دانلود رایگان ترجمه مقاله نظریه پردازی تاریخ روابط عمومی (نشریه الزویر 2016)
این مقاله انگلیسی ISI در نشریه الزویر در 7 صفحه در سال 2016 منتشر شده و ترجمه آن 12 صفحه میباشد. کیفیت ترجمه این مقاله ارزان – نقره ای ⭐️⭐️ بوده و به صورت خلاصه ترجمه شده است.
دانلود رایگان مقاله انگلیسی + خرید ترجمه فارسی | |
عنوان فارسی مقاله: |
نظریه پردازی تاریخ روابط عمومی: نقش هدف راهبردی و عامل انسانی |
عنوان انگلیسی مقاله: |
Theorizing public relations history: The roles of strategic intent and human agency |
|
مشخصات مقاله انگلیسی (PDF) | |
سال انتشار | 2016 |
تعداد صفحات مقاله انگلیسی | 7 صفحه با فرمت pdf |
رشته های مرتبط با این مقاله | علوم ارتباطات اجتماعی |
گرایش های مرتبط با این مقاله | روابط عمومی |
چاپ شده در مجله (ژورنال) | بررسی روابط عمومی – Public Relations Review |
کلمات کلیدی | تئوری، تاریخ روابط عمومی، عملکرد، هدف استراتژیک، عامل انسانی، قدرت |
ارائه شده از دانشگاه | دانشکده علوم اطلاعات و ارتباطات، دانشگاه آلاباما، ایالات متحده آمریکا |
رفرنس | دارد ✓ |
کد محصول | F1356 |
نشریه | الزویر – Elsevier |
مشخصات و وضعیت ترجمه فارسی این مقاله (Word) | |
وضعیت ترجمه | انجام شده و آماده دانلود |
تعداد صفحات ترجمه تایپ شده با فرمت ورد با قابلیت ویرایش | 12 صفحه با فونت 14 B Nazanin |
منابع داخل متن | به صورت فارسی درج شده است ✓ |
کیفیت ترجمه | کیفیت ترجمه این مقاله متوسط میباشد |
توضیحات | بخش هایی از این مقاله نسبتا خلاصه ترجمه شده است. |
فهرست مطالب |
چکیده |
بخشی از ترجمه |
چکیده
این مقاله ی تاریخ نگارانه درمورد مجموعه ای از استانداردها بحث می نماید که در زمان و مکان تعیین می کند آیا یک ابتکار تاریخی بخشی از تاریخ روابط عمومی است. پس از تجزیه و تحلیل مفهوم عمل در رابطه با روابط عمومی، درمورد تمرکز جایگزین بر هدف استراتژیک شاغلین و نقش عامل انسانی بحث می کنیم. به این ترتیب برای شناسایی آن چه که روابط عمومی است و اقتباس از ایوی لی (1925) درمورد آن چه که روابط عمومی نیست، روشی را پیشنهاد می کنیم.
1- مقدمه
رون پیرسون (1990، صفحه 28) نوشته مورخان روابط عمومی “برای متون تاریخی با فلسفه های مختلف تاریخی، فلسفه های مختلف اجتماعی، سیاسی و اخلاقی و حتی تصورات متفاوت درباره معرفت شناسی و هستی شناسی آمده اند”. در نتیجه او گفت “هیچ تفسیر خاص و منفردی از گذشته ی روابط عمومی وجود ندارد” (پیرسون، 1992، ص. 113). اخیرا ووس (2011) استدلال نمود که مورخان روابط عمومی، حتی در مورد تفسیر تاریخی، تصمیمات اساسی می گیرند که معمولا بدون پرسش و پی بردن به تصمیم گیریشان است، او تصمیم گیریشان را به صورت منطق های فرهنگی، کارکردگرا و نهادیِ تفسیر، طبقه بندی نمود. در ین مقاله لایه دیگری از تصمیم گیری را بررسی می نماییم که معتقدیم باید کاویده شود: انتخاب چه چیز بخشی از تاریخ روابط عمومی تعیین می کند.
2. اطلاعات و روش ها
این مقاله بر اساس تلاش های اخیر جهت نظریه پردازی ظهور روابط عمومی است، به ویژه بنتل (2013)، لامه و راسل (2010)، راز و وهمئیر(2011)، و سالسدو (2008) . با توجه به ادبیات بررسی شده توسط لامه و راسل (2010)، نویسندگان ویژگی های کلیدی روابط عمومی را شناسایی کردند که این ویژگی ها می تواند در تعیین آنچه باید یا نباید در تاریخ روابط عمومی به حساب آید، به دانشمندان کمک می کند. |
بخشی از مقاله انگلیسی |
Abstract This historiographical essay argues for a set of standards that can be applied across time and place to determine whether a historical initiative is part of public relations history. After analyzing the concept of function in relation to public relations, we argue for an alternative focus on both the strategic intent of the practitioner and the role of human agency. We thus propose a way to identify what public relations is and, to borrow from Ivy Lee (1925), what it is not. 1 Introduction Public relations historians “come to historical texts with different philosophies of history, different social, political, and moral philosophies, and even different assumptions about epistemology and ontology,” Ron Pearson has written (1990, p. 28). As a result, he said, “there is no single, privileged interpretation of public relations’ past” (Pearson, 1992, p. 113). More recently Vos (2011) argued that public relations historians make even more basic decisions about historical explanation, which he classifies as functionalist, institutional, and cultural logics of explanation, frequently without questioning or even realizing they are making a decision. In this essay we address another layer of decision-making that we believe must be excavated: choosing what qualifies to be part of public relations history. 2. Materials and methods This essay is based on recent efforts to theorize the rise of public relations, particularly Bentele (2013), Lamme and Russell (2010), Raaz and Wehmeier (2011), and Salcedo (2008). Building upon the literature examined by Lamme and Russell (2010), the authors identify key characteristics of public relations that can help scholars determine what should or should not be included in public relations history. |