دانلود رایگان ترجمه مقاله استفاده از فناوری آموزشی برای تقویت شیوه های تدریس (ساینس دایرکت – الزویر ۲۰۱۵)

مبتدی (مناسب برای درک مفهوم کلی مطلب) 

در دانشکده ارتباطات، عملکرد دانش آموزان نه تنها با مهارت‌های شناختی ارزیابی می‌شود بلکه با مهارت‌های عملی و نگرش آن‌ها نیز ارزیابی می‌شود. از طرفی، تکنولوژی آموزشی می‌تواند پشتیباین قابل ملاحظه‌ای را برای برای ارائه درس توسط مدرسان، برای مدیران برای یادگیری فعالیت‌ها و ارزیابی عملکرد دانش آموزان فراهم کند. از طرفی، تکنولوژی آموزشی توانایی ارائه انعطاف پذیری برای یادگیری مادام العمر را دارد که نیازهای دانش آموزان بدون نیاز به زمان و با موجود موانع گوناگون برآورده می‌سازد. علاوه براین، استفاده از تکنولوژی آموزشی می‌تواند عملکرد دانش آموزان را در شیوه‌های یادگیری و آموزش تغییر دهد ( (Ali, A.Haolader,& Muhammad, 2013.

۲٫ کارهای مرتبط
تکنولوژی آموزشی برای کمک به بهبود و ارتقای یادگیری دانش آموزان استفاده شده است (Moeller & Reitzer, 2011; Mohamad, 2014). بیشتر از آن، تکنولوژی آموزشی برای کمک به استادان در راستای سازمان‌دهی جلسات آموزشی استفاده شده است. این فناوری می‌تواند از مرحله برنامه ریزی تا مرحله ارزیابی استفاده شود. علاوه براین، برنامه‌های کاربردی تکنولوژی آموزشی در یادگیری؛ به بهبود درک دانش آموزان کمک می‌کند.
به طور کلی، تکنولوژی آموزشی استفاده شده برای ارتقای یادگیری دانش آموزان می‌تواند به دو مورد همزمان و ناهمزمان طبقه بندی شوند. امکانات تکنولوژی آموزشی آنلاین همزمان بسیار مشابه با تکنولوژی آموزشی آفلاین است در جایی که مدرسان و همتایان در روند یادگیری به صورت مجازی حضور دارند. در حالی که امکانات تکنولوژی آموزشی آنلاین ناهمزمان محدودیت زمانی و مکانی برای تعامل دانش آموزان و مدرسان ندارد. آن‌ها بدون اینکه نیاز داشته باشند به صورت خودانگیخته پاسخ بگیرند در برقراری ارتباط آزاد هستند.
تکنولوژی آموزشی آنلاین شامل تعاملات مجازی و برقراری ارتباط مانند ایمیل، اتاق گفتگو، اشتراک گذاری فایل، کنفرانس ویدیویی (Arnett, 2013) است. این امکانات به دانش آموزان امکان یادگیری یا کنترل بیشتر زمان و مکان در راستای اهداف آموزشی را ارائه می‌دهد (Dzakaria, 2012). از این رو، دانش آموزان قادر به تعامل، برقراری ارتباط و همکاری با موارد یادگیری، همکلاسی‌ها و استادان بدون محدودیت زمان و مکان هستند. تکنولوژی آموزشی همزمان مانند پیام رسان فوری و اسکایپ بحث‌های بلادرنگ را اجازه می‌دهند که در این روش سوال‌ها بلافاصله پاسخ داده می‌شوند (Dawley, 2007). با این حال، دانش آموزان ممکن است نیازمند این باشند که تا پایان بحث آنلاین بمانند، که این وقت گیر و زمان بر است. در مقابل، تکنولوژی آموزشی ناهمزمان، مانند تالارهای گفتگو و مکالمات صوتی، به دانش اموزان فضای تفکر انتقادی مستقل تری را ارائه می‌دهد.
اگر چه استادانی وجود دارند که هنوز از بکاربردن این روش مطمئن نیستند، چرا که آن‌ها می‌ترسند که فناوری برروی نتایج امتحان تاثیر منفی گذارد. Kalinga (2008) اضافه کرد که عدم کفایت در واجد شرایط بودن استادان بدلیل اینکه از تکنولوژی آموزشی در آموزش‌های خود استفاده نمی‌کنند به یکی از موانع اجرای فناوری در موسسات آموزشی تبدیل شده است. عامل دیگری که به عنوان عاملی در استفاده از تکنولوژی آموزشی در روش‌های آموزشی شناخته شده است نگرش اساتید در برابر استفاده از فناوری‌های آموزشی در فعالیت‌های آموزشی، خود کارآمدی رایانه‌ای استادان، جنسیت استادان، تجربه آموزشی، دسترسی به تکنولوژی آموزشی، پشتیبانی در استفاده از تکنولوژی آموزشی، ویژگی‌های فناوری، وپشتیبانی از مدیریت است (Ali et al., 2013).
۳٫ روش شناختی
۳٫۱ هداف پژوهش
در این مطالعه، نویسندگان کشف درک استادان در مورد پیاده سازی تکنولوژی آموزشی و عواملی که برروی استادان در استفاده از تکنولوژی آموزشی در عملیات آموزشی تاثیر می‌گذارد هدف قرار داده‌اند. یک زمینه بررسی استفاده از پرسشنامه به منظور بدست آوردن اهداف این پژوهش انجام شده است.

۳٫۲ نمونه و مجموعه داده
در این مطالعه، جمعیت استادان دانشکده ارتباطات مالزی هستند. مجموع ۳۹ استاد از ۵۴ مورد به پرسشنامه پاسخ دادند. بررسی به دو بخش تقسیم شد، بخش A : پاسخ جمعیت شناسی و بخش B: عواملی که برروی استفاده استادان از تکنولوژی آموزشی در شیوه‌های آموزشی تاثیر دارد. بخش B به هشت عاملی تقسیم می‌شود که توسط Ali و همکاران (۲۰۱۳) بیان شده است، این عوامل نگرش استادان، ‌خود کارآمدی رایانه‌ای، جنسیت، تجربه اموزشی، دسترس پذیری، پشتیبانی فنی، ویژگی‌های فناوری، و پشتیبانی اداری می‌باشد. جدول ۱ مقیاس لیکرت چهار نقطه‌ای استفاده شده در پرسشنامه را نشان می‌دهد. هیچ مقیاس لیکرتی با نقطه میانی در پرسشنامه استفاده نشده است چرا که می‌تواند شانس انحراف پاسخ را کاهش دهد و به یک موقعیت خاص متعهد شود (Croasmun & Ostrom, 2011).

۳ تحلیل و نتایج
از بخش جمعیت شناختی، داد‌های تجربه آموزشی استادان و حوزه‌های آموزشی جمع آوری شده است. همانطور که در شکل ۱ نشان داده شده است، اکثریت پاسخ دهندگان – ۴۹ درصد شش تا نه سال تجربه آموزش داشتند، ۳۱% دو تا پنج سال داشتند، ۱۵% بیش از ۱۰ داشتند و ۵% کمتر از یکسال تجربه آموزشی داشتند.

برای سنجش عواملی که برروی استفاده از تکنولوژی آموزشی تاثیر می‌گذارند، ۳۰ آیتم با مقیاس لیکرت چهار نقطه‌ای ایجاد شدند. جدول ۲ امتیاز میانگین برای موانعی که استادان با آن‌ها مواجه هستند را نشان می‌دهد، که پشتیبان فنی ۲٫۵۵؛ پشتیبان اداری ۲٫۲۷، ‌خود کارآمدی رایانه‌ای ۱٫۹۸، دسترس پذیری ۱٫۹۸ است. استادان موافقند که آن‌ها پشتیبان فنی را به عنوان مانعی برای تکنولوژی آموزشی در فعالیت‌های آموزشی خود می‌بینند. بااین حال، استادان با دیگر آیتم‌ها مانند پشتیبان اداری، خود کار آمدی رایانه‌ای و دسترس پذیری تکنولوژی آموزشی که به عنوان موانعی برای استفاده از همچین رویکردهایی در عملیات آموزشی تبدیل شده است، مخالف بودند.

بهرحال، استادان مخالف هستند که پشتیبان اداری یکی از موانع آن‌ها برای استفاده از تکنولوژی آموزشی در شیوه‌های آموزشی است. جدول ۴ زیر حزییات عناصر پشتیبان اداری را نشان می‌دهد. فقدان آموزش داخلی با امتیاز میانگین ۲٫۶۷، فقدان پشتیبانی استفاده ۲٫۱۵، و وابستگی کمتر به فناوری و آموزشی ۲٫۰۰ است.