دانلود رایگان ترجمه مقاله ارتباط بین مصرف ماهی / صدف و خطر پوکی استخوان در زنان یائسه و مردان – MDPI 2016

رابطه بین مصرف ماهی و صدف و خطر پوکی استخوان در مردان و زنان پس از یائسگی با سن 50 سال یا بیشتر

The Association between the Consumption of Fish/Shellfish and the Risk of Osteoporosis in Men and Postmenopausal Women Aged 50 Years or Older

1- مقدمه
پوکی استخوان با کاهش وزن استخوان و افزایش حساسیت آن به شکستکی تعریف می شود و یک مسئله سلامتی عمده ای است که زنان پس از یائسگی و افراد مسن را به طور کلی هدف قرار می دهد (1). چندین عامل تغذیه ای و غذایی برای حفظ سلامت استخوان مهم بوده و مانع از کاهش تراکم مواد معدنی استخوان و کاهش خطر پوکی استخوان در سنین بالا می شود. به طور ویژه، نقش کلسیم و ویتامین D در سلامت استخوان اثبات شده است. قبلا گزارش شد که اسیدهایچرباشباعنشده N 3سطح خون با سلامت استخوان در زنان کره ای یائسه ارتباط داشت.
مصرف ماهی هاییکه غنی از PUFAn-3 نظیر ایکوزاپنتانوئیک اسید(EPA; 20:5n3) و دکوسی تازونیک اسید(DHA; 22:6n3), می باشد می تواند سلامت استخوان را تضمین کند.PUFAn-3 مانع از تولید سیتوکین های التهابی(6)، بهبود جذب کلسیم و کاهش ترشح کلسیم ادرار می شود/ مطالعات اپیدمولوژیکی کزارش کرده است که مصرف ماهی و PUFAn-3 ارتباط معنی داری با BMD، شکستگی و ریسک پوکی استخوان در زنان پس از یائسه و یا مردان پیر در جامعه اسیایی دارد. با این حال، در جمعیت های غربی، مصرف PUFAn-3 ارتباطی با BMD یا شکستگی در این افراد نداشت از این روی این نشان می دهد که مصرف PUFAn-3 و ماهی های سیاه ارتباط مثبت با BMD در مردان مسن نشان دادند.
مطالعات قبلی بر ارتباط مصرف ماهی و سلامت استخوان تاکید داشت ولی صدف دارای PUFAn-3 می باشد. صدف ها دارای اثر حفاظتی معنی داری بر روی خطر شکستگی ران در چینی های مسن بودند و مصرف ماهی و صدف ارتباط مثبتی با BMD در زنان چینی داشت. بزرگ ساالان امریکایی، صدف و ماهی را در نسبت 4:6 مصرف می کنند و بزرگ سالان صدف و ماهی را به نسبت 3:7 مصرف می کنند. مصرف ماهی و صدف به جای مصرف ماهی به تنهایی ، ارتباط نزدیکی با سلامت استخوان دارد و از این روی مطالعه ای به مقایسه ارتباط بین مصرف ماهی و صذف نپرداخته است و از این روی، هدف این مطالعه بررسی این فرضیه است که مصرف ماهی و صدف ارتباط مثبت با وزن استخوان و ارتباط منفی با خطر پوکی استخوان در مردان کره ای و امریکایی و زنان پس از یائسه بالای 50 سال داشت.
2 مواد و روش ها
2-1 شرکت کننده ها
این مطالعه بر اساس داده هایی از کره جنوبی انجام شد. هدف این مطالعه بررسی این فرض است که مصرف ماهی و صدف ارتباط نثبتی با وزن استخوان و ارتباط منفی با خطر پوکی استخوان در کره ای ها و امریکایی ها دارد. مردان و زنان یائسه بالای50 سال از نظر سنجی وضعیت سلامت و بهداشت کره 2008-2011( به تعداد 7154 نفر) ونظر سنجی وضعیت سلامت و بهداشت کره(2685 نفر) انتخاب شدند. همبستگی مثبتی بین مصرف ماهی و صدف و تراکم مواد معدنی استخوتن فرمر کل، گردنفمور،ستونفقراتکمری مشاهده شد. در عین حال، تحلیل رکرسیون لجستیک چند متغیره، یک رابطه معنی دار را بین مصرف ماهی و صدف و خطر پوکی استخوان در کره ای ها نشان داد. مصرف ماهی و صدف4-5 برابر در کره های ها بیش از امریکایی ها در این مطالعه بود. به طور کلی مصرف ماهی و صدف با BMD و خطر پوکی استخوان در کره ای ها ارتباط داشت این نشان می دهد که سطح مصرف ماهی و صدف موجب حفاظت از از بین رفتن استخوان و پوکی استخوان می شود. پروتکل مطالعه توسط دفتر بازرسی سازمانی دانشکاه هان یانگ تایید شد.

1. Introduction

Osteoporosis is characterized by low bone mass with consequent increases in susceptibility to fracture, and it is considered to be a major public health problem affecting particularly postmenopausal women and elderly people in general [1]. Several nutritional and dietary factors have been identified as being important for maintaining bone health, preventing loss of bone mineral density (BMD), and reducing the risk of osteoporosis in old age [2]. Particularly, the roles of calcium and vitamin D are well established in bone health [2,3]. Previously, we reported that the blood level of n-3 polyunsaturated fatty acids was associated with bone health in Korean menopausal women [4]. Intake of fish rich in n-3 PUFAs, such as eicosapentaenoic acid (EPA; 20:5n3) and docosahexaenoic acid (DHA; 22:6n3), can favorably modulate bone health [5]. N-3 PUFAs have been suggested to suppress the production of inflammatory cytokines [6], enhance calcium absorption [7], and reduce urinary calcium excretion [8]. Epidemiologic studies have reported that intake of fish and n-3 PUFAs was significantly associated with BMD [9], fracture [10], and the risk of osteoporosis [11] in postmenopausal women or elderly men in an Asian population. However, in Western populations, the consumption of n-3 PUFAs or fish was not found to be associated with BMD [12] or fracture [13–17] in elderly men or women, except for one study showing that the consumption of n-3 PUFAs and dark fish was positively associated with BMD in elderly men [18]. Previous studies have focused on the association of fish intake and bone health, but shellfish also contain n-3 PUFAs [19]. Shellfish intake had a significant protective effect on the risk of hip fracture in elderly Chinese [10], and the consumption of fish and shellfish was positively associated with BMD in Chinese women [20]. American adults have been reported to consume shellfish and fish at a 4:6 ratio [21], and Korean adults consume shellfish and fish at a 3:7 ratio [22]. Consumption of fish and shellfish, rather than the consumption of fish alone, could be more closely related to bone health, but there has been no study comparing the association between fish and shellfish consumption and the risk of osteoporosis. Therefore, the purpose of the present study was to investigate the hypothesis that the consumption of fish and shellfish is positively associated with bone mass and negatively associated with the risk of osteoporosis in Korean and American men and postmenopausal women ě50 years old.

2. Materials and Methods

2.1. Participants

This study was based on data from the Korean National Health and Nutrition Examination Survey (KNHANES) 2008–2011 and the National Health and Nutrition Examination Survey (NHANES) 2007–2010. The surveys were completed on a stratified, multistage, clustered national probability sample of non-institutionalized civilians. Data were included from men and postmenopausal women ě50 years old who had undergone a checkup for osteoporosis. Participants were excluded if they used hormone replacement therapy or were missing data on dietary intake or BMD. Participants were also excluded if their daily energy intake was lower than the 1st percentile or higher than the 99th percentile. Thus, 7154 participants from the KNHANES and 2658 participants from the NHANES were included after excluding 30,599 from the KNHANES and 17,357 from the NHANES. The study protocol was approved by the Institutional Review Boards of Hanyang University (HYI-15-069)