دانلود رایگان ترجمه مقاله تاثیر یادگیری سازمانی بر نوآوری شرکت (امرالد ۲۰۱۲)

مبتدی (مناسب برای درک مفهوم کلی مطلب) 

اخیرا بعضی از نوسندگان (گرانت، لی و همکاران)، یادگیری را از دیدگاه استراتژیک (جرز، گومز و همکاران) در نظر گرفته اند. OLC نه تنها چند رشته ای است بلکه چند سطحی است که ار سطح فردی تا سطح سازمانی شروع می شود.
علیرغم تحقیقات زیادی در این مفهوم و کاربرد OLC آن هنوز مبهم است و از طریق سالها که محققان زیادی این مفهوم را برای درک کردن سخت است و برای روشنی و توضیح درخواست کرده اند (بورگوین ۱۹۹۷، گاروین ۱۹۹۳، ژاکوب ۱۹۹۵، جوتر و هنج ۱۹۹۴، لیچه و همکاران ۱۹۹۶، آلریچ و همکاران ۱۹۹۳). به هرحال تعریف خاص و منحصر به فردی از OLC وجود ندارد. جدول ۱ برخی از تعریف ها مهم OL/LO را نشان می دهد. در مورد تعریف های مذکور در این مقاله OL در نظرگرفته می شود تا به سازمانها کمک کند تا دانش و تخصص ایجاد، انتقال و ادغام کنند و از موارد مذکور یادبگیرند به چه شیوه ای خوشان را بطور مداوم توسعه دهند. توانایی یادگیری سازمانی، ویژگی مدیریتی و سازمانی است که فرایند یادگیری سازمانی را تسهیل می کند.

۳٫ ارزیابی توانایی یادگیری سازمانی
یادگیری سازمانی ظاهر و آشکار می شود تا صلاحیت اصلی برای کلیه سازمانها باشد تا توسعه یابد به منظور اینکه موفق شود. در حقیقت برخی از محققان اعلام می کنند که یادگیری سازمانی تنها مزیت های رقابتی قابل تحمل در واکنش به محیط تجاری آشوب و غیرقابل پیش بینی ، فزاینده است. (ولدی و ویلیام ۲۰۱۰). بخاطر اهمیت اصلی OLC در محیط های رقابتی، پویا و جاری، آن حیاتی است تا ارزیابی موثر را پیدا کند تا OLC در موسسه را ارزیابی کند، ارزیابی های مذکور نه تنها به مدیران کمک می کنند تا بفهمند که عوامل اصلی تاثیر می گذارد بر OLC بلکه به آنها کمک می کند تا ارزش های موسسه اشان را ارزیابی کند. بنابراین، شناسایی ضعف ها و فرصت ها، کارخانه ها می توانند جایگاه خود را در تغیر سریع جاری محیط توسعه دهند. از سال ۱۹۹۰، دانشمندان یادگیری سازمانی را به عنوان ساختار چند بعدی و پیچیده توصیف کردند.
اسلاتر و نارو ادعا کردند که یادگیری سازمانی پیچیده است، ساختار چندبعدی در سطح های شناختی متفاوتی رخ می دهد …….، و احاطه کردن چندین فرایند فرعی (توماس و همکاران ۱۹۹۷)، بنابراین جنبه های متنوع باید ارائه شود به منظوراینکه توانایی یادگیری موثری را توسعه دهد.
چند سالی است که نویسندگان تعدادی از مقیاس های ارزیابی برای ارزیابی جایگاه جاری سازمان در ارتباط با مفاهیم یادگیری سازمانی پیشنهاد می دهند. سنژ بحث و مشاجره کرد که یادگیری سازمانی ۵ رشته را ادغام می کند: نظام فکری، سلطه شخصی، مدلهای ذهنی، دیدگاه مشترک، و یادگیری گروهی. در مدت گزارش بازاریابی، دی ۴ توانایی یادگیری را معرفی کرد (یعنی روشن فکری، توزیع اطلاعاتی گروهی، تفسیرهای اطلاعاتی بطورمتقابل و حافظه های در دسترس) به عنوان اصولی برای یادگیری سازمانی (توماس و همکاران ۱۹۹۷). در واقع می تواند گفته شود که گزارش های OL تنوعی از عوامل تسهیل کننده یادگیری سازمانی پیشنهاد می دهد (شیوا و آلگرا ۲۰۰۷). جدول II مجموعه هایی مجزا از اصول یادگیری پیشنهاد می دهد.
در این مقاله ۳ مدل موجود یعنی، گوه، گیوا و گومز در نظر گرفته شد تا مقیاس های ارزیابی مناسبی برای ارزیابی OLC در صنعت کاشی سرامیک ایران گسترش دهد. ارزیابی های مذکور شامل ۵ بعد است که بطورکامل در بخش ۱٫۵ توضیح داده می شود.

۴٫ گزارش نوآوری سازمانی
دانشمندان تعریف های متنوعی از نوآوری در تلاش برای توضیح آنچه که توسط نوآوری درک می شود، ارائه داده اند. برخی از تعریف های مهم این مفهوم در جدول III فهرست شده است.
جوزف اسشومپتر اولین کسی بود که نقش مهمی از نوآوری در رشد اقتصادی کشورها کشف کرد. او بحث کرد که نوآوری همانند یکی از شرکای مذکور ، معرفی کالاهای و شیوه های جدید از محصول، افتتاح بازار جدید، رقابت منابع عرضه جدید از مواد خام یا کالاهای نیمه تولید یا انجام دادن سازمان جدید هرگونه صنعتی ظاهر و اشکار می شود (شومپیتیر ۱۹۳۴، ص ۶۶)
نوآوری سازمانی عامل اصلی در نجات شرکتها در نتیجه گسترش محیط رقابتی می باشد. در این روش، باچالاندرا و فرایر متوجه شدند که معرفی موفق محصولات جدید، مایه حیات بیشتر سازمانها است.

۴٫۱ ارزیابی نوآوری سازمان
ارزیابی نوآوری سازمان احتمالا به دلیل اینکه ماهیت عظیم دامنه فعالیت های نوآوری سخت به نظر می رسد (راجرز ۱۹۹۸).
در گزارشات نوآوری، رویکردهای متنوعی بحث و ارزیابی شد تا فعالیت نوآوری را ارزیابی کند. برخی محققان نوآوری سازمانی را به عنوان موضوع تک بعدی در نظرگرفته اند (دیلسون و همکاران۱۹۹۶). برخی از ابعاد مذکور برفرض مثال، تمرکز بر محصول یا بازار، فرایند مرتبط، فناوری/تحقیق و بر مبنای توسعه یا بر مبنای رفتاری تاکید شده است. در حالیکه برخی از دیگران نوآوری را به عنوان موضوع تک بعدی در نظر گرفتند. سالاو (۲۰۰۴) شیوه ای پیشنهاد داد که شامل سپری شدن زمان جذب و پذیرش، سطح تحقیق و هزینه توسعه، ارزش اقتصاد نوآوری، تعداد نوآوری های پذیرفته شده توسط موسسه خارج ار ارزیابی موضوعی و نوآوری است. در حالیکه شیوه ارزیابی، نولز (۲۰۰۷) شامل فناوری جاری، خودارزیابی، تحقیق و توسعه سرمایه تعدادی از محصولات جدید توسط ویژگی عقلانی و موسسه معرفی می شود.
شرکتهای چابک بیشتری یافت شدند تا از فناوری جهت توسعه بهره وری و قابلیت تولید، توسعه محصوات جدید و رضایت مشتریان استفاده کنند. (وو۲۰۰۶)، بنابراین فناوری جاری برای نوآوری مهم و اصلی است. فیلیپتی (۲۰۱۱) طرح و R&D را به عنوان منابع مکمل نوآوری در نظرگرفتند.
طبق نظر فریمن(۱۹۸۲)، نوآوری محصول فرایندی است که شامل طرح فنی، R&D (تحقیق و توسعه)، تولید، مدیریت، و فعالیتهای تجاری شامل بازاریابی محصولات جدید(توسعه یافته) می شود.