دانلود رایگان ترجمه مقاله تشخیص و درمان بحران فشار خون بالا در بیماران مسن (سال ۲۰۰۷) (ترجمه رایگان – برنزی ⭐️)

تشخیص و درمان بحران فشار خون بالا در بیماران مسن

Diagnosis and treatment of hypertensive crises in the elderly patients

چکیده
مقدمه
تعریف
اپیدمیولوژی، اتیولوژی و پاتوژنز
ظهور بالینی
ارزیابی اولیه بیمار مبتلا به بحران فشار خون بالا
مدیریت فارماکولوژیک
نیتروپروساید سدیم
مسدود کننده های کانال کلسیم
مهارکننده های آنزیم تبدیل کننده آنژیوتانسین
عوامل دیگر
نتیجه گیری

چکیده
 فشار خون یک مشکل بالینی شایع در افراد مسن در سراسر جهان است و پزشکان از همه نوع به احتمال زیاد با بیماران مبتلا به فشار خون بالا اورژانسی روبرو می شوند. اگر چه شرایط مختلف برای این وضعیت ها اعمال می شود، همه آنها با افزایش حاد فشار خون و شواهد اندام آسیب دیده مشخص می شوند. اما درمان با دقت در نظر گرفته شده به منظور محدود کردن عوارض و مرگ و میر لازم است. طیف گسترده ای از گزینه های دارویی برای پزشک در کنترل فشار خون و درمان عوارض در این بیماران در دسترس هستند. مدیریت بیمار مسن با بحران فشار خون بالا نیاز به نظارت نزدیک و کاهش ملایم فشار خون برای جلوگیری از عوارض فاجعه بار، تشدید ایسکمی میوپاتی، و نارسایی عروقی دارد. (J Geriatr Cardiol 2007. 4:50-5).
۱- مقدمه

کنترل سریع فشار خون (BP) در بیماران مسن گاهی اوقات در بخش اورژانس (ED) ، اتاق عمل (OR) و واحد مراقبتهای ویژه (ICU) مورد نیاز است فشار خون بالا بحران در این گروه از بیماران بالقوه موقعیت هایی است که زندگی را تهدید می کند و نتیجه افزایش BP است. آنها ممکن است با سکته مغزی مرتبط شوند، به خصوص خونریزی داخل، اما با اسیب مغزی. اگر این بحران در حال درمان نشود، بروز عوارض، از جمله حوادث کرونری، نارسایی احتقانی قلب و نارسایی کلیه، و همچنین مرگ و میر را افزایش می دهد.
فشار خون بالا در افراد مسن در ایالات متحده آمریکا و در بسیاری از کشورها در سراسر جهان بسیار شایع است. تعدادی از تنظیمات مختلف بالینی در افراد مسن تر از ۷۰ سال همراه با بحران های فشار خون بالا و افزایش حاد از BP در این گروه وجود دارد. این عوامل بالینی غیر معمول رویکرد درمانی پزشک را تحت تاثیر قرار می دهد. بنابراین، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی با تمام تخصص بدون شک با بیماران مسن مبتلا به فشار خون مواجه می شوند و به همین ترتیب بحران فشار خون بالا در بسیاری از انواع متخصصان مراقبت های بهداشتی دیده می شود. پزشکان بیهوشی، طب اورژانس، طب داخلی، عمل جراحی، و طب مراقبت های حیاتی باید بحران فشار خون بالا را مدیریت نمایند.

تعریف
متاسفانه، یک تعداد از شرایط مختلف برای افزایش حاد فشار خون در ارتباط با اختلال اندام پایانی اعمال می شوند. Calhoun و Oparil بحران فشار خون بالا را صرفا به عنوان افزایش BP شرح داده اند. دیگر نویسندگان بحران فشار خون بالا را به عنوان یک افزایش ناگهانی در سیستولیک و فشار خون دیاستولیک تعریف می کنند که باعث آسیبهای انتهایی از جمله به سیستم عصبی مرکزی، قلب، کلیه ها می شود.
مورد دیگر، ضرورت های فشار خون بالا، توسط برخی از نویسندگان برای ارجاع به شرایط بالینی استفاده شده است که در ان کنترل فشار باید در چند ساعت به دست آید. این نویسندگان شرایط اضطراری فشار خون بالا را برای بالا رفتن فشار خون که نیاز به کاهش خاص در یک ساعت به منظور جلوگیری از عوارض جدی و مرگ دارد، محفوظ نگه می دارند. یکی دیگر از موارد اغلب مواجه شده، ” فشار خون بالای بدخیم به عنوان سندرم فشار خون بالا همراه با مشخص انسفالوپاتی یا نفروپاتی است.
طبقه بندی و رویکردی برای پرفشاری خون، بررسی های دوره ای توسط کمیته مشترک ملی را در نظر می گیرد، (JNC) در پیشگیری، تشخیص، ارزیابی و درمان فشار خون بالا با گزارش اخیر که (JNC 7) در ۲۰۰۳٫۹ منتشر شده است. اگر چه در گزارش JNC 7 مشخص نشده، بیماران مبتلا به فشار خون سیستولیک بیشتر از ۱۷۹ میلی متر جیوه و یا دیاستولیک بیشتر از ۱۰۹ میلیمتر جیوه معمولا به عنوان افراد دارای “بحران فشار خون بالا” تعریف می شوند. گزارش سال ۱۹۹۳ JNC طبقه بندی عملیاتی بحران فشار خون بالا را به صورت “موارد اضطراری فشار خون بالا” یا “فوریت های فشار خون بالا” پیشنهاد می دهد.
فشار خون بالا به طور دلخواه به عنوان فشار خون سیستولیک، ≥ ۱۹۰ میلی متر جیوه و / یا فشار دیاستولیک خون mmHg 100 در دو دوره متوالی به صورت قرائت بعد از عمل جراحی تعریف می شود

Abstract

Hypertension is a common clinical problem in the elderly worldwide and physicians of all types are likely to encounter patients with hypertensive urgencies and emergencies in these patients. Although various terms have been applied to these conditions, they are all characterized by acute elevations in blood pressure and evidence of end-organ injury. Prompt, but carefully considered therapy is necessary to limit morbidity and mortality. A wide range of pharmacologic alternatives are available to the practitioner to control blood pressure and treat complications in these patients. The management of the elderly patient with hypertensive crises needs to include close monitoring and a gentle decline in blood pressure to avoid catastrophic complications, exacerbation of ischemic myopathy, and vascular insufficiency.

۱- Introduction

Introduction Rapid control of blood pressure (BP) in elderly patients is sometimes needed in the emergency department (ED), operating room (OR) and intensive care units (ICU). Hypertensive crises in this group of patients are potentially lifethreatening situations that are the result of elevated BP.1-3 They may be associated with stroke, particularly intracerebral hemorrhage, but also with cerebral infarction.4 If these crises are not treated, the incidence of morbidity, including coronary events, congestive heart failure, and renal failure, as well as mortality increases.

Hypertension in the elderly is quite prevalent in the United States and in many countries around the World. A number of different clinical settings in persons older than 70 years accompany hypertensive crises and acute elevations of BP are not uncommon in this group.5 These clinical factors influence the therapeutic approach of the practitioner. Thus, healthcare providers of all specialties will undoubtedly be exposed to elderly patients with hypertension and similarly hypertensive crises will be seen by many types of healthcare professionals. Practitioners of anesthesiology, emergency medicine, internal medicine, surgery, and critical care medicine must therefore master the management of hypertensive crises.

Definition

Unfortunately, a number of different terms have been applied to acute elevations of BP associated with end-organ dysfunction. Calhoun and Oparil described hypertensive crises simply as elevations of BP.1 Other authors have defined hypertensive crises as a sudden increase in systolic and diastolic BP that causes end-organ damage including the central nervous system, the heart, or the kidneys.6,7

Another term, hypertensive urgencies, has been used by some authors to refer to clinical situations in which blood pressure control should be achieved within a few hours.3 These same authors reserve the term hypertensive emergencies for those elevation of blood pressure requiring specific reductions within one hour in order to avoid serious morbidity or death. Another frequently encountered term, “malignant hypertension” is defined as a syndrome characterized by elevated blood pressure accompanied by encephalopathy or nephropathy.3, 8

The classification and approach to hypertension undergoes periodic review by the Joint National Committee (JNC) on Prevention, Detection, Evaluation, and Treatment of High Blood Pressure with the most recent report (JNC 7) having been released in 2003.9 Although not specifically addressed in the JNC 7 report, patients with a systolic blood pressure of greater than 179 mmHg or a diastolic that is greater than 109 mmHg are usually defined as having a “hypertensive crisis”. The 1993 report of the JNC proposed an operational classification of hypertensive crisis as either “hypertensive emergencies” or “hypertensive urgencies”.

Postoperative hypertension has arbitrarily been defined as systolic BP ≥۱۹۰ mm Hg and/or diastolic BP 100 mmHg on two consecutive readings following surgery.9, 10.

تشخیص و درمان بحران فشار خون بالا در بیماران مسن

Diagnosis and treatment of hypertensive crises in the elderly patients