دانلود رایگان ترجمه مقاله یکپارچه سازی ارزیابی عملکرد و توسعه تخصصی مداوم داروسازان جامعه (سال ۲۰۰۷)
این مقاله انگلیسی ISI در ۹ صفحه در سال ۲۰۰۷ منتشر شده و ترجمه آن ۱۷ صفحه میباشد. کیفیت ترجمه این مقاله ارزان – نقره ای ⭐️⭐️ بوده و به صورت کامل ترجمه شده است.
دانلود رایگان مقاله انگلیسی + خرید ترجمه فارسی | |
عنوان فارسی مقاله: |
یکپارچه سازی ارزیابی عملکرد، حفظ شایستگی و توسعه تخصصی مداوم داروسازان جامعه |
عنوان انگلیسی مقاله: |
Integrating Performance Assessment, Maintenance of Competence, and Continuing Professional Development of Community Pharmacists |
|
مشخصات مقاله انگلیسی | |
فرمت مقاله انگلیسی | pdf و ورد تایپ شده با قابلیت ویرایش |
سال انتشار | ۲۰۰۷ |
تعداد صفحات مقاله انگلیسی | ۹ صفحه با فرمت pdf |
نوع مقاله | ISI |
نوع ارائه مقاله | ژورنال |
رشته های مرتبط با این مقاله | پزشکی |
گرایش های مرتبط با این مقاله | بهداشت حرفه ای |
چاپ شده در مجله (ژورنال) | مجله آمریکایی آموزش دارویی – American Journal of Pharmaceutical Education |
کلمات کلیدی | ارزیابی عملکرد، شایستگی، توسعه مداوم حرفه ای |
کلمات کلیدی انگلیسی | performance assessment – competence – continuing professional development |
ارائه شده از دانشگاه | گروه های پزشکی ، اپیدمیولوژی و آمارهای زیستی، دانشگاه مک گیل، مونترال، کبک |
نمایه (index) | scopus – master journals – JCR – MedLine – PubMed Central |
شناسه شاپا یا ISSN | ۱۵۵۳-۶۴۶۷ |
شناسه دیجیتال – doi | https://doi.org/10.5688/aj710115 |
ایمپکت فاکتور(IF) مجله | ۱٫۲۸۳ در سال ۲۰۱۹ |
شاخص H_index مجله | ۵۲ در سال ۲۰۲۰ |
شاخص SJR مجله | ۰٫۶۳۰ در سال ۲۰۱۹ |
شاخص Q یا Quartile (چارک) | Q1 در سال ۲۰۱۹ |
بیس | نیست ☓ |
مدل مفهومی | ندارد ☓ |
پرسشنامه | ندارد ☓ |
متغیر | ندارد ☓ |
رفرنس | دارای رفرنس در داخل متن و انتهای مقاله ✓ |
کد محصول | F1703 |
مشخصات و وضعیت ترجمه فارسی این مقاله | |
فرمت ترجمه مقاله | pdf و ورد تایپ شده با قابلیت ویرایش |
وضعیت ترجمه | انجام شده و آماده دانلود |
کیفیت ترجمه | ترجمه ارزان – نقره ای ⭐️⭐️ |
تعداد صفحات ترجمه تایپ شده با فرمت ورد با قابلیت ویرایش | ۱۷ صفحه (۲ صفحه رفرنس انگلیسی) با فونت ۱۴ B Nazanin |
ترجمه عناوین تصاویر | ترجمه شده است ✓ |
ترجمه متون داخل تصاویر | ترجمه نشده است ☓ |
ترجمه ضمیمه | ندارد ☓ |
ترجمه پاورقی | ندارد ☓ |
درج تصاویر در فایل ترجمه | درج شده است ✓ |
منابع داخل متن | به صورت عدد درج شده است ✓ |
منابع انتهای متن | ندارد ☓ / به صورت انگلیسی درج شده است ✓ |
کیفیت ترجمه | کیفیت ترجمه این مقاله متوسط میباشد. |
فهرست مطالب |
مقدمه |
بخشی از ترجمه |
۱- مقدمه
حرفه های بهداشتی خود تنظیم کننده در کانادا موظفند اطمینان حاصل نمایند که پزشکان دارای مجوز، مراقبت ایمن و موثر را فراهم می نمایند. برای انجام این تعهد، مقامات نظارتی در درون ایالات با هماهنگی سیاست ها در سطح ملی ایجاد شده اند. برای حرفه داروسازی، سازمان های ایالتی به عنوان کالج های داروسازان شناخته شده اند در حالی که سازمان ملی، انجمن ملی مقامات مجاز تنظیم مقررات داروسازی(NAPRA) است. این وضعیت در کانادا مشابه با بسیاری از کشورهای غربی، از جمله ایالات متحده است که در آن هیئت های دولتی داروسازی و انجمن ملی هیئت های داروسازی وجود دارند. کشورهای دیگر نیز دارای مقامات نظارتی متمرکز مانند جامعه سلطنتی دارویی بریتانیای کبیر هستند.
از لحاظ تاریخی، مقامات نظارتی حرفه های بهداشتی روی برآورده سازی وظایف حفاظت عمومی خود متمرکز بوده اند تا اطمینان حاصل شود که متخصصان مراقبت های بهداشتی در زمان ورود به کار، شایسته بوده اند. برای داروسازان کانادایی، الزامات مورد نیاز برای اخذ مجوز شامل نیاز به کاندیدهای فارغ التحصیل شده از یک برنامه داروخانه معتبر توسط شورای کانادایی برای اعتباربخشی برنامه های داروسازی (CCAPP) ، ۱ می شود که در آزمون های احراز شرایط هیئت بررسی داروسازی(PEBC) کانادا ۲ و آزمون حقوقی قبول می شوند و دوره انترنی ساختاریافته NAPRA را کامل می نمایند. ۳ برای حصول اطمینان از اینکه این الزامات جاری و موثر باقی می مانند، همچنان تلاش و منابع قابل توجهی باید اختصاص داده شود. این منجر به اصلاحات در معیارهای اعتبارسنجی رسمی CCAPP می شود که شامل نتایج آموزشی مبتنی بر مراقبت های دارویی و استراتژی های آموزشی می باشد که مشوق یادگیری مادام العمر هستند، ۱ در حالی که PEBC فراتر از ارزیابی های کتبی گسترش یافته است و شامل آزمون های ساختار یافته بالینی هدف مبتنی بر شایستگی می شود (OSCE) . 2
به موازات این پیشرفت ها در الزامات ورود به عمل، مقامات نظارتی نیز سیستم ها را برای اطمینان از ارائه مداوم مراقبت ایمن و موثر توسط پزشکان توسعه دادند. در ابتدا، این برنامه ها به بررسی و مدیریت شکایات بیمار در برابر اعضا محدود شده بود. با این حال، زمانی که اکتشاف اطلاعات مربوط به سلامت رشد یافت، روش های جدید نیاز شد تا اطمینان حاصل شود که دانش پزشکان ‘به طور مداوم به روز می شود و با عمل تلفیق می شود. آموزش مداوم (CE) برای رفع این نیاز با طیف وسیعی از حرفه ها در کشورهای متعدد معرفی شد کهCE اجباری را به عنوان یک نیاز برای حفظ پروانه یا گواهینامه معرفی نمودند. ۴-۶ هدف از CE اجباری، اطمینان عموم از کیفیت مداوم مراقبت های ارائه شده توسط پزشکان بود. ۷ با این حال، زمانی که تجربه از CE اجباری به دست آمد، شواهد پژوهشی مستندسازی نمودند که CE اجباری بر عملکرد کاری موثر نیست. ۸،۹ این مورد منجر به سوالات مطرح شده از طرف حرفه هایی مانند داروسازی شد: “آیا سیستم بهتری امکانپذیر است؟ آیا یک مدل متفاوت می تواند نتایج مطلوب و یا بهتر را تولید نماید؟ چگونه و توسط چه کسی، می توان از شایستگی حرفه اطمینان حاصل نمود؟” ۱۰ (P6) هدف از این مقاله، ارائه یک مدل جدید برای اطمینان از شایستگی مداوم داروسازان و توصیف تحقیقات مورد نیاز برای اعتبارسنجی این مدل است. |
بخشی از مقاله انگلیسی |
۱ Introduction The self-regulating health professions in Canada are mandated to ensure that licensed practitioners provide safe and effective care. To fulfill this mandate, regulatory authorities have been established within the provinces, with coordination of policies at the national level. For the profession of pharmacy, the provincial organizations are known as the Colleges of Pharmacists while the national organization is the National Association of Pharmacy Regulatory Authorities (NAPRA). This situation in Canada is similar to that in many westernized countries, including the United States, where there are State Boards of Pharmacy and the National Association of Boards of Pharmacy. Other countries have more centralized regulatory authorities such as the Royal Pharmaceutical Society of Great Britain. Historically, health professions regulatory authorities focused on fulfilling their public protection mandate by ensuring that health care professionals were competent at the time of entry to practice. For Canadian pharmacists, the requirements for licensure include the need for candidates to have graduated from a pharmacy program accredited by the Canadian Council for Accreditation of Pharmacy Programs (CCAPP),1 passed the Pharmacy Examining Board of Canada’s (PEBC) Qualifying Examinations2 and a Jurisprudence Examination, and completed a NAPRA-approved structured internship.3 Substantial effort and resources continue to be dedicated to ensuring that these requirements remain current and effective. This has resulted in modifications in the CCAPP accreditation criteria to include pharmaceutical care-based educational outcomes and teaching strategies that encourage lifelong learning,1 while the PEBC has expanded beyond written assessments to include competency-based objective structured clinical examinations (OSCE).2 In parallel to these enhancements in entry-to-practice requirements, regulatory authorities also developed systems to ensure the continuing provision of safe and effective care by practitioners. Initially such programs were limited to investigating and managing patient complaints against members. As the discovery of health-related information grew, however, new methods were needed to ensure that practitioners’ knowledge was continuously updated and incorporated into practice. Continuing education (CE) was introduced to address this need, with a range of professions in multiple countries introducing mandatory CE as a requirement to maintain licensure or certification.4-6 The goal of mandatory CE was to assure the public of the continuing quality of care provided by practitioners.7 As experience was gained with mandatory CE, however, research evidence documented that mandatory CE was ineffective at influencing practice performance.8,9 This led the professions, including pharmacy, to pose questions such as: ‘‘Is a better system possible? Could a different model produce the desired, or better, outcomes? How, and by whom, can professional competence be assured?’’.۱۰ (p6) The purpose of this article is to present a new model for assurance of continuing competency of practicing pharmacists and to describe the research needed to validate this model. |