مبتدی (مناسب برای درک مفهوم کلی مطلب) 

امنیت مکاتبات عکس های کامپیوتری و متون رسانه ایی پیشرفته می تواند با استفاده از روشی برای رمزنگاری کلیدی متقارن استاندارد تامین شود. این رسانه می تواند به گروه های موازی مرتبط باشد. ممکن است همه ی اطلاعات برای رمزنگاری با استفاده از استانداردهایی مثل استاندارد رمزگذاری پیشرفته (AES) و استاندارد رمزگذاری داده (DE)،
کدگذاری شوند. به عنوان یک قانون، وقتی اطلاعات در محیط، ساکن باشند ( جریان پیوسته نیست)، می توانند به عنوان اطلاعات دوتایی استاندارد مورد استفاده قرار گیرند و روش های رمزگذاری ممکن روی آن ها اجرا شود. برای رسیدن به سطح امنیت ایده آل، حفاظت از داده ی صوتی و تصویری از طریق تخصیص اجباری بیمه به آن انجام می شود. در حال حاضر محاسبات زیادی برای رمزگذاری عکس در دسترس می باشد، مثل نقشه ی آرنولد، الگوریتم تانگرام، انتقال بیکر، انتقال مرجع سه بعدی جادویی، انتقال نسبی و…
در تعداد کمی از محاسبات، کلید رمز و محاسبات نمی توانند متفاوت باشند. در این موارد شرایط لازم برای رمزنگاری فراهم نمی شود و فایل هایی که از این طریق رمزگذاری شده اند مستعد قرار گرفتن تحت حملات متفاوت هستند. اخیرا، از روش های رمزگذاری عکس که در رفرنس های ۲ و ۳ و ۱۰-۸ بیان شده است، استفاده می شود تا بر چنین معایبی غلبه شود.
این مقاله به صورت زیر سازمان دهی شده است : در قسمت۲، در مورد مقدمات رمزنویسی بحث کردیم. در قسمت ۳ مروری بر مقالات مشتمل بر روش های رمزنگاری عکس مبتنی بر الگوریتم های کامل و انتخاب شده بحث می کنیم. به علاوه دسته بندی طرح های رمزگذاری تصویر در سه محدوده را ارائه داده ایم. نتایج هم در آخرین بخش ارائه شده است.

۲٫ مقدمات
۲٫۱٫ متن ساده
پیام اصلی شخصی جهت ایجاد ارتباط با دیگران به عنوان متن ساده تعریف شده است. در رمزنگاری یک پیام که در نهایت به دیگران فرستاده می شود،متن ساده نام دارد.

۲٫۲٫ متن رمزی
پیامی که به وسیله ی هرکس فهمیده نمی شود یا پیامی که برای ما بی معناست، پیام رمزی نامیده می شود. در رمزنگاری پیام اصلی قبل از انتقال پیام به پیام غیر قابل خواندن تبدیل می شود.

۲٫۲٫۱٫ رمزها
یک رمز یک متن منفرد یا گروهی از متن ها را به صورت واحد و صرف نظر از مفهوم،رمزگذراری می کند.

۲٫۲٫۲٫ کدها
یک کد به طور معمول یک کلمه یا عبارت را در یک زمان و با یک روش ثابت ( بدون کلیدها) کدگذاری می کند.

۲٫۳٫ رمزگذاری
فرآیند تبدیل یک متن ساده به متن رمزی، رمزگذاری نامیده می شوود. رمزنگاری از روش های رمزگذاری استفاده
می کند تا پیام های محرمانه را از طریق یک کانال ناامن بفرستد. فرآیند رمزگذاری نیاز به دو چیز دارد: یک الگوریتم رمزگذاری و یک کلید. الگوریتم رمزگذاری به معنای تکنیک هایی است که در رمزگذاری مورد استفاده قرار می گیرد. رمزگذاری در طرف فرستنده انجام می شود.

۲٫۴٫ رمزگشایی
فرآیند معکوس رمزگذاری، رمزگشایی نامیده می شود و فرآیند تبدیل متن رمزدار به متن ساده است. رمزنگاری روش های رمزگشایی را در طرف دریافت کننده به کار می برد تا پیام اصلی را از پیام غیر قابل خواندن (پیام رمزی) استخراج کند. فرآیند رمزگشایی نیاز به دو چیز دارد: یک الگوریتم رمزگشایی و یک کلید. الگوریتم رمزگشایی به معنای روش هایی است که در رمزگشایی مورد استفاده قرا می گیرد. عمدتا الگوریتم های رمزگذاری و رمزگشایی یکسان هستند.

۲٫۵٫ کلید
کلید یک عدد یا یک متن عدد آلفا یا ممکن است یک نماد خاص باشد. کلید زمانی که رمزگذاری در متن ساده انجام
می شود و زمانی که رمزگشایی در متن رمزی اتفاق می افتد، استفاده می شود. انتخاب کلید در رمزنگاری بسیار مهم است زیرا امنیت الگوریتم رمزگذاری بستگی به آن دارد.

۲٫۶٫ هدف از رمز نگاری
رمزنگاری تعدادی اهداف امنیتی جهت محافظت از داده ی شخصی ، داده ی بدون تغییر و غیره فرام می کند. به دلیل مزایای بزرگ رمزنگاری در داشتن امنیت امروزه به طور گسترده از آن استفاده می شود. در ادامه اهداف مختلف رمزنگاری آورده شده است.