دانلود رایگان ترجمه مقاله تأثیر تنوع سیاست بر ارتباط ارزش افشاهای مرتبط با اکتشاف (ساینس دایرکت – الزویر ۲۰۱۷)

مبتدی (مناسب برای درک مفهوم کلی مطلب) 

سازمان های مهم تنظیم استاندارد تلاش کرده اند تا شیوه حسابداری را برای مخارج اکتشافی استاندارد کنند.اولین تلاش در این راستا در ایالات متحده آمریکا به دنبال بحران نفتی در سال ۱۹۷۳ انجام شد که منجر به افزایش مقررات بخش انرژی شد. کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) اجرای استانداردهای حسابداری برای بخش نفت و گاز را تا پایان سال ۱۹۷۷ وظیفه کرد و پس از آن وظیفه را به FASB واگذار کرد. FASB ، پیش نویسی را در جولای ۱۹۷۷ با این توصیه مطرح کرد که روش تلاش موفق برای حساب مخارج اکتشاف تبدیل به سیاست اجباری شود (Cairnie، ۱۹۸۵؛ Cortese، ۲۰۱۱).توصیه های FASB موجب واکنش شدیدی از جانب اجزاء اصلی صنعت شد. یک تلاش مهم تاثیرگذاری با بیش از ۱۰۰ شرکت اکتشاف کوچک، بعد از اینکه روش قیمت تمام شده را استفاده کردند حاصل شد(Cortese، ۲۰۱۱).این شرکت ها معتقدند که تغییر مورد نیاز برای روش تلاش موفقیت آمیز ممکن است درآمد گزارش شده آنها و رقم تساوی سهام را کاهش دهد و منجر به افزایش قابل توجهی در نوسان درآمد آنها شود.در نتیجه، این امر ممکن است توانایی آنها در بالا بردن سرمایه را کاهش دهد و موجب کاهش فعالیت اکتشافی شود و همچنین منجر به بدترشدن موقعیت رقابتی آنها شود. FASB معتقد بود که روش تلاش های موفقیت آمیز پیشنهادی، بطور تصوری برتر از روش قیمت تمام شده بود.آنها اظهار داشتند که یکسانی در عملیات حسابداری مخارج اکتشاف می تواند مقایسه پذیری صورت مالی شرکت های استخراجی را افزایش دهد و اشاره کردند که بیشتر شرکت های کوچکتر که از روش تلاش موفقیت آمیز استفاده کردند، متحمل اثرات ناسازگار در موقعیت رقابتی خود یا در توانایی خود برای افزایش سرمایه نشدند. وزارت دادگستری ایالات متحده بهSEC اصرار کرد تا توصیه ها را به تعویق بیاندازد تازمانیکه نشان داده شود که آنها می توانند گردش اطلاعات را برای سرمایه گذاران اصلاح کنند و تاثیرات ضد رقابتی نداشته باشند(Lev، ۱۹۷۹). SEC در زمینه بحران بین المللی نفت با فشار مواجه شد و در سال ۱۹۷۸ توصیه های FASB را رد کرد و اعلام کرد که توصیه ها بیش از حد محتاطانه و بر خلاف منافع عمومی بوده است (Luther، ۱۹۹۶)
دومین تلاش برای استانداردسازی شیوه های حسابداری مربوط به مخارج اکتشاف در صنعت استخراجی توسط IASC در سال ۱۹۹۸ آغاز شد. IASC در نوامبر ۲۰۰۰ مقاله «خلاصه مسائل: صنایع استخراجی» را تا ۳۰ ژوئن ۲۰۰۱ منتشر کرد.این مقاله مطلوب روش تلاش های موفقیت آمیز بود زیرا روش اجباری را برای مخارج اکتشاف و ارزیابی در نظر می گرفت. اکثریت قریب به اتفاق (۸۵٪) پاسخ های این مقاله از این توصیه ها حمایت کردند.پاسخ های غیرحمایتی عمدتا از گروه های تاثیرگذار صنایع استخراجی بودند که اعضا آن شامل شرکت های نفت و گاز کوچکتر با دنبال کردن روش قیمت تمام شده بود(Cortese، Irvine، و Kaidonis، ۲۰۱۰).
IASC در سال ۲۰۰۰ با نام IASB بازسازی شد. در سپتامبر ۲۰۰۲، IASB اعلام کرد که امکان نبود تا پروژه صنعت استخراجی را در زمان اتخاذ IFRS توسط نهادهای لیست شده اروپا در سال ۲۰۰۵ کامل کنیم. بنابراین پروژه تا زمان مجوز دستور کار به تعویق افتاد. در همان ماه،IASB و FASB توافقنامه Norwalk را با تایید هر دو تعهد سازمان تنظیم استاندارد برای همگام کردن دو مجموعه استاندارد حسابداری تحت مسئولیت پذیری آنها امضا کردند.توافقنامه Norwalk گام مهم و رسمی در راستای هماهنگ کردن استانداردهای گزارشگری مالی آمریکا (یعنی اصول حسابداری پذیرفته شده آمریکا (GAAP))وIFRS نشان داد.با توجه به استحکام استانداردسازی شیوه حسابداری در صنعت استخراجی که FASB در سال ۱۹۷۰ تجربه کرد، به تعویق انداختن پروژه صنعت استخراجی از مانع چشمگیری در فرآیند هماهنگ سازی جلوگیری کرد.در ژانویه ۲۰۰۴، IASB پیش نویس ۶ «اکتشاف برای، و ارزیابی منابع معدنی» را منتشر کرد، محتوای آن از مقررات مندرج در IFRS 6 بود که در دسامبر ۲۰۰۴ منتشر شد و برای دوره های گزارشگری در اوایل یا بعد از یکم ژانویه ۲۰۰۶ موثر واقع شد (Asekomeh و همکاران، ۲۰۰۶؛ Cortes، Irvine، و Kaidonis، ۲۰۰۷؛ Cortes 2013؛ Cortes، Irvine، و Kaidonis، ۲۰۰۹ Cortese و همکاران۲۰۱۰).
IASB می گوید یکی از اهداف IFRS 6 این است که هنگامیکه IASB عهده دار بررسی جامعی از شیوه های حسابداری در صنعت استخراجیمی شود محدودیت عملیات حسابداری مخارج اکتشاف را بدون نیاز به تغییرات عمده که شاید لازم باشد معکوس شود بهبود می بخشد ( IASB، ۲۰۰۴)

۲٫۱٫۲ بخش معدن کاوی
نوشتیجاتِ شیوه های حسابداری در بخش معدن کاوی، به اندازه بخش های نفت و گاز گسترده نیست.Vent و Milne (1989) تلاش های اولیه بین المللی در ایجاد شیوه حسابداری استاندارد شده برای صنعت معدن کاوی که در دوره ۱۸۹۵ تا ۱۹۳۰ بود را توصیف می کنند. فاز اول در سطح بین المللی بود و عمدتا توسط مدیران معدن، حسابداران و مهندسان حرفه ای هدایت می شد.تلاش های ملی برای افزایش همسانی حسابداری در استرالیا، آمریکای شمالی و آفریقای جنوبی به طور مستقل صورت گرفته است. مؤسسه معدن کاوی و ذوب فلز مستقر در لندن، کمیته حساب های معدن را در سال ۱۹۰۸تاسیس کرد که در سطح بین المللی از کارشناسان معدن کاوی برای مکان های مهم معدن کاوی بهره می برد.در دسامبر ۱۹۱۰، مؤسسه معدن کاوی و ذوب فلز، گزارشی را اتخاذ کردند که توسط کمیته حساب های معدن ایجاد شده بود و شامل توصیه هایی در مورد شیوه های حسابداری استاندارد شده در بخش معدن کاوی بود. این توصیه ها موافقتی از چند مجله معدن کاوی و حسابداری دریافت کردند(Vent & Milne، ۱۹۸۹). علیرغم تلاش های رهبران صنعت معدن کاوی، اتخاذ استانداردها داوطلبانه و حاوی اختلافات زیادی بود.با وجودی که پیشرفت هایی در زمینه استانداردسازی بین المللی شیوه حسابداری در صنعت استخراجی صورت گرفته است اما توصیه های موسسه معدن کاوی و ذوب فلز به طور گسترده توسط شرکای صنعتی پذیرفته نشده است.
Luther(1996)توضیح می دهد که چگونه از قرن ۱۸ روش های حسابداری در کشورهای معدن کاوی اصلی، بصورت مستقل برای شرکت های معدن کاوی آنها توسعه یافته است.عوامل خاص کشور، از جمله توسعه قانون موضوعه بریتانیا در رابطه با نگهداری سرمایه و تعیین سود قابل توزیع، تاثیری بر روش های حسابداری کشورهای معدن کاوی گذاشته است.Morris (1975) توضیح می دهد که چرا در بعضی کشورها تخفیف محاسبه مالیات در سود یا زیان شرکت های استخراجی باید شناخته شده باشد. علاوه بر این، اینکه کدام قانونگذاری، محاسبه سود قابل توزیع و پس از آن سیاست سود تقسیم شده شرکت های استخراجی را تعیین کند بین کشورها متفاوت است (Luther ، ۱۹۹۶).
الزامات IFRS 6 به شرکت های معدن کاوی اجازه می دهد تا استفاده از سیاست حسابداری برای مخارج اکتشافی را که قبل از اجرای استاندارد مورد استفاده قرار گرفته بود ادامه دهند.با این حال، شیوه های حسابداری شرکت های معدن کاوی لیست شده در بازارهای مهم سرمایه مانند LSE ممکن است با توجه به موقعیت جغرافیایی شرکت ها متفاوت باشد. نوشتیجات علمی مربوط به شیوه حسابداری شرکت های معدن کاوی در مقایسه با نوشتیجات جامع موجود در بخش نفت و گاز کم توسعه یافته است.

۲٫۱٫۳ سایر اطلاعات: افشای ذخایر
بخش های قبلی، توسعه استانداردهای حسابداری را در رابطه با افشای هزینه تاریخی مخارج اکتشافی که شرکت های استخراجی متحمل شدند بیان می کند. همچنین تلاش هایی برای توسعه استانداردهای افشای اطلاعات در رابطه با ذخایر بالقوه و اثبات شده شرکت های استخراجی صورت گرفته است (Cairnie، ۱۹۸۵؛ Luther، ۱۹۹۶؛ Trueman، ۱۹۷۵). SEC شرکت های لیست شده در آمریکا را نیاز داشت تا از دسامبر ۱۹۷۷ شناسایی ذخایر (RRA)را اعمال کند. فهرست کردن قوانین بورس سهام استرالیا و نیوزلند، شرکت های لیست شده ایی را نیاز داشت تا کد استرالیایی را برای گزارشگری نتایج اکتشاف، منابع معدنی و ذخایر سنگ معدنی که به عنوان کد کمیته مشترک ذخایر سنگ معدنی (کد JORC) شناخته می شود به ترتیب از سال ۱۹۸۹ و ۱۹۹۲ اعمال کنند.
نظر به اینکه برخی مطالعات قبلی نشان می دهد که افشای ذخایر، بیشتر به افشای هزینه تاریخی مخارج اکتشاف مربوط است(Asekomeh، Russell، Tarbert، & Lawal، ۲۰۱۰؛ Boone، ۲۰۰۲)، تمرکز این مقاله بر افشای هزینه تاریخی مخارج اکتشاف شرکت های استخراجی است.

۲٫۱٫۴ توسعه های اخیر در مورد حسابداری مخارج اکتشاف
IFRS 6 به عنوان استاندارد موقت مشروط برای اجرای اولیه IFRS در شرکت های لیست شده اروپایی در نظر گرفته شده است.در آوریل ۲۰۱۰، یافته های پروژه تحقیقی فعالیتهای استخراجی منتشر شد (که در آن IASB مشارکت داشت) که تیمی از وضع کننده های استاندارد ملی استرالیا، کانادا، نروژ و آفریقای جنوبی عهده دار آن بودند.محققان چگونگی ارزیابی و دسته بندی مقادیر ذخایر کشف شده، نحوه محاسبه و اندازه گیری خواص استخراجی، و اینکه چه اطلاعاتی باید در صورت مالی شرکت های استخراجی افشا شود را مورد بررسی قرار دادند.نشان داده شده که IASB باید فعالیت های استخراجی را بخشی از دارایی های نامشهود و فعالیت های تحقیق و توسعه(IASB، ۲۲۰۱۶)بررسی کند.
IASB هنگامی که پروژه تحقیقاتی دارایی های نامشهود را بخشی از مشاوره دستور کار IASB در سال ۲۰۱۱ فعال کرد، در دسامبر ۲۰۱۲ به طور موثر تلاش های خود را برای بررسی یک استاندارد حسابداری صنعتی خاص در صنایع استخراجی متوقف کرد. پروژه تحقیقاتی IASB طراحی شده تا امکان پذیری ایجاد مجموعه ایی از الزامات گزارشگری فعالیت های تحقیقاتی، اکتشاف و توسعه را در طیف وسیعی از صنایع ارزیابی کند.با این حال، IASB این پروژه را به عنوان اولویت پایین مشخص کرده و از تاریخ ماه مه ۲۰۱۶ کار گسترده ایی انجام نداده است (IASB، ۲۰۱۶).
LSE برای شرکت های سراسر جهان به عنوان بازار انتخابی تبلیغ شده است. شرکت هایی که تحت دسته های نفت، گاز و معدن کاوی LSE لیست شده اند از پنج قاره هستند.زمینه مشارکت کشورهای لیست شده در شرکت های LSE نشان می دهد که شرکت هایی از حداقل ۲۶ کشور در بخش نفت و گاز و حداقل ۱۵ کشور در بخش معدن کاوی وجود دارد. تمام مخارج اکتشاف و ارزیابی شرکت های استخراجی لیست شده در LSE باید مطابق با IFRS 6 باشند. این شامل دو استثنا است که تنوع شیوه های حسابداری در رابطه با عملیات مخارج اکتشاف و ارزیابی را اجازه می دهد.اولین استثنا از پاراگراف ۱۱ و ۱۲ IAS 8 است (سیاست های حسابداری، تغییرات در ارزیابی ها و خطاهای حسابداری).این استثنا نیاز مراجعه به IFRS های مشابهو اعلامیه های دیگر موسسات تنظیم استاندارد با چارچوب مفهومی مشابه را هنگامیکه سیاستی برای مخارج اکتشافی ایجاد می کنیم که در آن هیچ IFRS خاصی اعمال نمی شود برطرف می کند.استثنایIAS 8 به شرکت های استخراجی اجازه می دهد تا اعمال سیاست حسابداری مورد استفاده در قبل از صدور IFRS 6 را ادامه دهند.همانطور که شرکت های لیست شده در LSE از کشورها و قاره های مختلف ناشی می شوند، این الزام به طور موثر تنوع شیوه های حسابداری مخارج اکتشاف را اجازه می دهد در حالی که همچنان مطابق با IFRS باقی بمانند.