دانلود رایگان ترجمه مقاله ارتباط وسیله نقلیه با وسیله نقلیه در خیابان تحت شرایط ناهمگون (آی تریپل ای 2016)

مبتدی (مناسب برای درک مفهوم کلی مطلب) 

در استراتژی ارتباطی حسگر بنیان (S2V) فضاهای پارک در خیابان به حسگرهایی مجهز شده‌اند که قادر به درک و برقراری ارتباط وضعیت اشغال فضای پارک (خالی بودن یا نبودن) به وسایل نقلیه دوروبر هستند. در شبیه‌سازی، حسگرها به‌طور منظم و تنها زمانی که جای پارک خالی است اقدام به ارسال پیام می‌کنند، درحالی‌که در دیگری اگر جای پارک اشغال‌شده باشد پیام ارسال می‌شود. حسگرها همان دامنه انتقالی رادارند که اتومبیل‌های هوشمند در شبیه‌سازی‌مان داند.
تفاوت مهم بین هر دو استراتژی در این است که در استراتژی ارتباطی V2V پیام خالی بودن فضای پارک تنها یک‌بار ارسال می‌شود درحالی‌که در استراتژی ارتباطی S2V حسگرها در فواصل زمانی منظم اقدام به ارسال پیام می‌کنند. علاوه بر این در استراتژی S2V تضمین اینکه اطلاعات در مورد فضای خالی پارک از ابتدای شبیه‌سازی وجود داشته باشد را می‌کند.
پروتکل ارتباطی در هر دو مورد استراتژی قابل قیاس است. هر پیامی که توسط وسیله نقلیه یا حسگر منقل می‌شود شامل شماری از خصوصیات است: (1) برچسب زمانی پیام؛ (2) مکان جای پارک، که به‌عنوان یک شاخص ذخیره‌شده؛ و (3) وضعیت اشغال جای پارک (خالی بودن یا نبودن).
هر اتومبیل هوشمند که یک پیام را در مورد در دسترس بودن جای پارک دریافت می‌کند پیام دریافتی را پردازش می‌کند. برای نیل به این هدف هر اتومبیل هوشمند مجهز به سه پایگاه داده‌ای برای ذخیره پیام‌ها شده است: یک پایگاه داده‌ای شخصی، یک پایگاه داده‌ای عمومی و پایگاه داده‌ای مجهز به‌جاهای پارک اشغال‌شده جدید می‌باشد. هر پایگاه داده‌ای ظرفیت محدودی دارد و تنها پیام‌های مربوطه را ذخیره می‌کند.
پایگاه داده‌ای خصوصی برای ذخیره اطلاعات مربوط به‌جاهای پارک خالی مربوطه است. این پایگاه داده‌ای تنها برای اتومبیل‌هایی که به دنبال جای پارک می‌گردند استفاده می‌شود. اتومبیل تمامی پیام‌های رسیده مبنی برجاهای پارک خالی را طبق فاصله بین جای پارک و مقصد نهایی اتومبیل انتخاب می‌کند. تنها پیام‌هایی با بالاترین امتیاز (طبق مقدارV_m) در پایگاه داده‌ای خصوصی ذخیره می‌شوند و طبق مقدار نسبی فضای پارک رتبه‌بندی می‌شوند. مقدار بر اساس فاصله بین مقصد نهایی و فضای پارک و فاصله بین موقعیت فعلی اتومبیل و فضای پارک محاسبه می‌شود (معادله 1).
جایی که:
d_c = فاصله (کوتاه‌ترین مسیر) بین موقعیت فعلی و جای پارک
d_w = فاصله (کوتاه‌ترین مسیر) بین جای پارک و مقصد نهایی
v_car = سرعت گشت زنی تمام اتومبیل‌ها
v_walk = سرعت پیاده‌روی
هم‌چنین هر اتومبیل هوشمند پیام‌های فضاهای خالی پارک را برای اهداف عمومی در پایگاه داده‌ای عمومی نگهداری می‌کند. پایگاه داده‌ای عمومی تعداد محدودی از پیام‌ها که طبق گذشت زمان (برچسب زمان) طبقه‌بندی می‌شوند را نگهداری می‌کند. مشابه با فرایند پایگاه داده‌ای عمومی ف ذخیره‌سازی پیام‌های جاهای اشغال‌شده باگذشت زمان طبقه‌بندی می‌شوند. زمانی که چنین پیامی دریافت می‌شود نه‌تنها در پایگاه داده‌ای ذخیره می‌شود بلکه خود سیستم پیام‌های ورودی دیگری را که همان ID جاهای پارک رادارند و مربوط به زمان گذشته هستند را حذف می‌کند.
در فواصل منظم تمامی اتومبیل‌های هوشمند پیام ه ای موجود در پایگاه داده‌ای عمومی را به سایر اتومبیل‌های موجود در دامنه انتقال ارسال می‌کنند. با این روش پیام‌های منوط به‌جاهای پارک در دسترس در مدت‌زمان کوتاهی در شبکه پخش می‌شوند و اطلاعات مبنی بر دسترس بودن جاهای پارک را در اختیار بسیاری از رانندگان می‌گذارد. باید خاطرنشان کرد که روشی که در بالا توضیح داده شد دارای سیستم رزرو نیست. بنابراین این امکان وجود دارد به یک جای پارک پیشنهادی برسید و ببینید که توسط اتومبیل دیگری اشغال‌شده باشد. علاوه بر این توجه کنید که پایگاه داده‌ای خصوصی و عمومی ممکن است باهم تداخل داشته باشند برای مثال وسایل نقلیه ممکن است پیام را برای “رقبای ” بالقوه برای همان جای پارک ارسال کنند.
پروتکل پیام اطمینان حاصل می‌کند که بهتری جای پارک که مطابق تمایلات راننده (بخش بعدی را مشاهده کنید) باشد به‌عنوان اولین گزینه برای اتومبیل هوشمند انتخاب شود. به‌محض اینکه راننده اطلاعاتی درباره یک جای پارک خالی دریافت می‌کند که مطابق میل وی است فرض بر آن است که راننده به سمت جای پارک حرکت کند و نه مقصد نهایی. بااین‌حال راننده هنوز آزادی عمل در پارک کردن در فضاهایی که در مسیر رسیدن به‌جای پارک پیشنهادی طی می‌کند را دارد. واضح است که راننده چنانچه جای پارک جذاب‌تر از جای پارک پیشنهادی از طریق سیستم اطلاعات باشد گزینه پیشین را انتخاب می‌کند. توجه داشته باشید که سیستم اطلاعات پارک برای کاربران لیستی از گزینه‌های مناسب را فراهم نمی‌کند چنانچه در پژوهش Karaliopoulos et al به آن پرداخته‌شده بود [22]. علاوه بر همه این‌ها اگر اتومبیل پیامی دریافت کند که محتوی آن بگوید جای پارکی که هم‌اکنون به سمت آن رانندگی می‌کنید توسط اتومبیل دیگری اشغال‌شده، فضای پارک از لیست جاهای پارک در دسترس حذف می‌شود. درنتیجه لیست به‌روزرسانی شده مجدداً طبقه‌بندی می‌شود و محل پارک جدید به‌عنوان مقدار سیستم مسیریابی تنظیم می‌شود.
توصیف جزئیات بیشتر فرایند دریافت و توزیع پیام‌ها در V2V و S2V را می‌توانید در [7] مشاهده کنید.

3. توصیف شبیه‌سازی
به‌منظور بررسی تأثیر تأمین اطلاعات صعودی بر پویایی پارک کردن تحت شرایط ناهمگون ما از PARKAGENT استفاده می‌کنیم، که یک نمونه پیشرفته شبیه‌سازی عامل هوشمند در پارک کردن می‌باشد. یک توصیف گسترده از نمونه PARKAGENT را می‌توان در Bnenson et al پیدا کرد [25]. سرعتی که برای وسایل نقلیه در جستجوی پارک در نظر گرفته‌شده 12 کیلومتر بر ساعت می‌باشد [20]. توجه کنید که برخلاف شبیه‌سازی پیشین در این نمونه، سرعت پیاده‌روی سه کیلومتر بر ساعت در نظر گرفته‌شده است. این تنظیمات کمی با پژوهش قبلی ما [7] تفاوت دارد که حاکی از آن است که نتایج تحقیق کنونی را نمی‌توان مستقیماً با تحقیق پیشین مقایسه کرد. با استفاده از PARKAGENT ما به مقایسه تأثیر تأمین اطلاعات در دو زمینه ناهمگون متفاوت می‌پردازیم: تقاضای ناهمگون فضا و ناهمگونی در میان تمایلات عامل هوشمند.