دانلود رایگان ترجمه مقاله حساسیت ضد میکروبی و واژینولیزین در Gardnerella vaginalis از زنان سالم (نشریه Jidc 2015)

این مقاله انگلیسی ISI در نشریه Jidc در ۸ صفحه در سال ۲۰۱۵ منتشر شده و ترجمه آن ۱۳ صفحه میباشد. کیفیت ترجمه این مقاله ارزان – نقره ای ⭐️⭐️ بوده و به صورت کامل ترجمه شده است.

 

دانلود رایگان مقاله انگلیسی + خرید ترجمه فارسی
عنوان فارسی مقاله:

حساسیت ضد میکروبی و واژینولیزین در Gardnerella vaginalis از زنان سالم و مبتلا به واژینوز باکتریال

عنوان انگلیسی مقاله:

Antimicrobial susceptibility and vaginolysin in Gardnerella vaginalis from healthy and bacterial vaginosis diagnosed women

 
 
 
 
 

 

مشخصات مقاله انگلیسی (PDF)
سال انتشار ۲۰۱۵
تعداد صفحات مقاله انگلیسی ۸ صفحه با فرمت pdf
رشته های مرتبط با این مقاله پزشکی
گرایش های مرتبط با این مقاله باکتری شناسی پزشکی و جراحی زنان و زایمان
چاپ شده در مجله (ژورنال) مجله عفونت در کشورهای در حال توسعه – The Journal of Infection in Developing Countries
کلمات کلیدی واژینوز باکتریال، Gardnerella vaginalis، امتیاز Nugent، مقاومت ضدمیکروبی، سلولهای نشانه
ارائه شده از دانشگاه گروه انگل شناسی، میکروب شناسی و ایمونولوژی، برزیل
رفرنس دارد  
کد محصول F1335
نشریه Jidc

 

مشخصات و وضعیت ترجمه فارسی این مقاله (Word)
وضعیت ترجمه انجام شده و آماده دانلود
تعداد صفحات ترجمه تایپ شده با فرمت ورد با قابلیت ویرایش  ۱۳ صفحه با فونت ۱۴ B Nazanin
ترجمه عناوین تصاویر و جداول ترجمه نشده است 
ترجمه متون داخل تصاویر ترجمه نشده است  
ترجمه متون داخل جداول ترجمه نشده است 
درج تصاویر در فایل ترجمه درج شده است 
درج جداول در فایل ترجمه درج شده است  
منابع داخل متن درج نشده است 
کیفیت ترجمه کیفیت ترجمه این مقاله متوسط میباشد 

 

فهرست مطالب

چکیده
مقدمه
روش اجرا
نمونه گیری از جمعیت بیماران
مجموعه نمونه واژینال و جداسازی G. vaginalis
تایید هویت باکتریایی از روی کشت و ترشحات واژینال با واکنش زنجیره پلیمرازی PCR و غربالگری ژن vly
ارزیابی مستعدپذیری داروی ضدمیکروبی
تحلیل آماری
شناسایی پیش فرض، تایید شناسایی G. vaginalis و غربالگری ژن vly توسط روش PCR
ارزیابی قابلیت مستعدپذیری داروی ضدمیکروبی
بحث
نتیجه گیری ها

 

بخشی از ترجمه
 چکیده
مقدمه: واژینوز باکتریال BV یک سندرم مرتبط به Gardnerella vaginalis می باشد و مشخصه آن عدم تعادل در مجموعه میکروبی واژنی است. این کار متمرکز بر ارزیابی الگوهای مستعدپذیری ضدمیکروبی و رخداد ژن واژینولیزین vly در G. vaginalis جداسازی شده از بیماران مبتلا به BV و غیر BV می باشد. 
روش اجرا: ترشحات واژن به طور تصادفی جمع اوری گردیده و برای جداسازی G. vaginalis فراوری شدند. سویه ها به طور پیش فرض توسط تست های بتاهمولیز و اکسیداز و کاتالاز شناسایی شدند. واکنش زنجیره پلیمرازی PCR برای تایید هویت باکتریال و برای شناسایی ژن vly اجرا گردید. الگوهای مستعدپذیری ضدمیکروبی تعیین شدند.
نتایج: از میان ۸۹ بیمار، G. vaginalis از ۴۲ نفر (۳۷ نفر مبتلا به BV و ۵ نفر بدون BV) جداسازی گردید، و ۲۰۴ سویه انتخاب شدند (۱۷۹ مبتلا به BV و ۲۵ نفر بدون BV). ژن vly در همه G. vaginalis جداسازی شده از زنان بدون BV و در ۹۸٫۳% باکتریهای جداسازی شده از زنان مبتلا به BV شناسایی گردید. مقاومت بالا برای آمپی سیلین (۵۴٫۴%) ، مترونیدازول (۵۹٫۸%)، تیمیدازول (۶۰٫۳%) و سکنیدازول (۷۱٫۶%) مشاهده گردید.
نتیجه گیری ها: مطالعات بیشتری برای مطرح کردن بهتر نقش G. vaginalis و ژن vly در آسیب شناسی BV مورد نیاز است.
 
۱- مقدمه
مجموعه میکروبی واژنی به عنوان یک گروه متنوع میکروارگانیسم ها تعریف شده است که در واژن بدون بیماریهای مسبب با درنظرگیری شرایط هموستاتیک منظم میزبان کلنی سازی شده است. واژینوز باکتریال یا BV یک سندرم پلی میکروبی مربوط به Gardnerella vaginalis بوده است که مشخصه آن عدم تعادل در یک مجموعه میکروبی واژنی سالم با افزایش باکتریهای غیرهوازی بوده است بویژه آنهایی که تولیدکننده H2O2 می باشد که منجر به شروع تخلیه واژنی بدبو شده است.
شیوع BV تعیین دشواری دارد چرا که نسبت بزرگی از زنان مبتلا بدون نشانه هستند و بدنبال درمان پزشکی نیستند، و ازاینرو در مطالعات قرار نگرفته اند. BV متداولترین علت تخلیه واژن در زنان به سن باروری بوده و در زنان سیاه پوست نسبت به زنان سفیدپوست، در زنانی که وسایل داخل رحمی IUD دارند، در مصرف کنندگان سیگار، در زنان با شرکای جنسی متعدد، و در بیماران مصرف کننده آنتی بیوتیک ها شایع تر می باشند.
میکروارگانیسم های غیرهوازی همراه با BV اساسا شامل G. vaginalis، Ureaplasma urealyticum، M. hominis، Mobiluncus spp.، Bacteriodes spp. و Prevotella spp. بودند. میکروارگانیسم های درگیر و محصولات آنها به طرز معنی داری بین زنان مبتلا به BV متفاوت بوده است و ریسک عفونت مجرای تناسبی بالایی نیز احتمالا بین افراد متغیر است. جداسازی G. vaginalis می تواند برای تشخیص BV استفاده نشود چرا که بخشی از مجموعه میکروبی واژن در بیش از نیمی از زنان سالم می باشد. یک غلظت بالای G. vaginalis اغلب با وجود BV همراه است. چون نشان داده شده است که تشخیص بالینی BV صدمه پذیر می باشد، انواع روشهای مختلف مطرح گردیده است مانند روشهای Amsel و Nugent که شامل مشاهدات بالینی و آزمایشگاهی بوده است. معیارهای Amsel به عنوان روش اصلی بالینی برای تشخیص BV استفاده شده است و نیازمند سه تا از چهار معیار ذیل می باشد: pH واژن بالاتر از ۴٫۵، وجود ترشح واژن سفید چسبنده، یافته سلولهای اپیتلیال واژن پوشیده با باکتری چسبنده، سلولهای نشانه، و رهایی آمین های فرّار بعد از افزودن پتاسیم هیدروکسید به مقدار کم به مایع واژن. به عنوان راه دیگری برای تشخیص بالینی براساس معیارهای Amsel، امتیاز Nugent برای ارزیابی مجموعه میکروبی واژن از طریق معاینه اسمیر واژن زیر یک میکروسکوپ مطرح گردیده است

 

بخشی از مقاله انگلیسی

Abstract

Introduction: Bacterial vaginosis (BV) is a syndrome related to Gardnerella vaginalis and is characterized by an imbalance in the vaginal microbiota. This work focused on the evaluation of antimicrobial susceptibility patterns and the occurrence of the vaginolysin (vly) gene in G. vaginalis isolated from BV and non-BV patients. Methodology: The vaginal secretions were collected randomly and processed for G. vaginalis isolation. The isolates were presumptively identified by β-hemolysis and oxidase and catalase tests. Polymerase chain reaction (PCR) was performed to confirm bacterial identity and to detect the vly gene. Antimicrobial susceptibility patterns were determined. Results: Of 89 patients, G. vaginalis was isolated from 42 (37 BV and 5 non-BV), and 204 isolates were selected (179 from BV and 25 nonBV). The vly gene was detected in all G. vaginalis isolated from non-BV women and in 98.3% of the bacteria from BV patients. High resistance was observed for ampicillin (54.4%), metronidazole (59.8%), tinidazole (60.3%) and secnidazole (71.6%). Conclusions: Further studies are needed to better address the role of G. vaginalis and the vly gene in BV pathogenesis.

۱ Introduction

Vaginal microbiota is defined as a diverse group of microorganisms that colonises the vagina without causing disease, considering the host’s regular homeostatic conditions [1]. Bacterial vaginosis (BV) is a polymicrobial syndrome mainly related to Gardnerella vaginalis, characterized by an imbalance in the healthy vaginal microbiota with an increase in anaerobic bacteria, particularly those producing H2O2, which leads to the onset of fetid vaginal discharge [2]. The prevalence of BV is difficult to determine, since a large proportion of infected women are asymptomatic and do not seek medical care, and are not therefore included in the studies. BV is the most common cause of vaginal discharge in women of reproductive age and is more common in black women than white, in those women with intrauterine devices (IUDs), in smokers, in women with multiple sexual partners, and in patients using antibiotics [3]. Anaerobic microorganisms associated with BV mainly include G. vaginalis, Ureaplasma urealyticum, M. hominis, Mobiluncus spp., Bacteroides spp., and Prevotella spp. The microorganisms involved and their products differ significantly between women with BV, and the risk of upper genital tract infections also probably varies between individuals [4]. The isolation of G. vaginalis may not be used for BV diagnosis because it is part of the vaginal microbiota of more than 50% of healthy women. A high concentration of G. vaginalis is often associated with the presence of BV [1].

As the clinical diagnosis of BV has been shown to be vulnerable, different methods have been proposed, such as those of Amsel and Nugent, which include clinical and laboratory observations [5]. Amsel criteria is used as the main clinical approach to BV diagnosis and requires three of the following four criteria: vaginal pH higher than 4.5; presence of adherent white vaginal discharge; finding of vaginal epithelial cells covered with adherent bacteria, the clue cells; and release of volatile amines following the addition of potassium hydroxide to a small amount of vaginal fluid [5,6]. As an alternative to the clinical diagnosis based on Amsel criteria, the Nugent score has been proposed to evaluate the vaginal microbiota through examination of vaginal smears under a microscope [7,8].

 

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا