دانلود ترجمه مقاله بررسی گیاهان دارویی به عنوان تقویت کننده رشد جوجه گوشتی

• فهرست مطالب:

چکیده
مقدمه
مواد و روش‌ها
پرندگان آزمایشگاهی
مسکن پرندگان
واکسیناسیون
بحث و نتایج
مصرف خوراک و افزایش وزن
مرگ ومیر
ارزیابی اقتصادی
نتیجه‌گیری و پیشنهاد

• بخشی از ترجمه:

 مصرف خوراک و افزایش وزن
همانگونه که در جدول ۲ نشان داده شد٬ مصرف غذا در پرندگان در سن ۴ هفتگی در جوجه‌های تفاوت معناداری نشان نداده است جدول ۲٫ مصرف غذا در ۶ هفته در تیمار شماره ۵ شاخص آزادیراچتا حداکثر (۳٫۷۵۰ کیلوگرم) بود و سپس درمان شماره ۱ گیاه دانه (۳٫۷۰۷ کیلوگرم) ، درمان شماره ۶ گیلاس زمستانی (۳٫۷۰۷ کیلوگرم)، تیمار فندق معمولی شماره ۳ (۳٫۶۳۴ کیلوگرم)، گروه کنترل (۳٫۴۳۵ کیلوگرم)، تیمار شماره۴ سیب‌زمینی غول‌پیکر(۳٫۴۱۸ کیلوگرم) و تیمار شماره۲ تاک‌تار(۳٫۳۹۳ کیلوگرم) قرار گرفتند. با این حال، هیچ تفاوت معناداری (P> 0.05) میان درمان شماره۱ و ۶ یافت نشد. همانطور که تفاوت ضبط شده است . مصرف غذا ۷٫۹, ۵٫۸, ۹٫۲ و ۷٫۹ بیشتر در تیمارهای شماره.۱ ، شماره.۳ ، شماره.۵ ، و شماره.۶ از گروه کنترل همانطور که در جدول ۲ بیشتر است. راندمان تبدیل خوراک جوجه‌های گوشتی تغذیه شده با گیاهان دارویی بیشترین مقدار را هفته چهارم در تیمار شماره.۶ (۱٫۵۱۶) ، درمان شماره.۱ (۱٫۵۳۲) و درمان شماره.۵ (۱٫۵۵۹) نسبت به سایر درمان‌ها دارند. در حالی که بالاترین مقدار برای FCR در سیب‌زمینی غول‌پیکر(۱٫۶۹۵) مشاهده شده است. همانطور که در جدول ۳ نمایش داده شده جوجه‌های گوشتی بهترین FCR را در هفته ششم در گیلاس زمستانی (۲٫۰۳۸) و سپس گیاه دانه (۲٫۰۵۴) و شاخص آزادیراچتا(۲٫۰۸۳) نشان می‌دهند. هیچ تفاوت آماری معناداری (P> 0.05) بین این سه تیمار وجود ندارد٬ اما تفاوت معناداری با سایر تیمارها دارند. نتایج کمترین FCR برای تاک‌تار(۲٫۳۹۶) و سپس سیب‌زمینی غول‌پیکر(۲٫۳۹۴) ثبت شد. مصرف غذا به تدریج با تغییر در هفته افزایش یافته و پاسخ به وزن موجود زنده در تیمار شماره ۶ و ۱ و ۵ افزایش می‌یابد درحالی‌که مقادیر حداقل برای وزن موجود زنده برای تیمار ۲ و سپس تیمار ۴ و ۷ ثبت شدند.

• بخشی از مقاله انگلیسی:

RESULTS AND DISCUSSION

Feed Intake and Weight gain Feed intake of birds at 4 weeks of age in broilers exhibited non significant differences as shown in Table 2. Feed intake at 6 weeks was maximum in treatment No.5 Azadirachta indica (3.750 kg) followed by treatment No.1 Nigella sativa (3.707 kg), treatment No.6 Withania somnifera (3.707 kg), treatment No.3 Corylus avellena (3.634 kg), control (3.435 kg), treatment No.4 Ipomea digitata (3.418 kg) and treatment No.2 Boerhavia diffusa (3.393 kg), respectively. However, non significant (P>0.05) differences were found between treatment No.1 and 6 yes as recorded. The feed intake was 7.9, 5.8, 9.2 and 7.9% more in T No.1, T No.3, T No.5, and T No.6 than the control (T No. 7) as shown in Table 2. Feed conversion efficiency of broilers supplemented with medicinal plants showed best values at 4th week for treatment No.6 (1.516), treatment No.1 (1.532) and treatment No.5 (1.559) as compared to the rest of the treatments. While highest value for FCR was observed in Ipomea digitata (1.695). The broilers exhibited best FCR at 6th week for Withania somnifera (2.038) followed by Nigella sativa (2.054) and Azadirachta indica (2.083) as given in Table 3. There were no statistical differences (P>0.05) among these three treatments but these were statistically different from rest of the treatments. The lowest FCR results were recorded for Boerhavia diffusa (2.396) and Ipomea digitata (2.394). Feed intake gradually increased with change in weeks and in response live weight increased showing maximum values for T6, T1 and T5 while minimum values for live weight were recorded for T2 followed by T4 and T7, respectively.

دانلود رایگان مقاله انگلیسی

خرید ترجمه فارسی مقاله