دانلود ترجمه مقاله انتقال fragilis به Dientamoeba: کرمک یا کیست؟ – ژورنال CellPress

۰

فهرست مطالب:

تاریخ و HISTOMONAS

ارتباط با Enterobius

چقدر فرضیه وجود انتقال تخم های Histomonas معتبر می باشد؟

کیست های Dientameoba؟

اثبات

نتایج مهم : CLOSING THE LOOP

بخشی از ترجمه:

 نتایج مهم : CLOSING THE LOOP
برای ایجاد ارتباط یا رد ازتباط بین کیست و D.fragilis انتخاب های بسیاری وجود دارد. برای نمونه ، ممکن است که کیست ها با تکنیک FISH با استفاده از پروب های اولیگونوکلئوتیدی مخصوص Dientameoba رنگ آمیزی شود تا با RNA زیبوزومی هیبرید شود.با انجام کنترل مناسب می توان این تست می تواند نتایج واضح و مشخصی در پی داشته باشد. این مسئله که کیست دیواره ضخیمی دارد نباید آن را غیرقابل عبور تصور کنیم زیرا این رویه برای ژیاردیا ، کریپتوسپوریدیوم و میکروسپوریدیا مورد توافق می باشد. دو رویکرد می تواند وجود چرخه زندگی Dientameoba را اثبات و یا رد کند. در مورد انتقال باید در نظر داشت که کیست یا تخم ها باید D.fragilisزنده را باخود داشته باشد.زنده بودن آن ممکن است با آلوده کردن میزبان اولیه و سالم و یا با کشت موجود تائید شود. به نظر می رسد که کشت دادن راهی ساده تر و ارزان تر است. مهم است که با تیمار کردن تخم ها و کیست ها مانع از رشد سایر موجودات در کشت شویم.
محیط کشت مورد استفاده باید بتواند رشد تروفوزوئیت را پشتیبانی کند. برای اینکه شرایط مشابهی برای عفونت طبیعی را به وجود بیاوریم لاز ناست مراحل تیمار با اسید و ظانزیم انجام دهیو تا شرایط مشابه حالت عبور کیست از روده و دئودنوم شود هرچند در برخی مطالعات ثابت شده است که انجام این روند ضروری نیست. شناسایی رشد هر موجود یوکاریوتی باید به درستی با PCR صورت پذیرد تا بتوان آن را D.fragilis نامید.

بخشی از مقاله انگلیسی:

Concluding remarks

closing the loop To make or break the link between the cyst and D. fragilis there is a variety of options; for instance, it should be possible to stain the cysts specifically by fluorescent in situ hybridisation using Dientamoeba-specific oligonucleotide probes that hybridise to the ribosomal RNA. With suitable controls, this approach could give unambiguous results. The fact that there is a thick cyst wall should not be an insurmountable barrier because this approach has been successful for Giardia, Cryptosporidium, and microsporidia [29–۳۲]. Two experimental approaches could prove or disprove the proposed life cycles of Dientamoeba. To be involved in transmission, the cysts and/or eggs must contain viable D. fragilis organisms. Viability can be demonstrated either by infecting naı¨ve hosts or by establishing the organisms in culture. Culture is likely to be the cheaper and simpler alternative. It is important that no extra-cyst or extra-ovum organisms could be responsible for any culture obtained, which means that pure cysts/eggs need to be treated to destroy any external organisms. The medium into which the material is inoculated must be capable of supporting trophozoite growth. To mirror a natural infection, inclusion of acid treatment and enzymatic exposure may be necessary to mimic transit through the stomach and duodenum, and stimulate the trophozoite to emerge from the egg/cyst when placed in culture medium, although experience with other intestinal protist parasites suggests that such treatment is not always necessary. The identity of any resulting eukaryotes growing in culture would require verification by PCR and sequencing to confirm that they are indeed D. fragilis.

دانلود رایگان مقاله انگلیسی

خرید ترجمه فارسی مقاله