دانلود رایگان ترجمه مقاله بررسی الگوهای تجویز آنتی بیوتیک ها در درمان عفونت های دستگاه تنفسی تحتانی – الزویر ۲۰۱۶
دانلود رایگان مقاله انگلیسی + خرید ترجمه فارسی | |
عنوان فارسی مقاله: |
مطالعه الگوهای تجویز آنتی بیوتیک ها در درمان عفونت دستگاه تنفسی تحتانی در بیمارستان سوهاج |
عنوان انگلیسی مقاله: |
Study of prescription patterns of antibiotics in treating lower respiratory tract infections at Sohag Chest Hospital |
|
مشخصات مقاله انگلیسی (PDF) | |
سال انتشار | ۲۰۱۶ |
تعداد صفحات مقاله انگلیسی | ۱۳ صفحه با فرمت pdf |
رشته های مرتبط با این مقاله | پزشکی |
گرایش های مرتبط با این مقاله | پزشکی ریه یا پولمونولوژی |
چاپ شده در مجله (ژورنال) | مجله مصری بیماری های قفسه سینه و بیماری سل – Egyptian Journal of Chest Diseases and Tuberculosis |
کلمات کلیدی | عفونت دستگاه تنفسی تحتانی، آنتی بیوتیک ها، بیمارستان سوهاگ چست |
ارائه شده از دانشگاه | گروه سینه، دانشکده پزشکی، دانشگاه Ain Shams، قاهره، مصر |
رفرنس | دارد ✓ |
کد محصول | F1140 |
نشریه | الزویر – Elsevier |
مشخصات و وضعیت ترجمه فارسی این مقاله (Word) | |
وضعیت ترجمه | انجام شده و آماده دانلود |
تعداد صفحات ترجمه تایپ شده با فرمت ورد با قابلیت ویرایش | ۲۸ صفحه با فونت ۱۴ B Nazanin |
ترجمه عناوین تصاویر و جداول | ترجمه شده است ✓ |
ترجمه متون داخل تصاویر | ترجمه شده است ✓ |
ترجمه متون داخل جداول | ترجمه شده است ✓ |
درج تصاویر در فایل ترجمه | درج شده است ✓ |
درج جداول در فایل ترجمه | درج شده است ✓ |
منابع داخل متن | به صورت عدد درج شده است✓ |
کیفیت ترجمه | کیفیت ترجمه این مقاله متوسط میباشد |
توضیحات | یک بخش این مقاله به صورت خلاصه ترجمه شده است |
فهرست مطالب |
چکیده
مقدمه بیماران و روش ها روش شناسی آماری نتایج بیماران پزشکان بحث نتیجه گیری توصیه ها |
بخشی از ترجمه |
چکیده
چکیده
سابقه و هدف: هر ساله بسیاری از افراد به عفونت دستگاه تنفسی حاد(RTI) مبتلا می شوند. RTI رایج ترین مسئله حاد می باشند که برای آن ها مراقبت های اولیه نیاز است. مدیریت عفونت دستگاه تنفسی حاد در گذشته بر توصیه برای درمان آنتی بیوتیکی فوری عفونت های باکتریایی حاد احتمالی متمرکز بوده است. هدف: مطالعه الگو های تجویز آنتی بیوتیک ها در درمان عفونت دستگاه تنفسی تحتانی در بیمارستان سینه سوهاج مصر بیماران و روش ها: این مطالعه شامل ۵۰ بیمار بزرگ سال بستری با عفونت دستگاه تنفسی تحتانی حاد پذیرش شده در بیمارستان سوهاج چست و ۲۰ پزشک سینه در همان بیمارستان بود. مطالعه بر اساس جمع آوری داده ها از پرسش نامه توزیع شده بین پزشکان بود. ۵۰ بیمار در معرض معاینه و نیز بررسی تاریخچه پزشکی کامل، اشعه ایکس سینه و انتی بیوتیک های دریافت شده و نیز شیوه تجویز، مدت در مان و درمان های سوییچ قرار گرفتند. نتایج: چهل درصد پزشمکان کتاب ها و سی درصد شرکت های دارویی را منبع اطلاعاتی اصلی در مورد انتی بیوتیک ها در نظر گرفتند.۹۵ درصد متخصصان و پزشکان از AB تجربی استفاده می کردند. ۶۰ درصد پزشکان تجربه خود را به عنوان منبعی برای تجویز AB می دانستند. تقریبا همه پزشکان وجود بیماری ها و اختلالات همراه را در طی تجویز AB در نظر گرفته اند. هشتاد درصد پزشکان شدت عفونت را مهم ترین فاکتور موثر بر مسیر تجویز AB می دانستند. نتایج هم چنین نشان داد که ۴۵ درصد پزشکان کینولون را رایج ترین AB تجویز شده برای درمان تجربی می دانند. ۵۰ درصد از آن ها مدت زمان ۴ تا ۷ روزه را برای درمان تجربی در نظر گرفتند.۶۵ درصد پزشکان بهبود وضعیت عمومی را مهم ترین عامل در تعیین کارایی و اثر بخشی AB در نظر گرفتند.۴۰ درصد پزشکان مدت زمان ۲-۳ روزه را برای ارزیابی کارایی AB تجویز شده کافی می دانستند. ۵۰ درصد پزشکان در این مطالعه، در صورتی که AB قبلا غیر موثر بود آن را تجویز نمی کردند. این مطالعه نشان داد که بیشتر پزشکان مطمئن هستند که AB تجویز شده واقعا به بیمار داده می شد.بیشتر پزشکان از بیمار قبل از تجویز AB می پرسیدند که ایا بیمار به AB خاصی حساسیت دارد یا نه. ۷۵ درصد پزشکان از بیمار در مورد تاریخچه AB در سه ماه اخیر سوال می کردند. در۵۰ درصد پزشکان، تصمیم برای تجویز AB منوط به تصمیم بیمار بود نتیجه گیری: عملیات و شیوه های تجویز AB باید به منظور فرموله سازی منطق قابل قبول با هدف بهبود وضعیت جهانی استفاده از انتی بیوتیک ها ارزیابی شود. بسیاری از نکات باید در نظر گرفته شود نظیر افزایش آگاهی پزشکان در مورد دستور االعمل های مختلف پذیرفته شده. ۱- مقدمه
آنتی بیوتیک ها قدیمی ترین داروی کشف شده برای مبارزه با میکروارگانیسم های خاص نظیر باکتری ها و قارچ ها می باشند. اگرچه طرح های طبقه بندی زیادی برای انتی بیوتیک ها بر اساس طیف باکتریایی (گسترده در مقابل محدود) و یا مسیر تجویز (تزریقی در مقابل دهانی در مقابل موضعی)، و یا نوع فعالیت (باکتریوساید در برابر باکتریو استاتیک ) وجود دارد مفید ترین آن ها بر اساس ساختار شیمیایی است. آنتی بیوتیک های درون یک کلاس ساختاری الگوی مشابهی از کارایی ، سمیت و نیز پتانسیل الرژیک نشان می دهند(۱).
آنتی بیوتیک ها رایج ترین دارو های تجویز شده در میان بیماران بستری بوده و نگرانی هایی در خصوص استفاده بیش از حد از عوامل ضد میکروبی وجود دارد که موجب ظهور ارگانیسم های مقاوم به آنتی بیوتیک می شود(۲). شیوع جهانی مقاومت آنتی میکروبی به یک مسئله جدی تبدیل شده است و تاکید ویژه ای بر ICU به دلیل افزایش تجویز رژیم های انتی میکروبی غیر موثر مرتبط با مرگ ومیر و اختلال بالا وجود دارد(۳). آنتی بیوتیک ها اغلب اولین درمان در عفونت های دستگاه تنفسی تحتانی هستند با این حال در عفونت های ویروسی استفاده نمی شوند. استفاده از انتی بیوتیک مناسب بر اساس نوع عفونت و اطمینان از تغییر در مان با تغییر ماهیت عفونت ها و مقاومت نوظهور به درمان ها لازم است(۴). تعدادی از عفونت های حاد و مزمن وجود دارند که دستگاه تنفسی تحتانی را تحت تاثیر قرار می دهند. دو مورد از رایج ترین عفونت ها شامل برونشیت و ذات الریه می باشند(۵). عفونت های تنفسی حاد از عوامل رایج مرگ و میر و بیماری در جامعه می باشند. علاوه بر اثر اجتماعی مهم،ARI از عوامل اصلی درمان پزشکی و مصرف آنتی بیوتیک ها می باشند(۷). |
بخشی از مقاله انگلیسی |
Abstract Background: Most people will develop an acute respiratory tract infection (RTI) every year. RTIs are also the commonest acute problem dealt with in primary care – the ‘bread and butter’ of daily practice. Management of acute RTIs in the past concentrated on advising prompt antibiotic treatment of presumptive bacterial infections. Objective: To study the prescription patterns of antibiotics in treating lower respiratory tract infections at Sohag Chest Hospital. Patients and methods: This study included 50 adult in-patients with lower respiratory tract infections admitted at Sohag Chest Hospital and 20 chest physicians working at the same hospital. The study depended upon collecting data from a questionnaire directed to the chest physicians. The 50 patients were subjected to full medical history and examination, chest X-rays and antibiotics received as regards the route of administration, duration of treatment and possible switch therapy. Results: Forty percent of the physicians considered text books and thirty percent of the physicians considered pharmaceutical companies as a main source of information about antibiotics. Ninety-five percent of physicians used to prescribe AB empirically. Sixty percent of physicians considered their own experience as a reference for empirical AB prescription. Almost all of the physicians considered the presence of co-morbid diseases during AB prescription. Eighty percent of physicians considered the severity of infection as the most important factor affecting the route of AB administration. The results also showed that forty-five percent of physicians considered quinolones as the most common AB prescribed for empirical therapy. Fifty percent of physicians considered the 4–۷ day duration for empirical therapy. Sixty-five percent of physicians considered improvement of general condition as the most important factor in determining the efficacy of AB prescribed. Forty percent of physicians considered 2–۳ day duration was enough to assess the efficacy of AB prescribed. Fifty percent of physicians included in the study changed the AB group in case the prescribed AB was ineffective. The study showed that a majority of physicians used to make sure that the prescribed AB was the one actually given to the patient. Most of the physicians used to ask the patient before prescribing the AB if he was sensitive to a certain AB. Seventy-five percent of physicians used to ask the patient about AB history in the last 3 months. As regards fifty percent of physicians, their AB prescription decision might be sometimes affected by the patient. Conclusions: AB prescription practices need to be well evaluated in order to formulate an acceptable rationale aiming at improving the global situation of antibiotic use. Many points have to be taken into consideration such as increasing awareness of physicians about different widely accepted guidelines. ۱ Introduction Antibiotics are of the oldest discovered drugs that combat specific micro organisms like bacteria and fungi. Although there are several classification schemes for antibiotics, based on bacterial spectrum (broad vs. narrow) or route of administration (injectable vs. oral vs. topical), or type of activity (bactericidal vs. bacteriostatic), the most useful is based on the chemical structure. Antibiotics within a structural class will generally show similar patterns of effectiveness, toxicity and allergic potential [1]. Antibiotics are the most frequently prescribed drugs among hospitalized patients and there are reported concerns about the continuous indiscriminate and excessive use of antimicrobial agents that promote the emergence of antibiotic-resistant organisms [2]. The global spread of antimicrobial resistance has become a pressing problem, with a focus on the ICU due to the increasing administration of ineffective antimicrobial regimens associated with greater morbidity and mortality [3]. Antibiotics are often thought to be the first line treatment in lower respiratory tract infections; however, these are not indicated in viral infections. It is important to use an appropriate antibiotic selection based on the infecting organism and to ensure this therapy changes with the evolving nature of these infections and the emerging resistance to conventional therapies [4]. There are a number of acute and chronic infections that can affect the lower respiratory tract. The two most common infections are bronchitis and pneumonia [5]. Acute respiratory infections (ARIs) are common and cause significant morbidity and contribute significantly to the overall disease load on the community [6]. In addition to their important social impact, ARIs are frequent causes of medical care and consumption of antibiotics [7]. |