دانلود رایگان ترجمه مقاله ارتباط میان سبک تربیتی و پیشرفت تحصیلی در میان نوجوانان – Ccsenet 2012

رابطه بین سبک تربیتی و دستاورد تحصیلی در میان نوجوانان ایرانی در سیرجان

Relationship between Parenting Style and Academic Achievement among Iranian Adolescents in Sirjan

1- مقدمه

سیستم آموزشی برای همه کشور مهم است و ایران نیز از این قاعده مستثنی نمی باشد: یک سیستم آموزشی موثر و قوی می تواند به توسعه کشور کمک فراوانی کند. محققان( مهر افروز 2004، صبوری 2008) مسئله چگونگی پیشرفت تحصیلی را در میان دانش اموزان ایرانی نشان داده اند. بر طبق گفته مظفری (2001)، حدود 27 درصد دانش آموزان دبیرستانی در ایران دارای پیشرفت تحصیلی کم تری هستند. پیشرفت تحصیلی پایین اثرات منفی فراوانی برای دانش اموزان دارد. دانش اموزان با پیشرفت تحصیلی پایین به مسائلی نظیر استرس، نا امیدی، بزهکاری، بیماری های روانی و استفاده از مواد مستعد ترند( ازارین، بیگام و عسگرنژاد 2006). از این روی، بررسی عوامل موثر بر پیشرفت تحصیلی در میان نوجوانان در ایران ضروری است. یافته ها می توانند برای سازمان ها و متخصصان در ارایه برنامه ها و خدمات و ارتقای رشد دانش موزان دبیرستانی به خصوص از حیث تحصیلی مفید باشند.
عوامل متعدد در رابطه با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بررسی شده اند. این عوامل از وضعیت اجتماعی اقتصادی، ساختار خانواده، عملکرد خانواده، ارتباط با دوستان، محیط مدرسه و آموزشی متغیر هستند( الیگ 2008). مطالعات گذشته( چائو 2001) نشان داده است که والدین از طریق سبک های تربیتی خود، پایه های محکمی را برای ابعاد مختلف رشد و پیشرفت کودکان فراهم می کنند. ژاکوب و هاروی(2005) نشان داده است که سبک تربیتی یکی از عوامل اصلی موثر در دستاورد تحصیلی دانش اموزان در مدرسه است. سپرا 2005 بیان کرد که سبک های تربیتی بر پاسخ و واکنش والدین به فرزندان تاکید دارد و روش مورد استفاده توسط والدین برای تبعیت بچه ها از دستورات می باشد. بامریند (2005) انواع سبک تربینی را بر اساس دو بعد به صورت واکنشی و سختگیرانه تقسیم بندی کرد. بر طبق گفته بامریند، واکنشی یا پاسخگویی اشاره به درجه ارتقای خود بیانگری و فردگرایی با نشان دادن توجه و پذیرش خواسته های فرزندان دارد. مراقبت و پذیرش شامل مهربانی، حمایت از استقلال و ارتباط منطقی است. تقاضا مندی شامل تقاضا هایی است که از فرزند برای بودن در یک جامعه دارد( بامریند). تقاضا ها از طریق پایش و کنترل رفتار های فرزندان و نیز انعکاس مستقیم تقاضا به کودکان تحمیل می شود.
ترکیب سطوح پاسخگویی و تقاضا مندی ایجاد سه نوع سبک تربیتی می کند: مستبدانه، مقتدرانه و آسان گیر( بامریند2005). والدین مستبد به شدت سخت گیر و غیر واکنشی هستند و تمایل دارند تا بر اطلاعت و احترام به والدین تاکید کنند. والدین آسان گیر دارای سطوح پایینی از تقاضا و سطوح بالایی از واکنش می باشند. بر عکس، والدین مقتدر گرا، یک حس تعادل را بین سطوح بالای تقاضا مندی و سطوح بالای واکنشی نشان می دهند و از نیاز ها و چالش های فرزندان خود پشتیبانی می کند. مطالعات گذشته نشان می دهند که تربیت مستبدانه با دستاورد تحصیلی پایین و سطوح بالای مسائل تحصیلی ارتباط دارد ( اتاوی و بری 2004) ( راچ، اسمینگر و چارلین 2007). تربیت آسان گیر همبستگی معنی داری با پیشرفت تحصیلی دارد( لی 2006، راچ، انسمینگرو چرلین 2007). این بدین معنی است که افرادی با پاسخگویی و تقاضامندی پایین دارای بچه های با پیشرفت تحصیلی پایین هستند. مطالعات گذشته حاکی از همبستکی مثبت بین سبک تربیت متقدرانه و پیشرفت تحصیلی می باشند( سالتن 2006، راچ و همکاران 2007، سیمونز و کانگر 2007، پانگ، جانسون و چن، 2009). دانشجویان با پیشرفت تحصیلی بهتر دارای والدین با اقتدار می باشند.

1. Introduction

The education system is very important for all country, and Iran is not exception; strong and effective education can help boost the development of the country. Researchers (Mehrafrooz, 2004; Sabouri, 2008) have indicated a problem of low academic achievement among the students in Iran. According to Mozaffari (2001), about 27% of high school students in Iran have low academic achievement. Low academic achievement may create many negative consequences for students. Students with low academic achievement may be more vulnerable to problems such as stress, hopelessness, delinquency, psychopathology, and substance abuse (Assarian, Biqam & Asqarnejad, 2006). Therefore, it is essential to investigate factors that may influence academic achievement amongst school going adolescents in Iran. The findings will be an input to agencies and professionals that provide programs or services to promote adolescents/high school students’ development, specifically in the academic aspect. Various factors have been examined in relation to students’ academic achievements. These factors ranged from family socioeconomic status, family structure, family functioning, peer association, to school and educational environment (Olige, 2008). Past studies (examples: Chao, 2001; Querido et al., 2002) have shown that parents, through their parenting styles built critical foundations for various aspects of children’s development and achievement. Jacobs and Harvey (2005) indicated that parenting style is one of the significant contributors to student’s academic achievement in school. Spera (2005) asserted that parenting styles emphasizes on the response parents provide to their children and the method which parents used to demand compliance from their children. Baumrind (2005) categorized types of parenting style based on two dimensions which are responsiveness and demandingness. According to Baumrind, responsiveness refers to the degree that parents promote self-assertion and individuality by showing care and acceptance to children’s desires. Care and acceptance includes kindness, support for independence, and logical contact. Demandingness refers to demands that parents make on children to be included into society (Baumrind, 2005). The demands are imposed through monitoring and controlling of children’s behaviors, as well as communicating the demands directly to the children. The combination of the levels of responsiveness and demandingness creates three types of parenting styles: authoritarian, authoritative and permissive (Baumrind, 2005). Authoritarian parents are highly demanding and unresponsive, and tend to emphasize obedience and respect for authority. Permissive parents have low levels of demandingness and high levels of responsiveness, and moderately imbalance in leniency. In contrast, authoritative parents show a sense of balance between high levels of demandingness and high levels of responsiveness. Parents who are authoritative will communicate with their children, monitor their children’s behaviors, and express warmth and support their children’s needs and challenges. Past studies showed that authoritarian parenting is related low academic achievement (Attaway & Bry, 2004) and higher levels of school problem (Roche, Ensminger, & Cherlin, 2007). Permissive parenting was also found to significantly correlate with academic achievement (Lee, 2006; Roche, Ensminger, & Cherlin, 2007). This means that parents with too high or too low demandingness and responsiveness have children with low academic achievement. Past studies have established a positive correlation between authoritative parenting style and academic achievement (Slaten, 2006; Roche et al., 2007; Simons & Conger, 2007; Pong, Johnston & Chen, 2009). Students with better academic achievement have parents who are more authoritative.