دانلود ترجمه مقاله طراحی بهینه هندسی صفحات یکپارچه نازک ماژول های خورشیدی – مجله الزویر

• بخشی از ترجمه:

چکیده
در این مقاله، بهینه سازی هندسی پیل های خورشیدی که به طور یکپارچه در ماژول های خورشیدی بصورت سریالی متصل شده، مجتمع شده اند، گزارش می شود. مبنی بر تعیین تجربی مقاومت های صفحات الکترود و کنتاکت های ادواری ،مقاومت های سری کل هر پیل خورشیدی و ماژول های خورشیدی متصل شده از درون، محاسبه شده اند. با در نظر گرفتن چگالی تولید جریان نوری ثابت، ژول کلی تلفات توان نسبتا مقاومتی،بوسیله ی یک شبیه سازی خودسازگار بر اساس ١-دیود، تعیین شده است. این روش، بسته به سیستم مواد بکار رفته،اجازه ی بهینه سازی هندسی ماژول خورشیدی را می دهد. به عنوان مثال،ماژول های خورشیدی پلیمری مبنی بر الکتررودITO و الکترود-بدون-ITO، با در نظر گرفتن ابعاد ساختاری بهینه شده اند.
کلیدواژه: ماژول خورشیدی یکپارچه، هندسی، حوزه فعال، بهم پیوسته، شبیه سازی، معغادله دیود
مقدمه:
بیشتر ماژول های خورشیدی پوسته نازک امروزی که از نیمه هادی ها ساخته شده اند،از یک الکترود رسانای نیمه شفاف ساخته شده با ناخالصی از نوع اکسیدهای فلزی،به نام اکسیدهای رسانای شفاف(TCOs)،ساخته شده اند. برای مثال،ماژول های خورشیدی یکپارچه مبنی بر سیلیکون بیشکل،بر روی الکترودهای با ناخالصی ایندیوم با اکسیدقلع(ITO) یا الکترودهای با ناخالصی الومینیوم با اکسید روی(Al:ZnO)،بر روی شیشه نشست می کند. اگرچه،یک اشکال اصلی این TCOها،مقاومت نسبتن زیاد صفحات است،که ویژگی های شفافیت و رسانایی همدیگر را خنثی می کنند. ازینرو،در کل،یک سازکاری میان افزودن ناخالصی و کلفتی لایه با در نظر گرفتن شفافیت،مورد نیاز می باشد. به سخنی دیگر،هدایت محدود شده ی الکترود،می تواند موجب تلفات مقاومتی سری زیادی شود که مستقیمن به جریان تولید شده ی نوری(جریانی که در اثر تابش نور جاری می شود) که از آن می گذرد بستگی دارد[٢,٣].
اخیرن،بازده های تبدیل توان فراتر از ٨% برای پیل های خورشیدی آلی گزارش شده است که کاربرد آنها را در محصولات تجاری بیشتر و بیشتر می شازد[۶].

• بخشی از مقاله انگلیسی:

abstract

In this study the geometrical optimization of monolithically integrated solar cells into serially connected solar modules is reported. Based on the experimental determination of electrodes0 sheet and intermittent contact resistances, the overall series resistance of individual solar cells and interconnected solar modules is calculated. Taking a constant photocurrent generation density into account, the total Joule respectively resistive power losses are determined by a self-consistent simulation according to the 1-diode model. This method allows optimization of the solar module geometry depending on the material system applied. As an example, polymer solar modules based on ITO-electrodes and ITO-free electrodes were optimized with respect to structuring dimensions.

Introduction

Most of today0 s thin film solar modules based on inorganic semiconductors employ a semitransparent conducting electrode based on doped metal oxides, named transparent conducting oxides (TCOs) [1]. For example, monolithic solar modules based on amorphous silicon are deposited on Indium doped Tin-Oxide (ITO) or aluminum doped Zink-oxide (Al:ZnO) electrodes on glass. However, one major drawback of these TCOs is the relatively large sheet resistance, as the properties of transparency and conductivity are counterbalancing each other. Hence in general a compromise between doping and layer thickness with respect to the transparency is required. In other words, the limited conductivity of the electrode can cause serious series resistance losses, directly depending on the amount of photogenerated current transported through it [2,3]. Recently, power conversion efficiencies surpassing 8% have been reported for organic solar cells [4,5], making their application in commercial products more and more viable [6].

دانلود رایگان مقاله انگلیسی    

     خرید ترجمه فارسی مقاله