مدیریت زنجیره تامین پایدار چیست؟ ( What is sustainable supply chain management)

تعریف مدیریت زنجیره تامین پایدار

مدیریت پایداری به صورت فعالیت های کسب و کار راهبردی برای کمینه سازی ریسک های پایداری محیطی، اقتصادی و اجتماعی، بیشینه سازی ارزش شرکتی از جمله ارزش سهام دار تعریف می شود(WBCSD, 2000; Tseng et al., 2008; Wong et al., 2014). دیازگاریدو و همکاران ۲۰۱۱ خاطر نشان کردند که اولویت های رقابتی در SSCM اشاره به اهداف واحد های تولیدی دارد که شرکت ها را قادر به رقابت، دست یابی به قابلیت های اثبات شده برای فعالیت و تقویت مزیت رقابتی شرکت می کند. لینگ و تسنگ بیان کردند که انعطاف پذیری دینامیک در عملیات یک لازمه رقابتی برای شرکت ها در SSCM است.کار دین-بامن و بوتا گنزالس ۲۰۱۴ خاطر نشان کردند که توسعه پایدار در مدیریت زنجیره تامین، نه تنها یک عامل محدود کننده بلکه یک رویکرد برای بهبود عملکرد است. این بر قدرت رقابتی شرگت و سازمان دهی زنجیره تامین آن اثر دارد. اگرچه چارچوب و مفهوم SSCM توسعه یافته است، ترکیب روش های اطلاعات ناقص و روابط درونی موجود موجب اختلاف در فرایند تصمیم گیری در سطوح صنعتی و شرکتی می شود و این تصمیم گیری شامل پایش و ارزیابی اثر عملیات کسب و کار بر روی محیط زیست و جامعه است(Koplin et al., 2007; Lee, 2011; Lee و Saen, 2012 ). شرکت باید به مسائل MCDM نظیر منابع یابی مواد سبز، کاربرد های فناوری سبز و انتخاب عرضه کننده برای بهبود مزیت رقابتی خود رسیدگی کند. رویکرد ارزیابی باید اطلاعات ناقص و روابط درونی را به طور کلی در نظر بگیرد با این حال، اطلاعات ناقص و روابط درونی ذاتا در یک سازمان وجود دارند. این رویکرد SSCM در مطالعات قبلی حذف شده است(Seuring et al., 2008; Carter و Rogers, 2008; Lin و Tseng, in press; Tseng et al).

در منابع مربوط به SSCM، سبز کردن زنجیره تامین موجب افزایش کارایی و هم افزایی بین شرکا و تسهیل عملکرد زیست محیطی، کاهش پسماند ها و صرفه جویی در هزینه می شود( رایو و هالت ۲۰۰۵، لینتون و همکاران ۲۰۰۷). از این روی SSCM مستلزم ترکیب دیدگاه های اقتصادی، زیست محیطی و اجتماعی عملیات کسب و کار است( کارتر و راجرز ۲۰۰۸، هاسینی و همکاران ۲۰۱۲، اهی و سرکی ۲۰۱۵). بسیاری از مطالعات چارچوب های SSCM جامع را پیشنهاد می کنند برای مثال، سرویستاوا ۲۰۰۷ تلاش زیادی برای رسیدگی به SSCM از جمله طراحی محصول، منبع یابی و انتخاب مواد، فرایند تولید، تحویل محصول نهایی به مشتری و مدیریت محصول پایان عمر بعد از عمر مفید کرده است. کارتر و راجرز(۲۰۰۸) یک چارچوب SSCM را ارایه کرده و فرضیاتی را بر اساس نظریه وابستگی منبع، اقتصاد هزینه تراکنش، اکولوژی جمعیت و دیدگاه منبع محور شرکت برای در نظر گرفتن ابعاد کلیدی پشتیبانی که به صورت لازمه اجرای عملیات SSCM مطرح شده است ارایه کردند. لیو و همکاران (۲۰۱۲) یک مدل تلفیق قطب و اقمار جدید را برای تلفیق بازاریابی سبز و SSCM از شش بعد پیشنهاد کردند: محصول، تبلیغ، برنامه ریزی، فرایند، افراد و پروژه. مانزینی و اکورسی (۲۰۱۳) یک رویکرد یکپارچه را برای کنترل کیفیت، ایمنی، پایداری و کارایی لجستیک محصولات غذایی و فرایند ها در سرتاسر زنجیره تامین کامل پیشنهاد کردند. با این حال، مطالعات قبلی بر بحث برای تعیین ابعاد و معیار ها در ساختار سلسله مراتب تاکید می کنند(Caniato et al., 2012; Lin و Tseng, in press; Tseng et al., in press; Seuring و Gold, 2013). مطالعات اندکی در زمینه MCDM به بررسی ایجاد ساختار سلسله مراتبی با روابط درونی و اطلاعات ناقص با روایی و پایایی پرداختند.

به علاوه، از نظر زو و گنگ ۲۰۰۱، مولفه های محیطی انتخاب کننده، یک مسئله رقابتی کلیدی برای شرکت های بزرگ و متوسط بوده و باید برای حفظ روابط بلند مدت با عرضه کننده ها در نظر گرفته شود. هسو و هو(۲۰۰۹) از فرایند شبکه تحلیلی برای ساخت مدل ارزیابی انتخاب عرضه کننده استفاده کردند: مدل شامل ۵ معیار اصلی، مدیریت آماده سازی، مدیریت تحقیق و توسعه، مدیریت فرایند، کنترل کیفیت و سیستم مدیریت بود. گاویداون و همکاران ۲۰۱۳ تعدادی از ابعاد پایداری را به یک مدل تحلیلی انتخاب عرضه کننده تلفیق کردند. کانان وهمکاران ۲۰۱۴ انتخاب عرضه کننده مبتنی بر پذیرش عملیات مدیریت زنجیره سبز را پیشنهاد می کنند. با این حال، روابط درونی در مطالعات خاص به طور ویژه بررسی نشده است و سایر مطالعات به بررسی مسائل سلسله مراتبی نپرداخته اند( گولد و همکاران ۲۰۱۰، هسو و همکاران ۲۰۱۳). منابع و مطالعات، عرضه کننده ها، مشتریان و تولید کنندگانی را معرفی می کند که رابطه بلند مدت و روابط را حفظ کرده و در چارچوب کارکرد های عملیاتی روابط درونی با هم دارند(Chang et al., 2011; Lee et al., 2009; Mafakheri et al., 2011; Punniyamoorthy et al., 2011). به طور خلاصه، در انتخاب عرضه کننده، روش تحلیلی باید به طور هم زمان به ساختار سلسله مراتبی SSCM با اطلاعات ناقص و روابط درونی رسیدگی کند.

منبع: کاربرد رویکرد DEMATEL در توسعه مدیریت زنجیره تامین پایدار