دانلود رایگان ترجمه مقاله تاثیر افشاگری مسئولیت اجتماعی شرکت ها روی عملکرد مالی (نشریه اسپرینگر ۲۰۱۶) (ترجمه رایگان – برنزی ⭐️)

تاثیر افشاگری مسئولیت اجتماعی شرکت ها روی عملکرد مالی: شواهدی از بخش بانکداری اسلامی GCC

The Impact of Corporate Social Responsibility Disclosure on Financial Performance: Evidence from the GCC Islamic Banking Sector

چکیده
مقدمه
همبستگی عملکرد اجتماعی و مالی شرکت: زمینه نظری

چکیده
این مقاله به بررسی رابطه میان مسئولیت پذیری شرکت (CSR) و عملکرد ملی برای بانکهای اسلامی در منطقه شورای همکاری خلیج یا GCC طی دوره ۲۰۰۰ الی ۲۰۱۴ با ایجاد داده های مربوط به CSR از طریق تحلیل افشاگری گزارشات سالیانه بانکهای نمونه برداری شده می پردازد. یافته های این مطالعه نشان می دهد که یک رابطه مثبت معنی دار بین افشاگری CSR و عملکرد مالی بانکهای اسلامی در کشورهی GCC وجود دارد. نتایج همچنین نشان می دهد که یک رابطه مثبت بین افشاگری CSR و عملکرد مالی اتی بانکهای اسلامی GCC وجود دارد، که احتمالا نشان می دهد که فعالیت های کنونی CSR که توسط بانکهای اسلامی در GCC انجام می گیرد می تواند اثری بلندمدت را بر عملکرد مالی شان داشته باشد. بعلاوه، علی رغم نشان دادن یک رابطه مثبت معنی دار میان سنجش کامپوزیت شاخص افشاگری CSR و عملکرد مالی، یافته ها هیچ گونه رابطه معنی دار آماری را بین ابعاد فردی شاخص افشاگری CSR و سنجش عملکرد کنونی مالی بجز برای بخش رسالت و بینش و محصولات و خدمات نشان نداده اند. مشابها، نتایج تجربی یک رابطه معنی دار و مثبتی را تنها میان بعد رسالت و بینش و عملکرد مالی اتی بانکهای بررسی شده نشان داده است.
۱٫ مقدمه
در سالهای اخیر، موضوع نظارت بر شرکت همچنان فضای برجسته روزافزونی را در اذهان عمومی در نتیجه شکست های شرکتهای تراز اول مانند Bargains، Lehman Brothers و سایرین و پیامدهای چنین شکست هایی به خود مشغول کرده است. با درنظرگیری این حقیقت که نظارت ضعیف بر شرکت می تواند اثری منفی بر اقتصادها و قابلیت ثبات سیستم های مالی داشته باشد و می تواند همچنین پیامدهای مشهود، جدی اجتماعی و محیطی داشته باشد، کانون توجه از شیوه معمول «انحصارا سهامداران» نسبت به نظارت بر شرکت به یک مدل نظارت بر شرکت وسیعتری تغییر کرده است که مسائل و اولویت های سهامداران را شناسایی می کند (Dusuki 2011, p. 6). چنین تغییری، براساس مدل جدید نظارت خوب بر شرکت یک مجموعه ملاحظات و ارزشهایی را در راهکار کسب و کر شرکتها از جمله بانکها لحاظ کرده است و شرکتها را ملزم به توجه به محیط وسیعتری که درون آن سازمان عمل می کنند و نیز در اولویت دادن مسئولیت پذیری اجتماعی شرکت یا CSR نموده است. این امر بدان معناست که شرکتها تقاضاهای ذی نفعان را از طریق عملکردهای CSR خود درک کرده و مطرح می کنند چرا که بنا به باور CSR در سطح ارزشها به نظارت مرتبط است و مرزها و مسئولیت پذیری های شرکت را در رابطه با دنیای گسترده سهامداران و مسئولیت پذیری های محیطی و اجتماعی خود تعیین می کند (Strandberg 2005, p. 4).
در پاسخ به پارادیگم در حال تغییر، تلاشهایی در کار بوده است که دربرگیرنده عملکردهای مختلف CSR روی برنامه های زمانی افزایش تعداد شرکتها در انواع بخشهای دنیا و اتخاذ نظارت مبتنی بر ارزش در رویارویی با منافع سهامداران اصلی و ثانویه می باشد(Perrini et al. 2011, p. 59). این روند جدید برای تعیین موقعیت شرکتها درون یک گروه وسیعتری از سهامداران از طریق فعالیتهای CSR بنا به بحث نتایج مثبتی را برای شرکتها و سازمانها از طریق افزایش وفاداری مشتریان، اراده به پرداخت قیمت های تخفیف دار و کاهش ریسک شهرت طی زمانهای بحران بدست داده است. در نتیجه، اینگونه بحث شده است که همه این نتایج مطلوب می تواند اثری مثبت بر عملکرد مالی یک شرکت مانند بهبود قابلیت سودآوری داشته باشد (Peloza and Shang 2011).
تعدادی از بانکها و موسسات مالی در سالهای اخیر شروع به اضافه کردن CSR به راهکارهای سازمانی و عملیاتی خود نموده اند. بخش بانکداری یک صنعت منحصر به فرد است و نقش آن این روزها فراتر از آوردن ثبات مالی به اقتصاد می باشد. این بخش اکنون مشغول ریشه دار کردن روندها و راهکارهای جدید است و خدمات لازم را برای مشتریان فراهم کرده و موانع جلوگیری کننده مالی را کاهش می دهد. بخش بانکداری قلب جامعه است و با اینحساب انتظار می رود که از لحاظ اجتماعی مسئولیت پذیرتر باشد (Chambers and Day 2009, p. 4). در نتیجه، متخصصان و دانشگاهیان دنیا به اهمیت عملکردهای CSR در بخش بانکداری اذعان دارند و درباره اش تحقیق کرده اند. در محیط اقتصادی رو به ظهور، برای دست اندرکاران واسطه امور مالی حیاتی است که مسائل اخلاقی، وجدانی و محیط زیستی را به عملکردهای تجاری خود اضافه کنند (Evangelinos et al. 2009, p. 167). بعبارت دیگر، بانکها با تقاضای عموم نسبت به افزایش شفافیت و مسئولیت پذیری خود از لحاظ مسئولیت پذیری اجتماعی در نتیجه تغییر هنجارها و انتظارات در جامعه به حرکت در می آیند. برای بخش بانکداری، پذیرفته شده است که مسئولیت پذیری از لحاظ اجتماعی در صنعت خدمات مالی یک مفهوم ریشه دار و عمیقی است (Scholtens 2009, p. 159).
در سالهای اخیر، بانکداری اسلامی به شکل روش اخلاقی احتمالی دیگری برای بانکداری و امور مالی پدیدار شده است که با منابع وابسته به هستی شناسی و شناخت شناسی اسلام شکل گرفته است. مشابه سایر مذاهب، اسلام مصلحت اجتماعی، نظارت خوب، اهمیت به محیط زیست و رفتار اخلاقی فردی و سازمانی، را در دل خود دارد (Asutay 2007, 2012, 2013). از اینرو، عملکرد CSR بنا به تعریف یک پیامد مورد نظر اخلاقیات اسلامی است چرا که اسلام به عنوان یک مذهب یک پارادیگم کنشگرانه و گسترده ای را برای ذی نفعان و سهامداران از طریق الزام یک تعهد اخلاقی برای شرکتها نسبت به جامعه طبق اخلاقیات بنیانی توصیه می کند. ازا ینرو، CSR از دیدگاه اسلامی، به عنوان بخشی از این پارادیگم نوین، یک مفهوم و عملکرد درونزاد می باشد، که بنا به تعریف انتظار می رود که یک بخش هستی گرایانه از هر شرکت اسلامی از جمله بانکهای اسلامی و موسسات مالی اسلامی باشد. بعبارت دیگر، اسلامی بودن بانکهای اسلامی، CSR را به عنوان بخشی از مفاد اخلاقی خود فراتر از عملکردهای مکانیکی شریعت یا مطیع قانون اسلامی بودن الزامی می سازد.
درحالیکه یک مجموعه فراوانی از تحقیقات وجود دارد که سعی داشته رابطه میان CSR و عملکرد مالی را در موسسات مالی مرسوم مورد بررسی قرار بدهد، تحقیقات اندکی وجود داشته است که این رابطه را در موسسات مالی اسلامی مورد بررسی قرار می دهد(Hassan et al. 2010; Arshad et al. 2012; Mallin et al. 2014). با اینحساب، این تحقیق با هدف بررسی رابطه میان افشاگری CSR و عملکرد مالی بانکهای اسلامی در ناحیه شورای همکاری خلیج (GCC) طی دوره ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۴ انجام شده است و این فرضیه را دارد که رابطه مثبتی میان این دو متغیر با اجرای علیت از افشاگری CSR به سمت عملکرد مالی وجود دارد.
برای ارزیابی افشاگری CSR در بانکهای اسلامی، گزارشات سالیانه بانکهای نمونه گیری شده GCC با استفاده از تحلیل محتوایی بررسی گردید. گزارشات سالیانه معمولا در متون افشاگری CSR استفاده شده است چرا که آنها اسناد اصلی هستند و هدفشان تبادل اطلاعات با سهامداران خارج از سازمان است، آنها تحت کنترل حسابرسان و حسابداران تهیه می شوند، و وسیعا در اختیار قرار گرفته و یک سنجش پایداری را عرضه می کنند (Tilt 1994, p. 57). در اجرای تحلیل افشاگری، این تحقیق یک شاخص بازتاب کننده انتظارات مربوط به CSR و نیز اخلاقیات اسلامی را ساخته است. سازه ابعاد و زیرابعاد شاخص افشاگری CSR براساس استانداردهای مربوط به CSR توسط سازمان حسابداری و حسابرسی برای موسسات مالی اسلامی یا AAIOFI می باشد (AAIOFI, 2010). وانگهی، مطالعات قبلی در زمینه افشاگری CSR از یک دیدگاه مالی اسلامی به عنوان راهنما استفاده شده است که شامل مطالعه Haniffa & Hudaib در سال ۲۰۰۷، Aribi & Gao در سال ۲۰۱۲ و Aribi & Arun در سال ۲۰۱۵ می شود. در نتیجه، شش تا از ابعاد اصلی انتخاب می شود: بیان رسالت و بینش، محصولات و خدمات، تعهد نسبت به کارمندان، تعهد نسبت به وام داران، تعهد نسبت به جامعه؛ ذکات (خیرات های واجب که توسط افرادی با بیش از سطح آستانه ثروت در خصوص برگرداندن حق جامعه به جامعه داده می شود) ؛ بودجه بندی برای امورات خیریه و نیکخواهی. همچنین باید گفت که برای اندازه گیری و محاسبه شاخص افشاگری CSR، از روش مطالعه Haniffa & Hudaib در سال ۲۰۰۷ استفاده شده است.
بقیه این مقاله به ترتیب ذیل سازماندهی شده است: این مقاله با یک بررسی کوتاه از متون موجود در بخش: همبستگی عملکرد اجتماعی و مالی شرکت: زمینه نظری، شروع می شود که بعد از آن هم زمینه نظری برای بحث در باره مدل تجربی و تدوین فرضیه در بخش تدوین فرضیه بدنبال خواهد آمد. بخش چارچوب تجربی و روش تحقیق نمایانگر روش تحقیق و طراحی استفاده شده در این مطالعه است درحالیکه در بخش مدل تجربی، مدل تجربی مطرح شده توضیح داده می شود. باز در بخش نتایج و بحث نتایج بدست آمده براساس مدل تجربی خواهد امد که بحث درباره دلالت های این یافته ها پس از آن می آید. بخش ازمون حساسیت ارائه دهنده نتایج رگرسیون نوین از لحاظ استحکام یافته های تجربی تعیین شده در بخش قبلی است. در اخر، دلالتهای سیاستگزاری کلیدی و پیشنهادات برای اجرای آتی صنعت بانکداری اسلامی در بخش نتیجه گیری این مقاله خواهد آمد.

Abstract

This paper examines the relationship between corporate social responsibility (CSR) and financial performance for Islamic banks in the Gulf Cooperation Council (GCC) region over the period 2000–۲۰۱۴ by generating CSR-related data through disclosure analysis of the annual reports of the sampled banks. The findings of this study indicate that there is a significant positive relationship between CSR disclosure and the financial performance of Islamic banks in the GCC countries. The results also show a positive relationship between CSR disclosure and the future financial performance of GCC Islamic banks, potentially indicating that current CSR activities carried out by Islamic banks in the GCC could have a long-term impact on their financial performance. Furthermore, despite demonstrating a significant positive relationship between the composite measure of the CSR disclosure index and financial performance, the findings show no statistically significant relationship between the individual dimensions of the CSR disclosure index and the current financial performance measure except for ‘mission and vision’ and ‘products and services’. Similarly, the empirical results detect a positive significant association only between ‘mission and vision’ dimension and future financial performance of the examined banks.

۱٫ Introduction

In recent years, the subject of corporate governance has begun to take an ever-increasing prominent space in the public sphere as a result of high profile corporate failures, such as Barings, Lehman Brothers and others, and the consequences of such failures. Taking into account the fact that poor corporate governance can negatively affect economies and the stability of financial systems and can also have tangible, serious social and environmental consequences, the focus has shifted from the conventional ‘shareholders only’ approach to corporate governance to a broader corporate governance model that identifies the issues and priorities of stakeholders (Dusuki 2011, p. 6). Such a shift, based on new model of good corporate governance, incorporates ethical considerations and values in the business strategy of corporations, including banks, making it necessary for corporations to be considerate of the wider environment within which the organisation operates and prioritise ‘corporate social responsibility’ (CSR). This means that corporations understand and address stakeholders’ demands though their CSR practices as it is believed that ‘‘CSR connects to governance at the values level, determining the boundaries and accountabilities of the company in relation to a broad universe of stakeholders and its social and environmental responsibilities’’ (Strandberg 2005, p. 4).

In responding to the changing paradigm, there have been attempts to include different CSR practices on the agendas of an increasing number of corporations in various parts of the world and to adopt value-based governance in meeting the interests of primary and secondary stakeholders (Perrini et al. 2011, p. 59). This new trend for locating corporations within a broader stakeholder group through CSR activities is argued to yield positive results for firms and organisations through increased customer loyalty, willingness to pay premium prices and lower reputational risk during times of crisis. Consequently, it is argued that all these favourable results can have a positive effect on the financial performance of a corporation, such as improved profitability (Peloza and Shang 2011).

A number of banks and financial institutions have in recent years begun to incorporate CSR within their organisational and operational strategies. The banking sector is a unique industry in society and its role nowadays goes far beyond bringing financial stability to the economy; it now involves establishing new trends and strategies, providing necessary services for customers and reducing financial exclusion. The banking sector is at the heart of society and thus it is expected to be more socially responsible (Chambers and Day 2009, p. 4). Consequently, professionals and academics worldwide have acknowledged and researched the importance of CSR practices in the banking sector. In the emerging economic environment, it is vital for financial intermediaries to integrate moral, ethical and environmental concerns in their business operations (Evangelinos et al. 2009, p. 167). In other words, banks are driven by public demand to increase their transparency and accountability with respect to social responsibility as a result of changing norms and expectations in society. For the banking sector, it is accepted that being socially responsible is as a deep-rooted concept in the financial service industry (Scholtens 2009, p. 159).

In recent years, Islamic banking has emerged as a potentially alternative ethical method of banking and finance, shaped by the ontological and epistemological sources of Islam. Similar to other religions, Islam has at its heart ‘social good’, ‘good governance’, ‘environmental concern’ and ‘ethical individual and organisational behaviour’ (Asutay 2007, 2012, 2013). Therefore, the practice of CSR is, by definition an intended consequence of Islamic ethics because Islam as a religion suggests a proactive and expanded stakeholders’ paradigm through enforcing a moral obligation of corporations towards society by substantive morality. Thus, CSR from an Islamic perspective, as part of the new paradigm, is an endogenised concept and practice, which by definition is expected to be an existential part of any Islamic corporation, including Islamic banks and financial institutions. In other words, the ‘Islamicity’ of ‘Islamic banks’ necessitates CSR as part of its moral substance beyond mechanical operations being Shari’ah or Islamic law compliant.

While there is a plethora of research that has attempted to investigate the relationship between CSR and financial performance in conventional financial institutions, there is scant research examining this relationship in Islamic financial institutions (see Hassan et al. 2010; Arshad et al. 2012; Mallin et al. 2014). Thus, this research aims to explore the relationship between CSR disclosure and the financial performance of Islamic banks in the Gulf Cooperation Council (GCC) region over the period 2000–۲۰۱۴, assuming that there is a positive relationship between these two variables with causality running from CSR disclosure towards financial performance.

To assess the CSR disclosure of Islamic banks, the annual reports of the sampled GCC banks were scanned using content analysis. Annual reports have frequently been used in the CSR disclosure literature as they are the main documents aimed at communicating information with external stakeholders, they are prepared under the control of auditors and accountants, they are widely available and they offer a consistent measure (Tilt 1994, p. 57). In conducting the disclosure analysis, this research constructed an index reflecting CSR-related expectations as well as Islamic ethics. The construction of the dimensions and subdimensions of the CSR disclosure index is based on the CSR-related standards developed by the Accounting and Auditing Organisation for Islamic Financial Institutions (AAIOFI 2010).1 Furthermore, the previous studies on CSR disclosure from an Islamic finance perspective studies are taken as a guide, which includes Haniffa and Hudaib (2007), Aribi and Gao (2012) and Aribi and Arun (2015). As a result, six major dimensions are selected: ‘mission and vision statement’, ‘products and services’, ‘commitment towards employees’, ‘commitment towards debtors’, ‘commitment towards society’; ‘zakah (compulsory alms giving by those beyond a threshold level of wealth in the sense of ‘returning the right of society to society’)’; charity and benevolent funding. It should also be noted that in measuring and calculating the CSR disclosure index, Haniffa and Hudaib’s (2007) method was pursued.

The rest of the paper is organised as follows: it begins with a short review of the existing literature in ‘‘Corporate Social and the Financial Performance Nexus: Theoretical Background’’ section, followed by the theoretical background for the discussion of the empirical model and the development of hypotheses in ‘‘Hypothesis Development’’ section. ‘‘Empirical Framework and Research Method’’ section presents the research method and design used in this study, while in ‘‘Empirical Model’’ section, the proposed empirical model is described. Further, ‘‘Results and Discussion’’ section presents the results obtained based on the empirical model followed by discussion on the implications of the findings. ‘‘Sensitivity Tests’’ section provides new regression results in respect of robustness of emprical findings established in the previous section. Finally, the key policy implications and suggestions for the future conduct of Islamic banking industry are presented in ‘‘Conclusion’’ section of this paper..

تاثیر افشاگری مسئولیت اجتماعی شرکت ها روی عملکرد مالی: شواهدی از بخش بانکداری اسلامی GCC

The Impact of Corporate Social Responsibility Disclosure on Financial Performance: Evidence from the GCC Islamic Banking Sector