دانلود رایگان ترجمه مقاله چگونگی اعتماد در رسانه های اجتماعی (تیلور و فرانسیس 2019)

مبتدی (مناسب برای درک مفهوم کلی مطلب) 

هنگام ارزیابی اطلاعات به‌صورت آنلاین، بسیاری از افراد از اکتشافات و نشانه‌ها استفاده می‌کنند (Fogg 2003؛ Sillence و همکارانش 2007؛ Sunder 2008؛ Hilligoss and Rieh 2008؛ Metzger و همکارانش 2010؛ Metzger and Flanagin 2013؛ Go و همکارانش 2014؛ Metzger and Flanagin 2015؛ Kang و همکارانش 2011). مطالعات قبلی نشان می‌دهد که دو گروه از افراد هنگام ارزیابی می‌توانند از اخبار در رسانه‌های اجتماعی استفاده کنند که عبارت‌اند از: (1) افرادی که اطلاعات را به اشتراک می‌گذارد و (2) افرادی که منبع اصلی داستان را گزارش می‌کنند. این نشانه‌های احتمالی مبنای دو فرضیه این مطالعه است که به‌طور هم‌زمان آزمایش می‌شوند، و طرح آزمایشی امکان استفاده اکتشافی چندین سؤال تحقیق اضافی مربوط به نحوه تأثیر عوامل مختلف بر اعتماد و تعامل با اخبار را در رسانه‌های اجتماعی می‌دهد. ابتدا، تحقیقات به مدت طولانی نشان دادند که “رهبران افکار” نگرش افراد را شکل می‌دهند (Lazarsfeld et al. 1948؛ Katz 1957؛ Weimann and Brosius 1994؛ Nisbet and Kotcher، 2009). غالباً افراد اطلاعاتی را که به آن‌ها اعتماد دارند یا انتظار دارند که مشابه آن باشند، جستجو می‌کنند (Huckfeldt و همکارانش 1995) و آن‌ها تمایل دارند اعتماد بیشتری به اطلاعات داشته باشند وقتی‌که توسط یک رهبر ایده به اشتراک گذاشته می‌شود (Metzger و همکارانش 2010؛ Messing و Westwod 2014؛ Ma و همکارانش 2014 Turcotte و همکارانش 2015). نفوذ نخبگان می‌تواند از طریق مدل جریان دومرحله‌ای که در آن اطلاعات و ایده‌ها ابتدا از رسانه‌ها تا رهبران افکار سپس از رهبران افکار تا عموم مردم جریان می‌یابند، عملیاتی شود (Lazarsfeld و همکارانش 1948؛ Katz و Lazarsfeld 1955؛ Brosius and Weimann 1996). در محیط رسانه آنلاین، رهبران افکار نخبه می‌توانند در جریان دومرحله‌ای با استفاده از اطلاعات ایجادشده توسط رسانه‌های جمعی و به اشتراک‌گذاری آن با پیروان خود فعالیت کنند (Velasquez 2012؛ Choi 2015). این یافته‌ها زمینه فرضیه 1 را فراهم می‌کند (H1).
(H1): در صورت وجود، مردم احتمالاً به یک داستان در رسانه‌های اجتماعی بدون توجه به یک شخصیت عمومی که به آن‌ اعتماد دارند، اعتماد کرده و درگیر می‌شوند.
دوما، کارهای پیشین تأثیر اعتبار یک منبع در ترغیب و ارزیابی اطلاعات را برجسته می‌کند (بهWilson و Sherrell 1993؛ Pornpitakpan 2004 نگاه کنید). مطالعات قبلی از روش‌های مختلفی برای نشان دادن چگونگی استفاده مردم از منبع خبری به‌عنوان یک نشانه ارزیابی یک خبر آنلاین از طریق اینترنت استفاده می‌کند (Greer 2003؛ Sundar. 2007؛ Go و همکاران 2014؛ Tandoc ). Metzger و همکارانش (2010) گزارش دادند که “یکی از اکتشاف پذیری های رایج برای ارزیابی اعتبار که توسط گروه تمرکز ذکرشده است برای اعتبار سایت یا اعتماد منبع مورداستفاده قرار می‌گیرد.» به همین ترتیب، یک آزمایش ارائه‌شده در داستانی از نیویورکر یا BuzzFeed نشان می‌دهد این منبع بر احساسات افراد (Funt و همکارانش 2016) تأثیر می‌گذارد. همچنین تحقیق نشان می‌دهد که منبع خبری یک نشانه بالقوه در رسانه‌های اجتماعی است (Lee و Sunder 2013). علاوه بر این، یک نظرسنجی در سال 2016 نشان می‌دهد که مردم صریحاً منبع خبری را می‌گویند که تأثیر چشمگیری در دیدگاه‌های آن‌ها نسبت به اخبار در رسانه‌های اجتماعی نسبت به سایتهای اجتماعی شخصی که داستان را به اشتراک می‌گذارند دارد (The Media Insight Project 2016). این یافته‌ها پایه و اساس فرضیه 2 را ارائه می‌دهند (H2).
(H2): در صورت وجود، مردم احتمالاً به یک داستان در رسانه‌های اجتماعی اعتماد کرده و درگیر می‌شوند که از منبع خبری معتبری نسبت به منبع خبری جعلی تهیه می‌شود و به معنای صرف‌نظر از اشتراک کننده، مانند یک منبع خبری واقعی است که معتبر ظاهر می‌شود.
در یک فضای خبری دیجیتال، برداشت‌های سنتی از اعتماد که متکی به تمایزات واضح بین منبع، پیام و رسانه ممکن است ناکافی باشد (Metzger و همکارانش 2003؛ Sundar 2015) و امکان ارزیابی تأثیرات هر یک از آن‌ها بسیار مهم است. این مطالعه سعی در ایجاد چنین تحقیقاتی با بررسی چگونگی تعامل برای به اشتراک‌گذاری اخبار و منبع گزارش خبر در رسانه‌های اجتماعی تأثیرگذار است. طرح آزمایشی به‌طور هم‌زمان تأثیر اعتماد هر دو سهامدار و منبع گزارش را آزمایش می‌کند و اجازه آزمایش سؤال تحقیق 1 (RQ1) و سؤال تحقیق 2 (RQ2) را می‌دهد:
(RQ1): چه چیزی بر اعتماد و تعامل با یک مقاله خبری، سطح تأثیر بیشتری دارد، سطح اعتماد در حالت معمول به کسی که مقاله را به اشتراک می‌گذارد، یا اینکه آیا این مقاله به یک منبع خبری معتبر یا یک منبع خبری جعلی منسوب شده است ؟
(RQ2): آیا اثرات اشتراک کننده و منبع گزارش خبر با یکدیگر تعامل دارد؟
سرانجام، تحقیقات نشان می‌دهد که تأثیر نشانه‌ها بسته به اطلاعات می‌تواند متفاوت باشد. به‌طور خاص، اثرات مانند اشتراک گذارنده یا منبع می‌تواند بسته به علاقه یا دخالت افراد در موضوع و آشنایی با رسانه اجتماعی متفاوت باشد. نظریه برجستگی-تفسیر چگونگی ارزیابی اعتبار مردم از وب‌سایت‌ها را با پنج عامل مؤثر در احتمال عدم توجه افراد مشخص می‌کند: (1) موضوع؛ (2) انگیزه کاربر؛ (3) کار کاربر؛ (4) تجربه با کنوانسیون وب؛ و (5) سواد کاربر، شناخت و سبک یادگیری (Fogg 2003). سلامتی موضوعی می‌تواند منجر به علاقه و تعامل بیشتر با یک داستان و کاهش تأثیر نشانه‌های آن شود (Fogg 2003؛ Ciuk and Yost 2016). در همان زمان، درگیری در یک موضوع می‌تواند مردم را به آگاهی بیشتر از نشانه‌های منبع سوق دهد (Kang و همکارانش 2011). آشنایی با هر رسانه یا قالب خبری، از قبیل دریافت خبر در رسانه‌های اجتماعی، این احتمال را افزایش می‌دهد که افراد از نشانه‌هایی مانند اشتراک یا منبع استفاده کنند (Tversky and Kahneman 2975؛ Johnson and Kaye 2014؛ Hocevar 2014 ). این یافته‌ها مبنای سؤال تحقیق 3 (RQ3) را فراهم می‌آورد:
(RQ3): آیا اثرات اشتراک یا منبع که بر اعتماد و تعامل است با توجه به موضوع یا به‌طورمعمول دریافت خبر در رسانه‌های اجتماعی تعدیل می‌شود؟

داده‌ها و روش‌ها
داده‌های این مطالعه از آزمایش پیمایشی انجام‌شده از 9 نوامبر تا 6 دسامبر 2016 است که شامل مصاحبه‌های کامل با 1489 بزرگ‌سال، ازجمله نمونه‌های آمریکایی آفریقایی‌تبار و اسپانیایی‌ها است. داده‌ها به‌صورت آنلاین با استفاده از روش‌های جمع‌آوری پانل AmeriSpeakVR، پانل مبتنی بر احتمال NORC جمع‌آوری‌شده است که نماینده جمعیت خانوارهای ایالات‌متحده است. در مرحله استخدام اولیه از پانل، خانواده‌های U. S. به‌طور تصادفی با یک نمونه شناخته‌شده نمونه‌برداری شدند که احتمال انتخاب از فریم نمونه ملی NORC را دارد و سپس مصاحبه‌کننده‌های آمریکایی تلفنی با آن‌ها تماس گرفته‌اند. این نظرسنجی میزان تکمیل 34.8٪ و نرخ پاسخ AAPOR تجمعی 3 از 10.8٪ را داشته است. حاشیه کلی نمونه‌برداری خطا 3.5٪ در سطح اطمینان 95٪ ، شامل تأثیر طراحی است.
در طی این بررسی، پاسخ‌دهندگان از نزدیک یک ماده خبری را شبیه به آنچه ممکن است در فیس بوک ببینند ارائه دادند (به پیوست مراجعه کنید). همه شرکت‌کنندگان همان محتوای خبری را دیدند، اما شخصی که داستان و منبع اصلی را به اشتراک گذاشته است هر دو به‌طور تصادفی متفاوت بودند. بعد از خواندن پست و داستان، شرکت‌کنندگان به یک سری سؤالات در مورد داستان و اعتماد به آن اطلاعات پاسخ دادند.
پست شبیه‌سازی‌شده در فیس بوک داستان بهداشتی در مورد خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را نشان می‌دهد. هر مخاطب این پست را از یکی از هشت شخصیت عمومی که ممکن است اطلاعات در مورد سلامتی را به اشتراک بگذارید دیده است: Oprah Winfrey، Jillian Michaels، Lester Holt، Surgeon Vivek H. Murthy ، Sanjay Gupta ، Oz ، Gwyneth Paltrow یا Kayla Itines. ما مجموعه متنوعی از چهره‌های عمومی را برای اطمینان از آشنایی پاسخ‌دهندگان با حداقل چند نفر از این افراد و اعتماد به این افراد انتخاب کردیم (یعنی، آن‌ها بیش از دیگران به این افراد اعتماد خواهند کرد). در اوایل نظرسنجی، پاسخ‌دهنده قابلیت اطمینان هر یک از هشت چهره را در مقیاس چهار نقطه اعم از بسیار غیرقابل‌اعتماد تا بسیار قابل‌اعتماد ارزیابی کرده است. همچنین پاسخ‌دهندگان این انتخاب را داشتند که بگویند با آن اشخاص آشنا نیستند. نیمی از افراد به‌طور تصادفی برای دیدن پست از یک چهره عمومی که آن را قابل‌اعتماد معرفی کرده بودند تعیین شدند نیمی از آن‌ها برای دیدن پست از شخصی که آن را غیرقابل‌اعتماد معرفی کرده بودند تعیین شدند. در این پست از چهره عمومی آمده است: “این را بررسی کنید …” و پاسخ‌دهندگان می‌توانند عنوان مقاله مراقبت‌های بهداشتی را ببینند: “اجازه ندهید که مقیاس شمارا فریب دهد: چرا شما هنوز در معرض خطر دیابت هستید”. ما موضوعی را انتخاب کردیم که با ایدئولوژیک قوی و مواضع سیاسی همراه نیست زیرا محتوای یک داستان می‌تواند اعتماد مردم به آن مقاله را تحت تأثیر قرار دهد، به‌ویژه هنگامی‌که اعتقادات محکم را تقویت یا رد کند. این مقاله در ابتدا توسط یک استاد دانشگاه فلوریدا نوشته‌شده بود و در یک سرویس خبری Associated Press (AP) توزیع شد. این مقاله در بسیاری از وب‌سایت‌های خبری ازجمله سایت شخصی AP منتشرشده است، که در پست شبیه‌سازی‌شده نشان داده‌شده است. بااین‌حال byline به یک نام ساختگی تغییر یافت تا از پتانسیل شناختن نویسنده آن جلوگیری شود که می‌تواند روی نگرش تأثیر بگذارد. فقط پنج بند اول به دلیل ملاحظات زمانی و مکانی به پاسخ‌دهندگان نشان داده‌شده بود. ما مقاله‌ای راجع به‌سلامتی انتخاب کردیم زیرا موضوعی است که اغلب مردم در رسانه‌های اجتماعی اخبار آن را به اشتراک می‌گذارند و آن موضوعی است که در آن اعتماد به اطلاعات مهم است.
بعد از کلیک روی پست، همه پاسخ‌دهندگان مقاله بهداشتی یکسانی داشتند. بااین‌حال، نیمی از افراد به‌طور تصادفی مأمور شدند مقاله‌ای را با عنوان AP، یکی از بزرگ‌ترین و شناخته‌شده‌ترین آژانس‌های خبری، منتشر کنند و نیمی دیگر اختصاص داده شدند تا مقاله‌ای را با عنوان “DailyNewsReview.com”، که یک منبع خبر داستان تخیلی است، منتشر کنند.

در هر دو شرایط، نام خبرنامه برجسته شده و در بالای مقاله و در پست شبیه‌سازی‌شده در فیس بوک قابل‌مشاهده است. مشابه ارزیابی قبل از آزمایش چهره‌های عمومی، از تمام پاسخ‌دهندگان در مورد اعتماد آن‌ها به مطبوعات به‌عنوان بخشی از یک سری از سؤالات که درباره اعتماد آن‌ها به نیویورک‌تایمز، سی بی اس نیوز و … است ، پرسیده شده است. درحالی‌که DailyNewsReview.com یک آژانس خبری واقعی نیست، صفحه وب به‌گونه‌ای طراحی‌شده است که گویی یک منبع خبری واقعی و معتبر است، که چگونه وب‌سایت جعلی اخبار غالباً برای شخصی که خارج از نظرسنجی است ظاهر می‌شود.
طرح آزمایشی به‌طور هم‌زمان دو دست‌کاری را آزمایش می‌کند: (1) به اشتراک گذارنده پست (یک اشتراک کننده نخبه معتبر یا غیرقابل‌اعتماد) و (2) منبع خبری (AP یا یک منبع داستانی). جدول 1 توزیع جمعیتی نمونه مورداستفاده در تجزیه‌وتحلیل را نشان می‌دهد.
دست‌کاری تجربی اعتبار داخلی (قابلیت اطمینان) را افزایش می‌دهد همان‌طور که تحقیقات قبلی نشان می‌دهد مردم اغلب می‌توانند ادراک خود را به‌طور دقیق از اخبار در رسانه‌های اجتماعی گزارش دهند (Metzger 2007؛ Vraga، Bode، and Troller-Renfree 2016). استفاده از یک نمونه بزرگ و نماینده، اعتبار خارجی (عمومی‌سازی) نتایج و ارائه پشتیبانی تجربی بیشتر برای مفاهیمی که قبلاً کاوش شده است را با رویکردهای کیفی‌تر تقویت می‌کند.