دانلود رایگان مقاله انگلیسی + خرید ترجمه فارسی
|
|
عنوان فارسی مقاله: |
اقتباس دولت الكترونیک در سه كشور آمريكای لاتين: آرژانتين، برزيل و مكزيک |
عنوان انگلیسی مقاله: |
Adoption of e-government in three Latin American countries: Argentina, Brazil and Mexico |
|
مشخصات مقاله انگلیسی (PDF) | |
سال انتشار | 2008 |
تعداد صفحات مقاله انگلیسی | 13 صفحه با فرمت pdf |
رشته های مرتبط با این مقاله | مدیریت فناوری اطلاعات، مدیریت کارآفرینی و مدیریت بازرگانی |
گرایش های مرتبط با این مقاله | تجارت الکترونیک |
مجله | خط مشی ارتباطات از راه دور (Telecommunications Policy) |
دانشگاه | دانشگاه سیاتل واشنگتن، ایالات متحده آمریکا |
کلمات کلیدی | دولت الكترونيك، آمريكاي لاتين، سياست ارتباطات راه دور |
شناسه شاپا یا ISSN | ISSN 0308-5961 |
رفرنس | دارد |
لینک مقاله در سایت مرجع | لینک این مقاله در نشریه Elsevier |
نشریه | Elsevier |
مشخصات و وضعیت ترجمه فارسی این مقاله (Word) | |
تعداد صفحات ترجمه تایپ شده با فرمت ورد با قابلیت ویرایش و فونت 14 B Nazanin | 18 صفحه |
ترجمه عناوین جداول | ترجمه شده است |
ترجمه متون داخل جداول | ترجمه شده است |
درج جداول در فایل ترجمه | درج شده است |
- فهرست مطالب:
خلاصه
1 چارچوب مفهومي: دولت الكترونيك چيست؟
2 رويكرد تحقيق
3 يافته ها ارزيابي دولت الكترونيك در ارژانتين، برزيل و مكزيك
3 1 آرژانتين
3 2 برزيل
3 3 مكزيك
4 تحليل سياست
- بخشی از ترجمه:
تحليل سياست
با مقايسه پيشرفت نسبي در اقتبال دولت الكترونيك در موارد فعلي به نظر مي رسد كه گذر به يك دولت ديجيتال مي تواند به وسيله يك آژانس يا بخش دولتي توسعه يافته كه بتواند زمان، تلاش و هزينه مرتبط با ايجاد دولت الكترونيك را بسنجد تسهيل شود. در ايالات متحده دفتر اصلي اطلاعات (CIO) و يك شوراي مشورتي براي “به حداكثر رساندن كارايي دولت در استفاده از تكنولوژي اطلاعات” كار مي كند. با كمك CIO و اين شورا، آمريكا يك سيستم دستيابي اثربخش به اطلاعات دولتي و سياست هاي اطلاعاتي را هماهنگ كرده و در تلاش براي اجراي آن مي باشد.
در بسياري از كشورها حاميان دولت الكترونيك در هنگامي كه نگراني هاي خود در هنگام موضوعاتي هم چون تامين هزينه و توسعه خدمات جاري را بيان مي كنند با مقاومت روبرو مي شوند. موضوعات ديگر (همچون توسعه صنعتي) كه اغلب ابتكار عمل هاي بلندمدت تري همچون پيشرفت و ارتقاي دولت ديجيتال نياز دارند نسبت به موارد ديگر لازم تر ديده مي شوند. در بسياري از دولت هاي جهان سوم ابتكار عمل ها براي پرداختن به موضوع دولت الكترونيك ناموفق بوده است و بسياري از كشورها دريافته اند كه تامين مالي و تلاش هاي كلي براي شروع يا ارتقا دولت ديجيتال يك موضوع مهم نيست. با اين حال اقداماتي وجود دارد كه دولت ها م يتوانند براي تشويق اقتباس دولت الكترونيك انجام دهند. براي مثال تغيير سيستم هاي موجود از بخش خصوصي و هماهنگي با ديگر آژانس هاي موجود يك روش به صرفه تر از نظر زمان و هزينه براي اجراي اين خدمات به نظر مي رسد.
اولويت بندي توسعه دولت الكترونيك بايد يك موضوع مهم براي بسياري از دولت ها شود. افزايش برنامه هاي كاربردي دولت الكترونيك مي تواند بسيار مفيد باشد كه مثال آن پوشش مطبوعاتي مثبت در كشورهاي همچون استراليا و كانادا بوده است. موقعيتي كه اين دو دولت در پيش گرفته اند مي تواند از قدرت كامل مديريت اسناد و پردازش ثبت ها براي ايجاد روابط الكترونتك با انتهاي باز كه كار روزانه به وسيله دموكراسي حفظ مي شود را تقويت مي كند استفاده كند. دولت ها بايد حداقل يك طرح اقداماتي با يك سال اجراي پيش بيني شده ايجاد كند كشورهايي همچون بريتانيا طوري بودجه بندي كرده اند كه تمام خدمات تا سال 2005 آنلاين شود. ديگر كشورهاي كمتر صنعتي شده همچون روماني، آفريقاي جنوبي و ايالات متحده عربي نيز اهميت و مزيت بلندمدت دولت الكترونيك را درك كرده اند و همگي يك طرح اقداماتي ايجاد كرده و بودجه اي براي اجرا در نظر گرفته اند و يك سال اتمام پيش بيني شده كه معمولا يك مدت 5 تا 6 ساله است را تعيين كرده اند.
- بخشی از مقاله انگلیسی:
Policy analysis
Comparing the relative progress in e-government adoption across the present cases, it seems that the transition to a digital government can be facilitated by a developed governmental agency or department that can appreciate the time, effort and money involved with developing e-government. In the United States, the Chief Information Officer (CIO) and an advisory council work ‘‘to maximize government effectiveness in using information technology’’ (American Libraries, 2001, p. 16). With the help of the CIO and this council, the US has coordinated and attempted to execute a system of ‘‘effective access’’ to government information and coordinated information policies. In many countries, e-government advocates continue to face resistance when pressing their concerns over such issues as funding and expansion of current services (e.g., Arenton, 1987; Dutton et al., 1999; So et al., 2004). Other issues (e.g., industrial development) are seen as more compelling, often relegating longer ARTICLE IN PRESS T.Y. Lau et al. / Telecommunications Policy 32 (2008) 88–100 95 term initiatives—like the advancement and improvement of digital government—to later consideration (e.g., United Nations, 2004). In most Third World nations, initiatives to address issues of e-government have proven unsuccessful, with many countries finding that funding and overall efforts to initiate or improve digital government is not an important concern. However, there are measures that governments can take to encourage the adoption of e-government. Adapting existing systems from the private sector and coordinating with other existing agencies, for instance, represents a more time-efficient and cost-effective method for implementing these services (e.g., Heeks, 2002; Steinfield, 2002). Prioritizing the development of e-government should be an issue of concern for many governments. The enhancement of e-government applications can be extremely beneficial, as exemplified by positive press coverage in such countries as Australia and Canada. The position these two governments take can purportedly ‘‘yexploit the full power of document management and records processing to build an open-ended e-relationship that invigorates the daily business by which democracy is sustained’’ (Government Computer News, 2001, p. 2). Governments should at the least create a plan of action with a projected year of implementation. Countries, such as the United Kingdom, budgeted to ensure that all services were online by 2005. Other, less-industrialized nations—such as Romania, South Africa and the United Arab Emirates—have also realized the vital importance and long term advantages of e-government and have all created a plan of action, earmarked a budget for implementation, and established a projected year of completion, typically within a five to six year span (‘‘UAE to install e-government systems,’’ 2001; ‘‘E-government still a distant goal,’’ 2001; Rogers, 2004). Of course, the objectives of efficiency, serving the needs of the citizenry (e.g., particularly time savings), and reducing opportunities for corruption (e.g., e-procurement) represent some of the chief benefits of e-government. Contrary to dystopian predictions accompanying telematic media—reminiscent of Big Brother (Orwell, 1948)—e-government measures can help to reduce the gap in distrust between governments and their citizens. Success in this area is by no means assured, however, as other gaps presented by computer failures (e.g., Gauld et al., 2006) could well alienate citizen-patrons. Interoperability among the four phases will thus be crucial, particularly given that Latin American governments are beginning to advance from phase 2 to phase 3 in some applications (Regional Information Society Action Plan eLAC, 2007). In particular, this seamless service provision necessitates full interoperability of all databases in the e-government back-office. According to these estimates, back-office work represents roughly 90% of e-government initiatives in the four phase benchmark outlined earlier, as front-office websites are the only visible tip of the e-government colossus. Once glitches in back-office interoperability are overcome, however, patrons will face a raft of privacy concerns (e.g., Lee, 2007). The present analysis of these issues could be further informed by a wider consideration of the literature on new media adoption and social change, particularly as it relates to such parallel innovations as telework, e-commerce, digital divides and implications for privacy, economic development and the like (e.g., Bouras et al., 2000; Lau, Kim, & Atkin, 2005). Focusing on access to government information, for instance, scholars employ such perspectives as diffusion theory (e.g., Rogers, 2002) to distinguish between proactive dissemination of policies—encompassing widespread communication from governments to their constituents—and more reactive approaches. Returning to the US model, this distinction is evident in the 1996 Electronic Freedom of Information Act, which required proactive electronic publication of all agency decisions and related materials within a year of their implementation, alongside reactive provision of information requested through the Freedom of Information Act (e.g., Lee, 2007). That 1996 legislation was motivated, in part, by concerns about reactive provision of information and has helped catalyze e-government activities in the US.
دانلود رایگان مقاله انگلیسی + خرید ترجمه فارسی
|
|
عنوان فارسی مقاله: |
اتخاذ دولت الکترونیک (e-government) در سه کشور آمریکای لاتین: آرژانتين، برزيل و مكزيک |
عنوان انگلیسی مقاله: |
Adoption of e-government in three Latin American countries: Argentina, Brazil and Mexico |
|