دانلود ترجمه مقاله تطبیق حسابرسی پایدار با مدل تجاری غیر معمول (اسپرینگر 2018) (ترجمه ویژه – طلایی ⭐️⭐️⭐️)

نیاز به تطبیق حسابرسی های پایدار با مدل های تجاری غیر معمول

The need to adapt sustainability audits to atypical business models

چکیده

مقدمه

مکان های ثالث پایداری محور در برابر سنتی

درباره ارزیابی عملکرد

مطالعه موردی

رویکرد MFA، پلنت شیکاگو

چالش های مطرح شده توسط MFA

چشم انداز

منابع

چکیده

     در حالی که کسب و کارهای بسیاری در پی پایداری هستند، انجام این کار مستلزم مدل های کسب و کار جدیدی است که هدف آن ها دستیابی به مزایای ارکان سه گانه (اقتصادی، زیست محیطی و اجتماعی) در حین استفاده از فناوری های مناسب و بسترهای جدید دانش برای انجام کسب و کار می باشد. مکان های ثالث به مکان های گردهمایی عمومی خارج از محل کار یا خانه اطلاق می گردد که به عنوان بسترهای قدرتمند نوآوری در مدل کسب و کار، در قالب مراکز رشد، فضاهای همکاری و مراکز نوآوری، ظهور یافته اند. مکان های ثالث، گروه متنوعی از بازیگران از قبیل کارآفرینان، کارکنان، و سرمایه گذاران را قادر می سازد تا به مشارکت و توسعه غیررسمی شیوه های نوآورانه در انجام کسب و کار بپردازند. مکان های ثالث از نظر ساختاری پیچیده تر از مراکز تولید سنتی هستند چرا که آن ها دارای شرکت های متعددی می باشند که به صورت رسمی وغیررسمی با هم در تعامل هستند. در نوشتار حاضر ما به بحث درباره چالش های ارزیابی عملکرد پایدار مکان های ثالث با استفاده از ابزارهای متداول حسابرسی پایدار می پردازیم.

درباره ارزیابی عملکرد

     روش سنتی ارزیابی عملکرد کسب و کار، صرف نظر از مقوله ای که ارزیابی می شود، مبتنی بر حسابرسی فعالیت های کسب و کار و توانایی آن در دستیابی به اهداف خاص می باشد. این اهداف نوعاً شامل تولید یا تجارت کالا و یا خدمات برای جلب رضایت مشتریان، ایجاد سود کافی به منظور جلب رضایت مالکان / سرمایه گذاران، و یا حفظ شرایط برای جلب رضایت ذینفعان مربوطه می باشد (کاپلان و نورتون، 1992). حسابرسی تصویری از عملکرد فعلی سازمان و اطلاعات مربوطه ارائه می نماید که برای حفظ و بهبود فعالیت های مربوطه مورد استفاده قرار می گیرد. به طور کلی، حسابرسی را می توان برای بررسی عملکرد در راستای هر مقوله انتخابی، از جمله امور مالی، امنیت غذایی، کیفیت، مشارکت، محیط زیست، یا حتی اجتماعی انجام داد. در راستای رعایت مقررات، ارزیابی عملکرد، گواهی خارجی و یا به واقع بهبود مستمر می توان به حسابرسی روی آورد. برای مثال، حسابرسی های زیست محیطی نوعاً با تعیین کمیت منابع مادی و انرژی مصرفی سازمان، و محصولات و پسماندهای تولیدشده که عموماً تجزیه و تحلیل جریان مواد (MFA) خوانده می شوند، آغاز می گردد.

     اگر چه چارچوب های متعددی برای اندازه گیری عملکرد پایدار وجود دارد اما هیچ یک از آن ها پذیرش و یا کاربرد عمومی ندارند. وجود ارزیابی پایداری جهانی و فراگیرتری به مانند 22000ISO به عنوان یک استاندارد بین المللی برای امنیت غذایی ضرورت دارد (ISO، 2005). کوین (2006) تا حدی به این مساله در دنیای کسب و کار پرداخت و درباره عناصر مسئولیت اجتماعی بحث نمود. افزون بر سویکا (2014) به ارائه خلاصه مباحث و رویدادهای متعدد مربوط به ضرورت ارزیابی و بهبود پایداری شرکت ها پرداخت. چارچوب های معمول حسابرسی پایداری محور و گزارشگری عبارتند از: طرح گزارشگری جهانی (GRI، که بر حسابداری ارکان سه گانه متمرکز است)، CDP (پروژه افشای کرین سابق، که بر انتشار گازهای گلخانه ای متمرکز است)، رهبری در طراحی انرژی و محیط زیست (LEED، که بر عملکرد ساختمان متمرکز است)، و 8000SA (استاندارد حسابداری اجتماعی). برای مثال خانواده استانداردهای 14000SA بر سیستم های مدیریت زیست محیطی با استانداردهای فرعی متمرکز بر ابزارهای خاصی مانند حسابرسی، ارتباطات، برچسب گذاری و ارزیابی چرخه زندگی، و مسائل خاصی مانند تغییر اقلیم تاکید دارد (ISO، 2015).

     در حالی که حسابرسی های پایدار قاعده ای برای ارزیابی عملکرد یک موسسه محسوب می گردند، اغلب توسط نهادهای بزرگ تری با سیستم های تولید خطی ایجاد گشته و به کار گرفته می شوند (باومن – پاولی و همکاران، 2013، مک ایون، 2013). فرض ما بر این است که چنین روش هایی برای نهادهای کوچک تر و به سرعت در حال تغییر با مدل های کسب و کار نوظهور و فعال در مکان های ثالث، بسیار سختگیرانه و غیرعملی هستند. این چالش های مختلف در حین کار بر روی تجزیه و تحلیل MFA پلنت در شیکاگو مطرح شدند.