این مقاله انگلیسی ISI در نشریه الزویر در 7 صفحه در سال 2011 منتشر شده و ترجمه آن 13 صفحه میباشد. کیفیت ترجمه این مقاله ارزان – نقره ای ⭐️⭐️ بوده و به صورت کامل ترجمه شده است.
دانلود رایگان مقاله انگلیسی + خرید ترجمه فارسی | |
عنوان فارسی مقاله: |
انتخاب های سخت: ایجاد تعادل بین حفظ تنوع زیستی و رفاه انسان |
عنوان انگلیسی مقاله: |
Hard choices: Making trade-offs between biodiversity conservation and human well-being |
|
مشخصات مقاله انگلیسی (PDF) | |
سال انتشار | 2011 |
تعداد صفحات مقاله انگلیسی | 7 صفحه با فرمت pdf |
رشته های مرتبط با این مقاله | محیط زیست، علوم اجتماعی |
گرایش های مرتبط با این مقاله | برنامه ریزی و علوم محیطی، زیستگاه ها و تنوع زیستی، آلودگی محیط زیست، تعاون و رفاه اجتماعی و مهندسی بهداشت محیط |
چاپ شده در مجله (ژورنال) | حفاظت بیولوژیکی – Biological Conservation |
کلمات کلیدی | سبک و سنگین کردن ها، توسعه، حفاظت از تنوع زیستی، سلامت بشر |
ارائه شده از دانشگاه | دانشگاه ایالتی آریزونا، ایالات متحده آمریکا |
رفرنس | دارد ✓ |
کد محصول | F1318 |
نشریه | الزویر – Elsevier |
مشخصات و وضعیت ترجمه فارسی این مقاله (Word) | |
وضعیت ترجمه | انجام شده و آماده دانلود |
تعداد صفحات ترجمه تایپ شده با فرمت ورد با قابلیت ویرایش | 13 صفحه با فونت 14 B Nazanin |
ترجمه عناوین تصاویر | ترجمه شده است ✓ |
ترجمه متون داخل تصاویر | ترجمه شده است ✓ |
درج تصاویر در فایل ترجمه | درج شده است ✓ |
منابع داخل متن | درج نشده است ☓ |
کیفیت ترجمه | کیفیت ترجمه این مقاله متوسط میباشد |
فهرست مطالب |
چکیده
1 مقدمه 2 نویدهای طفره آمیز برنده-برنده و نیاز به تفکر سبک و سنگین کردن 2-1 مسائل دستیابی به نتایج برنده-برنده 2-2 واکنش شدید به برنده-برنده 2-3 به سوی سبک و سنگین کردن ها و انتخابهای سخت 2-4 چالشها برای تفکر سبک و سنگین کردن 3 برخی اصول هدایت کننده برای کمک به تحلیل سبک و سنگین کردن ها و انتخاب های سخت 3-1 فرضیات پایه: سبک و سنگین کردن ها و انتخاب های سخت 3-2 اصل شماره یک: مقیاس 3-3 اصل شماره 2: زمینه 3-4 اصل شماره 3: چندگانه گرایی 3-5 اصل شماره 4: پیچیدگی 4 نتیجه گیری |
بخشی از ترجمه |
چکیده
راه حل های برنده-برنده که هر دو تنوع زیستی را حفظ می کند و سلامت انسان را ارتقا می دهد درک مشکلی دارد. سبک و سنگین کردن ها و انتخابهای سختی که متضمن می باشند، از هنجارها می باشند. از سال 2008، جنبش تحقیقاتی حفاظت پیشرفته در یک زمینه اجتماعی یا ACSC درباره سبک و سنگین کردن های پیچیده ای تحقیق کرده اند که بین اهداف سلامت انسان و حفاظت از تنوع زیستی و بین حفاظت و سایر برنامه های زمانی دیگر اقتصادی، سیاسی و اجتماعی بین مقیاسهای متعدد وجود دارد. حل و فصل سبک و سنگین کردن ها سخت است چون مسائل اجتماعی (که حفاظت یکی از آنهاست) می تواند در انواع شیوه های مجزا ادراک و فهمیده شود، که تحت تاثیر (تا اندازه ای تا بخشی) این امر می باشد که چگونه افراد بزرگ شده و اموزش می بینند، تجربیات زندگی آنه و گزینه هایی که با آن روبرویند. فرضیات از قبل موجود درباره رهیافت درست به حفاظت اغلب تفاوتهای مهم در هم قدرت و هم درک را مسدود می سازد و می تواند موفقیت مداخله های سیاستگزاری و برنامه ریزانه را محدود سازد. مناظره حفاظت جدید باعث چالشهایی برای طرفداران حفاظت می شود تا درباره زیانها، هزینه ها و انتخابهای سخت صریح باشند تا بتواند به طورآشکاری مورد بحث و مذاکره صادقانه قرار گیرد. عدم انجام چنین کاری منجر به انتظارات درک نشده و سرانجام کشمکش های لاینحل می شود. این مقاله به بررسی زمینه و محدودیتهای رهیافتهای برنده-برنده به حفاظت و سلامت انسان می پردازد، و چشم انداز رهیافت به چالشهای حفاظت را از لحاظ سبک و سنگین کردن ها و انتخابهای سخت مورد بحث قرار می دهد، و یک مجموعه اصول هدایت کننده ای را ارائه می دهد که می تواند برای جهت گیری تحلیل راهکاری و تبادل راجع به سبک و سنگین کردن ها کار کند.
1- مقدمه
در دنیای فقر پایدار، تسریع بهره برداری از منابع، و تغییر اب و هوا، چالشها در حفظ تنوع زیستی سیاره به نظر به طور روزافزونی غیرقابل تصور می آید. گونه ها و زیستگاه ها همچنان شروع به ناپدید شدن کرده و خدمات اکوسیستمی حیاتی برای سلامت حیوانات، گیاهان، و جوامع انسانی به یکسان به طور روزافزونی مختل شده است. درحالیکه از دست رفتن تنوع زیستی جهانی به خوبی مستندسازی شده است، یک مناظره قابل ملاحظه ای مین حوزه حفاظت درباره این مساله هست که چگونه به موثرترین شیوه ای پاسخ گویند.
با توجه به مجاورت جغرافیایی فقر انسان و ثروت بیولوژیکی، یک رهیافت مشهود طراحی پاسخ های مدیریتی است که تقویت کننده سلامت مردم محلی ضمن درنگ همزمان بر سر تخریب اکوسیستم ها باشد. طی چندین دهه گذشته انواع چنین رهیافتهای برنده-برنده ای برای حفاظت از تنوع زیستی جستجو شده است حین اینکه نیز توسعه اجتماعی و اقتصادی محلی را تحقق بخشد. منطق و بیان معانی برنده-برنده زیربنای تعدادی رهیافتها و برنامه های حفاظت متداول از جمله تهاتر قرض برای طبیعت، منابع استخراجی، حفاظت مبتنی بر جامعه، و پروژه های یکپارچه سازی شده حفاظت و توسعه می باشد. متاسفانه، ثبت چنین رهیافتهایی بنا به تصمیم مختلط است. یک مجموعه در حال گرداوری از شواهد به نظر می رسد که نشان می دهد که در بین انواع مکانها و زمینه ها، سبک و سنگین کردن ها می توند بین اهداف حفاظت مختلف (مانند تنوع زیستی و خدمات اکوسیستم) و بین زندگی انسان و حفاظت رخ دهد و رخ می دهد. با اینحال، نادر باقی می ماند که طیف کامل سبک و سنگین کردن های احتمالی در تبادلات با تامین کنندگان بودجه، سیاستگزاران، و عموم مردم تصدیق شده باشد یا اینکه به طور آشکار بحث شده باشد حین اینکه مداخله های حفاظت جستجو می شود. برعکس، فشار اعمال و عدم مطلوبیت (دست کم از یک نقطه نظر سیاستگزاران یا بخشندگان) تصدیق زیانهای احتمالی می تواند منجر به احساس طرفداران حفاظت به نیاز به سناریوهای برنده-برنده خوش بینانه درباره عملی بودن مطرح سازی برنامه های زمانی متعدد گردد. ناکامی در باز بودن و آشکار بودن درباره سبک و سنگین کردن ها با اینحساب زمانی می تواند رخ دهد که دست اندرکاران حفاظت خودشان کاملا از برخی از خلل های احتمالی یک سناریو یا پیشنهاد داده شده اگاه باشند. حین اینکه جنبش هایی که توسط خوش بینی برنده-برنده پیش رانده می شوند، مقیاس بندی و نسخه برداری می شوند، و حین اینکه واقعیت های سبک و سنگین کردن ها یا توسط عاملانی که انتظار برنده شدن دارند یا توسط کسانی که در معادله اصلا درنظرگرفته نشده اند، تجربه می شود، این مرحله به نظر برای یک چرخه ناقص از خوش بینی و رفع توهم تعیین شده است. تداوم تغذیه این چرخه به نفع نه طبیعت و نه مردم می باشد. یک چالش جدید و یک مجموعه جدید از مناظرات از اینرو برای طرفداران حفاظت از محیط زیست درحال ظهور است: یافتن راههایی برای شناسایی و تایید اشکار سبک و سنگین کردن ها و انتخابهای سختی که متضمن پیشبرد حفاظت در مکانهای خاص و از طریق رهیافتهای خاص می باشد. از اینرو تحلیل و تبادل راجع به سبک و سنگین کردن ها درون حفاظت و بین حفاظت و سایر اهداف اجتماعی چگونه باید پیش رود؟ بویژه چگونه می توان چنین تحلیل و تبادلی را به شیوه ای عملی ساخت که یک روزنه ای را برای مقابله با طیف کامل ارزشها و پویایی هایی فراهم می کند که آنچه که ممکن است از دست برود و آنچه بدست آید زمانی که تصمیمات حفاظت صورت می گیرد و اجر می شود، شکل دهد؟ بعد از بحث مفصلتر درباره زمینه و مسائل با رهیافت برنده-برنده به حفاظت، ما درباره ارزش تمرکز بر سبک و سنگین کردن ها و انتخاب های سخت در ارزیابی طرح ها و پیشنهادات برای پیشبرد حفاظت بحث می کنیم. انگاه یک مجموعه خاص از اصول هدایت کننده را مطرح می کنیم که طی روند دو ساله تحقیق، کارگاه ها، و بحث ها تدوین گردیده و اصلاح شده اند که می تواند برای جهت گیری بحثها و تحلیل راجع به سبک و سنگین کردن ها بکار گرفته شود. |
بخشی از مقاله انگلیسی |
Abstract Win–win solutions that both conserve biodiversity and promote human well-being are difficult to realize. Trade-offs and the hard choices they entail are the norm. Since 2008, the Advancing Conservation in a Social Context (ACSC) research initiative has been investigating the complex trade-offs that exist between human well-being and biodiversity conservation goals, and between conservation and other economic, political and social agendas across multiple scales. Resolving trade-offs is difficult because social problems – of which conservation is one – can be perceived and understood in a variety of disparate ways, influenced (in part at least) by how people are raised and educated, their life experiences, and the options they have faced. Pre-existing assumptions about the “right” approach to conservation often obscure important differences in both power and understanding, and can limit the success of policy and programmatic interventions. The new conservation debate challenges conservationists to be explicit about losses, costs, and hard choices so they can be openly discussed and honestly negotiated. Not to do so can lead to unrealized expectations, and ultimately to unresolved conflict. This paper explores the background and limitations of win–win approaches to conservation and human well-being, discusses the prospect of approaching conservation challenges in terms of trade-offs and hard choices, and presents a set of guiding principles that can serve to orient strategic analysis and communication regarding trade-offs. 1 Introduction In a world of persistent poverty, accelerating resource extraction, and climate change, the challenges to conserving the planet’s biodiversity seem increasingly insurmountable. Species and habitats continue to disappear and the ecosystem services vital to the health of animal, plant, and human communities alike are increasingly disturbed. While the loss of global biodiversity is well documented, there is considerable debate within the conservation field about how to respond most effectively (Wells and McShane, 2004; Agrawal and Redford, 2006; Brockington et al., 2006; Wilkie et al. 2006; Roe 2008). Given the geographic juxtaposition of human poverty and biological wealth (Sanderson et al., 2002; Sanderson, 2005; Redford and Fearn, 2007), one obvious approach is to design management responses that enhance the well-being of local people while simultaneously halting the destruction of ecosystems. Over the past several decades a variety of such ‘‘win–win” approaches have sought to conserve biodiversity while also furthering local social and economic development. The logic and rhetoric of win– win underlies a number of popular conservation approaches and programs, including debt-for-nature swaps, extractive reserves, community-based conservation, and integrated conservation and development projects. Unfortunately, the record of such approaches is decidedly mixed. A gathering body of evidence seems to indicate that, across a variety of places and contexts, trade-offs can and do occur between different conservation objectives (such as biodiversity and ecosystem services), and between human livelihoods and conservation (Faith and Walker, 2002; Adams et al., 2004; Brown, 2004; McShane and Wells, 2004; Garnett et al. 2007; Cheung and Sumaila, 2008; Sunderland et al., 2008; Chhatre and Agrawal, 2009; Dahlberg and Burlando, 2009; Sandker et al., 2009; but see also Nelson et al., 2009). Yet it remains rare that the full range of possible trade-offs are acknowledged in communications with funders, policy-makers, and the public, or explicitly discussed as conservation interventions are sought. On the contrary, the pressure to act, and the undesirability – at least from a politicians’ or donors’ point of view – of acknowledging possible downsides and losses can lead conservationists to feel the need to offer optimistic win–win scenarios about the feasibility of addressing multiple agendas. Failing to be open and explicit about trade-offs can thus occur even when conservation practitioners are themselves quite aware of some of the potential downsides of a given scenario or proposal. As initiatives propelled by win–win optimism are scaled-up and replicated, and as the realities of trade-offs are experienced either by actors expecting to ‘‘win” or by those not considered in the equation at all, the stage seems set for a vicious cycle of optimism and disenchantment (Wells and McShane, 2004). To continue to feed this cycle benefits neither nature nor people. A new challenge, and a new set of debates, therefore, is emerging for conservationists: to find ways to identify and explicitly acknowledge the trade-offs and hard choices that are involved in advancing conservation in specific places and through specific approaches. So how should analysis and communication regarding tradeoffs within conservation, and between conservation and other social goals proceed? In particular, how can such analysis and communication operate in a way that provides an opening for grappling with the full range of values and dynamics that shape what may be lost and what gained when conservation decisions are made and implemented? After discussing in more detail the background and problems with the win–win approach to conservation, we discuss the value of focusing on trade-offs and hard choices in the evaluation of plans and proposals for advancing conservation. We then pose a specific set of guiding principles, developed and refined over the course of 2 years of research, workshops, and discussions, that can serve to orient discussions and analysis regarding trade-offs. |