دانلود رایگان ترجمه مقاله مکانیسم های عصبی زمینه ترک مورفین در بیماران معتاد (سال 2014)

مکانیسم های عصبی زمینه ترک مورفین در بیماران معتاد: یک بررسی

Neural mechanisms underlying morphine withdrawal in addicted patients: a review

چکیده
مقدمه
بازنگری نوشته ها
1 – وابستگی و تحمل (یا حدود تحمل) مورفین
2 – قطع مصرف مورفین
2 -1 – قطع مصرف مرفین و عملکرد مغز
2 -2 – اثر کلسیم بر ترک مورفین
2 -3 – گلوکوکورتیکوئیدها و ترک مورفین
2 -4 – کانابینوئید و ترک مورفین
2 -5 – مهار کننده های آدنوزین کیناز و ترک مورفین
2 -6 – مصرف همزمان نالبوفین، (کاپا-آگونیست) و مورفین
2 -7 – تحمل مورفین، پردردی القاء شده از ترک، و پاسخ های ایمنی التهابی ستون فقرات مرتبط با پروپنتوفیلین
2 -8 – علائم قطع مرفین و یک آگونیست گیرنده GABAB در در هسته لوکوس سرولئوس موش ها
2 -9 – علائم قطع مرفین و موسیمول در هسته لوکوس سرولئوس موش ها
2 -10 – علائم قطع مرفین و باکلوفن آگونیست گیرنده GABA B
2 -11 – میرایی ایبوگاین در ترک مورفین در موش ها: نقش گیرنده های گلوتامات N-متیل-داسپارتات –
2 -12 – کتورولاک مانع پردردی ناشی از ترک مکرر می شود اما تحمل به مرفین نخاعی را مهار نمی کند
نتیجه گیری

چکیده

مورفین یکی از قوی ترین آلکالوئیدها (شبه قلیاها) در تریاک است که دارای استفاده ها و الزامات پزشکی قابل توجه است و اولین اصل (ماده) فعال خالص شده از منبع گیاهی است. مورفین معمولاً برای تسکین درد متوسط تا شدید استفاده می شود زیرا به طور مستقیم بر روی سیستم عصبی مرکزی عمل می کند؛ با این وجود، سوء استفاده مزمن از آن تحمل و وابستگی جسمی را افزایش می دهد، که معمولاً به عنوان اعتیاد به مواد مخدر شناخته می شود. سندروم قطع مصرف مرفین, علائم فیزیولوژیکی و رفتاری است که از مواجهه طولانی با مرفین ناشی می شود. اکثر نواحی مغز, در پرهیز طولانی مدت و قطع مصرف حاد مورفین, کم کار می شوند. علاوه بر این، چندین مکانیسم عصبی به احتمال زیاد به قطع مصرف مورفین کمک می نمایند. بررسی حاضر, نوشته های مربوط به مکانیزم های عصبی اساسی قطع مصرف مورفین را خلاصه می کند. با وجود این واقعیت که قطع مصرف مرفین، یک فرایند پیچیده است، نشان داده شده است که مکانیسم های عصبی, نقش کلیدی در قطع مصرف مورفین دارند.
مقدمه
مورفین, اولین اصل (ماده) فعال خالص شده از منبع گیاهی (1،2) است. بررسی های رابطه فعالیت – ساختار آن, موجب کشف 200 مشتقات مورفین (به عنوان مثال، کدئین و داروهای مرتبط) و سنتز داروهای آنتاگونیست مشتق شده از مورفین شده است (به عنوان مثال، نالوکسان، نالترکسون و نالورفین) کشف کرده است (3). مرفین یک محصول طبیعی است، اما دارای پتانسیل بالا برای اعتیاد، تحمل، و وابستگی فیزیولوژیکی است. فرض می شود که وابستگی فیزیولوژیکی در چند ماه (4) توسعه می یابد. گیرنده های مورفین, گیرنده های مخدر هستند و با توجه به انتخاب خود در سنجش های اتصال و داروشناسی رده بندی می شوند (5) مانند گیرنده های- مو (6) و گیرنده های-دلتا (7). علاوه بر این، از میان تمام طبقات گیرنده های مواد مخدر، انواع کاپا, پیچیده ترین هستند (8).
مورفین به طور سنتی برای درمان درد شدید و مزمن (9)، به عنوان مثال تخلف انفارکتوس ميوکارد (MI) درد (10) مورد استفاده قرار گرفته است. همچنین فعالیت تنفسی و تنفس نامنظم را از بین می برد؛ با این حال، علت اصلی مرگ در مسمومیت مورفین, رکود تنفسی (3) است. به عنوان یک نتیجه از اتساع عروق محیطی، مقاومت محیطی ممکن است کاهش یابد. علاوه بر این، مورفین, ترشح روده را کاهش می دهد و جذب مایع روده را افزایش می دهد که یبوست (3) را به همراه می آورد. دوزهای بالای مورفین موجب مختل شدن ضربه زدن انگشت و توانایی حفظ یک سطح ثابت پایین از نیروی ایزومتریک (کنترل مختل شده موتور (محرک)) (11،12) می شود. همچنین نشان داده شد که مورفین نقش بسیار مهمی در یادگیری و حافظه (13) بازی می کند. یادگیری احترازی غیرفعال که به طور معمول توسط شاتل باکس (14) ارزیابی می شود، توسط مورفین (15) تحت تاثیر قرار می گیرد. سندروم قطع مصرف مورفین, از پاسخ سازگاری هادر سطوح مختلف با مکانیزم های مختلف ناشی می شود. اگر چه چندان شناخته شده نیست، تا کنون نشان داده شده است که چندین مکانیسم عصبی در قطع مصرف مورفین نقش دارند. این مقاله، به بررسی یافته ها در مورد پدیده ترک (قطع مصرف) و مکانیزم های موثر بر آن. می پردازد.
نتیجه گیری
تقویت مثبت و منفی به عنوان مولفه های کلیدی در بسیاری از انواع اعتیاد به مواد مخدر, حاضر هستند. استفاده مداوم از مواد مخدر از تقویت مثبت مصرف دارو نشات می گیرد و تقویت منفی از ترک همراه با ترک مواد مخدر ناشی می شود. مکانیسم دوپامین مزوکورتیکولیمبیک، که منشا آن در منطقه تگمنتوم شکمی است و در مناطق ترمینال مانند قشر جلوی مغزی، آمیگدال و آکومبنس ظاهر می شود، یک شبکه عصبی مهم است که در آن انطباقات عصبی ناشی از مواد مخدر رخ می دهد، و به دو نوع تقویت منجر می شود. تاثیرات تقویتی سوء مصرف مواد به افزایش انتقال عصبی دوپامینرژیک (62) در ACB (63) کمک می کند. اهرم فشار حیوانات به منظور حفظ نرخ افزایش یافته DA نسبت به خود-تزریق کوکائین (64) رخ می دهد. با این حال، نرخ های کاهش یافته DA با خروج مرفین (65) مرتبط است.

Abstract

Morphine is one of the most potent alkaloid in opium, which has substantial medical uses and needs and it is the first active principle purified from herbal source. Morphine has commonly been used for relief of moderate to severe pain as it acts directly on the central nervous system; nonetheless, its chronic abuse increases tolerance and physical dependence, which is commonly known as opiate addiction. Morphine withdrawal syndrome is physiological and behavioral symptoms that stem from prolonged exposure to morphine. A majority of brain regions are hypofunctional over prolonged abstinence and acute morphine withdrawal. Furthermore, several neural mechanisms are likely to contribute to morphine withdrawal. The present review summarizes the literature pertaining to neural mechanisms underlying morphine withdrawal. Despite the fact that morphine withdrawal is a complex process, it is suggested that neural mechanisms play key roles in morphine withdrawal.

Introduction

Morphine is the first active principle purified from herbal source (1,2). Investigation on its structureactivity relationship has discovered 200 morphine derivatives (e.g., codeine and related drugs) and synthesis of morphine-derived antagonist drugs (e.g., naloxone, naltrexone and nalorphine) (3). Morphine is a natural product but has high potential for addiction, tolerance, and psychological dependence. It is postulated that physiological dependence develops in several months (4). Morphine receptors are opioid receptors and categorized according to their selectivity in binding and pharmacological assays (5) such as mu-receptors (6) and delta-receptors (7). In addition, of all the classes of opioid receptors, the kappa types are the most complex (8).

Morphine has been traditionally utilized to treat severe and chronic pain (9), for instance myocardial-infraction (MI) pain (10). It suppresses the respiratory activity, and irregular breathing; even so, the main cause of death in morphine poisoning is respiratory depression (3). As a consequence of peripheral vasodilatation, peripheral resistance may decrease. Additionally, morphine declines intestinal secretion and increases intestinal fluid absorption, which inbrings about the constipation (3). High doses of morphine impair finger tapping and the ability of maintaining a low constant level of isometric force (impaired motor control) (11,12). It was also demonstrated that morphine plays a crucial role in learning and memory (13). Passive avoidance learning, which is normally assessed by shuttle box (14), is affected by Morphine (15). Morphine withdrawal syndrome results from adaptations’ response on multiple levels with different mechanism. Although little is known, several neural mechanisms have thus far been shown to be involved in morphine withdrawal. This paper reviews the findings regarding the withdrawal phenomenon and its contributory mechanisms.

Conclusion

Positive and negative reinforcement as key components are present in many types of drug addiction. Continued usage of drug stems from positive reinforcement of drug taking and negative reinforcement results from withdrawal along with quitting drug. The mesocorticolimbic dopamine mechanism, which orginates in the ventral tegmental region and projects to terminal regions such as prefrontal cortex, amygdala, and accumbens, is an important neural network wherein drug-induced neuroadaptations occur, resulting in both types of reinforcement. The reinforcing influences of substance abuse contribute to increased dopaminergic neurotransmission (62) in the Acb (63). Animals lever-press in order to keep increased DA rates over cocaine self-administration (64). However, declined accumbal DA rates are associated with morphine withdrawal (65)..