دانلود رایگان ترجمه مقاله تمارین آموزشی نوآورانه فناوری-رقص در اماکن حسی (نشریه الزویر 2014) (ترجمه رایگان – برنزی ⭐️)

تمارین آموزشی نوآورانه فناوری-رقص در اماکن حسی

Innovative Dance-Technology Educational Practices within Senses Places

چکیده
1- مقدمه
2- سابقه و هدف
3- بداهه بدنی-فن آوری
3-1- ریشه یابی
3-2- باز بودن
3-3- مشاهده
3-4- درک به عنوان / در عمل
4- محیط عملکرد مشارکتی
5- جابجایی کنونی: از Second Life به جایگزین هایی با استفاده از یک سیستم-ابر و ترکیبات و ترکیبات
6- فناوری بعدی چیست: خلاصه

چکیده
پروژه اماکن حسی، یک رویکرد تجربی رقص جسمی-تکنولوژیکی را برای رقص در واقعیت ترکیبی به واسطه تصویر و آواتارها و داده های زیستی توسعه داده است. این مقاله، با ایجاد محیط های عملکرد مشارکتی و هدایت کارگاه های آموزشی، واسطه ها و روش های طراحی رقص حاصل از فرایند مشارکتی هنر-فن آوری بین نویسندگان اصلی را بررسی می نماید که چالش های نوآورانه را برای حوزه های مشترک طرح برنامه آموزشی مطرح می نماید. هدف، درک اثربخشی آن برای تمارین آموزشی خلاق می باشد.
1- مقدمه
مکان های حسی، به واسطه هدف گسترش فعالیت فناوری-رقص به سمت پژوهشی حرکت نموده است که با یک وضعیت مجسم شده فراانسانی، همکارانه، مشارکتی، فراگیر، میان رشته ای و میان فرهنگی است [1]. این پژوهش مشارکتی، وضعیت های واسطه تعاملی و زمینه هایی برای تجربیات ذهنی مجسم شده را توسط هنر اجرا و رقص حرکتی بدنی تجربی بر اساس تمارین ایجاد/طراحی نمود. طراحی سیستم های فناوری اطلاعات حمایتی به عنوان موضوع پژوهش توسعه [10] در نظر گرفته شده است. با توجه به چند ترکیب از سیستم های واسطه همزمان و افزایش تعداد گره ها / همکاران، یک سیستم شبکه ابر در حال اجرای دنیای مجازی OpenSim 3D متصل به یک سرور قوی تر و سریع تر، به عنوان یک سیستم مناسب برای سیستم هدف در مکان های حسی طراحی شده است. این پروژه و سیستم فن آوری-رقص در حال انجام، در رویدادهای هنری، کارگاه ها و در محل های اقامت [2]، و در کنفرانس ها و دیگر اجتماعات [3] معرفی شد، آزمایش شد و توسعه یافت.
با توجه به فقدان تولید رقص و برنامه آموزشی ویژه در رویکردهای رقص بدنی و حتی فن آوری-رقص شامل این رویکرد با واسطه بدنی، مکان های حسی، با گنجاندن چند جنبه تجسم یافته از ارتباط بین ذهنی زیبایی، به ویژه از طریق حس جنبش در ماهیچه، برای حرکت رقص فراتر از زیبایی سنت های بصری و موسیقی، و آوردن تمرکز به جسمانیت، تلاش می نمایند. چنین طراحی رقص با تجربه انتقال فکر شامل تعامل بین داده های بیولوژیکی و خروجی و مدولاسیون محیطی آن می شود. در عین حال، ما قصد داریم واکنش های و ادراکات خود را در مدت تعامل با این اعمال ترکیب نماییم.
حالات به کارگیری قابل در دسترسی از طریق پروژه همچنان به توسعه ادامه می دهد، در قالب های خاص یک محل، در رویدادهای هنری راه اندازی می شود، توسعه برنامه آموزشی فناوری-رقص را پیشنهاد می دهد [4] و نتایج تحقیقات بیشتر در مورد استفاده از MUVEs در آموزش فنی و حرفه ای منتشر می شود [5] .
ما رویکرد فناوری-رقص توسعه یافته برای کارگاه های آموزشی را با اشاره به موفقیت به دست آمده و مسائل مطرح شده، به خصوص تقابل آشکار بین تجسم جسمی و درگیری واسطه ای مشخص خواهیم نمود.
در واقع، هدف، بالا بردن آگاهی و درگیری بدنی نسبت به منظور واقعا گسترش عملی تعامل با / از طریق وساطت بدنی ترکیبی در محیط های واقعیت ترکیبی می باشد. بنابراین، تلاشی برای مطابقت با اصول عمل تجسم شده و سیستم های واسطه وجود دارد که به طور مداوم نیاز به تنظیماتی در ماهیت در حال ظهور آنها دارد.

Abstract

Abstract The project Senses Places has developed an experimental somatic-technological dance approach for dancing in mixed reality mediated through image, avatars and biodata. This paper discusses the interfaces and choreographic methods resulting from the art-technology collaborative process between the main authors, creating participatory performance environments and leading workshops that raise innovative challenges to crossover areas of curriculum design. The aim is to understand its effectiveness for creative trans-disciplinarity educational practices.

1- Introduction

Senses Places is moved by the intention to expand the dance-technology activity towards research that is collaborative, participatory, inclusive, trans-disciplinary and cross-cultural, encompassing a post-human embodied condition [1]. This collaborative research created/designed interactive interfacing situations and contexts for inter-subjective embodied mediated experiences by following experimental somatic movement dance and performance art based practices. The design of supporting information technology systems is to be treated as the topic of development research [10]. Given the multiple combinations of simultaneous interface systems and the increasing number of nodes/collaborators, a cloud grid system running an OpenSim 3D virtual world connected to a stronger and faster server, is being designed as a fit for purpose system for Senses Places art collective. This ongoing dancetechnology project and system was instantiated, tested and developed at artistic events, workshops, and at a residency [2], as well as at conferences and other gatherings [3].

Given the lack of dance production and specially curricula in somatic dance approaches and even less of dancetechnology including this approach to embodied mediated interfacing, Senses Places endeavors to move dance beyond the aesthetics of visual and musical traditions, and bring the focus back to the very corporeality, by including multiple embodied aspects of aesthetic inter-subjective communication, particularly through kinesthesia. Such choreography of mediated empathic experience includes, amongst others, the interaction between biological data and its environmental output and modulation. At the same time we intend to be interpolated by the output responses and be constantly surprised by our reactions and perceptions in action during the engagement.

Modes of accessible deployment through the project continue to develop, by being instantiated at artistic events in site-specific formats, proposing a dance-technology curriculum development [4] and further research results on the application of MUVEs in vocational education was published [5].

We will characterize the dance-tech approach developed for the workshops referring to the success achieved and issues raised, particularly the apparent contrast between somatic embodiment and interfacing involvement.

Basically the goal is to raise body awareness and engagement towards getting more grounded in order to truly expand virtually interacting with/through combined embodied mediations in mixed reality environments. Therefore, there is an attempt to match the principles of embodied practice and interface systems, constantly needing adjustments in their emerging nature..

تمارین آموزشی نوآورانه فناوری-رقص در اماکن حسی

Innovative Dance-Technology Educational Practices within Senses Places