دانلود رایگان ترجمه مقاله ارزیابی مصرف مشارکتی خدمات تحویل مواد غذایی از طریق تکنیک های وب کاوی (نشریه الزویر 2019)

ارزیابی مصرف مشارکتی خدمات تحویل مواد غذایی از طریق تکنیک های وب کاوی

Evaluation of collaborative consumption of food delivery services through
web mining techniques

چکیده
1- مقدمه
2- یک چارچوب نظری برای رابطه OFD-CC
3- مواد و روش ها
4- نتایج
5- بحث و بررسی

چکیده
خدمات تحویل آنلاین مواد غذایی متکی حمل و نقل شهری است تا زحمت مسافرت مشتریان در شهرهای بسیار متراکم را کاهش دهند. به عنوان مدل های جدید کسب و کار، این سرویس ها از محتویات تولید شده کاربر برای ارتقای مصرف مشارکتی در میان اعضای خود استفاده می کند. این مطالعه با هدف ارزیابی تأثیر شرایط ترافیکی (از طریق استفاده از Google Maps API) بر شاخص های عملکرد کلیدی خدمات تحویل آنلاین مواد غذایی (از طریق استفاده از تکنیک های وب کاوی برای گرفتن رتبه بندی های مشتری و مکان فیزیکی رستوران ها که توسط فیس بوک ارائه شده است) انجام شده است. از مجموعه ای از 19934 مسیر ممکن بین مکان فیزیکی 787 ارائه دهنده آنلاین و 4296 مشتری در شهر بوگوتا، دریافتیم که شرایط ترافیکی, هیچ تاثیر عملی بر حجم معاملات و برآورده سازی زمان تحویل ندارند، حتی با این که تحویل های سریع, با تعداد نظرات مشتریان پس از دریافت سفارشات در خانه کم و بیش ارتباط داشت.
1- مقدمه
مصرف مشارکتی (CC) یک شکل جدید از رفتار مصرف کننده است که پیامدهای مهمی برای تحقیقات تجاری دارد (Benoit et al.، 2017). CC هنگامی اتفاق می افتد که افراد, خرید و توزیع یک منبع را هماهنگ می کنند. این هماهنگی اغلب برای پرداخت یک هزینه یا سایر غرامت های غیرپولی از طریق تجارت، مبادله و تراکنش انجام می شود (Belk، 2014). این یک “فعالیت مبتنی همکار بر همکار برای اخذ، دادن یا به اشتراک گذاری دسترسی به کالاها و خدمات است که از طریق خدمات آنلاین مبتنی بر جامعه هماهنگ می شوند” (Hamari et al.، 2016). صفحه 2047. . بر اساس کار برخی از محققان، رشد آینده CC و تاثیر آن بر صنایع حاکم مشخص نیست (بارنز و ماتسون، 2017). با این حال، به عنوان یک پدیده در حال ظهور از اثر تعامل با کمک کامپیوتر بین مشتریان و ارائه دهندگان، CC , در طیف گسترده ای از کسب و کارها ، مانند حمل و نقل (Uber، zipcar)، اقامت (Airbnb)، گردشگری (Couchsurfing)، سرگرمی (Spotify) و خدمات تحویل مواد غذایی آنلاین (Just-Eat.com، Clickdelivery.com، UberEATS) (Pigatto و همکاران، 2017) حضور دارد.
خدمات تحویل آنلاین مواد غذایی (OFD), فرصت هایی برای پژوهش فراهم می کنند, زیرا آنها در نوشته های CC کمتر مورد توجه قرار گرفته اند. مطابق باPigatto و همکاران (2017), این خدمات را می توان به عنوان پلت فرم های تجاری مشخص نمود که خدمات سفارش، پرداخت و نظارت بر فرایند را ارائه می دهند, اما مسئول عملیات های تهیه و تحویل سفارش نیستند. اگرچه زنجیره های بزرگ فست فود مانند مک دونالد یا پیتزای Domino, خدمات تحویل خود را ارائه می دهند، رستوران های زنجیره ای کوچک و متوسط, ظهور واسطه هایی را که این نوع خدمات را ارائه می دهند (یئو و همکاران، 2017) غصب کرده اند.
با وجود محبوبیت این پلت فرم ها در حال حاضر، ارتباط آنها با CC نادیده گرفته شده است. کلمات “تحویل آنلاین مواد غذایی” در آخرین مقالات CC دیده نمی شود (Pigatto و همکاران، 2017؛ Hamari و همکاران، 2016؛ بنویت و همکاران، 2017؛ رودخانه و همکاران، 2017)، و انتشاراتی که هدف آنها, مطالعه OFD است (هنگ و همکاران، 2016؛ Gupta و Paul، 2016؛ Yeo و همکاران، 2017) نیز CC را ذکر نکرده اند. این فقدان ارتباط مستلزم آن است که آنها پدیده های مصرف مستقل و نامرتبط هستند. این فقط به این معنی است که یک چارچوب نظری مربوطه که رابطه بین این دو را توضیح می دهد, پراکنده و به خوبی تعریف نشده است. هدف ما, پر کردن این شکاف است. رویکرد ما, ارتباط ارزیابی تأثیر شرایط ترافیك بر رابطه مشتری-فراهم کننده را ارائه می دهد زیرا OFD و CC به طور ذاتی به حمل و نقل شهری مرتبط هستند. این رویکرد از چیزی که ما آن را “رویکرد روش شناختی استاندارد” می نامیم و متکی بر نظرسنجی ها برای اهداف جمع آوری است، متفاوت است. با وجودی که داده ها اغلب برای سنجش خدمات کیفی از طریق درک مشتریان در نظر گرفته می شوند، این ادراک دقیقاً زمان تحویل را منعکس نمی کند.

Abstract

Online food delivery services rely on urban transportation to alleviate customers’ burden of traveling in highly dense cities. As new business models, these services exploit user-generated contents to promote collaborative consumption among its members. This study aims to evaluate the impact of traffic conditions (through the use of Google Maps API) on key performance indicators of online food delivery services (through the use of web scraping techniques to retrieve customer’s ratings and the physical location of restaurants as provided by Facebook). From a collection of 19,934 possible routes between the physical location of 787 online providers and 4296 customers in Bogotá city, we found that traffic conditions exerted no practical effects on transactions volume and delivery time fulfillment, even though early deliveries showed a mild association with the number of comments provided by customers after receiving their orders at home.

1- Introduction

Collaborative consumption (CC) is a new form of consumer behavior with important implications for business research (Benoit et al., 2017). CC takes place when people coordinate the acquisition and distribution of a resource. This coordination is frequently done for a fee or other non-monetary compensation through trading, bartering, and swapping (Belk, 2014). It is “the peer-to-peer-based activity of obtaining, giving, or sharing the access to goods and services, coordinated through community-based online services” (Hamari et al., 2016), p. 2047. According to some scholars, it is not clear the future growth of CC and its impact on incumbent industries (Barnes and Mattsson, 2017). However, as an emerging phenomenon from the computer-mediated interaction between customers and providers, CC is present in a vast range of business, such as transportation (Uber, Zipcar), lodging (Airbnb), tourism (Couchsurfing), entertainment (Spotify) and online food delivery services (Just-Eat.com, Clickdelivery.com, UberEATS) (Pigatto et al., 2017).

Online food delivery services (OFD) offer opportunities for research as they are underrepresented in the literature of CC. According to Pigatto et al. (2017) these services can be characterized as business platforms that provide order services, payment and monitoring of the process but are not responsible for the preparation and order delivery operations. Although large fast-food chains like McDonald’s or Domino’s Pizza offer their delivery services, small or medium restaurants chains have seized the emergence of intermediaries that provide these sort of services (Yeo et al., 2017).

Despite the popularity of these platforms nowadays, their connection with CC remains neglected. The words “Online Food Delivery” are missing in most recent papers of CC (Pigatto et al., 2017; Hamari et al., 2016; Benoit et al., 2017; de Rivera et al., 2017), and the publications that aim the study of OFD (Hong et al., 2016; Gupta and Paul, 2016; Yeo et al., 2017) do not mention CC either. This lack of connection does not imply that they are independent and unrelated consumption phenomena. It only means that a relevant theoretical framework that illustrates the relationship between the two remains fragmented and illdefined. Our aim here is to tackle this gap. Our approach posits the relevance of evaluating the impact of traffic conditions on the customer-provider relationship because OFD and CC are intrinsically related to urban transportation. This approach deviates from what we call the “standard methodological approach” that relies on surveys for data collection purposes. Although survey data is often intended to measure quality service through customers’ perception, this perception does not reflect delivery time accurately.