دانلود رایگان ترجمه مقاله مدیریت سرمايه اجتماعی و تنوع در عملکرد سازمانهای دولتی- وایلی ۲۰۱۶

دانلود رایگان مقاله انگلیسی مدیریت سرمایه و تنوع اجتماعی برای عملکرد در سازمان های دولتی به همراه ترجمه فارسی

 

عنوان فارسی مقاله مدیریت سرمایه و تنوع اجتماعی برای عملکرد در سازمان های دولتی
عنوان انگلیسی مقاله MANAGING SOCIAL CAPITAL AND DIVERSITY FOR PERFORMANCE IN PUBLIC ORGANIZATIONS
رشته های مرتبط مدیریت، مدیریت منابع انسانی، مدیریت دولتی، مدیریت سازمان های دولتی و مدیریت عملکرد
فرمت مقالات رایگان مقالات انگلیسی و ترجمه های فارسی رایگان با فرمت PDF آماده دانلود رایگان میباشند
کیفیت ترجمه کیفیت ترجمه این مقاله متوسط میباشد 
نشریه وایلی – Wiley
مجله مدیریت دولتی – Public Administration
سال انتشار ۲۰۱۶
کد محصول F737

مقاله انگلیسی رایگان

دانلود رایگان مقاله انگلیسی

ترجمه فارسی رایگان 

دانلود رایگان ترجمه مقاله
جستجوی ترجمه مقالات جستجوی ترجمه مقالات مدیریت

  

فهرست مقاله:

مقدمه
سرمايه اجتماعي در مديريت عمومي
مديريت متنوع و سرمايه اجتماعي در مدرسه
مدیریت متنوع
سرمایه اجتماعی
کنترل متغیرها
مدلسازی عملکرد آموزشی
نتایج و یافته ها
بحث و نتیجه گیری

 

بخشی از ترجمه فارسی مقاله:

مدیران از عملکرد سازمان هایشان نگران هستند که از منابع سرمایه انسانی، اداری و اجتماعی در دسترس استفاده خواهند کرد. به هرحال، نظریه موجود و شواهد تجربی ترکیبی، تاثیر سرمایه اجتماعی بر عملکرد را مشخص نمی کند. دستاوردهای هنجارهای مذکور عبارتند از تقابل، مشارکت، شبکه، و اعتماد که ممکن است فقط برخی از مشتریان خود بطور نامتناسب از مزایای آن بهره مند شوند، منجر به اختلاف در نتایج در میان مشتریان مختلف می شود. ما استدلال می کنیم که در چنین شیوه ای، مدیریت سیاست هایی را برای مقابله با این تفاوت ها در اولویت قرار می دهد. در واقع، شواهد تجربی ما از مدیریت آموزش عمومی، انتظار می رود که تعهد سازمانی به تنوع، با موفقیت تاثیرات نامناسبی سرمایه اجتماعی بر عملکرد سازمانی را کاهش می دهد. این یافته ها پیامدهای مهمی برای مدیریت عمومی و عدالت در نتایج سیاست عمومی دارد و ممکن است مربوط به مدیریت نتایج با تاکید بر تولید مشترک ویژه باشد.
مقدمه
اگرچه مطالعه سرمایه اجتماعی، پیشینه تحقیق گسترده ای در مورد بررسی رابطه جوامع ایجاد کرده است، کار کمی نحوه تاثیر سرمایه اجتماعی بر روی سازمان ها و مدیریت دولتی آنها را بررسی کرده است (استثنائی های قابل توجه شامل تسای و گوشال ۱۹۹۸، و اندروز و برور ۲۰۱۳، ۲۰۱۵ می باشد). درک موفقیت آمیز مدیریت سرمایه اجتماعی ممکن است پیامدهای مهمی برای مدیریت عمومی داشته باشد؛ زیرا منابع مذکورممکن است اثربخشی و کارآیی در اجرای برنامه عمومی از طریق شبکه های موجود و هماهنگی در جوامع را تسهیل کنند (پاتنام ۱۹۹۳، ۲۰۰۰). سرمایه اجتماعی می تواند نقش مهمی در مدیریت دولتی ایفا کند و مدیران باید قادر به تعامل با یا شکل دادن به اثرات سرمایه اجتماعی بر عملکرد سازمان های دولتی باشند.
در این مقاله، ما بررسی می کنیم چگونه سوابق اعتماد، شبکه، و تقابل می تواند بر عملکرد سازمانی تأثیر بگذارد و نیز چگونه این سرمایه اجتماعی ممکن است بطورنامتناسب از برخی از گروه های مفید مشتری بهره مند شوند. ما استدلال می کنیم که مدیریت می تواند این اختلافات بالقوه را با سیاست هایی بررسی کند که به طور خاص به مشتریان کم درآمد کمک می کند. در زمینه آموزش، تعهد سازمانی به تنوع، یکی از استراتژی های مدیریتی برای کاهش اثر نابرابر سرمایه اجتماعی در میان دانش آموزان کم درامد است. ما انتظارات خود را با مجموعه ای از نظرسنجی های اصلی مدیران مدرسه تست می کنیم که با داده های عمومی در عملکرد برنامه ارتباط دارند. یافته های ما نشان می دهد که سرمایه اجتماعی به طور قابل توجهی با پیشرفت دستاوردهای دانش آموزان ارتباط دارد، اما با پیشرفت سایرین ارتباطی ندارد، و مدیریت تنوع تاثیر مستقیمی دارد، اما یک نوش دارو نیست. تحلیل بیشتر، به هرحال، نشان می دهد که مدیریت تنوع می تواند تاثیر سرمایه اجتماعی را برای کاهش عملکرد نابرابر مهار کند. این یافته ها مستلزم تئوری سازی دقیق تر در مورد مدیریت عمومی، عملکرد برنامه و سرمایه اجتماعی است.

بخشی از مقاله انگلیسی:

Managers concerned with the performance of their organizations will exploit available social, administrative, and human capital resources. However, extant theory and mixed empirical evidence leave the effect of social capital on performance unclear. The gains from these norms of reciprocity, participation, networking, and trust may disproportionately benefit only some of their clients, leading to disparities in outcomes among diverse clienteles. We argue that in such contexts, management will put in place policies to counter these disparities. Indeed, our empirical evidence from the management of public education supports the expectation that an institutional commitment to diversity successfully mitigates the uneven effects of social capital on organizational performance. This finding carries important implications for public management and equity in public policy outcomes and may be of particular relevance to management of outcomes relying on co-production.

INTRODUCTION

Although the study of social capital has generated an extensive literature examining the connectedness of communities, little work has examined how social capital affects public organizations and their management (notable exceptions include Tsai and Ghoshal 1998, and Andrews and Brewer 2013, 2015). Understanding the successful management of social capital may have important implications for public administration because this resource may facilitate effectiveness and efficiency in public programme implementation through pre-existing networks and coordination in communities (Putnam 1993, 2000). Social capital can play an important role in public administration, and managers should be able to interact with or shape the influences of social capital on the performance of public organizations. In this article, we investigate how contexts of greater trust, networking, and reciprocity can influence organizational performance, and further how this social capital may disproportionately benefit some advantaged client groups. We argue that management can address this potential disparity with policies specifically aimed to help less-advantaged clients. In the context of education, an institutional commitment to diversity is one such managerial strategy to mitigate the uneven effect of social capital among disadvantaged students. We test our expectations with a set of original surveys of school principals that are linked to public data on programme performance. Our findings indicate that social capital is significantly associated with improvement in some students’ achievement, but not with others, and that diversity management has little direct effect. Neither is a panacea. Further analysis, however, shows that diversity management can curb the impact of social capital to mitigate unequal performance. These findings call for more nuanced theorizing concerning public management, programme performance, and social capital.

 

 

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا