دانلود رایگان ترجمه مقاله فعالیت های ضد باکتری باکتروسین ها – Frontiersin 2014

مقاله انگلیسی رایگان

ترجمه فارسی رایگان 

بخشی از ترجمه فارسی مقاله:

چکیده
باکتروسین ها نوعی از پتیدهای آنتی میکروبی سنتز شده ریبوزمی هستند که توسط باکتری ها تولید می شوند و می توانند نژادهایی باکتریایی که ارتباط نزدیکی با باکتری تولید شده ندارند یا ارتباط اندکی دارند را بکشند یا بازدارند، اما با پروتئین های ایمنی ویژه ای که دارند به خود پروتئین ها آسیبی وارد نمی کند. باکتروسین ها یکی از سلاح ها در برابر میکروارگانیسم ها شده اند که این امر با توجه به مشخصات خاص تنوع زیادی از ساختار و عملکرد آن و منبع طبیعی آن و پایداری حرارتی آن می باشد ، بسیاری از بررسی ها اخیر باکتروسین ها را برای کاربرد در فناوری غذایی خالص سازی و شناسایی کرده است که هدف آن این است که زمان نگهداری غذا را افزایش داده و بیماری های پاتوژنی را درمان کرده و درمانی برای سرطان ارائه کند و سلامت انسانی را حفظ کند بنابراین باکتروسین ها ، یک کاندید داروی بالقوه برای آنتی بادی های جایگزین دارند تا باکتری های مقاوم به داروی چندگانه را درمان کنند . نیمه دوم این بررسی بر روی کاربردهای بالقوه آن در علم تغذیه و صنعت داروسازی متمرکز شده است.
کلمات کلیدی :باکتروسین، پروتئین، محصول طبیعی، غذا، درمان سرطان
مقدمه
بسیاری از مواد آنتی باکتریال وجود دارد که توسط حیوانات و گیاهان و حشرات و باکتری ها تولید شده ناد که نمونه هایی از آن ها شامل پروکسید هیدروژن و اسیدهای چرب و اسیدهای ارگانیگو اتانول و آنتی بیوتیک ها و باکتروسین ها می باشند. پپتیدهای آنتی میکروبیال (AMPs) یا پروتئین هایی که توسط باکتری ها تولید شده اند به عنوان باکتروسین ها دسته بندی شده اند . مواد غذایی کمیاب در محیط باعث می شود که بسیاری از باکتروسین ها برای فضا و منابع رقابت کنند . باکتروسین ها فراوان می باشند و تنوع زیادی دارند و ژن های آنها پپتیدهای آنتی میکروبوتای مربوطه یا نامرتبط را می کشند (نمودار 1) (Cotter 2005) بیشتر 99 درصد باکتری ها می توانند حداقل یک باکتروسین تولید کنند که اکثر آنها شناسایی نگردیده است (Riley , Wertz 2002) توانایی کشتن باکتروسین ها به عنوان روش موفقی برای حفظ جمعیت و کاهش تعداد رقیبان برای دستیابی به مواد غذایی بیشتر و فضای زندگی بیشتر در محیط در نظر گرفته می شود . بر خلاف اکثر آنتی بیوتیک ها ، که متابولیست های ثانویه می باشند ، باکتروسین ها به طور ریبوزمی سنتز می شوندو نسبت به پروتئوزها حساس می باشند در حالی که به طور کلی برای بدن انسان و محیط اطراف بی ضرر می باشند . جامعه مدرن نسبت به اهمییت سلامت غذا اگاهتر می باشد چون بسیاری از افزودنی های شیمیایی که در غذاها بکار می روند می توانند مواد سمی ایجاد کنند پس بهتر است ادعا کنیم که منابع طبیعی و مزیت های بهداشتی محیط غذایی جمعیت مزیت های بهداشتی برای غذاهای طبیعی بدون افزودنی های شیمیایی رایج تر شده است .
به هر حال اکثر نگه دارنده هایی که از نظر تجاری بیشتر در دسترسند و همچنین آنتی بیوتیک ها توسط سنتز شیمیایی تولید شده اند و مصرف دراز مدت این محصولات می تواند بر سلامت انسان تأثیرگذار باشد چون آنها تعداد باکتری ها در (got) را کاهش می دهند . بعلاوه ، استفاده از آنتی بیوتیک ها یا باقی مانده ها در غذا ، غیر مجاز است . بر خلاف نگه دارنده های شیمیایی و آنتی بیوتیک ها که به طور کلی ایمن و بی خطر در نظر گرفته شده اند (GRAS) ، باکتروسین ها مثل نسین (نیزین) که ایمنی خوبی دارند به عنوان نگه دارنده های غذایی در گیاهان و لبنیات و پنیر و گوشت و محصولات غذایی دیگر عمل می کنند چون آنها مانع آلوده شدن میکروارگانیسم ها طی فرآیند تولید می شوند (Deegan 2006) این بازنگری بر روی دسته بندی باکتروسین ها از باکتری های گرم منفی و گرم مثبت تمرکز دارد . کاربرد باکتری های تولیید کننده باکتروسین و باکتروسین های منابع طبیعی برای زندگی انسان هم در این گزارش عنوان شده است .

بخشی از مقاله انگلیسی:

Bacteriocins are a kind of ribosomal synthesized antimicrobial peptides produced by bacteria, which can kill or inhibit bacterial strains closely-related or non-related to produced bacteria, but will not harm the bacteria themselves by specific immunity proteins. Bacteriocins become one of the weapons against microorganisms due to the specific characteristics of large diversity of structure and function, natural resource, and being stable to heat. Many recent studies have purified and identified bacteriocins for application in food technology, which aims to extend food preservation time, treat pathogen disease and cancer therapy, and maintain human health. Therefore, bacteriocins may become a potential drug candidate for replacing antibiotics in order to treat multiple drugs resistance pathogens in the future. This review article summarizes different types of bacteriocins from bacteria. The latter half of this review focuses on the potential applications in food science and pharmaceutical industry.

Keywords: bacteriocin, protein, natural product, food, cancer treatment

INTRODUCTION

There are many antibacterial substances produced by animals, plants, insects, and bacteria, such as hydrogen peroxide, fatty acids, organic acids, ethanol, antibiotics, and bacteriocins. Antimicrobial peptides (AMPs) or proteins produced by bacteria are categorized as bacteriocins. Scant nutrients in the environment trigger microbial production of a variety of bacteriocins for competition of space and resources. Bacteriocins are abundant, have large diversity, and the genes encode ribosomally synthesized antimicrobial peptides or proteins, which kill other related (narrow spectrum) or non-related (broad spectrum) microbiotas as one of the inherent defense system weapons of bacteria (Figure 1) (Cotter et al., 2005). More than 99% of bacteria can produce at least one bacteriocin, most of which are not identified (Riley and Wertz, 2002). The killing ability of bacteriocins is considered a successful strategy for maintaining population and reducing the numbers of competitors to obtain more nutrients and living space in environments. Unlike most antibiotics, which are secondary metabolites, bacteriocins are ribosomally synthesized and sensitive to proteases while generally harmless to the human body and surrounding environment. Modern society is more conscious of the importance of food safety, as many of the chemical additives used in food may elicit toxic concern; therefore, it is beneficial to claim natural resources and health benefits of diets. The health benefits of natural foods without chemical additives have become more popular; however, most commercially available preservatives and antibiotics are produced by chemical synthesis, and long-term consumption of such products can affect human health as they reduce the counts of bacteria in the gut. Moreover, the use of antibiotics or residues in food is illegal. Unlike chemical preservatives and antibiotics, “generally recognized as safe” (GRAS) bacteriocins, such as nisin, promise safe use as a food preservative in vegetables, dairy, cheese, meats, and other food products, as they inhibit microorganisms contamination during the production process (Deegan et al., 2006; Settanni and Corsetti, 2008). This review focuses on the classification of bacteriocins from Gram-negative and Gram-positive bacteria. The application of bacteriocin-producing bacteria and bacteriocins from natural resources for human life is also elucidated upon in the report.