دانلود ترجمه مقاله بررسی سیستماتیک و متاآنالیز روی تاثیر سفیکسیم (سال ۲۰۱۸) (ترجمه ویژه – طلایی ⭐️⭐️⭐️)

بررسی سیستماتیک و متا آنالیز روی تاثیر سفکسیم برای درمان عفونت های گونوکوکی

Systematic review and meta-analysis on efficacy of cefixime for treating gonococcal infections

چکیده

مقدمه

مواد و روش ها

مرور کلی روش شناسی

استراتژی جستجو

سایر داده پایگاه ها

شرکت کنندگان، مداخله و مقایسه گرها

معیار شمول

معیار عدم شمول

انواع مداخلات

سنجش پیامدهای اولیه

سنجش پیامدهای ثانویه

جمع آوری و آنالیز داده ها

منابع داده، انتخاب مطالعه و استخراج داده ها

آنالیز داده

ارزیابی کیفی مطالعات مشاهده ای تصادفی و غیر تصادفی

نتایج

انتخاب مطالعه و خصوصیات مطالعات شرکت داده شده، در جدول ۱ ذکر شده اند

انتخاب مطالعه و خصوصیات مطالعات درگیر شده

آنالیز داده ها در مطالعات فردی (شکل ۲)

عوارض جانبی

خصوصیات بیمار

ریسک بایاس

بحث

خلاصه ای از یافته های اصلی

محدودیت ها

نتیجه گیری

چکیده

پس زمینه: مشخص شده است که نایسریا گونوره می تواند یک سطح بالایی از مقاومت به کلاس های مختلف ضد میکروب ها را در خودش ایجاد کند. در بیماران مبتلا به اختلالات انعقادی که تزریقات درون عضلانی برایشان منع مصرف دارد، سفکسیم خوراکی همراه با درمان ترکیبی می تواند به عنوان یک روش جایگزین مورد استفاده قرار بگیرد. سفکسیم در ترکیب با یک آنتی بیوتیک دیگر ممکن است به عنوان یک گزینه ی درمانی جایگزین در نظر گرفته شود. هدف این بررسی سیستماتیک، ارزیابی تاثیر ۴۰۰ میلی گرم سفکسیم در برابر یک محدوده ای از داروهای مقایسه گر می باشد.

روش شناسی: جستجوی گسترده ی متون برای کارآزمایی های کنترل شده ی تصادفی با استفاده از پایگاه داده-های Medline، مرکز ثبت کارآزمایی های کنترل شده ی کوکران، Embase و مراکز ثبت کارآزمایی های بالینی انجام شد. این کارآزمایی ها، تاثیر سفکسیم در برابر یک محدوده ای از داروهای مقایسه گر را ارزیابی کرده بودند. پیامد اولیه ی این مطالعه، برطرف شدن علائم و نشانه های بالینی و کشت منفی در انتهای دوره ی فالوآپ بود.

نتایج: بعداز غربال گری مجموعا ۱۱۸۴ مطالعه، فقط ۸ مطالعه واجد شرایط متاآنالیز بودند. مدل اثرات تصادفی نسبت ریسک با یک بازه ی اطمینان ۹۵% (CI) مورد استفاده قرار گرفت. تاثیر ادغام شده ی سفکسیم در ۹۷% در CI 95، ۱٫۰۱ بود (۰٫۹۸،۱٫۰۵). هیچ تفاوت آماری معنی داری بین سفکسیم خوراکی و داروهای مقایسه گر مشاهده نشده بود.

نتیجه گیری: بعداز بررسی ۱۱۸۴ نشریه، مجموعا ۱۱ مطالعه شرکت داده شدند. ۸ کارآزمایی کنترل شده ی تصادفی برای ۴۰۰ میلی گرم از سفکسیم خوراکی در متاآنالیز شرکت داده شدند. علی رغم درجه ی بالای شواهد، ریسک بالای بایاس در بین مطالعات دیده شد. بنابراین، در آینده، برای هدایت درمان های عفونت های گونوکوکی، کارآزمایی های کنترل شده ی تصادفی با کیفیت بالا روی سفکسیم باید انجام شود.

مقدمه

گزارش شده است که گونوره دومین بیماری مسری گزارش شده ی معمول است.۱ در سال ۲۰۰۸، یک بررسی که توسط سازمان بهداشت جهانی (WHO) انجام شده بود تخمین زده است که حدود ۱۰۶ میلیون مورد جدید از گونوره در سرتاسر جهان وجود دارد. تشخیص میکروبیولوژیک هدفمند این عفونت با نایسریا گونوره (N.G.) باید در همه ی افرادی که در معرض خطر قرار دارند یا مستعد ابتلا به به N.G. هستند انجام شود. یک تشخیص اختصاصی و سریع احتمالا می تواند درصد عوارض، انتقال یا آلودگی های (عفونت های) مجدد را کاهش دهد. به دلیل اختصاصیت و حساسیت، یک Gram strain از ترشحات مجاری ادراری که نشان دهنده ی لوکوسیت های پلی مورفونوکلئار (چندریخت هسته) به همراه دیپلوکوک های گرم منفی درون سلولی باشد می تواند به عنوان یک تشخیص برای عفونت (آلودگی) با N.G. در افراد دارای علامت در نظر گرفته شود.

نتیجه گیری

داده های جمع آوری شده در این بررسی سیستماتیک پیشنهاد می کنند که سفکسیم ممکن است به عنوان یک گزینه ی مفید برای درمان عفونت گونوره با یک نرخ موفقیت بیشتر از ۹۸% تایید شود. این بررسی سیستماتیک و متاآنالیز پیشنهاد کرده است که سفکسیم از نظر بالینی در مقایسه با فلوروکوئینولون موثرتر است. به هرحال، تاثیر سفتریاکسون هنوز در مقایسه با سفکسیم ارجحیت دارد که هم سو با دستورالعمل های اخیر WHO و BASHH می باشد. بنابراین، در آینده، برای راهنمایی پزشکان برای درمان عفونت های گونوکوکی بدون عارضه در بیمارانی که تزریق IM برای آن ها منع مصرف دارد، باید کارآزمایی های کنترل شده ی تصادفی با کیفیت بالاتر روی سفکسیم، در ترکیب با آنتی بیوتیک های دیگر انجام شوند.

Abstract

Background:Neisseria gonorrhea is known to have developed a high level of resistance against different classes of antimicrobials. Patients with coagulation disorders where intramuscular injections are contraindicated, oral cefixime in combination therapy can be utilized as an alternative regimen. Cefixime in combination with another macrolide might be considered as an alternative treatment option. The aim of this systematic review is to assess the efficacy of 400 mg cefixime against a range of comparator drugs. Methodology: Extensive literature search for randomized controlled trials was performed using Medline, Cochrane Registry of Controlled Trials, Embase, and Clinical trials registers. The trials assessed the efficacy of cefixime against a range of comparator drugs. Primary outcome of the study was the clinical resolution of signs and symptoms and negative culture at the end of follow-up period. Results: After screening for a total of 1184, only 8 studies were eligible for a metaanalysis. Risk ratio random effects model was used with a 95% confidence interval (CI). The pooled efficacy of Cefixime was at 97% at 95 CI 1.01 (0.98, 1.05). No statistically significant difference was found between oral cefixime and comparator drugs. Conclusion: A total of 11 studies were included following a review of 1184 publications. 8 randomized controlled trials for 400 mg oral cefixime were included in meta-analysis. Despite a high grade of evidence, a high risk of bias was found among studies. Hence, more high quality randomized controlled trials on cefixime needs to be performed in future to guide the treatment of gonococcal infections.

Introduction

Gonorrhea is reported to be the second most commonly reported communicable disease.[1] In 2008, a survey conducted by the World Health Organization (WHO) estimated that there were around 106 million new cases of gonorrhea worldwide. Targeted microbiologic diagnosis of this infection with Neisseria gonorrhea (N.G.) should be conducted in all individuals at risk or susceptible to acquire N.G. A specific and prompt diagnosis could possibly reduce the percentage of complications, transmissions, or reinfections. Due to the specificity and sensitivity, a Gram Strain of urethral secretions that show polymorphonuclear leukocytes with intracellular Gram-negative diplococci can be considered as diagnostic for infection with N.G in symptomatic individuals.[2]

Conclusion

Data collected in this systematic review suggest that cefixime might prove to be a useful option for the treatment of gonorrhea infection with a success rate of over 98%. This systematic review and meta-analysis suggest cefixime to be clinically more effective when compared with a fluoroquinolone. However, the efficacy of ceftriaxone is still superior when compared with cefixime, which is in line with the current guidelines of WHO and BASHH. Hence, more high quality randomized controlled trials for cefixime in combination with another macrolide needs to be conducted in future to guide the clinicians in treating uncomplicated gonococcal infections in patients where IM injections are contraindicated.

تصویری از مقاله ترجمه و تایپ شده در نرم افزار ورد

بررسی سیستماتیک و متا آنالیز روی تاثیر سفکسیم برای درمان عفونت های گونوکوکی

Systematic review and meta-analysis on efficacy of cefixime for treating gonococcal infections