دانلود رایگان ترجمه مقاله فناوری اطلاعات و ارتباطات و رسانه های اجتماعی به عنوان محرک نوآوری – 2014

فناوری اطلاعات و ارتباطات و رسانه های اجتماعی به عنوان عوامل محرک نوآوری چند ذی نفع در کشاورزی

ICT and social media as drivers of multi-actor innovation in agriculture

چکیده 
نوآوری به دلیل خلاقیت و تعامل بین فعالان و بخش های مختلف که دانش جدید را با دانش موجود (ضمنی) ترکیب می کنند اتفاق می افتد. در راستای گزارشی در خصوص دانش کشاورزی و سیستم های نوآوری (EU SCAR, 2013) ما به تجزیه تحلیل استفاده از رسانه های اجتماعی و سایر ابزار های فناوری اطلاعات و ارتباطات به عنوان محرک های نوآوری در بخش کشاورزی و نیز بخش های دیگر می پردازیم. پی برده شد که پتانسیل زیادی برای استفاده از ابزار های نرم افزار اجتماعی و پلاتفرم ها برای برقراری ارتباط، تعامل، تسهیم دانش، حفاظت اطلاعات و تحریک نوآوری چند ذی نفعی وجود دارد. به غیر از برخی استثناها، مرور سیستم های نرم افزار اجتماعی نشان داد که کشاورزی به عنوان تا حدودی، از برنامه های عمومی نرم افزار اجتماعی به صورت ابزاری برای تشکیل شبکه و تسهیم دانش استفاده کرده است با این حال پتانسیل استفاده از آن برای جمع سپاری و همکاری و یا به عنوان مکمل تعاملات چهره به چهره هنوز مورد بهره برداری قرار نگرفته است.

1- مقدمه
امروزه کشاورزی در یک محیط با تغییرات سریع در فناوری، بازارها، سیاست ها، خصوصیات جمعیت شناختی و محیط طبیعی در حال تکامل و توسعه است. چالش هایی که این تغییرات برای بخش های کشاورزی ملی و جوامع روستایی در اروپا ایجاد می کنند بسته به شرایط هر منطقه، خاص و پیچیده است و به این ترتیب، تقاضا های جدیدی را برای نوآوری و توسعه شیوه های همکاری توسط همه اجزای داخلی و خارجی بخش کشاورزی در رلستای تولید دانش و بهره برداری از دانش در زمان خاص ایجاد کرده است( دان 2010). در ابلاغیه کمیسیون اروپا،سیاست کشاورزی مشترک تا 2020، نوآوری به عنوان یک جزء ضروری و جدایی ناپذیر برای آماده سازی بخش کشاورزی در اتحادیه اروپا برای آینده مطرح شد. ابلاغیه کمیسیون اروپا در خصوص مشارکت نوآوری اروپا، بهره وری کشاورزی و پایداری کشاورزی نیز بیان می دارد که خروجی کشاورزی پایدار و زیاد تنها با تحقیقات اصلی و تلاش های نوآورانه در همه سطوح حاصل خواهد شد. در این جا نوآوری به صورت پیاده سازی یک محصول( کالا، خدمات) یا فرایند جدید و یا بسیار پیشرفته، یا روش بازاریابی و یا یک روش سازمانی جدید در عملیات کسب و کارف سازمان کار یا روابط خارجی نوین تعریف می شود.
کشاورزان از دیرباز، سنت تسهیم دانش را در گروه های آموزشی کشاورزان یا تعاونی ها حفظ کرده اند با این حال، یک شکاف و فاصله بین ارایه نتایج تحقیقات کشاورزی و کاربرد رویکرد های نوآورانه و جدید در کشاورزی کاربردی وجود دارد. زمان زیادی نمی کشد که دانش جدید به دست کشاورزان برسد و نیاز های کشاورزی کاربردی و عملی به طور کافی به جامعه علمی منعکس نمی شود. از این روی روش های مشارکتی پشتیبانی شده از طریق فناوری اطلاعات و ارتباطات جدید، می توانند ابزاری مهم برای حل برخی از این شکاف ها با بهبود دسترسی به نتایج، تبادل دانش و ارتباطات و نیز حفاظت و آموزش باشند.
اخیرا، مفهوم متعارف انتقال دانش کشاورزی به صورت یک مدل”خط لوله” خطی با نقش های کاملا شفاف و برجسته بین ایجاد، انتقال و استفاده از دانش و فناوری ها(دان 2010) مطرح شده است. مدل خطی به طور طور فزاینده ای با رویکرد شبکه اجتماعی مشارکتی یاتشریک مساعی جایگزین شده است که در آن نوآوری به طور مشارکتی از طریق تعامل میان همه ذی نفعان در زنجیره غذایی تولید می شود( به خصوص برای تغییرات درجه دوم که موسوم به “نوآوری سیستم” همانند معرفی کشاورزی چند کارکردی یا کشاورزی ارگانیک می باشد) (EU SCAR, 2012). در این شبکه های مشارکتی، سیستم های اطلاعات و دانش کشاورزی(AKIS)،محققان، کشاورزان، مشاوران کشاورزی، کار افرینان، صنایع غذایی و مواد خام، سیاست گذاران و غیره خود را در ایجاد، انتشار، سازگاری و استفاده از دانش و نیز ارایه منابع دیگر برای آموزش مشارکت می دهند( کلرکس و همکاران 2009).
فناوری اطلاعات و ارتباطات اخیرا در بسیاری از انواع پلاتفرم ها برای انتشار نتایج تحقیقات کشاورزی برای مثال وب سایت ها، آرشیو های انتشارات، خبرنامه ها و سایر کانال های خروجی از موسسات تحقیقاتی و خدمات ترویج استفاده شده اند و اشکال پیشرفته تری از فناوری اطلاعات و ارتباطات برای مثال سیستمهایپشتیبانتصمیم گیری (DSS)،سیستمهایپیشبینی،فیلمهایآموزشی و متن- اطلاعات پیام از طریق تلفن موبایل بین کشاورز و مشاور استفاده می شوند.به ویژه رسانه های اجتماعی نقش چشم گیر و روز افزونی در جامعه و نیز در جامعه ایفا می کنند. از این روی شناسایی، شیوه تاثیر گذاری فناوری اطلاعات و ارتباطات و نوع ابزار های مورد استفاده در تسریع فرایند های نوآوری در کشاورزی مهم است زیرا نوآوری بسیار مهم تر از انتشار تحقیق است: این به دلیل خلاقیت و تعامل بین ذی نفعانی که فناوری موجود و جدید را ترکیب می کنند رخ می دهد.

ABSTRACT

Innovation occurs as a result of the creativity and interplay between actors combining new and/or existing (tacit) knowledge. As input to a report on agricultural knowledge and innovation systems (EU SCAR, 2013), we analyzed the use of social media and other information and communication technologies (ICT) tools as drivers of innovation in agriculture and other sectors. We found, that there is a great potential for using existing social software tools and platforms for communication, interaction, knowledge sharing, preservation of information and as such stimulate multi-actor innovation. Apart from a few exceptions, our review of social software systems revealed that agriculture as a sector to some extent has adopted the general social software programs as tools for networking and knowledge sharing, but the potential to use it for crowdsourcing and cooperation or as a supplement to face-to-face interactions has not yet been exploited.

1. INTRODUCTION

Agriculture today is evolving in an environment of rapid changes in technology, markets, policies, demography and natural environment. The challenges these changes pose to the national agricultural sectors and rural communities in Europe are context specific and complex, and are therefore putting new demands on all actors in and round the agricultural sector to innovate and develop new ways of collaborating to generate knowledge and put it into use at the required pace (Daane, 2010). In the ‘European Commission communication, CAP towards 2020’ innovation is being highlighted as being indispensable to preparing the agricultural sector in the European Union for the future. The communication from the European Commission on the European Innovation Partnership, ‘Agricultural Productivity and Sustainability’ also states that increased and sustainable agricultural output will be achievable only with major research and innovation efforts at all levels. Innovation is here defined as the implementation of a new or significantly improved product (good or service) or process, marketing method or a new organizational method in business practices, workplace organization or external relations. Farmers have a long tradition for sharing of knowledge in cooperatives or farmer learning groups, but there is a gap between the provision of agricultural research results and the application of innovative approaches in practical farming. New knowledge does not or takes too long time to reach the farmers, and the needs of practical farming are not communicated sufficiently to the scientific community. Thus, new ICT supported collaborative methods may be important tools to solve some of these gaps by improving access to results, knowledge exchange and communication as well as preservation and education. Until recently the conventional concept of agricultural knowledge transfer has been the linear “pipeline” model with clearly distinguished roles between creating, transferring and using knowledge and technologies (Daane, 2010). The linear model has progressively been replaced by a participatory or collaborate social network approach in which innovation is co-produced through interactions between all stakeholders in the food chain (especially for 2nd order changes, so called “system innovation” like the introduction of multifunctional agriculture or organic farming (EU SCAR, 2012). In these collaborative networks, ‘Agricultural Knowledge and Information Systems’ (AKIS), researchers, farmers, agricultural advisors, entrepreneurs, food and feed industries, policy makers etc. involve themselves in creation, diffusion, adaptation and use of knowledge as well as in providing other resources for innovation (Klerkx et al., 2009). ICT has already been used on many types of platforms for dissemination of agricultural research results, e.g. websites, publication archives, newsletters and other channels of output from research institutions and extension services, and increasingly more advanced forms of ICT are being utilized, e.g. decision support systems (DSS), forecast systems, instructive videos, and text – message information by mobile phone between farmer and advisor. Especially social media play an ever increasing role in society as well as in agriculture. Therefore it is important to identify, how and with which tools ICT may contribute to and speed up innovation processes in agriculture, because innovation is much more than dissemination of research: It occurs as a result of the creativity and interplay between actors combining new and/or existing (tacit) knowledge.