|
2.2. پرسشنامه ها
2.2.1. پرسشنامه مار (SNAQ)
پرسشنامه مار (Klorman et al., 1974) یک اندازه گیری خود گزارش شده 30 سوالی از ترس و فوبی مارهاست. آن یک مقیاس یک عاملی است و دارای 9 سوال پاسخ دهی شده معکوس است. از یک فرمت پاسخ دو مقوله ای (صحیح؛ غلط) استفاده می کند. پاسخ های “صحیح” برای کسب امتیاز، از 0 تا 30 جمع زده شد. اثبات شده است، نسخه مجارستانی بکار رفته در این مطالعه، دارای ویژگی های روان سنجی عالی است(آلفای کرونباخ = 0.93؛ پایداری آزمون – بازآزمایی: r=0.95) است (Zsido, 2017).
2.2.3. اعتبار سازه
یک مجموعه وسیع تحقیقاتی وجود دارد (Åhs et al., 2011; Fredrikson, 1983;Kopp et al., 2005; Muris & Merckelbach, 1996; Pissiota et al., 2003;Teachman et al., 2003) که نشان می دهد، افرادی که در SNAQ یا SPQ امتیاز بالایی می گیرند، معیارهای DSM-IV (ارزیابی شده از طریق مصاحبه تشخیصی بالینی ساخت یافته تلفنی یا رو در رو) را برای فوبی مشابه تامین می کنند و به علاوه، هم SNAQ و هم SPQ می توانند بین افراد دارای یک تشخیص فوبی عنکبوت یا مار DSM تمایز قائل شوند.
2.3. تحلیل های داده
2.3.1. انتخاب سوال
بیشتر اندازه گیری های خود گزارشی شامل سوالات بیان شده به طور منفی هستند یعنی سوالاتی که طوری تعبیر می شوند که یک پاسخ مثبت، یک میزان نسبتا پایین از ویژگی مورد اندازه گیری را نشان می دهد. تحقیقات در زمینه پرسشنامه های خود گزارشی در انواع قلمروهای اختلالات استرس پسا آسیب (Conrad et al., 2004) ، اضطراب اجتماعی (Motl, Conroy, & Horan, 2000;Rodebaugh, Woods, Heimberg, Liebowitz, & Schneier, 2006) ، تنهایی (Miller & Cleary, 1993)، عزت نفس، علاقه زندگی اصلی، مهارت های اجرایی، مهارت های میان فردی و میزان فعالیت، اثبات کرده است، سوالات بیان شده به طور منفی، گاهی اوقات، انسجام داخلی، قابلیت اطمینان و اعتبار مقیاس را کاهش می دهند (Cordery & Sevastos, 1993; Lindwall et al., 2012). به بیان دیگر، نه تنها سوالات کد گذاری شده معکوس ظاهرا برای پاسخ دهی صحیح، دشوارتر هستند اما به نظر نمی رسد همان پدیده را اندازه بگیرند (Ahlawat, 1985;Zhang & Savalei, 2016). با فرض این یافته ها، مرحله اول در راه کار کاهش مقیاس ما، حذف سوالات SNAQ و SPQ امتیاز دهی شده معکوس (ارقام 6، 12، 14، 16، 17، 20، 25، 27 و 28 در هر دو مورد) بود.
2.3.2. تحلیل های پاسخ سوال
یک پیش نیاز مهم (Reise, Widaman, & Pugh, 1993) برای استفاده IRT، تک بعدی بودن متغیر مکنون است (اینجا، فوبی مار عنکبوت). ما از CFA برای بررسی این مساله استفاده کردیم که این فرضیه تامین شده است.
مدل پاسخ سوال لجستیک (2PL) (Birnbaum, 1968) برای بررسی ویژگی های اندازه گیری سوالات پرسشنامه انفرادی بکار رفت. این مدل، یک پارامتر تشخیص (a) و یک پارامتر دشواری (b) را برای هر سوال مشخص می کند. پارامتر a، نشان می دهد این سوال با چه قوتی به متغیر مکنون مربوط است، یعنی فوبی ویژه در این مورد، در حالیکه پارامتر b، بیانگر این مساله است که تشخیص بر روی پیوستار نهفته، روی می دهد، یعنی احتمال یک پاسخ مثبت، 0.5 است (Baker, 2001).
پارامترها برای انتخاب سوالاتی بکار رفتند که به طور واضح بین افراد دارای سطوح مختلف فوبی مار یا عنکبوت برای شمول در نسخه های کوتاه دو پرسشنامه تمایز قائل شدند. اولا، تنها سوالات دارای آستانه بسیار بالای (a>1.7؛ آستانه توصیه شده توسط بیکر، 2001) مقادیر تشخیص. ثانیا، همانطور که هم چنان مهم است که یک پرسشنامه تشخیصی بتواند بین سطوح فوبی خاص نشان داده شده از طریق متغیر مکنون متضمن تمایز قائل شود (مثلا ترس پایین، متوسط، بالا)، ما زیر مجموعه سوالات دارای مقادیر a بالا را طبق مقدار b شان دسته بندی نمودیم. آنگاه چهار سوال دارای بالاترین و پایین ترین مقدار b و چهار سوال نزدیک تر به میانه را انتخاب کردیم، تا طیف کلی متغیر مکنون را شامل شود.
2.2.4. تحلیل منحنی مشخصه عامل گیرنده (ROX)
تحقیقات قبلی (Åhs et al., 2011; Mats Fredrikson, 1983; Koppet al., 2005; Pissiota et al., 2003) نشان داده اند، هم SNAQ و هم SPQ ممکن است برای برای تشخیص فوبی در کلینیک، مفید باشند، بنابراین، ما از تحلیل منحنی برای ارزیابی عملکرد تشخیصی SNAQ و SPQ استفاده کردیم. تحلیل ROC، حساسیت (یعنی مثبت های صحیح) و اختصاصی بودن (یعنی منفی های صحیح) را مشخص می کند اما این مقادیر به آستانه انتخاب شده وابسته است و بنابراین تشخیص امتیاز برش، همیشه یک رابطه جایگزینی بین حساسیت و اختصاصی بودن است. به طور ایده آل، مقدار برش، باید هم حساسیت و هم اختصاصی بودن را بهینه سازی نماید (Fan, Upadhye, &Worster, 2006).اندازه گیری مهم دیگر، ناحیه زیر منحنی ROC (AUC) است، این ناحیه از یک سنجش دقت تشخیصی تشکیل می شود و دارای یک مقدار بین 0 و 1 است، با 1 که عملکرد تست کامل را نشان می دهد (Faraggi,Reiser, & Worster, 2002). کران AUC پایین برای یک آزمون تشخیصی، 0.5 است و تست های با یک مقدار AUC بیشتر از 0.75 به طور وسیعی به لحاظ بالینی، مفید قلمداد می شوند (Chapman et al., 2016; Jutzeler et al., 2017). تحلیل داده ها با استفاده از نسخه SPSS 22.0 صورت گرفت (شرکت ای بی ام، ان وای).
3. نتایج
CFA3.1. مقیاس های کل
تحلیل های عامل تاییدی، بر روی داده های SNAQ و SPQ پس از حذف سوالات امتیاز دهی شده معکوس اجرا شد (به ترتیب 21 و 22 را باقی گذاشتیم). در هر دو مورد، نتایج، بیانگر این مساله بود که یک مدل تک عاملی، یک برازش قابل قبول (SNAQ: CFI=0.942, TLI=0.943,RMSEA=0.052 [90% CI: 0.048–0.056], SRMR=0.042; SPQ:CFI=0.948, TLI=0.948, RMSEA=0.054 [90% CI:=0.050–0.057] را ارائه نمودند. بیانگر این است که هر دو مقیاس دارای یک متغیر مکنون متضمن واحد هستند و بدینسان برای تحلیل IRT، مناسب هستند.
3.2. تحلیل های IRT
همانطور که CFA تایید کرد، هر دو مقیاس دارای یک متغیر مکنون واحد هستند، SNAQ 21 سوالی و SPQ 22 سوالی، با استفاده از 2 PL IRT تحلیل شدند. جدول 1 و 2، مقادیر a و b به ترتیب برای SNAQ و SPQ، هستند.
SNAQ -123.2.1.
چهارده سوال، آستانه دلیل مقدم (1.7<) را برای یک پارامتر تامین نمودند (2، 3، 4، 7، 8، 11، 13، 15، 19، 21، 22، 26، 29 و 30). در این زیر مجموعه، سوالات دارای پایین ترین مقادیر b، سوالات 7، 8 و 21 بودند. چهار سوال دارای مقادیر b نزدیکتر به میانه، 4، 19، 22 و 30 بودند و سوالات با بالاترین مقادیر b، 2، 3، 13 و 29 بودند.
جدول 1 پارامترهای تمایز (a) و دشواری (b) برای سوالات پرسشنامه (SNAQ). 12 سوال حفظ شده در نسخه کوتاه به صورت بولد (توپر) چاپ شده اند.
SPQ-123.2.2.
دوازده سوال از SPQ 22 سوالی، آستانه دلیل مقدم (1.7<) را برای یک پارامتر (1،2،3،4،7،8،9،10،11،13،15،19،21،22،23،26،29،30 و 31) تامین نمودند. در این زیر مجموعه، سوالات دارای پایین ترین مقدار b، سوالات 4، 5، 7 و 10 بودند. چهار سوال دارای نزدیک ترین مقدار به میانه، سوالات 3،9،21 و 26 بودند و سوالات با بالاترین مقدار b، سوالات 1،13،29 و 30 بودند.
3.3. قابلیت اطمینان و سازگاری داخلی
کل امتیازات SNAQ-12 و SPQ-12، سازگاری داخلی عالی را نشان داد (به ترتیب آلفای کرونباخ = 0.88 و 0.90). قابلیت اطمینان مقیاس های اصلی هم اندازه گیری شدند (SNAQ: آلفای کرونباخ = 0.90، SPQ: آلفای کرونباخ= 0.94): مقادیر، برای نسخه های کوتاه شده با مقادیر مقیاس های اصلی، قابل مقایسه بودند (جداول 1 و 2).
|