| عنوان فارسی مقاله: | صندوق های سرمایه گذاری حکومتی : شکل و عملکرد در قرن ۲۱ |
| عنوان انگلیسی مقاله: | Sovereign wealth funds: form and function in the 21st century |
| دانلود مقاله انگلیسی: | برای دانلود رایگان مقاله انگلیسی با فرمت pdf اینجا کلیک نمائید |
| سال انتشار | 2011 |
| تعداد صفحات مقاله انگلیسی | 27 صفحه |
| تعداد صفحات ترجمه مقاله | 30 صفحه |
| مجله | کسب و کار و اقتصاد |
| دانشگاه | دانشکده کسب و کار و اقتصاد موناش |
| کلمات کلیدی | صندوق ثروت حکومتی ، بحران، عملکردبازار، سرمایه گذاری بلند مدت |
| نشریه SSRN | SSRN |
فهرست مطالب:
چکیده
مقدمه
شکل و عملکرد
SWF به عنوان نیروی بازارساز
واقعیات جدید مالیه جهانی
SWF ها به عنوان سرمایه گذاران استراتژیک
نتایج
بخشی از ترجمه:
مقدمه
بحران مالی جهان افرادی را دچار چالش کرده است که به یکپارچگی و انسجام بازارهای مالی عقیده و باور دارند، کسانی که فرض معمولی به نفع مقررات لایت تاچ را ارائه می دهند و کسانی که باور دارند بازارها مکانیسم های باارزشی برای مدیریت و توزیع ریسک می باشند. انکار عقیده و باور گرین اسپن در اصول منطقی نمایندگان بازار، نشانه مقررات جدید سازمان های بانکداری و همچنین شیوه های پرداخت حقوق و مزایای صنعت مالی جهان میباشد. بدون توجه به هدف و عمق بحران مالی جهان و بحث راجع به عوامل و پیامدهای بحران، سالهای اخیر شاهد رشد و توسعه مستمر SWF بوده است. همان گونه که این صندوق ها نشان می دهند، اسپانسرهای دولت و ملت عقیده خود نسبت به بازارهای مالی را از دست نداده اند. در حقیقت، عده ای اظهار می دارند جاذبه این قبیل موسسات و سازمان های مالی در طول چند سال گذشته افزایش یافته است. به طور مثال، مرتون پیشنهاد کرده است که آمریکا باید از SWF برای نگهداری و مدیریت دارایی های بدست آمده از بحران استفاده نموده، و از مدیریت دولت به نفع سرمایه گذاری مستقل و خودمختاربه منظور تحقق ارزش دارایی های مذکوردر نتیجه بهبودی بازار اجتناب ورزد.
نتایج
صندوق های ثروت و سرمایه ملی حکومتی در واقع بازتاب و انعکاسی از ادغام اقتصادی جهانی برشمرده شده و انبار دارایی های حاصله از تجارت و بورس می باشند. برای برخی از کشورها، اهداء و وقع منابع جریانات سود بادآورده و غیر مترقبه ای برای صندوق های دولت و ملت فراهم آورده است. برای سایر کشورها، صادرات کالاها و خدمات تولید شده باعث تولید ثروت عمومی و خصوصی شده است که بخشی از آن از مصرف به افزایش بهای سرمایه منحرف شده است.با این وجود برای سایر کشورها با سطح بالای پس انداز داخلی و جایگاه ژئوسیاسی در تجارت جهانی، SWF ها برای هموارسازی افزایش و کاهش های اقتصاد جهانی خلق شده اند. برای برخی ازکشورها، SWF ها در بطن برنامه های بلند مدت توسعه اقتصادی جای دارند. دارایی های تحت تملک SWF و سرمایه گذاری شده توسط آنها وسیله ای برای مصالحه و سازگاری تعهد نسل های فعلی با استقلال و خودمختاری حکومتی و رفاه نسل های آتی به شمار می رود. اما برای کشورهای دیگر، SWF آنها می تواند به مثابه بانک های پس انداز نه ابزارهای استراتژیک مقید شده با اشتیاقات رئسای سیاسی عمل کند.
همان گونه که پیشنهاد گردید، SWF ها را می توان بر طبق عملکردهای مشترکشان توصیف و متمایز نمود. به طور مثال، عملکرد داشتن دارایی های مالی در میان صندوق آتیه استرالیایی و تعدادی از دیگر SWF ها مشترک می باشد که در غیر این صورت باعث اختلال در پایداری اقتصاد کلان می گردد. این عملکرد را عملکرد پیش فرض می نامیم از این لحاظ که بازتابی از محدودیت های شرایط اقتصادی و سیاست گذاری دولت و ملت می باشد. نکته حائز اهمیت اینکه صندوق آتیه استرالیا از طریق پرداخت بدهیهای انباشته وابسته به نسل های فعلی کارمندان دولت فدرال، منافع نسل های آتی را بهبود می بخشد. همان گونه که توضیح داده شد، نسل های آتی در آینده سهام مالی در اختیار دارند. …
بخشی از مقاله انگلیسی:
Introduction
The global financial crisis has challenged those who believe in the integrity of financial markets, those who hold the commonplace presumption in favour of ‘light‐touch’ regulation, and those who believe that markets are valuable mechanisms for managing and distributing risk. Greenspan’s recanting of his hitherto unquestioned belief in the rationality of market agents is emblematic of the re‐regulation of banking institutions as well as the compensation practices of the global financial industry.1 Notwithstanding the scope and depth of the global financial crisis, and the debate over the causes and consequences of the crisis, recent years have also seen the continued growth and development of sovereign wealth funds (SWFs). As these funds indicate, nation‐state sponsors have not lost faith with financial markets. In fact, some would say the appeal of these financial institutions has risen over the past few years. For example, Merton (2009) has suggested that the US should establish a SWF to “hold and manage” assets acquired through the crisis, eschewing government management in favour of “autonomous investment” so as to realise the value of those assets as markets recover.
Conclusions
Sovereign wealth funds can be seen as a reflection of global economic integration—being the stores of assets derived from trade and exchange. For some countries, resource endowments have provided ‘windfall’ revenue flows to nation‐state coffers. For other countries, the export of produced goods and services has created public and private wealth, some of which has been diverted from consumption to capital appreciation. For yet other countries with high levels of domestic saving and a geopolitical location at the interstices of global trade, SWFs have been created to smooth the ups and downs of the global economy. For some countries, their SWFs are at the very heart of their long‐term plans for economic development; the assets held and invested by their SWFs are a means of reconciling current generations’ commitment to sovereign autonomy and the welfare of future generations. For other countries, however, their SWFs might as well be savings banks rather than strategic instruments bound up with the aspirations of their political masters.
As we suggested, SWFs can be characterised and distinguished according to their shared functions. For example, the Australian Future Fund shares with a number of other SWFs the function of holding financial assets that would otherwise over‐whelm macroeconomic stability. We think of this function as a ‘default’ function in that it reflects the limits of nation‐state policy making and economic conditions. Significantly, though, the Australian Future Fund was conceived to enhance the interests of future generations by paying‐off the accumulated liabilities associated with current generations of federal government employees. As we demonstrated, future generations have a financial stake in the future; they also have a broader interest in the sustainability of the ‘Australian way of life’. As such, it is not surprising that a number of SWFs that have a future‐seeking mandate have come to read that mandate in broader ways than perhaps financial professionals find congenial. In this respect, the legitimacy of a SWF may well be based upon national values and commitments (as in the Norwegian NBIM).
| عنوان فارسی مقاله: | صندوق ثروت حاکمیت : شکل و عملکرد در قرن ۲۱ |
| عنوان انگلیسی مقاله: | Sovereign wealth funds: form and function in the 21st century |
خرید ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد