دانلود رایگان ترجمه مقاله مدلسازی و تایید اعتبار پلی اورتان مبتنی بر جاذب آکوستیک منفعل زیر آب – NCBI 2011

مقالات انگلیسی و ترجمه های فارسی رایگان با فرمت PDF آماده دانلود رایگان میباشند

همچنین ترجمه مقاله با فرمت ورد نیز قابل خریداری و دانلود میباشد

مقاله انگلیسی رایگان (PDF)

ترجمه فارسی رایگان (PDF)

خرید ترجمه با فرمت ورد

فهرست مقاله:

چکیده
مقدمه
آزمایش ها
اندازه گیری دینامیکی-مکانیکی
اندازه گیری آکوستیک
بحث و نتیجه گیری
نتایج

بخشی از ترجمه فارسی مقاله:

مقدمه:
موادی که به صورت موثر قسمت عمده ای از شدت امواج آکوستیکی انتشار یافته رو تلف می کنند این مواد به عنوان مواد تضعیف کننده شناخته شده می باشند این گونه مواد اساسا یک پوشش رادارگریز برای کشتی ها و زیردریایی ها می باشند. هم چنین این مواد به عنوان یک پوشش ضد صوت برای تاسیسات تانکر پر از آب که جهت کالیبراسیون و سنجش وسایل آکوستیکی زیرآب مورد استفاده قرار می گیرند
تحقیق و توسعه مواد تلف کننده مناسب برای این کار بسیار مهم می باشد. در بسیاری از مواقع دستیابی به بیشترین اتلاف توسط یک ماده به تنهایی کافی نمی باشد، در عوض اختلاط چند لایه از مواد مختلف لازم می باشد.
چندین روش جهت بهبود اتلاف پلیمر ها انتخاب شده است، شبکه های در هم نفوذ کرده پلیمر ها(IPN) یک دسته از موادی هستند که یک رنج گسترده از اتلاف را پوشش می دهند این مواد دارای مورفولوژی میکروناهمگن هستند و شامل اختلاط کامپوزیت های مختلفی از پلیمرها می باشند
پیک مدول ها اتلاف هر یک از پلیمر ها در IPN در هم آمیخته شده است و در نتیجه یک محدوده وسیع از فرکانس ها را شامل می گردد که بالاترین مدول اتلاف نیز مشاهده می شود. این نیز یکی از تکنیک های متداول توسط محققان می باشد که یک محدوده رنج وسیع و موثر از اتلاف، توسط پلیمر ها به دست می آید. به هر حال برای رسیدن به جذب آکوستیکی در زیر آب، مواد باید با آب در طول امپدانس آکوستیکی سازگار باشد
استفاده از چند لایه جاذب به طور خیلی اساسی در کاهش دادن صوت موثر می باشد، این مواد جهت اتلاف محدوده فرکانس وسیعی ضروری می باشد. جهت خواسته و احتیاجات آینده برای مواد جذاب در زیر آب و طراحی آنها، توانایی مدل سازی و پیش بینی کارایی در شرایط مختلف بسیار حائز اهمیت می باشد. مدل سازی می تواند با توجه به ضخامت لایه ها،اندازه و نسبت درصد مواد پرکننده موجب افزایش بهینه سازی تئوری شده و خواسته های مطرح شده را محیا کنند.
دستیابی به تولید با هزینه کم و کارایی بالای مواد، منجر به تولید ساختار و دستگاه های جدید می گردد.
در کار انجام شده، پلیمر شفاف(EPU) و هم چنین یک شبکه پلیمری در هم نفوذ کرده از پلی یورتان با پلی دی متیل سیلوکسان(PDMS) استفاده شده است.
رفتار آکوستیکی این مواد با استفاده از(ATILA) مدل سازی شده است. مدل سازی کد المانهای محدود تجاری(FEM) با استفاده از ISEN توسعه داده شده است. نتایج حاصل از مدلسازی با نتایج آزمایشگاهی حاصل از تیوب پالس دار پر از آب با همدیگر مقایسه شده اند.

آزمایش ها:
ماده خام EPV از شرکت Rand polyproduct هند تهیه شده و سیلیکون خام از شرکت m/s Amabond ، چین تهیه شده است. برای ،EPU رزین: نسبت سختی100:40 نگهداری شده است. مواد به طور کامل میکس و به مدت دو دقیقه جهت خالی کردن گازهای آن خالی شده (این گازها ناشی از حباب ها که هنگام اختلاط تولید می گردد).پلی یورتان PU))قبل از اینکه در داخل قالب ریخته شود، در دمای اتاق پخت شده که به PU درون مقاله EPU اشاره می شود.
کامپونت PDMS توسط Anabond1217 نوع AوBوC طبق دستورالعمل(97:3:6) میکس شده PDMS تولیدی با پیش پلیمرPU توسط دستگاه proper mixing در دمای اتاق اختلاط پیدا کرده و نسبت درصد EPDM: به PU یک به یک می باشد. IPN به صورت پلیمریزاسیون همزمان PDMS و EPU در دمای اتاق شکل گرفته است . چگالی مواد با استفاده از densimeter model mirgempd اندازه گیری شده اند

بخشی از مقاله انگلیسی:

I. INTRODUCTION

Materials that efficiently dissipate a substantial portion of the acoustic intensity of a propagating wave are in general known as attenuating materials. Such materials are essential for providing a stealth coating for ships and submarines. Also they are useful for anechoic lining of water filled tank facilities used for calibration and evaluation of underwater acoustic devices. It is important to develop damping materials suitable for these applications.1–4 In many situations, the maximum damping obtainable with a single material may not be sufficient; rather a combination of different layers of materials is required. Several methods are employed to improve the damping capacities of polymers. Interpenetrating polymer networks (IPNs) are a class of polymers that are reported to give a broad range of damping.5,6 These are materials with microheterogenous morphology and are different from polymer blends or composites. The loss modulus peaks characteristic of the individual polymers merge in an IPN and result in a broad band of frequencies over which a higher loss modulus is observed. This has been one of the common techniques used by researchers to broaden the effective damping range of polymers. However, for the purpose of underwater acoustic attenuation, the material should be compatible with water in terms of the acoustic impedance. Use of multilayer absorbers has become increasingly important in noise abatement.7–9 This is particularly so in situations wherein damping a broad range of frequencies is essential. To cater to futuristic requirements for underwater materials and to design and evaluate them, an ability to model and predict performance of different configurations is essential. Modeling can afford theoretical optimization of performance with respect to material configurations, thickness of different graded layers, and effect of size and concentration of various fillers. For a multilayer absorber development, this approach will enable low cost manufacturing of high performance materials leading to new structures and devices.10–12 In the present work, an acoustically transparent polyurethane (EPU) and its interpenetrating polymer network with polydimethyl siloxane (PDMS) were used. Acoustic behavior of these materials was modeled using ATILA, a commercial finite element modeling (FEM) code developed by ISEN, Lille, France.13 The modeling results were compared with the experimental results obtained using a water-filled pulse tube facility.

II. EXPERIMENTAL

A. Materials

Raw material components of an EPU were received from Rand Polyproducts, Pune, India, and the silicone raw materials were from M/s Anabond Ltd., Chennai, India. For EPU, the resin: hardener ratio was kept at 100:40. The materials were mixed thoroughly and degassed for about 2 min to remove air bubbles, trapped during mixing. This polyurethane (PU) was cured at room temperature after pouring into a mold. This PU is designated as EPU in this study. For realizing the IPN, PDMS components, Anabond 1217 A, B, and C were mixed according to predetermined compositions (97:3:6). This was reacted with PU prepolymers at room temperature with proper mixing. The PDMS: EPU composition was fixed at 1:1. The IPN was formed as a result of the simultaneous room temperature polymerization of both PDMS and EPU components. The material densities were measured using a densimeter model Mirage MD 200 S (A & D Company Ltd, Tokyo, Japan).