دانلود رایگان ترجمه مقاله وزن هنگام تولد و لکنت زبان – الزویر 2014

 

دانلود رایگان مقاله انگلیسی + خرید ترجمه فارسی
عنوان فارسی مقاله:

وزن هنگام تولد و لکنت زبان: شواهدی از سه گروه تولد

عنوان انگلیسی مقاله:

Birth weight and stuttering: Evidence from three birth cohorts

 
 
 
 
 

 

مشخصات مقاله انگلیسی (PDF)
سال انتشار 2014
تعداد صفحات مقاله انگلیسی 9 صفحه با فرمت pdf
رشته های مرتبط با این مقاله پزشکی
گرایش های مرتبط با این مقاله پزشکی کودکان و روانپزشکی
چاپ شده در مجله (ژورنال) مجله اختلالات روانی – Journal of Fluency Disorders
کلمات کلیدی وزن هنگام تولد، لکنت زبان، گروه تولد
ارائه شده از دانشگاه دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه شرق انگلستان
رفرنس دارد 
کد محصول F1046
نشریه الزویر – Elsevier

 

مشخصات و وضعیت ترجمه فارسی این مقاله (Word)
وضعیت ترجمه انجام شده و آماده دانلود
تعداد صفحات ترجمه تایپ شده با فرمت ورد با قابلیت ویرایش  17 صفحه با فونت 14 B Nazanin
ترجمه عناوین تصاویر و جداول ترجمه شده است ✓ 
ترجمه متون داخل تصاویر ترجمه نشده است  
ترجمه متون داخل جداول ترجمه نشده است 
درج تصاویر در فایل ترجمه درج شده است  
درج جداول در فایل ترجمه درج شده است 
منابع داخل متن به صورت انگلیسی درج شده است  
کیفیت ترجمه کیفیت ترجمه این مقاله متوسط میباشد 

 

فهرست مطالب
چکیده
1  مقدمه
2. روش
2.1. منابع داده ها
2.1.1. مطالعه رشد ملی کودک (NCDS  NCDS)
2.1.2. مطالعه گروه بریتانیا 1970  (BCS70) 
2.1.3. مطالعه هم گروهی هزاره (MCS) 
2.2 تحلیل ها
2.3 بازنگری اخلاقی
3. نتایج
3.1 تحلیل های لکنت کودکی: داده ها از هم گروه های MCS, BCS70  و  NCDS
3.2 تحلیل های لکنت های پایدار: داده های از هم گروه های BCS70  و  NCDS
4. بررسی و بحث 
 

 

بخشی از ترجمه
چکیده
هدف: مطالعات قبلی, نتایج متناقضی را با توجه به ارتباط بین وزن هنگام تولد و رشد لکنت زبان تولید کرده اند. پژوهش حاضر به دنبال تعیین این مورد است که آیا وزن هنگام تولد با دوران کودکی و / یا لکنت زبان نوجوانان در سه نمونه از گروه تولد بریتانیا مرتبط است یا خیر.
روش ها: تجزیه و تحلیل رگرسیون لجستیک روی داده ها از Millenium Cohort Study (MCS)، British Cohort Study  (BCS70)  و مطالعه ملی رشد کودک (NCDS NCDS)، انجام شد که گروه های تشکیل شده اولیه آن بیش از 56000 نفر بودند. متغیرهای خروجی, لکنت زبان گزارش شده-والدین در دوران کودکی یا نوجوانی بودند؛ پیش بینی کنندگان، بر اساس تحقیقات قبلی، وزن هنگام تولد، جنس، وضعیت های مختلف تولد، امتیاز واژگان و سطح تحصیلات مادر بود. به عنوان یک متغیر پیوسته و به عنوان یک متغیر رده ای, وزن هنگام تولد (وزن کم هنگام تولد، <2500 گرم, محدوده طبیعی؛ وزن بالای تولد، ≥4000 گرم) استفاده شد. تجزیه و تحلیل های جداگانه به منظور تعیین تاثیر وزن هنگام تولد و پیش بینی کنندگان دیگر در لکنت زبان در دوران کودکی (به ترتیب سن 3، 5 و 7 و MCS، BCS70  و NCDS،) و یا در سن 16 سالگی، زمانی که رشد لکنت زبان به احتمال زیاد مداوم است, انجام شدند.
نتایج: هیچ کدام از تجزیه و تحلیل های چند متغیره, یک ارتباط بین وزن هنگام تولد و لکنت زبان گزارش شده والدین را نشان نداد. جنسیت, یک پیش بینی کننده قابل توجه لکنت زبان در تمام تجزیه و تحلیل ها بود که مردان 1.6-3.6 برابر بیشتر از زنان لکنت داشتند.
نتیجه گیری: نتایج نشان می دهند که وزن هنگام تولد، یک پیش بینی کننده مفید بالینی دوران کودکی و یا لکنت زبان مداوم نیست.
1 مقدمه
بسیاری از مطالعات اقدام به شناسایی عوامل خطر مرتبط با لکنت زبان نمودند, مثلاًAndrews and Harris (1964), Ardila, Bateman, and Ni˜no (1994), Berry (1938a,b), Cook, Howell, and Donlan, (2013), Craig, Hancock, Tran, Craig, and Peters (2002), Howell (2013), Howell and Davis (2011), Johnson (1955), Månsson (2000), Reilly et al. (2009) and Yairi and Ambrose (2013). Packman (2012) یک مدل از رشد لکنت زبان را پیشنهاد داد که فرضیه اصلی آن اینست که علت اساسی این اختلال, نقص عصبی است. این فرضیه با یافته های بسیاری از مطالعات اخیر سازگار است که ناهنجاری های ساختاری و عملکردی در مغز افرادی که لکنت داشتند را گزارش نموده اند (Chang, Erickson, Ambrose, Hasegawa-Johnson, & Ludlow, 2008; Chang, Horwitz, Ostuni, Reynolds, & Ludlow, 2011; Cykowski, Fox, Ingham, Ingham, & Robin, 2010; Watkins, Smith, Davis, & Howell, 2008). یک عامل خطر برای توسعه عصبی غیر طبیعی, وزن هنگام تولد (Walhovd، Fjell، و Brown، 2012) است. وزن کم هنگام تولد به خوبی به عنوان یک عامل اصلی تعیین کننده مرگ و میر، مرگ و ناتوانی در نوزادی و کودکی مستندسازی شده است و نیز تاثیر طولانی مدت بر سلامت در زندگی بزرگسالی دارد (سازمان بهداشت جهانی، 1992). وزن بالا در هنگام تولد می تواند با عوارض حین زایمان مرتبط شود (Zhang و همکاران، 2008). هر کدام از این تغییرات ممکن است بر توسعه عصبی که می تواند به لکنت زبان منجر شود تاثیر داشته باشد.
دو مطالعه اخیر, نتایج متناقضی در مورد ارتباط بین وزن هنگام تولد و رشد لکنت زبان گزارش نموده اند. Reilly و همکاران (2009) از یک نمونه گروه تولد 1612 کودک برای شناسایی عوامل لکنت زبان-درمانگر تشخیص داده شده در 158 کودک 3 ساله استفاده نمودند. و همچنین وزن هنگام تولد، آنها نفوذ و خوی کودک، رشد زبان، سلامت روان مادران، آموزش مادران، جنس، وضعیت زودرس تولد، تولد، جفت، وضعیت اجتماعی و اقتصادی، و سابقه خانوادگی لکنت زبان را مورد بررسی قرار دادند. آنها دریافتند که اعضای گروه (CMS) که در سن 3 سالگی لکنت داشتند, به احتمال بیشتری نسبت به دیگر سیستم های مدیریت محتوا (CMها), مرد بودند، یک دوقلو بودند، دارای یک نمره واژگان بالا در سن 2 سال بودند، و فرزند یک مادر بسیار تحصیلکرده بودند. وزن زمان تولد نوزادان یک پیش بینی کننده قابل توجه از لکنت زبان در مطالعه آنها نینبودست.
در مقابل، Boulet، Schieve و Boyle (2011), یک ارتباط بین وزن هنگام تولد و لکنت زبان یافتند. آنها رابطه بین وزن هنگام تولد و چند اختلال رشد، از جمله لکنت زبان را در یک نظرسنجی از والدین ایالات متحده یافتند که 87578 کودکان از سنین 3-17 سال را مورد مطالعه قرار دادند؛ حدود 25٪ آنها 03- 05 سال بود. داده های گزارش شده والدین شامل وزن تولد کودک و این مورد بود که آیا کودک در طول سال گذشته به لکنت افتاده بوده یا خیر. در تحلیل های خود از همه اختلالات تکاملی، نویسندگان از این عامل گزارش نمودند: سن، جنس، نژاد، درآمد خانوار، آموزش مادران و سال بررسی. با استفاده از وزن تولد 3500-3999 گرم به عنوان دسته مرجع، آنها دریافتند که وزن های هنگام تولد تا حدود 2999 گرم بین 1.3 و 3.0 برابر احتمال بیشتر با لکنت زبان مرتبط دارند.
یکی از تفاوت های بین دو مطالعه که ممکن است این اختلاف را توضیح دهد, مربوط به محدوده های سنی مختلف شرکت کنندگان در دو مطالعه و اختلاف پتانسیل بین کودکانی است که از لکنت زبان بهبود یافتند و کسانی که لکنت زبان ماندگار داشتند. شاید وزن هنگام تولد, تنها یک پیش بینی کننده از رشد لکنت زبان پایدار است. از آنجا که میزان بالایی از بهبود خود به خودی در میان کودکان پیش دبستانی دارای لکنت وجود دارد (Ambrose, Cox, & Yairi, 1997; Yairi, Ambrose, Paden ، و Throneburg، 1996)، اکثر کودکان در نمونه Reilly و همکاران ( 2009) به احتمال زیاد بهبود یافتند. نمونه بسیار بزرگتر Boulet و همکاران (2011) شامل شرکت کنندگان در سنین نوجوانی بودند؛ از آنجا که اکثر، اگر نه همه، این شرکت کنندگان مسن تر که لکنت داشتند به یک دسته پایدار تعلق داشتند، نمونه Boulet و همکاران می تواند شامل نسبت بالاتری از شرکت کنندگان با لکنت زبان مداوم Reilly و همکاران است. متاسفانه، روش گزارش Boulet و همکاران در مورد داده ها, امکان بررسی را میسر نمی سازد.
هدف از مطالعه حاضر, تعیین رابطه بین وزن هنگام تولد و رشد لکنت زبان در سه گروه تولد مجموعه داده بریتانیا بود که شامل داده های بیش از 56000 شرکت کننده در مجموع بود. با استفاده از تجزیه و تحلیل های رگرسیون لجستیک باینری، ما برای کنترل عواملی تلاش نمودیم که Reilly و همکاران (2009) دریافت که آنها پیش بینی کنندگان قابل توجهی از لکنت زبان هستند. ما برای اولین بار رابطه بین وزن هنگام تولد را به علاوه این عوامل دیگر و لکنت زبان گزارش شده والدین در دوران کودکی در نظر گرفتیم. ما پس از آن این عوامل را در CMها در سن 16 سالگی در نظر گرفتیم، در مقایسه با کسانی که هنوز لکنت در این سن را با کسانی گزارش نمودند که هرگز لکنت آنها گزارش نشده است. بر اساس این استدلال در پاراگراف قبلی، ما فرض نمودیم که وزن هنگام تولد به طور معناداری با رشد لکنت زبان در سن 16 سالگی مرتبط است اما نه در طول دوران کودکی.
 

 

بخشی از مقاله انگلیسی

Abstract

Purpose Previous studies have produced conflicting results with regard to the association between birth weight and developmental stuttering. This study sought to determine whether birth weight was associated with childhood and/or adolescent stuttering in three British birth cohort samples. Methods Logistic regression analyses were carried out on data from the Millenium Cohort Study (MCS), British Cohort Study (BCS70) and National Child Development Study (NCDS), whose initial cohorts comprised over 56,000 individuals. The outcome variables were parent-reported stuttering in childhood or in adolescence; the predictors, based on prior research, were birth weight, sex, multiple birth status, vocabulary score and mother’s level of education. Birth weight was analysed both as a categorical variable (low birth weight, <2500 g; normal range; high birth weight, ≥4000 g) and as a continuous variable. Separate analyses were carried out to determine the impact of birth weight and the other predictors on stuttering during childhood (age 3, 5 and 7 and MCS, BCS70 and NCDS, respectively) or at age 16, when developmental stuttering is likely to be persistent. Results None of the multivariate analyses revealed an association between birth weight and parent-reported stuttering. Sex was a significant predictor of stuttering in all the analyses, with males 1.6–3.6 times more likely than females to stutter. Conclusion Our results suggest that birth weight is not a clinically useful predictor of childhood or persistent stuttering.

1. Introduction

Many studies have attempted to identify risk factors associated with stuttering; see, for example, Andrews and Harris (1964), Ardila, Bateman, and Nino˜ (1994), Berry (1938a,b), Cook, Howell, and Donlan, (2013), Craig, Hancock, Tran, Craig, and Peters (2002), Howell (2013), Howell and Davis (2011), Johnson (1955), Månsson (2000), Reilly et al. (2009) and Yairi and Ambrose (2013). Packman (2012) has proposed a model of developmental stuttering whose central hypothesis is that the fundamental cause of the disorder is a neural deficit. This hypothesis is consistent with the findings of many recent studies, which have reported structural and functional abnormalities in the brains of people who stutter (Chang, Erickson, Ambrose, Hasegawa-Johnson, & Ludlow, 2008; Chang, Horwitz, Ostuni, Reynolds, & Ludlow, 2011; Cykowski, Fox, Ingham, Ingham, & Robin, 2010; Watkins, Smith, Davis, & Howell, 2008). One risk factor for abnormal neural development is birth weight (Walhovd, Fjell, & Brown, 2012). Low birth weight is well documented as a major determinant of mortality, morbidity and disability in infancy and childhood and also has a long-term impact on health outcomes in adult life (World Health Organization, 1992). High birth weight can be associated with complications during childbirth (Zhang et al., 2008). Either of these variations might have an impact on neurological development that could lead to stuttering. Two recent studies have reported conflicting results regarding the association between birth weight and developmental stuttering. Reilly et al. (2009) used a birth cohort sample of 1612 children to identify the predictors of therapist-diagnosed stuttering in one hundred and fifty eight 3-year-olds. As well as birth weight, they examined the influence of child’s temperament, language development, maternal mental health, maternal education, sex, premature birth status, birth order, twinning, socio-economic status, and family history of stuttering. They found that cohort members (CMs) who stuttered at age 3 were significantly more likely than other CMs to be male, be a twin, have a high vocabulary score at 2 years of age, and be the child of a highly-educated mother. Birth weight was not a significant predictor of stuttering in their study. By contrast, Boulet, Schieve, and Boyle (2011) did find an association between birth weight and stuttering. They examined the relationship between birth weight and several developmental disorders, including stuttering, in a US parent survey that studied 87,578 children of ages 3–17 years; approximately 25% were 3–5 years old. The parent-reported data included the child’s birth weight and whether the child had stuttered during the previous year. In their analyses of all ofthe developmental disorders,the authors adjusted for the same factors: age, sex, race, household income, maternal education and year of survey. Using birth weights of 3500–3999 g as the reference category, they found that birth weights up to 2999 g were between 1.3 and 3.0 times more likely to be associated with stuttering. One difference between the two studies that might explain this discrepancy relates to the different age ranges of the participants in the two studies and potential differences between children who recover from stuttering and those whose stuttering is persistent. Perhaps birth weight is only a predictor of persistent developmental stuttering. Since there is a high rate of spontaneous recovery among pre-schoolers who stutter (Ambrose, Cox, & Yairi, 1997; Yairi, Ambrose, Paden, & Throneburg, 1996), the majority of the children in Reilly et al.’s (2009) sample would be likely to recover. Boulet et al.’s (2011) much larger sample included participants in their teens; since most, if not all, ofthese older participants who stuttered wouldbelong inthepersistent category,Boulet et al’s sample couldcontainahigherproportionofparticipants withpersistent stuttering than Reilly et al’s. Unfortunately, the way in which Boulet et al. report the data does not allow this possibility to be examined. The aim of the present study was to determine the relationship between birth weight and developmental stuttering in three British birth cohort data sets, which contain data from over 56,000 participants in total. Using binary logistic regression analyses, we attempted to control for the factors that Reilly et al. (2009) found to be significant predictors of stuttering. We first considered the relationship between birth weight plus these other factors and parent-reported stuttering during childhood. We then considered these factors in CMs at age 16, comparing those who were still reported to stutter at this age with those who had never been reported to stutter. Based on the reasoning in the previous paragraph, we hypothesised that birth weight would be significantly associated with developmental stuttering at age 16 but not during childhood.

 

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا