دانلود رایگان ترجمه مقاله نقش حسابداری دولت و وضع مالیات در نهادینه سازی بردگی (نشریه الزویر ۲۰۱۸) (ترجمه رایگان – برنزی ⭐️)

نقش حسابداری دولت و وضع مالیات در نهادینه سازی بردگی در برزیل

The role of government accounting and taxation in the institutionalization of slavery in Brazil

چکیده
۱- مقدمه
۲٫مرور منابع
۳-چارچوب نظری
۴- روش تحقیق
۵-منطق های رقابتی و اولین تماس بحرانی: انتخاب برای برده داری افریقا
۵-۱ انتخاب خط مشی: برده داری بومی یا افریقایی
۵٫۲-توالی های خود تقویتی: قانون مدنی و نهادینه سازی نیروی کار برده داری
۵-۳ توالی های خود تقویت کننده: حسابداری و وضع مالیات به صورت مکانیسم های تصویب برده داری افریقا
۶- منطق های رقابتی و دومین مولفه دوم: مهاجرت
۶-۱ قانون مدنی
۷-بحث

چکیده
ما از یک چارچوب نظری بر اساس مفاهیم نهادینه سازی تاریخی، منطق نهادی و ایدئولوژی نهادی برای بهبود درک شیوه کمک حسابداری و وضع مالیات دولتی به نهادینه سازی برده داری در برزیل با تفسیر افراد برده به عنوان کالای اقتصادی استفاده کردیم. تحلیل انتقادی تفسیری با استفاده از منابع بایگانی از دوره ۱۵۳۱ تا ۱۸۸۸ انجام شد. عملکرد اجتماعی وضع مالیات و حسابداری دولتی با استفاده از اشکال سمبولیک که از گفت و گو های روزمره تا متون و تصاویر پیچیده بررسی شد این واقعیت های مالی تدوین شده به شکلی بر مسیر تاریخی برده داری اثر داشت.شیوه های وضع مالیات و حسابداری دولتی توالی های خود تقویت کننده بودند. آن ها موجب افزایش اینرسی های ساختاری شده و منجر به لغو قانون تجارت برده داری شده است. ما نشان می دهیم که چگونه وضع مالیات و حسابداری موجب نهادینه شدن مدیریت برده داری بر طبق فرایند های زمانی ،واقعیت اجتماعی می شود.
.
۱- مقدمه
ما به تحلیل تاریخچه برده داری در برزیل از ۱۵۳۱ تا ۱۸۸۸ می پردازیم. این دوره تحلیل طولانی اطلاعات ارزشمندی را در اختیار میگذارد. ما دو هدف را دنبال کردیم: بررسی شیوه توسعه نهاد برده داری و تحول آن از طریق ایدئولوژی و منطق رقابتی در فرایند وابسته به مسیر و بهبود درک شیوه کمک وضع مالیات و حسابداری دولت برای نهادینه سازی و اصلاح برده داری در برزیل . اصلاح به معنی تحول و تبدیل فرد به یک کالا تحت کنترل نیروهای بازاری( دلمیر ۱۹۷۰، ص ۱۲۷).
گفتمان در برزیل در ارتباط با حسابداری و مالیات دولتی، از طریق طبقه بندی ها و نمایندگی هایی که در سوابق حسابداری، اسکریپت ها و طرح های حسابداری ثبت شده بود، برآورده شد (استاپلتون ۲۰۰۲). چنین دستگاههایی افرادی را به عنوان اشکال اموال به کار گرفتند و آنها را در یک قلمرو مبتنی بر بازار قرار دادند که در آن می توانست با محدودیت محدود خریداری و فروخته شود (می، ۲۰۰۶). چنین کالایی با ایدئولوژی دولتی و با منافع صاحب برده و نخبگان حاکم مطابقت داشت (اکثر آنها بردگان را به عنوان ضرورت فیزیکی اعلام کردند).
در مقایسه با سایر جوامع مبتنی بر برده در آمریکا، بردگی در برزیل برای مدت طولانی (از حدود ۱۵۳۱ تا ۱۸۸۸) طول کشید. حدود ۴،۰۰۹،۴۰۰ بردگان آفریقایی در بین سالهای ۱۵۳۱ و ۱۸۵۵ در برزیل ترک کردند (۲۰۰۲ ). در دهه های اولیه قرن نوزدهم، بریتانیا اعمال فشار قوی بر برزیل برای لغو تجارت برده و برده داری در تمام اعمال خود را اعمال کرد. این فشار اثر کمی داشته است. بین سال های ۱۸۱۵ و ۱۸۸۸، انحصاری شدن توسط یک نگرانی ساختاری در نهادهای دولتی کاهش یافت. این توسط قوانین حسابداری و مالیاتی که در چارچوب قانونی، قانونی و نظارتی برزیل تعبیه شده بود، تسهیل شد.
ما منطق و معنای حسابداری در عمل دولت را بررسی می کنیم (کامرون ۱۹۹۸) و چگونه شیوه های اجتماعی مانند حسابداری دولتی و مالیاتی در بازسازی تولید اجتماعی و سازمانی دخیل بودند (برنز ۲۹۱۱) تمرکز بر متون برده داری که با قوانین مدنی و حسابداری و مالیات دولتی همراه بود، ما را قادر به برجسته کردن منطق های مسئول بازتولید موسسه برده داری می دانیم. برای تسهیل تجزیه و تحلیل ما از چارچوب نظری نوآورانه استفاده می کنیم که ترکیبی از نهادگرایی تاریخی (تلن ۲۰۰۸)، منطق سازمانی ( اکاسیو ۲۰۰۸) و ایدئولوژی (تامسون ۲۰۰۸) برای شکل دادن حسابداری دولتی و مالیات در چارچوب یک جامعه مبتنی بر برده است.
نهادگرایی تاریخی در زیربنای معاصر و جغرافیایی زیرزمینی برزیل مفید است، زیرا راه را برای توضیح فرآیندهای تکامل نهادی تدریجی. . . [و] هم وابستگی ایده ها، منافع و نهادها و تأکید بر «تأثیر منطق نهادی بر عمل اجتماعی» فراهم می کند (کلون ۲۰۱۵؛ ص ۷۱). با توجه به دوره تجزیه و تحلیل طولانی در اینجا، نهادگرایی تاریخی یک رویکرد مناسب برای اتخاذ است. با “نهادگرایی تاریخی” ما معنی نظری نظری را در نظر می گیریم که تغییرات نهادی را در طول زمان با توالی رفتارهای اجتماعی، سیاسی و اقتصادی شکل می دهد (اتیمو ۲۰۰۸). منطق نهادی تجزیه و تحلیل روابط در سیستم های اجتماعی بین افراد، موسسات و سازمان ها (تورتنتون ۲۰۰۸). “ایدئولوژی” به مثابه یک ماده نمادین است که افراد را به دنیای اجتماعی متصل می کند و روابط سلطه را از طریق فرایندهای مشروعیت، فروپاشیدن، متحد سازی، تقسیم بندی و اصلاحات ایجاد می کند.
ما از منابع بایگانی برای تجزیه و تحلیل نقش حسابداری دولتی و مالیات در نهادینه کردن برده داری استفاده می کنیم. [۱] تئوری ما این است که حسابداری و مالیات دولتی معنی و معنایی را در بر می گیرد و آن را با متن و تصاویر برای رسیدن به روابط قدرت در یک جامعه برده برپا می کند. ما نشان می دهد که چگونه متون و تصاویر تکراری از حسابداری دولتی و مالیات، توالی های خودمحور (که بعدا تعریف شده) حمایت از برده داری هستند؛ و چگونه طرح های شناختی، برده داری و منطق نهادی آن را اصلاح کرد. ما در مورد توالی واکنشی (که بعدا تعریف شده) به بردگی (مانند فشارهای خارجی از انگلستان) بحث می کنیم که منطق سازمانی بردگی آفریقا را کاهش داده است. با توضیح اینکه چگونه اندازه گیری های حسابداری حامل معنی (مثلا از قواعد و قدرت) بود که به اصلاح و نهادینه کردن برده داری کمک کرد، نشان می دهیم که چگونه گفتمان حسابداری دولتی با منطق سازمانی برده داری ترکیب شده است.
این مقاله به ادبیات مربوط به حسابداری و سرکوب کمک می کند با جزئیات روش منحصر به فردی که حسابداری و مالیات برای تقویت بردگی انسان ها در برزیل طی چندین قرن استفاده شده است. علاوه بر این، چارچوب نظری نوآورانه مورد توجه قرار گرفته است “توجه به شرایط تاریخی اجتماعی دریافت پذیری”. . . [و] معنای پیام ها توسط گیرندگان تفسیر شده است؛ و توضیح مکاتبه ای از پیام ها “(فرگوسن، ۲۰۰۷؛ ص ۹۲۸). بنابراین، این مقاله نه تنها به ادبیات حسابداری در مورد برده داری، بلکه به ادبیات حسابداری وسیع تر که بر ماهیت اجتماعی و سیاسی حسابداری تاکید دارد، کمک می کند. پس از ارائه یک مرور ادبیات و معرفی چارچوب نظری، ما در یک مقطع بحرانی از منطق رقابت بحث می کنیم: تصمیم در سال ۱۷۵۵ برای ترجیح دادن برده های آفریقایی به برده های بومی. پس از آن، ما منطق رقابت را که دومین نقطه بحرانی را تعیین می کرد، کشف می کنیم: تصمیم در سال ۱۸۵۰ به طور رسمی تجارت برده را به نفع پیگیری مهاجرت اروپایی ممنوع کرد. ما سپس گفتمان تقویت کننده حسابداری را تشریح می کنیم که باعث تحریک ساختاری می شود، نتیجه گیری می کند و پیشنهادات را برای تحقیقات بیشتر وارد می کند.

Abstract

We use a theoretical framework based on concepts of historical institutionalism, institutional logic and ideology to enhance understanding of how government accounting and taxation helped to institutionalize slavery in Brazil by interpreting enslaved people as an economic commodity. We conduct an interpretive critical analysis using archival sources from the period 1531–۱۸۸۸٫ The social practice of government accounting and taxation produced and conveyed meaning using symbolic forms that ranged from everyday statements to complex texts and images. These codified financial realities in a way that reified slavery and influenced the historical trajectory of slavery. Government accounting and taxation practices were self-reinforcing sequences. They encouraged a structural inertia that was not conducive to de-reification of the slave trade or of slavery. We reveal how government accounting and taxation institutionalized government administration of slavery by according it social authority, social reality and temporal endurance.

۱- Introduction

We analyse the history of slavery in Brazil from 1531 to 1888. Such a long analysis period yields instructive insights. Our objective is twofold: to reveal how the institution of slavery developed and was transformed through competing logics and ideology in a path dependent process; and to enhance understanding of how government accounting and taxation helped to institutionalize and reify slavery in Brazil. ‘Reify’ is taken to mean the subjugation and transformation of a person ‘into a commodity governed by ‘‘forces of the market” (Dallmayr, 1970; p. 127)’.

The discourse in Brazil associated with government accounting and taxation established understandings through classifications and representations that were embodied in accounting records, scripts and schemas (Ezzamel, Robson, & Stapleton, 2012). Such devices commodified enslaved people as forms of property and situated them in a market-based realm where they could be bought and sold with little constraint (May, 2006). Such commodification corresponded with State ideology and with the interests of slave owners and the ruling elite (most of whom proclaimed slaves to be a physical necessity).

In comparison to other slave-based societies in the Americas, slavery endured in Brazil for a longer period (from about 1531 to 1888) and involved more slaves. An estimated 4,009,400 African slaves disembarked in Brazil between 1531 and 1855 (Instituto Brasileiro de Geografia e Estatística, 2000). In the early decades of the nineteenth century, Great Britain applied strong pressure on Brazil to abolish the trade in slaves and slavery in all of its manifestations. This pressure had little practical effect. Between 1815 and 1888, de-reification was slowed by a structural inertia in government entities. This was facilitated by accounting and taxation rules that were embedded in Brazil’s institutional, legal and regulatory framework.

We explore the logic and meaning of accounting in government action (Carmona, Ezzamel, & Gutiérrez, 1998) and how social practices, such as government accounting and taxation, were implicated in the re-production of organizational and social life (Englund, Gerdin, & Burns, 2011). Focusing on the texts of slavery that were associated with civil laws and government accounting and taxation enables us to highlight the logics responsible for reproducing the institution of slavery. To facilitate our analysis, we use an innovative theoretical framework which combines historical institutionalism (Steinmo, 2008; Thelen, 1999; Thelen & Steinmo, 1992), institutional logics (Thornton, 2002; Thornton & Ocasio, 1999; Thornton & Ocasio, 2008) and ideology (Thompson, 2013) to frame government accounting and taxation in the context of a slave-based society.

Historical institutionalism is useful in the under-explored temporal and geographic context of Brazil because it provides a way of explaining ‘the processes of gradual institutional evolution… [and] the co-dependence of ideas, interests and institutions’ and emphasises ‘the influence of institutional logics on social action’ (Schulze-Cleven & Weishaupt, 2015; p.71). Given the long analysis period here, historical institutionalism is an appropriate approach to adopt. By ‘historical institutionalism’ we mean a theoretical mind-set which considers institutional change as having been shaped over time by sequences of social, political and economic behaviours (Steinmo, 2008). Institutional logics analyse the relationships in social systems between individuals, institutions and organizations (Thornton & Ocasio, 2008). ‘Ideology’ is conceived as a symbolic substance that binds individuals to the social world and establishes relations of domination through the processes of legitimation, dissimulation, unification, fragmentation and reification (Thompson, 2013; Ferguson, Collison, Power, & Stevenson, 2009).

We draw on archival sources to analyse the role of government accounting and taxation in institutionalizing slavery.1 Our thesis is that government accounting and taxation constructed meaning and conveyed it by text and images to serve power relations in a slave-based society. We reveal how repetitive texts and images of government accounting and taxation were selfreinforcing sequences (defined later) supporting slavery; and how cognitive schemas reified slavery and its institutional logics. We discuss the reactive sequences (defined later) to slavery (such as external pressures from England) that reduced the institutional logic of African slavery. By explaining how accounting measurements were carriers of meaning (e.g., of rules and power) which helped to reify and institutionalize slavery, we reveal how the discourse of government accounting was mixed with the institutional logics of slavery. Through repetition this helped to shape cognition and render temporal endurance to slavery.

This paper contributes to the literature on accounting and oppression by detailing the unique manner in which accounting and taxation were used to perpetuate the enslavement of human beings in Brazil over several centuries. Additionally, the innovative theoretical framework adopted gives needed attention ‘to the social-historical context of reception… [and] the meaning of messages as interpreted by recipients; and the discursive elaboration of messages’ (Ferguson, 2007; p. 928). Thus, this paper contributes not only to the accounting literature on slavery, but also to the broader accounting literature that emphasises the social and political nature of accounting.

After presenting a literature review and outlining the theoretical framework, we discuss the competing logics at a first critical juncture: the decision in 1755 to prefer African slaves to indigenous slaves. Thereafter, we explore the competing logics that determined a second critical juncture: the decision in 1850 to formally prohibit the slave trade in favour of pursuing European immigration. We then explain the self-reinforcing discourses of accounting that encouraged structural inertia, draw conclusions, and enter suggestions for further research.

نقش حسابداری دولت و وضع مالیات در نهادینه سازی بردگی در برزیل

The role of government accounting and taxation in the institutionalization of slavery in Brazil