASD است، الگوهای خاص و منابع نقص های حرکتی در این جمعیت نامشخص باقی مانده است. سایر رهیافت ها برای روشن سازی مولفه های حرکتی ASD شامل اخطاردهی عصبی است. انتقال غیرمعمولی در سیستم های سروتونرژیک، دوپامینرژیک، و GABAرژیک، که معمولا در ASD مشاهده می شود، ممکن است احتمالا بر عملکرد حرکتی اثر بگذارد. باز مطالعات تصویربرداری، انومالی های مهمی را درون ساختارهای بنیانی کنترل کننده رفتار حرکتی در افراد مبتلا به ASD شناسایی کرده است. در واقع مطالعات تصویربرداری ساختاری حاکی از انست که افراد مبتلا به ASD حجم مغزی کلی، مخچه ای و هسته ای دمدار بیشتری دارند، اما ناحیه جسم پنبه ای کاهش می یابد. مطالعات عملکردی MRI نیز فعالسازی های افتراقی را در نواحی مغز مربوط به عملکردهای حرکتی در کودکان مبتلا به ASD شناسایی کرده است که حاکی از یک اتکا به مسیرهای دیگر می باشد. با اینحساب، به نظر می رسد که یک اساس عصبی بیولوژیکی برای کمبودهای حرکتی مشاهده شده بالینی در ASD است. تلاشهای تازه ای برای مربوط سازی نقص های حرکتی در طفولیت به مشخصات حمله ای ASD یافته های گیج کننده ای را ایجاد کرده است. در واقع چندین مطالعه مرتبط که در انها رفتار حرکتی با استفاده از ویدئوهای خانگی کودکان که بعدا مبتلا به ASD تشخیص داده شده اند، در مقایسه با کودکان با رشد طبیعی ارزیابی شده است، اختلافات حرکتی را در عرض 2 سال اول عمر نشان داده است. بااینحال Ozonoff و همکارانش در تکرار این یافته ها ناکام ماندند. رویهمرفته این شواهد حاکی از انست که نواقص حرکتی ممکن است حتی قبل از نواقص ارتباطی یا اجتماعی ظهوریابند که مبین ان است که رفتار حرکتی ناقص می تواند زیربنای یک مشخصات اصلی ASD اشکار باشد. یقینا، مشکلات مفهومی-حرکتی ناقص می تواند سایر علائم اصلی را با محدودسازی تعامل با دنیای فیزیکی و اجتماعی طی دوره های تکاملی حیاتی تشدید سازد. متعاقبا، شروع تاخیری توانایی های حرکتی و کمبودهای هماهنگی با یک رابطه مجزا با ASD از اهمیت بنیانی برخودار است. اما متون با نتایج متناقض، عدم کفایت های روش شناسی، و شرکت کنندگان ASD به شدت متغیر و گروه های مقایسه بین مطالعات مملو می باشد. باز نتایج مشاهده شده ممکن است با تاثیر متغیرهای ملایم کننده مانند سن، و ضریب هوشی سوگیری پیدا کند. هریک از این مسائل به شدت درک ما را از نقص های حرکتی در این جمعیت مسدود می سازد. با اینحساب، یک رهیافت جذاب دیگر که به طور مستعدانه ای متون و یافته های گوناگونی را ترکیب می سازد که یک مرور مستحکم و سیستماتیک و متاانالیز می باشد. اجرای یک متاانالیز درباره ASD یک تکنیک عینی و کمی برای خلاصه سازی حضور نقص های کنترل حرکتی و تعیین اندازه های اثر خلاصه و کسب بینش بنیانی می باشد. از اینرو با استفاده از تکنیک متاانالیز، ما دو سوال حیاتی را پرسیدیم: 1) ایا توانایی های کنترل حرکتی و یا نقص های حرکتی کودکان و بزرگسالان مبتلا به ASD را شناسایی می کند زمانی که با موارد شاهد همسن و سال طبیعی با رشد طبیعی مقایسه شوند؟ 2) ایا نقص های کنترل حرکتی در اندامهای بالایی یا پایینی کودکان و بزرگسالان مبتلا به ASD را تشخیص می دهد؟ |
بخشی از مقاله انگلیسی |
Abstract Are motor coordination deficits an underlying cardinal feature of Autism Spectrum Disorders (ASD)? Database searches identified 83 ASD studies focused on motor coordination, arm movements, gait, or postural stability deficits. Data extraction involved between-group comparisons for ASD and typically developing controls (N = 51). Rigorous meta-analysis techniques including random effects models, forest and funnel plots, I 2 , publication bias, fail-safe analysis, and moderator variable analyses determined a significant standardized mean difference effect equal to 1.20 (SE = 0.144; p\0.0001; Z = 10.49). This large effect indicated substantial motor coordination deficits in the ASD groups across a wide range of behaviors. The current overall findings portray motor coordination deficits as pervasive across diagnoses, thus, a cardinal feature of ASD. 1 Introduction Autism Spectrum Disorders (ASD) is an inclusive term for a group of neurodevelopmental disorders sharing similar impairments in communication, reciprocal social interaction, and restricted, repetitive behavior. While similar in nature, ASD includes the following distinct diagnoses: autism, Asperger’s Syndrome, and Pervasive Developmental Disorder-Not Otherwise Specified (DSM-IV 2000; Tanguay et al. 1998). Recent epidemiological studies provide prevalence estimates in the 60–70/10,000 range, making ASD one of the most frequently observed childhood neurodevelopmental disorders (Fombonne 2009). Although current improvements in diagnostic criteria and refined methodologies may be contributors, the prevalence appears to have increased in recent surveys (Bertoglio and Hendren 2009; Fombonne 2009; Lenoir et al. 2009). Given the frequency reports, not surprisingly, both the lay and scientific communities have rapidly increased their attention to the diagnostic and cardinal features of ASD. One ASD associated feature requiring more elucidation is disturbances in motor behavior. The literature focusing on gross motor behavior and development in ASD is plagued by inconsistent findings. Early views stressed that children with ASD may have similar motor development (Hallett et al. 1993; Mayes and Calhoun 2003) or perhaps even more advanced motor skills than their peers (Johnson and Myers 2007; Rimland 1964). However, more frequently reported, ASD is associated with greater clumsiness, motor coordination abnormalities, postural instability, and poor performance on standardized tests of motor functioning (Bauman 1992; Ghaziuddin and Butler 1998; Jones and Prior 1985; Kohen-Raz et al. 1992; Molloy et al. 2003; Rapin 1997; Rogers et al. 1996; Vilensky et al. 1981). Further complicating our understanding of the underlying motor features is that several studies failed to detect differences between children with ASD and those with learning disabilities or mental retardation (Morin and Reid 1985), general developmental delay (Provost et al. 2007b), and language disorders (Noterdaeme et al. 2002) across reflexive, intentional, fine and gross motor tasks. These observations challenge whether disturbed motor performances in ASD are because of alterations in the motor circuits, gross brain dysfunction, or a behavioral byproduct of the interaction between motor function and other core features of ASD. Thus, while these cross-sectional studies provide critical information regarding the types of motor impairments seen in ASD, the specific patterns and sources of motor deficits in this population remain unclear (Noterdaeme et al. 2002). Other approaches to elucidating motor components of ASD include neural signaling. Abnormal transmission in the serotonergic, dopaminergic, and GABAergic systems, frequently observed in ASD, may potentially affect motor performance (Cook et al. 1997; DeLorey et al. 1998; Nelson et al. 2001). Further, imaging studies have identified significant anomalies within seminal structures controlling motor behavior in individuals with ASD. Indeed, structural imaging studies suggest that individuals with ASD have larger total brain, cerebellar and caudate nucleus volumes; however, the area of the corpus callosum is reduced (for recent reviews see: Hrdlicka 2008; Stanfield et al. 2008). Functional MRI studies have also identified differential activation in brain areas related to motor performances in children with ASD, suggesting a reliance on alternative pathways (Verhoeven et al. 2010). Thus, there appears to be neurobiological underpinning for the clinically observed motor deficits in ASD. Novel attempts to relate motor impairments in infancy to the onset characteristics of ASD have produced intriguing findings (Teitelbaum et al. 1998). Indeed, several related studies in which motor behavior was evaluated using home videos of children later diagnosed with ASD compared to typically developing children demonstrated motor differences within the first 2 years of age (Adrien et al. 1993; Baranek 1999; Teitelbaum et al. 2004). Though, Ozonoff et al. (2007) failed to replicate these findings. Taken together, this evidence suggests that motor deficits may be present even before communicative or social deficits, implying that impaired motor behavior may underlie an apparent ASD core characteristic (Leary and Hill 1996; Nayate et al. 2005). Certainly, impaired perceptual-motor difficulties can exacerbate other core symptoms by limiting interaction with the physical and social world during critical developmental periods. Consequently, the delayed onset of motor capabilities and coordination deficits with a distinct association to ASD are of fundamental importance. However, the literature is overflowing with conflicting results, methodological insufficiencies, and highly variable ASD participants and comparison groups across studies. Further, observed results may be biased by the influence of moderating variables such as age and intelligence quotient. Each of these concerns severely obscures our understanding of motor impairments in this population. Thus, an appealing alternative approach that aptly integrates the varied literature and findings is a robust, systematic review and meta-analysis. Conducting a meta-analysis on ASD is an objective and quantitative technique for summarizing the presence of motor control impairments and determining summary effect sizes as well as gaining fundamental insight. Therefore, using the metaanalytic technique, we asked two critical questions: (1) Do motor control capabilities and/or impairments distinguish children and adults with ASD when compared to neurologically, typically developing normal age-matched controls? (2) Do upper or lower extremities motor control impairments distinguish children and adults within ASD? |