دانلود ترجمه مقاله نقش صندوق بین المللی پول IMF در بحران مالی جهانی – مجله CRS

فهرست مطالب:

چکیده
IMF چیست؟
مدیریت فوری بحران
اصلاح نظاارت جهانی اقتصاد کلان

بخشی از ترجمه:

مقدمه

نقش IMF از زمان تاسیس آن در جولای ۱۹۹۴ به طور قابل توجهی تغییر کرده است. در اواخر جنگ جهانی دوم، نماینده های ۴۴ کشور در Bretton Woods ،  گرد هم آمدند تا در مورد بهبود اروپا پس از جنگ و تاسیس یک سری نهادهای بین المللی برای حل بسیاری از مسائل اقتصادی مثل سیاست های تجارت محافظت گرا و نرخ مبادله ارز ناپایدار بحث کنند، مسائلی که اقتصاد بین المللی را بین دو جنگ جهانی به یغما برد. با تکامل نظام مالی جهانی در طول دهه های مختلف، IMF نیز تکامل یافته است. از سال ۱۹۴۶ تا ۱۹۷۳، هدف اصلی IMF ، مدیریت سیستم ثابت نرخ مبادله و تسعیر بین المللی بود. دلار آمریکا برای طلا به قیمت ۳۵ دلار در هر اونس تعیین گردید و ارز سایر کشورهای عضو در نرخ های متفاوتی ثابت گردید. IMF سیاست های نرخ تسعیر و اقتصاد کلان کشورهای عضو را بازبینی نموده و به کشورها کمک کرد تا بر تعادل بحران پرداخت هزینه با وام های کوتاه مدت غلبه کرده وبدین طریق ارز همتراز با ارزش تعیین شده قرار بگیرد. این سیستم در سال ۱۹۷۳ با یک پایان ناگهانی مواجه گردید، زمانی که ایالات متحده ارزش را شناور شده و متعاقباً سیستم مدرن نرخ تسعیر شناور را معرفی نمود. در طول سه دهه گذشته، نرخ تسعیر شناور و جهانی شدن مالی علاوه بر ثروت زیاد و سطح بالای رشد برای بسیاری از کشورها، بر اقتصاد بین المللی آسیب دیده به خاطر فراریت نرخ تسعیر و بحران های مالی نیمه مکرر تاثیر گذاشته است. IMF از طریق تبدیل شدن به وام دهنده آخرین پناهگاه برای کشورهای متاثر از این بحران ها، با پایان کار سیستم نرخ تسعیر ثابت سازش کرده است. عملیات ها و مسئولیت های فعلی IMF را می توان به سه گروه تقسیم نمود: نظارت، وام دهی و کمک فنی. نظارت شامل بازبینی توسعه و پیشرفتهای اقتصادی و مالی و ارائه راه کارهای سیاسی به کشورهای عضو می شود. وام دهی مشمول تهیه منابع مالی تحت شرایط خاص برای کمک به کشور برای تجربه تعادل بین مشکلات پرداخت هزینه می باشد. کمک مالی شامل کمک به طراحی و ارتقاء کیفیت و اثربخشی سیاست گذاری داخلی می شود.

بخشی از مقاله انگلیسی:

The current global financial crisis, which began with the downturn of the U.S.subprime housing market in 2007, is testing the ability of the International Monetary Fund(IMF), in its role as the central international institution for oversight of the globalmonetary system. Though the IMF is unlikely to lend to the developed countries mostaffected by the crisis and must compete with other international financial institutions1 asa source of ideas and global macroeconomic policy coordination, the spillover effects ofthe crisis on emerging and less-developed economies gives the IMF an opportunity toreassert its role in the international economy on two key dimensions of the globalfinancial crisis: (1) immediate crisis management and (2) long-term systemic reform ofthe international financial system.The role of the IMF has changed significantly since its founding in July 1944. Latein World War II, delegates from 44 nations gathered in Bretton Woods, New Hampshireto discuss the postwar recovery of Europe and create a set of international institutions toresolve many of the economic issues — such as protectionist trade policies and unstableexchange rates — that had ravaged the international economy between the two worldwars. As the global financial system has evolved over the decades, so has the IMF. From1946 to 1973, the main purpose of the IMF was to manage the fixed system ofinternational exchange rates agreed on at Bretton Woods. The U.S. dollar was fixed togold at $35 per ounce and all other member countries’ currencies were fixed to the dollar at different rates. The IMF monitored the macroeconomic and exchange rate policies ofmember countries and helped countries overcome balance of payments crises with shorttermloans that helped bring currencies back in line with their determined value. Thissystem came to an abrupt end in 1973 when the United States floated its currency andsubsequently introduced the modern system of floating exchange rates. Over the pastthree decades, floating exchange rates and financial globalization have contributed to, inaddition to substantial wealth and high levels of growth for many countries, aninternational economy marred by exchange rate volatility and semi-frequent financialcrises. The IMF adapted to the end of the fixed-exchange rate system by becoming thelender of last resort for countries afflicted by such crises.Current IMF operations and responsibilities can be grouped into three areas:surveillance, lending, and technical assistance. Surveillance involves monitoringeconomic and financial developments and providing policy advice to member countries.Lending entails the provision of financial resources under specified conditions to assista country experiencing balance of payments difficulties. Technical assistance includeshelp on designing or improving the quality and effectiveness of domestic policy-making Whither the IMF?The current financial crisis represents a major challenge for the IMF since theinstitution is not in financial position to be able to lend to the United States or otherWestern countries affected by the crisis (with the possible exception of Iceland). TheIMF’s total financial resources as of August 2008 were $352 billion, of which $257billion were usable resources.2 The most the IMF ever lent in any one year period (thefour quarters through September 1998 at the height of the Asian financial crisis) was $30billion. The most lent during any two-year period was $40 billion between June 2001-2003 during the financial crises in Argentina, Brazil, Uruguay, and Turkey.3 The IMF iswholly unequipped to provide by itself the necessary liquidity to the United States andaffected industrialized countries. In addition, the United States and other Westerncountries, along with some Middle Eastern oil states, are the primary contributors to IMFresources, and it is unlikely that these countries would seek IMF assistance. The last timethat developed countries borrowed from the IMF was between1976 and1978, when theUnited Kingdom, Italy, and Spain borrowed from the IMF to deal with the aftershocks ofthe 1973 increase in oil prices.