دانلود رایگان ترجمه مقاله طرحی برای توسعه سیستم مدیریت پسماند الکترونیکی در هند – الزویر 2010

مقاله انگلیسی رایگان

ترجمه فارسی رایگان 

فهرست مقاله:

چکیده
مقدمه
بررسی مقررات و سیستمهای پسماندهای الکترونیکی در کشورهای مختلف
سوئیس: سیستم پیشرفته ی مدیریت پسماندهای الکترونیکی
طرح پسماندهای الکترونیکی در هند
مدیریت پسماندهای الکترونیکی در کشور هند در حال حاضر
مقادیر رو به افزایش پسماندهای الکترونیکی
چرخه ی پیچیده ی تجاری پسماندهای الکترونیکی
تاثیرات بازیافت غیررسمی پسماندهای الکترونیکی در هند
اقتصادی و اجتماعی
شغلی و زیست محیطی
مقررات مرتبط با پسماندهای الکترونیکی در هند
بحث درباره ی روشها، سیستمها و اقدامات مختلف در هند
مسئولیت تولید کننده
اخذ پیشاپیش هزینه ی بازیافت
اعتبارات مالی
سیستم Deposit-refund
سیستم پیشنهادی مدیریت پسماندهای الکترونیکی در هند
رویکرد صحیح سیستم مدیریت پسماندهای الکترونیکی
ثبات مالی سیستم
مسئولیت واضح و معین دولت
اجرا و نظارت سیستم
نتیجه گیری

بخشی از ترجمه فارسی مقاله:

چکیده
معضل پسماند الکترونیکی موجب شده است که نهادهای محیط زیست خیلی از کشورها روشها و استراتژیهای جدیدی برای مدیریت پسماندهای الکترونیکی اتخاذ کنند. مدیریت پسماندهای الکترونیکی در خیلی از کشورهای پیشرفته در اولویت اول قرار دارد درحالیکه در خیلی از کشورهای سریعا در حال توسعه ای نظیر هند اجرای کامل سیستم مدیریت پسماند الکترونیکی تا حدی سخت است. شرایط زیست محیطی، فقدان زیرساخت، نبود مقررات مناسب برای پسماندهای الکترونیکی و .. از علل آن تلقی میشوند. در این مقاله سیستم مدیریت پسماندهای الکترونیکی کشورهای پیشرفته و نیز در حال توسعه بررسی و ارزیابی میگردد. و با توجه به روش ها، قوانین و اقدامات کشورهای متفاوت برنامه ی کاری برای ایجاد سیستم مدیریت موثر و سازگار با محیط زیست پسماندهای الکترونیکی در کشور هند پیشنهاد میشود.
1. مقدمه
صنعت الکترونیک بزرگترین و سریعترین تولید در سطح جهان است. با توجه به رشد سریع این صنعت و نیز از رده خارج شدن سریع محصولات الکترونیک پسماندهای الکترونیکی 8 درصد کل زباله های شهری در اتحادیه اروپا را شامل میشوند و این درصد در حال افزایش است. در کشورهای در حال توسعه بطور متوسط این مقدار 1 درصد از کل زباله ها است و انتظار میرود که تا سال 2010 تا 2 درصد افزایش یابد. پسماندهای الکترونیکی معمولا تحت عنوان پسماند الکترونیکی یا تجهیزات الکتریکی و الکترونیکی استفاده شده(WEEE) یا وسایل الکترونیکی استفاده شده(EOL) شناخته میشوند. البته هیچ تعریف خاصی که در سطح جهانی کاملا پذیرفته شده باشد موجود نیست و هر کشوری تعریف خودش را دارد. پس E-waste چیست؟ هر وسیله ی الکترونیکی یا الکتریکی که از رده خارج شده است؟ یا عملا دور انداخته شده است؟ یا هر دو؟ تغییرات و پیشرفت سریع موجب کوتاه شدن دوره ی عمر محصولات الکترونیکی شده است از اینرو بایستی تعریف واضحی از پسماندهای الکترونیکی ارائه کنیم. قابل قبول ترین تعریف در بخشنامه ی اتحادیه ی اروپا راجع به WEEE است که E-waste را بعنوان تجهیزات الکتریکی و الکترونیکی و قسمتها و اجزایی از آنها که زائد و دور انداختنی هستند تعریف میکند. پسماند الکترونیکی حاوی محصولات گرانقیمت و با دوام است که برای پردازش داده ها، ارتباطات راه دور یا سرگرمی در محل کار و خانه استفاده میشوند.
مشکل عمده ی اول در رابطه با مدیریت پسماندهای الکترونیکی مقدار رو به افزایش آن است، مشکل دوم دفع سازگار با محیط زیست و علمی آن است که امری مهم تلقی میشود. در سال 2006 مایکروویوها و دستگاههای تهویه ی هوا رشدی در حدود 25 درصد را داشتند. فروش یخچال تا 4.2 میلیون در سالهای 2006 و 2007 افزایش داشت. رشد ماشین های لباسشویی که همیشه پایین بوده است رشدی قابل قبول در سال 2006 داشت. فروش تلویزیونهای رنگی در سال 2007 سه بار افزایش داشت.
پسماند الکترونیکی ترکیبی از مواد خطرناک و غیرخطرناک و نیز مواد گرانقیمت(طلا، نقره، مس و غیره) است. بازیافت کنترل نشده ی WEEE توسط بخش غیررسمی نگرانی عمده در این زمینه در کشورهایی نظیر هند، چین و .. است. طبق شواهد و دلایل موجود بازیافت غیررسمی مهمترین مشکل در این رابطه است. ابزارها و روشهای ابتدایی بکار گرفته شده در سوزاندن باز زباله های پلاستیکی، در معرض قرارگیری مواد سمّی، شستشوی اسید جهت بازیافت مواد با ارزش و.. منجر به آلودگی زمین، هوا و آب میشود. طی آزمایشات کنترل شده نشر بالای فلزهای سنگین، دیوکسین ها و furan ها و خاکستر از سوزاندن باز PWB ها و سیم های با پوشش PVC مشاهده شده است. تاثیرات بازیافت غیررسمی پسماندهای الکترونیکی در کشورهای در حال توسعه ای مثل هند، چین و .. بر سلامتی انسان و محیط زیست بطور مفصل در بخش 4 آورده میشود.
مدیریت مقادیر در حال افزایش پسماندهای الکترونیکی بطور موثر مسئولیت پیچیده ای است. درحالیکه برخی کشورها سیستمهای نظام مندی برای جمع آوری، جداسازی و بازیافت، دفع و نظارت پسماندها دارند در کشورهای دیگر هنوز در پی یافتن راه حلی برای کاهش اثرات مضر زیست محیطی مدیریت و بازیافت پسماندهای الکترونیکی هستند.
مطالعات و تجزیه و تحلیل های ما هدف زیر را دنبال میکنند. ما درصدد ارائه ی برنامه ی کاری برای ایجاد سیستم مدیریت پسماندهای الکترونیکی سازگار با محیط زیست در هند هستیم. در بخش 2 اقدامات اخیر انجام گرفته توسط کشورهای پیشرفته و در حال توسعه از نکته نظر مدیریت پسماندهای الکترونیکی، قوانین، سیاستها، فعالیتها و غیره مورد بررسی قرار میگیرد. مدیریت پسماندهای الکترونیکی در سوئیس موردمطالعه قرار میگیرد که در فهرست سازگاری با محیط زیست سال 2010 در جایگاه دوم قرار گرفته است و نیز اولین کشور در جهان هست که سیستم مناسب و اصولی برای مدیریت پسماندهای الکترونیکی دارد. در سال 2004 در این کشور تقریبا 75000 تن WEEE جمع آوری، دسته بندی و جداسازی شد؛ این مقدار در سال 2003 مقدار 68000 تن بود. در بخش 4 طرح پسماندهای الکترونیکی در هند و تاثیرات اجتماعی، زیست محیطی، اقتصادی و .. بازیافت غیررسمی پسماندهای الکترونیکی مورد بررسی قرار میگیرد. به محرکها و چالشهای مثبت-منفی سیستم فعلی پسماندهای الکترونیکی در سیستم هند نیز اشاره میشود. در بخش 5 نتایج حاصله از بخشهای 1و 2و 3 و 4 آورده میشود و بطور خلاصه تاثیر و تناسب این نتایج در کشور هند مورد بررسی قرار میگیرد. در بخش 6 سیستم و فناوریهای جدید و ممکن الاجرا را برای آینده ارائه میدهیم.

بخشی از مقاله انگلیسی:

Abstract

The problem of E-waste has forced Environmental agencies of many countries to innovate, develop and adopt environmentally sound options and strategies for E-waste management, with a view to mitigate and control the ever growing threat of E-waste to the environment and human health. E-waste management is given the top priority in many developed countries, but in rapid developing countries like India, it is difficult to completely adopt or replicate the E-waste management system in developed countries due to many country specific issues viz. socio-economic conditions, lack of infrastructure, absence of appropriate legislations for Ewaste, approach and commitments of the concerned, etc. This paper presents a review and assessment of the E-waste management system of developed as well as developing countries with a special emphasis on Switzerland, which is the first country in the world to have established and implemented a formal E-waste management system and has recycled 11 kg/capita of WEEE against the target of 4 kg/capita set by EU. And based on the discussions of various approaches, laws, legislations, practices of different countries, a road map for the development of sustainable and effective E-waste management system in India for ensuring environment, as well as, occupational safety and health, is proposed.

1. Introduction

Electronics industry is the world’s largest and fastest growing manufacturing industry. Rapid growth, combined with rapid product obsolescence and discarded electronics is now the fastest growing waste fraction, accounting for 8% of all municipal waste in European Union (The Economist, 2005). In developing countries, on an average it equals to 1% of total solid waste and is expected to grow to 2% by 2010 (UNEP, 2009). Electronic waste commonly known as E-waste or Waste Electrical and Electronic Equipment (WEEE), or end-of-life (EOL) electronic are the electronic appliances such as computers, laptops, TVs, DVD players, mobile phones, MP3 players etc. including their assembly, sub-assembly, components and consumables, which have been disposed of or unwanted by their original users(Bhuie et al., 2004). There is no specific definition acceptable globally, which clearly defines E-waste, as every country has its own definition for the E-waste. What to be called as the E-waste? Any electronic or electrical appliances, which are obsolete in terms of its functionality? Or is operationally discarded? Or is both? As rapid technological changes and enhancement are shortening the lifespan of the electronic products the clear definition for E-waste is needed. The most acceptable definition is of EU WEEE Directive (EU, 2003a) which defines E-waste as “Electrical or electronic equipment (EEE) which is waste including all components, sub-assemblies and consumables, which are part of the product at the time of discarding.” E-waste comprises of relatively expensive and essentially durable products used for data processing, telecommunications or entertainment in private households and businesses. In this article, we use the terms “WEEE” and “E-waste” synonymously and in accordance to the EU, WEEE Directive. The first major problem associated with E-waste management is its ever increasing quantum, and second is its scientific and environment friendly disposal, which is very critical. Fig. 1 indicates the increase in the sales of PCs in 8 years during 2001–2009 in India (MAIT, 2008–2009). According to TRAI, India added 113.26 million new cellular customers in 2008, with an average 9.5 million customers added every month. Cellular market grew from 168.11 million in 2003–2004 to 261.97 million in 2007–2008 (TRAI, 2007– 2008). In 2006, microwave ovens and air conditioners registered a growth of about 25%. Refrigerator sales amounted to 4.2 millions in 2006–2007 and its production went up by 17% as compared to the preceding year. Washing machines, which have always seen poor growth, have seen reasonable growth in 2006. The sale of colour televisions (CTVs) is increased 3 times by 2007 (NCAER, 2007). E-waste is the combination of both the hazardous (PBR, lead, mercury, chromium, cadmium, etc) and non-hazardous as well as precious material (gold, silver, copper, etc.) (DEFRA, 2004). The uncontrolled recycling of WEEE “backyard recycling” by the so called informal sector is the main concern in Non-OECD (Organization for Economic Co-operation and Development) countries like India, China, etc. Based on the existing evidences informal recycling is the most pressing environmental issue associated with the E-waste (Williams et al., 2008). Primitive tools and methods often involve the open burning of plastic waste, exposure to toxic solders, acid baths to recover saleable materials and components from WEEE with little or no safeguards to human health and the environment which results in polluting the land, air and water due to river dumping of acids and widespread general dumping (Manomaivibool, 2009). The controlled experiments characterises very high emission factors of heavy metal, dioxins and furans (both chlorinated and brominated) in fly and residual ash from the open burning of PWBs and PVC-coated wires (Gullet et al., 2007). The impacts of informal recycling of E-waste in developing countries like India, China, etc. on human health and environment is discuss in detail in Section 4. Managing the increasing quantum of E-waste effectively and efficiently—in terms of cost and environmental impact—is a complex task. While some countries have organized systems for the collection, segregation, recycling, disposal and monitoring, other countries are still to find a solution that ensures minimizing the negative environmental impacts of E-waste treatment and recycling. The major requirements and considerations for developing the sound Ewaste management system are: • Special logistic requirements for collecting the E-waste from the source of its generation and transporting to the site of disposal and/ or treatment/recycling/recovery/reuse. • E-waste contains many hazardous substances which are extremely dangerous to human health and environment, and therefore disposal requires special treatment to minimize impacts in environment. • E-waste is a rich source of metals such as gold, silver and copper, which can be recovered and recycled/reused into the production cycle. Our study and analysis has the following objectives; we aims to proposed a road map for the sustainable E-waste management system for India. The Section 2 reviews the current measures undertaken by developed and developing countries in terms of E-waste management, laws, regulations, policies, practices, etc. to manage the WEEE. With a special emphasis on the study of E-waste management in Switzerland (in Section 3), which ranks second in the 2010 Environmental Sustainability Index by scoring 89.1 points (http:// epi.yale.edu/Countries/Switzerland) and is also the first country in the world which has a well established formal E-waste management system (Bandyopadhyay, 2008). Also approximately 75,000 tonnes of WEEE have been collected, classified, disassembled and then processed in Switzerland in 2004 (Hischier et al., 2005), compared with the collection of approximately 68,000 tonnes in 2003 (SinhaKhetriwal et al., 2005) which corresponds to about 11 kg/capita and 9 kg/capita, recycling of E-waste, respectively. Significantly much more than the target of 4 kg/capita set by the European WEEE directive (EU, 2002a). Section 4 studies and discuss the E-waste scenario in India, along with the social, economical, environmental and occupational impacts of informal E-waste recycling. And also points out the positive–negative drivers and challenges of the current E-waste system of India. In Section 5 we draw the results of the review in Sections 1, 2, 3 and 4 to briefly discuss the effectiveness and appropriateness of these results in Indian context using various approaches, practices and systems. Based on the review and discussion in previous sections, in Section 6, we propose possible new future system and technologies which takes care of approach, finances, government role and implementation issues to address multiple societal and environmental objectives regarding the E-waste in India and other developing countries.