دانلود رایگان ترجمه مقاله کشت و صنعت برای توسعه کشاورزان روستایی و کم مایه (نشریه الزویر ۱۹۹۹)

این مقاله انگلیسی ISI در نشریه الزویر در ۱۴ صفحه در سال ۱۹۹۹ منتشر شده و ترجمه آن ۱۷ صفحه میباشد. کیفیت ترجمه این مقاله ارزان – نقره ای ⭐️⭐️ بوده و به صورت کامل ترجمه شده است.

 

دانلود رایگان مقاله انگلیسی + خرید ترجمه فارسی
عنوان فارسی مقاله:

کشت و صنعت برای توسعه روستایی و کشاورزان کم سرمایه: مسائل و درس هایی از هند

عنوان انگلیسی مقاله:

Agroindustry for Rural and Small Farmer Development: Issues and Lessons from India

 
 
 
 
 

 

مشخصات مقاله انگلیسی 
فرمت مقاله انگلیسی pdf و ورد تایپ شده با قابلیت ویرایش 
سال انتشار ۱۹۹۹
تعداد صفحات مقاله انگلیسی ۱۴ صفحه با فرمت pdf
رشته های مرتبط با این مقاله مهندسی کشاورزی
گرایش های مرتبط با این مقاله اقتصاد کشاورزی، سیاست و توسعه کشاورزی
چاپ شده در مجله (ژورنال) بررسی بین المللی مدیریت تجارت کشاورزی و غذایی – International Food and Agribusiness Management Review
ارائه شده از دانشگاه شرکت صنایع کشاورزی گجرات ، احمدآباد ، هند
رفرنس دارد 
کد محصول F1643  
نشریه الزویر – Elsevier

 

مشخصات و وضعیت ترجمه فارسی این مقاله 
فرمت ترجمه مقاله pdf و ورد تایپ شده با قابلیت ویرایش 
وضعیت ترجمه انجام شده و آماده دانلود
تعداد صفحات ترجمه تایپ شده با فرمت ورد با قابلیت ویرایش  ۱۷ صفحه (۱ صفحه رفرنس انگلیسی) با فونت ۱۴ B Nazanin
ترجمه عناوین تصاویر و جداول ترجمه شده است ✓ 
ترجمه متون داخل تصاویر ترجمه نشده است  
ترجمه متون داخل جداول ترجمه شده است  
ضمیمه ندارد   
درج تصاویر در فایل ترجمه درج شده است  
درج جداول در فایل ترجمه درج شده است  
منابع داخل متن به صورت انگلیسی درج شده است 
کیفیت ترجمه کیفیت ترجمه این مقاله متوسط میباشد 

 

فهرست مطالب

چکیده
مقدمه
پیش زمینه: تاریخچه مختصری از رویکرد ها به توسعه کشت و صنعت در هند
ویژگی های بخش کشت و صنعت در هندوستان
موانع پیش روی کشت و صنعت
مدل های کشت و صنعت در عمل و یا پیشنهادی در هند
مدل سازمان تعاونی: AMUL
مدل سازمان دولتی: HPMC
مدل شخصی چند ملیتی “همکاری” با کشاورزان: پپسی
مشارکت شرکت چند ملیتی-محلی با مدل کشاورزی شرکتی:
Del Monte
مدل مرکز افزودن ارزش
ارزیابی
نتایج و مفاهیم

 

بخشی از ترجمه
 چکیده
این مقاله به بررسی اولویت داده شده به کشت و صنایع در هند, در زمینه نقش آنها در توسعه روستایی و کشاورزان کم سرمایه می پردازد. ویژگی ها و محدودیت های کشت و صنعت به منظور ارزیابی سهم واقعی و بالقوه آنها و چالش های پیش رو مورد بررسی قرار می گیرند. مدل های نهادی و سازمانی که در هند امتحان و یا پیشنهاد شده اند از نقطه نظر عملکرد ارزیابی و کمک به توسعه روستایی و کشاورزان کم سرمایه ارزیابی می شوند. سپس این مقاله, مفاهیم سیاستی و مدیریتی را استنتاج می نماید.
 
۱- مقدمه
به لحاظ تاریخی, اولویت بالایی به کشت و صنعت در برنامه های توسعه و سیاست هند اختصاص داده شده است. تمرکز بر کشت و صنعت به عنوان یک عامل توسعه و ایجاد اشتغال روستایی در تاکید مهاتما گاندی بر کشت و صنعت مبتنی بر روستا در طول جنبش استقلال هند مطرح شد و امروزه یک بخش مرکزی از برنامه توسعه ملی (نگاه کنید به کمیسیون برنامه ریزی هند، ۱۹۹۶). یک خوشبینی در مورد توسعه مداوم آن وجود دارد: گزارش FAIDA کنفدراسیون صنایع هند (CII) و Mckinsey and Company (1997) , هر دو نشان داده اند که که پتانسیل زیادی برای توسعه فرآوری مواد غذایی و دیگر کشت و صنایع وجود دارد.
با این حال، توسعه کشت و صنعت هند امروزه گرفتار چالش های سختی از جمله مواد اولیه پر هزینه، ناکارآمدی زنجیره تامین، و محدودیت های تقاضا در بازار است (Srivastava and Patel, 1994; Goyal, 1994; CII–Mckinsey 1997). نگرانی هایی در مورد اینکه آیا قراردادبندی شرکت های چند ملیتی با کشاورزان کم سرمایه به کشاورزان کم سرمایه و شرکت های صنعتی-کشاورزی کوچک محلی کمک خواهد کرد و یا صدمه خواهد زد, وجود دارد؛ این بحث در واقع در کشورهای در حال توسعه (Glover و Kusterer، ۱۹۹۰) قابل تعمیم است. نگرانی ها در مورد اینکه آیا جنبش تعاونی به طور موثر می تواند موجب ترویج و توسعه کشت و صنعت برای شرکت های کوچک شود یا خیر, وجود دارد.
بخش خصوصی و همچنین دولت در انتخاب بهترین مدل ها برای توسعه کشت و صنعت در یک مسیر متقاطع قرار دارند- چه نوع ترتیبات / مدل های سازمانی و نهادی برای غلبه بر محدودیت های کنونی و به حداکثر رساندن سهم آنها در توسعه روستایی و کشاورزان کم سرمایه مناسب هستند؟ این مقاله بر این سوال تمرکز می کند و به شرح زیر ادامه می یابد. ابتدا, ما تاریخچه رویکردهای سیاسی و برنامه برای توسعه کشت و صنعت در هند را ترسیم می کنیم. دوم، ساختار و ویژگی های فعلی کشت و صنعت در هند را توصیف و تحلیل متون مختلف را در مورد محدودیت های آن خلاصه می نماییم. در نهایت، مدل های اصلی برای سازماندهی کشت و صنعت هند را که آزمایش شده اند یا به تازگی در هند پیشنهاد شده اند مورد بحث قرار می دهیم. ما دروسی از تجربیات این مدل ها را استنتاج می نماییم.
 

 

بخشی از مقاله انگلیسی

Abstract

This article examines the priority given to agroindustries in India in the context of their role in rural and small farmer development. The features and constraints of agroindustry are examined to assess their real and potential contribution and challenges faced. Institutional and organizational models that have been tried or proposed in India are evaluated from the point of view of performance and contribution to rural and small farmer development. The article then draws policy and managerial implications.

۱ Introduction

Agroindustry has historically been given high priority in Indian policy and development programs. The focus on agroindustry as an agent of rural develop ment and employment creation was present in Mahatma Gandhi’s emphasis on village-based agroindustry during India’s independence movement, and is today a central part of the national development plan (see India Planning Commission, 1996). There is optimism concerning its continuing development: the FAIDA report of the Confederation of Indian Industry (CII) and Mckinsey and Company (1997) both show that there is great potential for development of food processing and other agroindustry.

However, India’s agroindustry development is today plagued by tough challenges, including costly raw material, supply chain inefficiencies, and market demand constraints (see Srivastava and Patel, 1994; Goyal, 1994; CII–Mckinsey, 1997). There are concerns about whether multinational firms contracting small farmers will help or hurt small farmers and local small agroindustrial firms; this debate is indeed generalized in developing countries (Glover and Kusterer, 1990). There are concerns about whether the cooperative movement can effectively promote agroindustrial development for small firms.

The private sector as well as government are at a cross-roads in the choice of the best models for agroindustrial development—what kind of institutional and organizational arrangements/models are appropriate for overcoming current constraints, and maximizing their contribution to rural and small farmer development? This article focuses on that question, and proceeds as follows. First, we sketch the history of policy and program approaches to agroindustry development in India. Second, we describe the current structure and characteristics of agroindustry in India, and summarize the literature’s analysis of its constraints. Finally, we discuss the major models for organizing Indian agroindustry that have been experimented with or proposed recently in India. We draw lessons from the experiences of those models.

 

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا