دانلود ترجمه مقاله تمثیلهایی از هنر سیاست و شعر

• بخشی از ترجمه:

چکیده
سیاست بدون تخیل، چیزی نیست به جز کاغذ بازی، ولی تخیل هرگز بی طرف نیست. زاغه‌هایی که در حومه‌های شهر لیما، پایتخت پرو به وجود آمده‌اند، زاییده جنگ داخلی، آشفتگی اقتصادی، درگیری‌های قومی، و بحران‌‌های زیست محیطی اند. این شهرک‌ها مملوند از کارگرانی بی کار که از لیما به این منطقه کوچ کرده‌اند ، و همچنین کشاورزانی که از کوه های آند به آنجا آمده‌اند که اکثریت آنان را نسل بومیان آمریکایی تشکیل می‌دهد. بسیاری از این زاغه‌ها در دهه هفتاد به وجود آمده‌اند (١). در سال ٢٠٠٢ ، یکی از این زاغه‌ها به نام “ونتانیلا”، محل زندگی حدود هفتاد هزار نفر بود، بدون بهره بردن ازهرگونه امکانات اولیه رفاهی چون لوله کشی، برق، راه‌های آسفالت شده و هر گونه زیربنای اساسی دیگری برای زندگی این جمعیت. برای جا به جا کردن تپه‌ای در منظره پیرامون این شهر که چیزی به جز صحرا نیست، “فرانسیس آلیس”، به هر یک از ۵٠٠ داوطلبی که از ونتانیلا به آنجا آمده بودند، بیلی داده و از آنها خواسته بود تا شانه به شانه یکدیگر، از پایین تپه کار خود را آغاز کرده و شن‌ها را به نوک آن منتقل کنند. یا به گفته خود آلیس در مصاحبه‌اش با مجله “آرت فوروم”: “این شانه انسانی توانست مقدار زیادی شن را جابجا کند، بدین گونه که تپه شنی ششصد فوتی را، ۴ اینچ از جای خود حرکت داد” (٢). این ترکیب مبهم شاعرانه همراه با دستورعملی دقیق، هسته اصلی روش داستانسرایانه پرداختن به هنر فرانسیس آلیس را تشکیل می دهد.
بیشتر پرو‍ژه‌های آلیس، به جای آراییدن و پرداختن به شیی به خصوص، قرار است چیزی مانند یک شایعه، یک داستان یا حتی یک اسطوره را در منظره اطراف، از خود به جای بگذارند. در اثری به نام “شایعه”، آلیس به شهری در مکزیک رفته و داستانی ساختگی را درباره مردی که در هتلی مفقود شده، برای هر کس که می توانست، تعریف کرد. این شایعه به سرعت در شهر پخش شد. البته زمانی که پلیس شروع به تهیه گزارشی در این باره کرد- شیی (اثری) همراه به وجود آمد- آلیس به دخالت خود در این اثر پایان داد. در اثری با عنوان “خط سبز(گاهی انجام کاری سیاسی می تواند شاعرانه باشد، و گاهی انجام کاری شاعرانه می تواند سیاسی شود)”- اثر ١٩٩٧- او تصادفا قوطی حاوی رنگ سبزی را سوراخ کرده و روی نخستین خط مرزی اسرائیل و فلسطین- که اکنون دیگر محو شده- که پس از جنگ اعراب با اسرائیل در سال ١٩۴٨ رسم شده بود، شروع به پیاده‌روی کرد.

• بخشی از مقاله انگلیسی:

Abstract

Politics without the imagination is bureaucracy, but the imagination is never a neutral category. The shantytowns built on the outskirts of Lima, Peru, are the product of civil war, economic turmoil, ethnic struggle, and ecological crisis. Populated by underemployed laborers from the city and displaced peasants from the Andes, frequently of indigenous descent, a number of these shantytowns were originally constructed in the 1970s.1 In 2002, one of these shantytowns, named Ventanilla, was home to more than seventy thousand people without plumbing, electricity, paved roads, or other basic infrastructure. The surrounding landscape is desert. To move a mountain on this landscape, Francis Alÿs gave each of five hundred volunteers from Ventanilla a shovel and asked them to stand side by side and slowly work their way up the dune, or as he described it in an interview published in Artforum: “This human comb pushed a certain quantity of sand a certain distance, thereby moving a sixteen-hundred-foot-long sand dune four inches from its original position.”2 This combination of poetic vagueness and precise instruction is central to Alÿs‟s storytelling approach to artmaking. Many of Alÿs projects are about leaving a rumor, a story, or even a myth in the landscape as opposed to fashioning an object. In a piece from 1997 entitled The Rumor, Alÿs went into a town in Mexico and told a story about a man who disappeared from a local hotel. The rumor quickly spread through the town. However, once a police sketch was made—i.e., an accompanying object created—Alÿs ended his involvement in the piece. In The Green Line(Sometimes Doing Something Poetic Can Become Political and Sometimes Doing Something Political Can Become Poetic) from 2005, he casually carried a can of green paint with a hole in the bottom and walked the now-erased original boundary line of the state of Israel following the 1948 Arab-Israeli War.

دانلود رایگان مقاله انگلیسی

خرید ترجمه فارسی مقاله