دانلود رایگان ترجمه مقاله جابجایی جانبی دیوارهای نگهدارنده قطعه قطعه شده خاک ژئوسنتتیک تقویت شده – الزویر 2012

دانلود رایگان مقاله انگلیسی جابه جایی جانبی دراز مدت دیوارهای حائل قطعه قطعه خاک مسلح شده با ژئوسنتتیک به همراه ترجمه فارسی

 

عنوان فارسی مقاله: جابه جایی جانبی دراز مدت دیوارهای حائل قطعه قطعه خاک مسلح شده با ژئوسنتتیک
عنوان انگلیسی مقاله: Long-term lateral displacement of geosynthetic-reinforced soil segmental retaining walls
رشته های مرتبط: مهندسی عمران، سازه، خاک و پی
فرمت مقالات رایگان مقالات انگلیسی و ترجمه های فارسی رایگان با فرمت PDF میباشند
کیفیت ترجمه کیفیت ترجمه این مقاله پایین میباشد 
نشریه الزویر – Elsevier
کد محصول F515

مقاله انگلیسی رایگان

دانلود رایگان مقاله انگلیسی

ترجمه فارسی رایگان 

دانلود رایگان ترجمه مقاله
جستجوی ترجمه مقالات جستجوی ترجمه مقالات مهندسی عمران

 

 

بخشی از ترجمه فارسی مقاله:

چکیده
طراحی حالت حدی سرویس دهی دیوارهای حائل خاک مسلح شده با ژئوسنتتیک (GRS) نیازمند تخمینات دقیق جابه جایی جانبی سطحی در پایان ساخت بعد از سال ها خزش می باشد. بنابراین قبل از ایجاد یک روش ساده اما منطقی برای این هدف، باید مکانیزم دستیابی به جابه جایی جانبی سطحی دراز مدت باید مشخص شود. در این مطالعه تحلیل های اجزا محدودی وسیعی با استفاده از روش اجزا محدود واسنجی شده برای بررسی و تلاش برای فهمیدن بهتر جابهجایی های جانبی سطحی دیوارهای GRS قطعه قطعه در پایان ساخت و بعد از ۱۰ سال خزش تحت بارگذاری ثابت وزنی انجام گرفت. از این مطالعات بدست می آید که از بین دو مولفه اصلی جابهجایی های جانبی سطحی، تغییر شکل ناحیه خاک مسلح شده به سختی بوسیله فاصله و سختی مسلح کننده بدست آمد، در حالی که تاثیر طول مسلح کننده بسیار ناچیز بود. همچنین سختی خاک اگر سختی مسلح کننده بزرگ و یا فاصله مسلح کننده کم استفاده شود، نقش مهمی در تغییر شکل جانبی ایفا می کند.
برای مقایسه ی طول مسلح کننده برای یک وسعت بسیار زیاد، جابهجایی های جانبی را در پشت ناحیه ی خاک مسلح شده تعیین کردند. با طول مسلح کننده ثابت، با ناحیه خاک مسلح شده می توان رفتار مشابه تیر عمیق انتظار داشت. سپس جابهجایی در پشت ناحیه خاک مسلح شده توسط فشار زمین، عمق تیر و سختی تیر تعیین شد. باقی انها تابعی از سختی خاک، فاصله مسلح کننده ها، سختی مسلح کننده و سختی سطح می باشد. از مطالعات بدست آمده که سختی های ایزوترون برای تغییر شکلهای جانبی دیوارهای GRS تحت شرایط تنش اعمالی می توان استفاده کرد.
مقدمه
خاک مسلح شده با ژئوسنتتیک (GRS) دیوارهای حائل بطور گسترده به عنوان سازه های دائمی در بسیاری کشورها استفاده می شود. ایمنی همیشه اولین مسئله در طراحی سازههای حائل زمینی بوده. اما بهره برداری از سازه های حائل زمینی نیز از اهمیت یکسانی برخوردار است.
برای دیوارهای حائل GRS دائمی که برای ۷۵-۱۰۰ سال عمر طراحی شده اند، حالت حدی سرویس دهی از اهمیت یکسانی با حالت حدی مقاومت برخوردار است و در طراحی باید چک شود(AASHTO, 2007). برای این هدف (AASHTO (2007 و (FHWA (Elias et al., 2001 هر دو روش پیشنهاد شده توسط (Christopher (1993 را پیشنهاد دادند. که ماکزیمم جابهجایی جانبی دیوارهای GRS ساده در انتهای ساخت را تخمین می زند. تغییر شکل دراز مدت در این روش به حساب آورده نشده است.
با این وجود تغییر شکل دراز مدت بدلیل خزش را برای دیوارهای GRS نمیتوان نادیده گرفت (e.g. Fannin, 2001; Benjamim et al., 2007;Yang et al., 2009). حتی با وجود استفاده خاکریز دانه ای تمیز با خزش کم جابهجایی افقی دیوارهای GRS بدلیل خواص وابسته زمانی بعضی مسلح کنندههای ژئوسنتتیک مانند پلیتیلن با تراکم بالا (HDDE) و پلیپروپیلن (PP)، ژئوگریدها (e.g., Allen and Bathurst,2002; Liu and Ling, 2007; Liu and Won, 2009)، می تواند به گسترش ادامه دهد. همچنین اگر ژئوسنتتیکهای نوع پلیاستر (PET) دا پلیپنیل الکل (PVA) استفاده شود. این مقدار کوچک خواهد بود(e.g., Kaliakin et al., 2000; Kongkitkul et al., 2010). گذشته از این روش های تجربی تاثیرات متفاوت سختی خاک را، با فرض استفاده از خاکهای دانه ای با مقاومت و تراکم بالا به عنوان مصالح خاکریز، به حساب نمی آورند. اگرچه مطالعات گسترده نشان می دهد که مقاومت و سختی خاکریز نقش مهمی را در جابهجایی جانبی دیوارهای GRS بازی میکند(e.g., Rowe and Ho, 1998; Helwany et al., 1999; Ling andLeshchinsky, 2003; Ling et al., 2005).
روشهای تحلیل ساده برای تحلیل سازه های خاک مسلح تحت شرایط تنش اعمالی وجود دارد، که بعضی از آنها قابلیت تخمین جابهجایی جانبی سطحی را دارد (e.g.Ehrlich and Mitchell, 1994; Allen et al., 2003; Klar and Sas, 2009;Correia et al., 2011). اما چگونگی یافتن تغییر شکل خزشی هنوز در روشهای موجود حل نشده است. بطور جایگزین روشهای عددی می تواند با دقت بالا تغییر شکل جانبی دیوارهای خاک مسلح را تخمین بزند، که مدل های مناسبی برای شبیه سازی خاک خاکریز، ژئوسنتتیک و اندکنش خاک-سازه فراهم می کند(e.g., Christopher, 1993; Karpurapu andBathurst, 1995; Rowe and Ho, 1998; Helwany et al., 1999, 2007;Rowe and Skinner, 2001; Ling and Leshchinsky, 2003; Ling et al.,2004; Hatami and Bathurst, 2006; Guler et al., 2007; Yoo andKim, 2008; Ling and Liu, 2009). با مدلهای مناسب خواص وابسته به زمان خاک ها و ژئوسنتتیک ها (e.g.,Hirakawa et al., 2003; Kongkitkul et al., 2004, 2007; Liu and Ling,2005, 2007; Yeo and Hsuan, 2010)، تغییر شکل دراز مدت سازههای خاک مسلح را نیز با استفاده از روش های عددی می توان بدست آورد (e.g., Helwany and Wu, 1997; Li and Rowe, 2001, 2008;Skinner and Rowe, 2003, 2005; Rowe and Taechakumthorn,2008; Bergado and Teerawattanasuk, 2008; Liu and Won, 2009;Liu et al., 2009; Li et al., 2011).
در این مطالعه روش اجزا محدودی که برای رفتار دراز مدت سازه های خاک مسلح واسنجی شده همانند Liu and Won(2009) برای بررسی های پایان ساخت و تغییر شکل های دراز مدت دیوارهای حائل قطعه قطعه شده با ژئوسنتتیک تحت شرایط اعمالی استفاده می شود. در این مطالعه تلاش برای فهمیدن مکانیزم تغییر شکل که در آینده به عنوان روش سادهای ایجاد کرد که تغییر شکل جانبی سطحی را با هدف طراحی حالت حدی سرویس دهی تخمین بزند. در این مطالعه تنها خاک دانهای خاکریز در نظر گرفته شده است، که فرض شده که مستقل از زمان و هیچ اضافه باری بر سطح خاکریز دیوارهای مسلح اعمال نشده. دیوارها برای ۱۰ سال خزش تحت بارگذاری وزنی ثابت در انتهای ساخت تحلیل شدند.

بخشی از مقاله انگلیسی:

abstract

The service limit-state design of Geosynthetic-Reinforced Soil (GRS) retaining walls requires accurate estimation of the lateral facing displacement at the end of construction as well as after years of creep. However, before a simplistic but rational methodology for this purpose can be developed, mechanisms governing the short-term and long-term lateral facing displacements must be clarified. In this study, extensive Finite Element analyses were carried out using a calibrated Finite Element procedure to investigate and attempt to better understand the lateral facing displacements of segmental GRS walls at the end of construction and after 10 years of creep under constant gravity loading. The study found that among the two main components of lateral facing displacement, the deformation of reinforced soil zone was largely governed by reinforcement spacing and reinforcement stiffness, while the influence of reinforcement length was negligible. Soil stiffness also played an important role in the lateral deformation if large reinforcement stiffness and/or small reinforcement spacing were used. In contrast, reinforcement length to a very large extent determined the lateral displacement at the back of reinforced soil zone. With constant reinforcement length, the reinforced soil zone could be treated as a deep beam. The displacement at the back of reinforced soil zone was then determined by the earth pressure, beam depth, and beam stiffness, the last of which is a function of soil stiffness, reinforcement spacing, reinforcement stiffness, and facing stiffness. The study found that isochrone stiffness can be used to interpret the lateral deformation of GRS walls under working stress condition.

1. Introduction

Geosynthetic-Reinforced Soil (GRS) retaining walls are used extensively as permanent structures in many countries. Safety has always been the first concern in designing earth retaining structures. But the serviceability of permanent earth retaining structures is of equal importance. For permanent GRS retaining walls designed with an expected life of 75e100 years, the “service limit state” is as important as the “strength limit state” and must be checked during the design stage (AASHTO, 2007). For this purpose, AASHTO (2007) and FHWA (Elias et al., 2001) both suggest the empirical method proposed by Christopher (1993), which estimates the maximum lateral displacement of simple GRS walls at the end of construction (EOC). Long-term deformation is not taken into account in this method. Nonetheless, long-term deformation due to creep cannot be neglected for GRS walls (e.g. Fannin, 2001; Benjamim et al., 2007; Yang et al., 2009). Even using clean granular backfill with small creep, the horizontal displacement of GRS walls can continue to develop due to the time-dependent properties of some geosynthetic reinforcements, such as high-density polyethylene (HDPE) and polypropylene (PP) geogrids (e.g., Allen and Bathurst, 2002; Liu and Ling, 2007; Liu and Won, 2009), although it may be small if polyester (PET) or polyvinyl alcohol (PVA) type of geosynthetics is used (e.g., Kaliakin et al., 2000; Kongkitkul et al., 2010). Besides, the empirical method does not take into account the effects of soil strength or soil stiffness, assuming that wellcompacted and high-strength granular soils are used as backfill materials. However, extensive studies have shown that backfill strength and stiffness play critical roles in the lateral displacement of GRS walls (e.g., Rowe and Ho, 1998; Helwany et al., 1999; Ling and Leshchinsky, 2003; Ling et al., 2005). Simplistic analytical methods also exist for the analyses of reinforced soil structures under working stress condition, some having the capacity to estimate lateral facing displacement (e.g. Ehrlich and Mitchell, 1994; Allen et al., 2003; Klar and Sas, 2009; Correia et al., 2011). But how to address the issue of creep deformation is still not resolved in the existing methods. Alternatively, numerical methods can accurately estimate lateral deformation of reinforced soil walls, provided that proper models are used to simulate backfill soil, geosynthetics, and soilestructure interaction (e.g., Christopher, 1993; Karpurapu and Bathurst, 1995; Rowe and Ho, 1998; Helwany et al., 1999, 2007; Rowe and Skinner, 2001; Ling and Leshchinsky, 2003; Ling et al., 2004; Hatami and Bathurst, 2006; Guler et al., 2007; Yoo and Kim, 2008; Ling and Liu, 2009). With proper modeling of the time-dependent properties of soils and/or geosynthetics (e.g., Hirakawa et al., 2003; Kongkitkul et al., 2004, 2007; Liu and Ling, 2005, 2007; Yeo and Hsuan, 2010), the long-term deformation of reinforced soil structures can also be captured by numerical methods (e.g., Helwany and Wu, 1997; Li and Rowe, 2001, 2008; Skinner and Rowe, 2003, 2005; Rowe and Taechakumthorn, 2008; Bergado and Teerawattanasuk, 2008; Liu and Won, 2009; Liu et al., 2009; Li et al., 2011). In this study, a Finite Element procedure that was calibrated for long-term behavior of reinforced soil structures as per Liu and Won (2009) was employed to investigate the end of construction (EOC) and long-term deformations of geosynthetic-reinforced segmental retaining walls under working stress condition. The study attempts to understand the deformation mechanisms so that a simplistic methodology can be developed in the future to estimate lateral facing displacement for the purpose of service limit-state design. Only granular backfill soil was considered in this study, which was assumed to be time-independent, and no surcharge was applied on the backfill surface of retaining walls. The walls were analyzed for 10 years of creep under constant gravity loading following the end_of_construction (EOC).

 

 

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا