دانلود ترجمه مقاله رابطه انالیز ریشه دندان بعد از ارتودنسی و فاکتورهای ریسکی – نشریه Ncbi

• بخشی از ترجمه:

چکیده
هدف: این مطالعه با هدف بررسی تحلیل ریشه دندان ۶ ماه پس از درمان ارتودنسی فعال و ارتباط آن با ریسک فاکتورهای احتمالی انجام گردید.
‏مواد و روشها: در این پژوهش تعداد ٩٧ ‏بیمار ( ١٨ ‏- ١٠ ‏ساله) با مال اکلوژن کلاس I و دندانهای نامنظم که با کاربرد دستگاه ثابت و به روش اکسترکشن پرمولرها درمان شده بودند، شرکت داشتند. بیماران با استفاده از CBCT قبل و ۶ ماه پس از درمان ارتودنسی فعال مورد ارزیابی قرار گرفتند. این ارزیابی تمام دندانها از مولر اول راست تا مولر اول چپ در هر دو فک را شامل می شد. شاخص Malmgren برای ارزیابی تحلیل ریشه بکار برده شد. بی نظمی کانتور ریشه (تحلیل ریشه از نوع درجه ١ ‏) در بیشتر دندان ها در قبل از درمان فعال دیده شد و بنابراین، در این مطالعه تحلیل ریشه مرتبط با درمان ارتودنسی، تحلیل با درجه ٢ ‏(تحلیل ماینور یا تحلیل ریشه به میزان <٢ mm)) یا درجات بالاتر درنظر گرفته شد.
‏نتایج: تحلیل ماینور در ١٠% بیماران و تحلیل شدید ریشه (تحلیل درجه ٣ ‏یا تحلیل ریشه به میزان <٢ mm)) در ٢ ‏بیمار مشاهده گردید. تحلیل ریشه در فک بالا بویژه در انسایزورها فراوانی بیشتری داشت. تحلیل ریشه با ریسک فاکتورهای مورد بررسی همبستگی معنادار آماری نشان نداد.
‏نتیجه گیری: شش ماه پس از درمان ارتودنسی فعال، تحلیل ریشه با اهمیت کلینیکی در ۴% بیماران شناسایی شد. بعبارت دیگر در ٩۶% بیماران، ارزیابی توسط CBCT اطلاعات قابل ملاحظه ای را نشان نداد. عواملی که در این مطالعه بعنوان ریسک فاکتورهای احتمالی درنظر گرفته شدند، شش ماه پس از درمان ارتودنسی فعال تاثیر قابل توجهی بر مقدار تحلیل ریشه نشان ندادند.
‏کلیدواژه: شاخص تحلیل ریشه دندان، ارتودنسی، توموگرافی کامپیوتری با اشعه مخروطی ، CBCT ، مال اکلوژن کلاس I ، کراودینگ، نامرتبی دندانها ، دندان های نامرتب، تحلیل ریشه دندان مرتبط با درمان ارتودنسی: تشخیص توموگرافی و بررسی ریسک فاکتورها
مقدمه:
‏مطالعات متعدد درمان ارتودنسی را عامل تحلیل خارجی ریشه شناخته اند. در میان بیماران تحت درمان ارتودنسی، میزان بروز تحلیل ریشه مرتبط با درمان ارتودنسی یا OIRR از ١% تا ١٠٠% ‏گزارش شده است. این گوناگونی گسترده به چند عامل از جمله روشهای معاینه، تعریف بکار رفته برای تعیین تحلیل ریشه، نوع دستگاه و نیروهای مورد استفاده بستگی دارد.

• بخشی از مقاله انگلیسی:

ABSTRACT

Objectives: To investigate root resorption after 6 months of active orthodontic treatment and its relation to possible risk factors. Materials and Methods: Ninety-seven patients (10–18 years) with a Class I malocclusion and crowding treated with fixed appliance and premolar extractions were examined with cone beam computed tomography before and after 6 months of active treatment. The exposure covered all teeth from first molar to first molar in both jaws. The Malmgren index was used to evaluate the degree of root resorption. Irregular root contour (score 1) was seen in most teeth already before active treatment, and therefore resorptions were registered only as score 2 (,2 mm, minor resorption) or higher. Results: Minor root resorption was noted in 10% of the patients and severe root resorption, .2mm (score 3) was found in four patients. Root resorption was more frequently seen in the upper jaw, especially the incisors. There was no statistically significant correlation of root resorption with any of the selected risk factors. Conclusions: After 6 months of treatment, clinically significant resorption was diagnosed in 4% of the patients, ie, in 96% of the patients the radiographic examination did not reveal any significant information. The selected risk factors did not have any impact on the amount of resorption after 6 months of active treatment. (Angle Orthod. 2012;82:196–201.)

KEY WORDS: Root resorption; Orthodontics; Six months; Cone beam computed tomography; Risk factors

INTRODUCTION Numerous studies have been published identifying orthodontics as a factor for external root resorption.1–3 Among treated patients, orthodontically induced root resorption (OIRR) incidences ranging from 1% to 100% have been reported.4,5 This large variation depends on several factors including for example, examination methods, definition of root resorption, type of appliance and forces used.

دانلود رایگان مقاله انگلیسی

خرید ترجمه فارسی مقاله