دانلود رایگان ترجمه مقاله علل رانش زمين

دانلود رایگان مقاله انگلیسی علل رانش زمين به همراه ترجمه فارسی

 

عنوان فارسی مقاله: علل رانش زمين
عنوان انگلیسی مقاله: Causes of landslides
رشته های مرتبط: زمین شناسی، ژئوفیزیک، زلزله شناسی، زمین شناسی مهندسی، زمین ساخت یا تکتونیک
 فرمت مقالات رایگان مقالات انگلیسی و ترجمه های فارسی رایگان با فرمت PDF میباشند
 کیفیت ترجمه کیفیت ترجمه این مقاله متوسط میباشد 
کد محصول F10

 مقاله انگلیسی رایگان

دانلود رایگان مقاله انگلیسی

ترجمه فارسی رایگان 

دانلود رایگان ترجمه مقاله
جستجوی ترجمه مقالات جستجوی ترجمه مقالات

 

 

بخشی از ترجمه فارسی:

دلایل رانش زمین

رانش زمين زماني اتفاق مي افتد كه شيب زمين از يك حالت ايستا به حالت غير ايستا تغيير كند. تغيير در پايداري شيب مي تواند توسط تعدادي از عوامل كه به صورت منفرد يا با هم عمل مي كنند، صورت گيرد:
علل طبيعي:
• فشار آبهاي زير زميني باعث بي ثبات شدن شيب زمين مي شوند.
• از دست رفتن يا فقدان پوشش گياهي عمودي،‌ مواد مغذي خاك و ساختار خاك.
• فرسايش شيبها توسط رودخانه ها يا موج اقيانوسها.
• سست شدن شيب زمين از طريق اشباع شدن آن از ذوب برفها، يخچالها يا بارش سنگين باران.
• زمين لرزه هايي كه پايداري شيب زمين را سست مي كنند.
• زمين لرزه هايي كه به علت مَيَعان صورت مي گيرند و باعث سست شدن شيب زمين مي شوند.
• فوران آتشفشانها.
علل انساني:
• ارتعاشات ماشين آلات يا ترافيك.
• انفجار.
• عمليات خاك ريزي كه شكل شيب زمين را تغيير مي دهد يا وقتي منجر به ايجاد يك شيب جديد مي شود.
• در سطح خاك،‌تغيير محل ريشه گياهان كه سنگ ريزه ها را به سنگ بسترها مي چسبانند.
• ساختمان سازي، كشاورزي يا فعاليتهاي جنگلداري كه ميزان آب نفوذي به درون خاك را تغيير مي دهند.
انواع رانش زمين
روانه شدن خاك و شن:
مواد سرازير شده كه با آب همراه مي شوند ممكن است با جريان خاك و شن يا رسوبات و لجنها بزرگتر شوند. در نتيجه دوغاب روان از سنگ و رسوبات ممكن است درختان،‌ خانه ها و ماشين ها را از جا بركَند و بدين سان مسير پلها و شاخه هاي رودها را مسدود كرده و باعث طغيان شود.
جريان خاك و شن اغلب با سيل هاي برق آسا اشتباه مي شوند، اما اين جريانات فرايندي كاملاً متفاوت هستند.
جريانات خاك و شن و رسوب در نواحي آلپي اغلب موجب خسارتهاي شديد به ساختها و زيرساختها و زندگي انسانها مي شوند. جريانات خاك و شن و رسوب مي توانند به عنوان نتيجه عوامل مربوط به شيب آغاز شوند و رانش سطحي زمين مي تواند جريان يافتن آب بر روي سنگ بسترها را مسدود كند و به صورت موقتي از جريان يافتن آب جلوگيري كند. همانطور كه عمل آبگيري ناموفق مي ماند، يك اثر دومينو (domino) با افزايش قابل توجه حجم توده روان ايجاد مي شود كه خاك و شن را در كانال جريان آب حمل مي كند. مخلوط جامد- مايع مي تواند جرمي بالا تا 2 تُن/m3 و سرعتي تا 14m/s را داشته باشد (كارل دلوينو، 1998؛ آراتانو، 2003). اين فرايند ها در حالت عادي معلول انقطاع اولين شارعهاي تند است كه به علت ته نشست رسوبات در مسير رخ نمي دهند (از چندين متر مكعب تا صدها متر مكعب)، اما در برخي موارد براي جدا نشدن كامل پلها و شاهراهها و راه آهن ها جريان كانال را دو راهه مي كنند. خطر معمولاً از يك سهل انگاري ناچيز عادي نسبت به جريانات خاك و شن و لجن به وجود مي آيد: مثلاً در دره هاي آلپي، پلها غالباً توسط نيروي ضربه اي جريان منهدم مي شوند چون دهنه اين پلها فقط براي تخليه آب طراحي شده اند. براي يك آبگير كوچك در كوه هاي آلپ ايتاليا (سطح = 76/1 km2 ) كه تحت تأثير يك جريان خاك و شن قرار گرفته بود، كارل ولوينو (1998) نقطه اوج تخليه را از 750m3/ s براي يك بخش كه در قسمت مياني كانال اصلي تعيين محل شده بود ارزيابي كرده بود. در همان سطح متقاطع، ماكزيمم قابل پيش بيني تخليه آب (توسط HEC – 1)، 19m3/s بود، مقداري در حدود 40 بار كمتر از مقدار محاسبه شده براي جريان خاك و شن رخ داده.
جريان خاك
جريانات خاك، در شيب رو به پايين زمين، جريان چسبناك اشباع شده و مواد ريزدانه اي هستند كه با هر سرعتي از آهسته به تند حركت مي كنند. به طور نمونه، آنها مي توانند با سرعتي از 17 تا 20 كيلومتر در ساعت حركت كنند. اگرچه اينها بسيار شبيه جريانات لجني هستند اما روي هم رفته حركت آنها آهسته تر است و با مواد جامدي كه در طول جريان حمل مي شوند، پوشيده مي شوند. آنها از جريانات سيّالي كه سرعت بيشتري دارند متفاوتند. خاك رس، ماسه ريز و گل و لاي و ريزدانه ها، مواد حاصل از فعاليتهاي آتشفشاني، همه مستعد جريانات زميني هستند. سرعت جريانات زميني وابسته به مقدار آب محتوي در جريان تشكيل شده است: اگر اين جريان بيشتر محتوي آب باشد، سرعت آن بيشتر خواهد شد.
اين جريانات معمولاً وقتي فشار روزنه اي در توده ريزدانه ها به اندازه وزن مواد افزايش يابد به وسيله آب روزنه اي به طور قابل توجهي طول برشكاري مواد را كاهش مي دهد. در نتيجه يك قطعه برآمده درست مي شود كه آهسته حركت مي كند و بر روي سطح مي غلتد. همانطور كه اين قطعه ها به سمت خارج گسترش پيدا مي كنند، زهكشي توده افزايش پيدا مي كند و كناره ها خشك مي شوند، در نتيجه سرعت كلي جريان پايين مي آيد. اين فرايند معلول غليظ شدن جريانهاست. تنوع جريانات زميني، غير عادي نيست، اما بيشتر آنها رايجتر از جريانات مشابه سريع هستند. آنها يك تورفتگي را در رأسشان گسترش مي دهند و معمولاً از زمينهاي باتلاقي در مبدأ مشتق مي شوند.
جريانات زميني بيشتر در طول دوره هاي ته نشيني بالا به وجود مي آيند كه كف زمين را مي پوشانند و به محتواي روان در شيب، آب اضافه مي كنند. در طول حركتِ موادي مانند خاك رس شكافها را افزايش مي دهند و بدين ترتيب آب درون جريان زميني نفوذ مي كند. سپس آب فشار آب روزنه اي را افزايش داده و طول برشكاري مواد را كاهش مي دهد.

بخشی از مقاله انگلیسی:

Causes of landslides

Landslides are caused when the stability of a slope changes from a stable to an unstable condition. A change in the stability of a slope can be caused by a number of factors, acting together or alone:
Natural causes:
• groundwater pressure acting to destabilize the slope
• Loss or absence of vertical vegetative structure, soil nutrients, and soil structure.
• erosion of the toe of a slope by rivers or ocean waves
• weakening of a slope through saturation by snowmelt, glaciers melting, or heavy rains
• earthquakes adding loads to barely-stable slopes
• earthquake-caused liquefaction destabilizing slopes (see Hope Slide)
• volcanic eruptions
Human causes:
• vibrations from machinery or traffic
• blasting
• earthwork which alters the shape of a slope, or which imposes new loads on an existing slope
• in shallow soils, the removal of deep-rooted vegetation that binds colluvium to bedrock
• Construction, agricultural, or forestry activities which change the amount of water which infiltrates into the soil.
Types of landslide
Debris flow
Slope material that becomes saturated with water may develop into a debris flow or mud flow. The resulting slurry of rock and mud may pick up trees, houses, and cars, thus blocking bridges and tributaries causing flooding along its path.
Debris flow is often mistaken for flash flood, but they are entirely different processes.
Muddy-debris flows in alpine areas cause severe damage to structures and infrastructure and often claim human lives. Muddy-debris flows can start as a result of slope-related factors, and shallow landslides can dam stream beds, provoking temporary water blockage. As the impoundments fail, a “domino effect” may be created, with a remarkable growth in the volume of the flowing mass, which takes up the debris in the stream channel. The solid-liquid mixture can reach densities of up to 2 tons/m³ and velocities of up to 14 m/s (Chiarle and Luino, 1998; Arattano, 2003). These processes normally cause the first severe road interruptions, due not only to deposits accumulated on the road (from several cubic meters to hundreds of cubic meters), but in some cases to the complete removal of bridges or roadways or railways crossing the stream channel. Damage usually derives from a common underestimation of mud- debris flows: in the alpine valleys, for example, bridges are frequently destroyed by the impact force of the flow because their span is usually calculated only for a water discharge. For a small basin in the Italian Alps (area = 1.76 km²) affected by a debris flow, Chiarle and Luino (1998) [citation needed] estimated a peak discharge of 750 m3/s for a section located in the middle stretch of the main channel. At the same cross section, the maximum foreseeable water discharge (by HEC-1), was 19 m³/s, a value about 40 times lower than that calculated for the debris flow that occurred.
Earth flow
Earthflows are downslope, viscous flows of saturated, fine-grained materials, which move at any speed from slow to fast. Typically, they can move at speeds from .17 to 20 km/h. Though these are a lot like mudflows, overall they are slower moving and are covered with solid material carried along by flow from within. They are different from fluid flows in that they are more rapid. Clay, fine sand and silt, and fine-grained, pyroclastic material are all susceptible to earth flows. The velocity of the earth flow is all dependent on how much water content is in the flow itself: if there is more water content in the flow, the higher the velocity will be.
These flows usually begin when the pore pressures in a fine-grained mass increase until enough of the weight of the material is supported by pore water to significantly decrease the internal shearing strength of the material. This thereby creates a bulging lobe which advances with a slow, rolling motion. As these lobes spread out, drainage of the mass increases and the margins dry out, thereby lowering the overall velocity of the flow. This process causes the flow to thicken. The bulbous variety of earthflows is not that spectacular, but they are much more common than their rapid counterparts. They develop sag at their heads and are usually derived from the slumping at the source.

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا